Bevrijd jezelf van negatieve gedachten

Negatief denken is een struikelblok voor geluk en succes. Negatieve gedachten kun je missen als kiespijn.

Het is als zwemmen met een ijzeren ketting om je been: misschien lukt het je de overkant te halen, maar de kans is groot dat je zinkt!

Lees eens de reacties hieronder – de ervaringen van andere mensen met negatief denken: Besef dat je niet de enige bent! Veel mensen hebben last van negatieve gedachten.  Maar je kunt absoluut stoppen met negatief denken.

Het kost wat oefening, maar als iemand  anders het kan, dan kan jij het ook. Want wij mensen lijken veel op elkaar – en dat zie je terug in de reacties!

Dit artikel geeft je meer inzicht in negatief en positief denken.

Negatieve gedachten zijn het grootste struikelblok op weg naar succes.

Negatief denken betekent dat je geen mogelijkheden ziet, slechts beperkingen. Je ziet wat niet kan en niet wat wèl kan.

Je focus ligt (te) vaak op wat je niet hebt, wat je niet kunt en wat je niet weet. Als je je daar slecht bij voelt, dan is dat logisch! Dit ligt niet aan jou, het ligt aan je focus.

Als je je aandacht richt op wat je niet wilt, dan voel je je slecht. Het kan niet anders. Dus dat moet je zo min mogelijk doen!

Niets wat de moeite waard is, is ooit voortgekomen uit negatief denken. Steden zijn er niet door opgebouwd, bedrijven zijn er niet door opgestart en gezonde relaties zijn er niet op gebaseerd. Dus als je een doel hebt en je denkt negatief dan bereik je dat doel niet of niet snel.

Negatief denken heeft een enorme impact op je gemoedstoestand, je relatie, je werk en je gezondheid. Het is waarschijnlijk de grootste veroorzaker van problemen.

Immers, met negatief denken creëer je automatisch een negatief zelfbeeld – èn een negatief beeld van anderen. Je creëert negatieve verwachtingen voor de toekomst en een negatief beeld van heden en verleden. Hoe kun je je daar goed bij voelen?

Kortom, negatief denken beïnvloedt je hele leven. Alles is je leven is afhankelijk van jouw goede gevoel…


”Hallo… Zelfvertrouwen!”

Heb jij genoeg van twijfel en onzekerheid?

Volg onze GRATIS serie:

Weg met Onzekerheid – Hallo Zelfvertrouwen!

Ontdek de Krachtige Weg naar Meer Zelfrespect!

“Mijn zelfvertrouwen groeit met de dag. Zowel op het werk als in mijn privéleven voel ik me gelukkiger. Ik sta er zelf van te kijken, maar het is waar. Bedankt voor de hulp!”


Het gevolg van negatief denken of positief denken.

Negatief denken schept een negatieve verwachting van de toekomst. Dus eigenlijk bepaal je daarmee een negatief doel.

Negatief denken is negatieve doelen stellen. Het is negatief visualiseren. Als je goed bent in negatief denken, dan feliciteer ik je! Want kennelijk weet je te bereiken waar je je geest op focust. Heel goed! Nu moet je alleen nog de andere kant op oefenen. Als je dat doet, dan zul je doelen bereiken waar je je beter bij voelt.

Met negatief denken kijk je naar wat je niet wilt dat gebeurt. Je gedachten zijn een filter waarmee je de werkelijkheid ziet en evalueert.

Dus ga positiever denken, dan wordt je wereld mooier!

Negatieve gedachten trekken meer negatieve gedachten aan.

Een soort negatieve zonnebril…

Als je je concentreert op negatieve gedachten, filter je alle ervaringen door die negatieve bril. Hierdoor  zijn alle positieve gebeurtenissen niet meer zichtbaar. En daarmee heb je je negatieve doel bereikt – meestal onbewust.

Daarom is negatief denken een zelfvervullende voorspelling, die meestal uitkomt. Postief denken is dat trouwens ook…

Negatieve gedachten trekken meer negatieve gedachten aan. Langzamerhand wordt je meegetrokken en wordt het steeds moeilijker positief te denken

Toch zijn sommige mensen nog steeds verbaasd als ze met negatief denken geen positief resultaat behalen. Als je verder zoekt, kom je er meestal achter dat dit te maken heeft met hun focus.

Negatieve gedachten gaan je nooit een positief resultaat brengen.

Met negatief denken een positief resultaat verwachten is hetzelfde als een sloophamer gebruiken om een gebouw op te bouwen. Die twee gaan gewoon niet samen.

Natuurlijk is het menselijk om negatief te denken. Je ontkomt er gewoon niet aan. Maar je hoeft er geen hobby van te  maken. Elke keer dat het je lukt iets positiever te denken, komt je iets dichter bij wat je wilt.

Want negatief denken betekent dat je niet meer in contact bent met je hart, maar met je verstand. Je bent niet meer in contact met een goed gevoel, met liefde of met vreugde. Je bent in contact met twijfel, angst en onzekerheid.

Want begrijp goed dat negatief denken altijd komt vanuit angst. Wanneer we angst hebben (en wie heeft dat niet soms?), willen we graag de controle uitoefenen.

Je denkt dat je met negatieve gedachten controle uitoefent op het probleem, maar dat is helaas niet zo. Negatieve gedachten zorgen ervoor dat je juist niet handelt en dingen uitstelt. Positieve gedachten zorgen ervoor dat je actie onderneemt.

In essentie wordt negatief denken veroorzaakt door een gebrek aan zelfvertrouwen.
Hoe meer vertrouwen in jezelf, hoe makkelijker het is om positief te zijn.

Waarom is het zo moeilijk om negatieve gedachten te doorbreken?

Als je mensen vraagt waarom het zo lastig is om negatieve gedachten te doorbreken, dan zeggen ze dat het een gewoonte is, dat het automatisch gebeurt.

En dat klopt.

Ergens in het verleden heb je een beslissing gemaakt dat negatief denken ervoor zorgt dat je verantwoordelijk omgaat met een probleem. Dat je niet teleurgesteld wordt als het niet lukt. Dat jij zelf je grootste criticus bent en dat je daardoor voorkomt dat je anderen teleurstelt.

Negatief denken is niet realistisch.

Misschien hebben mensen je wijsgemaakt dat negatief denken realistisch is.

In de traditionele psychologie werd optimisme gezien als een afwijking. Men vond dat optimistische mensen de neiging hadden hun kop in het zand te steken en moeilijkheden te negeren. Het leek beter om je zorgen te maken zodat je niet voor verrassingen kwam te staan.

De vraag is of dat een goede strategie is.

Het doel is bereikt (je komt niet voor verrassingen te staan), maar het middel (zorgen maken, negatief denken) maakt je niet gelukkiger. Heeft dat zin?

Hoe kun je beginnen met positief denken?

Als je jezelf jarenlang hebt geconditioneerd om negatief te denken, dan moet er een wonder gebeuren wil je dit plotseling anders gaan doen.

En dat wonder is mogelijk en heet… hard werken! Door regelmatig te oefenen, creëer je de wonderen waar je om vraagt.

Zie het als de grote piramides van Egypte: het lijken wonderen, maar het is gewoon het resultaat van hard werken: blok voor blok op elkaar leggen totdat er een onbreekbaar fundament ontstaat. Bij positief denken hoef je gelukkig geen complete piramide te bouwen. Een paar stevige stenen voor een fundament, zijn meestal voldoende.

Oefenen met negatieve gedachten loslaten.

Waar je op concentreert, wordt sterker. Als je veel sport, wordt je lichaam sterker. Zo werkt het ook met negatieve of positieve gedachten.

Door veel te oefenen wordt het steeds makkelijker om positief te denken. Maar je moet wèl oefenen. Door één keer te sporten heb je niet meteen een gespierd lichaam!

Op een gegeven moment bereiken je positieve gedachten een kritische massa. Dat wil zeggen dat je gedachten automatisch positief worden, zonder dat je er veel moeite voor doet.

Dit bereik je alleen door veel te oefenen en er mee bezig te zijn.

Als je denkt ‘dat is veel werk, daar heb ik geen zin in,’ dan raad ik je aan om de paragraaf ‘Negatieve gedachten zijn het grootste struikelblok op weg naar succes’ nog eens te lezen.

Zodat je inziet hoeveel negatief denken je kost. Zodat je weet dat je eigenlijk geen keuze hebt!

De snelste weg naar positief denken.

De online training ‘Nooit Meer Zorgen Of Stress‘ is speciaal ontwikkeld om je te helpen positiever te denken – snel, praktisch en eenvoudig. Je hoeft alleen deze lessen in je op te nemen en de vragen en oefeningen te volgen.

Dan zul je merken dat het grootste deel van je negatieve gedachten als sneeuw voor de zon verdwijnt!

Wat positief denken je oplevert.

Heb je enig idee hoeveel moeite je hebt gedaan om automatisch negatief te denken? Om automatisch de beperkingen en nadelen te zien in plaats van de mogelijkheden en voordelen?

Als je jarenlang energie hebt gestoken in negatief denken, wat zou je dan kunnen bereiken als je al die energie stopt in positieve gedachten?

Alles zou compleet veranderen: je relaties zullen makkelijker gaan, je zult meer ontspannen zijn, je doelen zullen makkelijker worden bereikt en je zult een positiever zelfbeeld hebben.

Het enige wat je hoeft te doen is je bewust te zijn van je negatieve hersenkronkels en deze om te buigen in positieve gedachten.

Altijd negatief denken over jezelf, waarom doe je dat?

Als mensen negatief denken over het leven of over andere mensen, dan denken ze ook negatief over zichzelf. Negatief over jezelf denken hoort daarbij. Gegarandeerd! Dus hoe zit het met jou? Denk je wel eens: 

“Ik moet altijd alles negatief zien. Waarom ben ik zo negatief? Waarom denk ik altijd negatief? Waarom kost het me zoveel moeite positief te zijn?”

Nou, dan ben je niet de enige!

Altijd negatief denken is een kwestie van oefenen. Een negatief ingesteld persoon denkt niet: “Nou, ik ga de rest van mijn leven negatief denken over mijzelf.” Negatieve mensen zijn zeker geen domme mensen. Het is gewoon een gewoonte geworden. ‘Ik ben negatief’ is een soort identiteit geworden. Het voelt als de waarheid.

Voorbeelden van negatief denken zijn:

  • Waarom zit alles toch tegen?
  • Waarom zijn andere mensen zo moeilijk?
  • Waarom doen anderen het beter dan ik?

Dat zijn negatieve vragen waar je vanzelf een negatief antwoord op krijgt. Dat kan niet anders! Wil je negatieve gedachten stoppen? Wil je negatieve gedachten over jezelf loslaten? Wil je negatieve gedachten ombuigen in positieve gedachten?

Dan moet je echt jezelf betere vragen gaan stellen. Een positieve vraag geeft altijd een positief antwoord!

Voorbeelden van positieve vragen:

  • Wat is er goed aan deze situatie?
  • Waar ben ik wel blij mee?
  • Wat is het eerste dat ik ga veranderen?

Zo krijgt negatief denken over jezelf geen kans. Hoe zet je negatieve gedachten om in positieve gedachten? Nou, gewoon, door jezelf betere vragen te stellen!

Goede vragen om te stoppen met negatief denken

De volgende vragen kun je stellen in elke situatie waarin negatieve gedachten bij je opkomen. Elke vraag brengt je automatisch in een positieve richting. Aan jou om de ingeslagen weg verder te volgen.

1. Wat wil ik eigenlijk?
2. Wil ik me zorgen maken over het probleem – of zoeken naar een oplossing?
3. Wat is in de huidige omstandigheden de beste oplossing?
4. Hoe kan ik dat realiseren?
5. Wat moet ik doen om een eerste stap te zetten?
6. Wie kan me helpen?
7. Hoe zou ik me voelen als ik het resultaat bereik wat ik wil? Hoe trots en blij zou ik zijn?

Negatieve gedachten staan stil, positieve gedachten brengen een resultaat! Negatief denken verlamt, maar actie inspireert!

Dus bevrijd jezelf van negatieve gedachten. Alleen jij kunt het doen. Maar DAT je het kunt, staat vast.

Als je daarnaast 20% van je tijd besteed aan het probleem en 80% aan de oplossing, dan gaan er wonderen gebeuren!


Wil jij minder stress?

Volg dan deze online cursus Nooit Meer Zorgen of Stress.

Laat alle zorgen en stress los.

Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!

“Je cursus was super – een gouden greep. Niets bracht rust en ontspaning in mijn leven. Maar met jouw cursus is het mij gelukt!”

Laat al je zorgen los


Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • jeroen schreef:

    Hallo,

    Ik was een heel positief ingestelde jongen, maar door opmerkingen van mensen om me heen ben ik negatief geworden.

    Ik wil dat het weer positief wordt ;)

    Maar hoe?

  • Beste Jeroen,

    Sommige mensen kosten je veel energie en geven weinig positiefs terug.
    Van deze mensen kun je beter afstand of afscheid nemen.

    Toch bepaal je voor een groot deel zelf of en hoe je je door anderen laat beïnvloeden. Als jij zelf besluit positief te blijven -wat anderen ook zeggen- dan kan niemand echt bepalen hoe jij je voelt. Dat bepaal je nog altijd zelf :)

    Succes!
    Frank

  • mustafa schreef:

    Ik ben al heel lang negatief en ik kom er maar niet uit . Wil er niet eens aan denken maar het lijkt wel of het gewoon vanzelf gaat . Ben nu ook met mijn rijbewijs bezig en moet bijna afrijden. Al die dingen komen naar boven van: ‘ je gaat niet halen’. Constant maar weer. Ik word er niet gelukkiger op, misschien weten jullie een tip?

  • jeroen schreef:

    Oke frank, ik ga mijn best doen hoor:)

    Groeten
    jeroen

  • Beste Mustafa,

    Negatief denken gaat vaak ‘vanzelf’ omdat het een gewoonte is geworden. Lees de volgende alinea in dit artikel nog eens door: ‘Hoe kun je beginnen met positief denken?’

    Het is niet iets dat vanzelf gaat – het kost tijd en oefening. Maar dat kost het halen van je rijbewijs ook. Ik (en vele anderen) ben voor beide papiertjes (het rijbewijs en het diploma positief denken) ook niet in één keer geslaagd. Zolang je niet opgeeft zul je beide doelen uiteindelijk bereiken!

    Stel je het resultaat voor dat je wilt bereiken en focus op dat gevoel.
    Focus je dus niet op het resultaat dat je niet wilt bereiken!

    De volgende artikelen geven je meer inzicht:
    https://newstart.nl/blog/een-nieuw-begin-met-positief-denken/
    https://newstart.nl/blog/van-negatief-naar-positief/

    Veel succes!
    Frank

  • Ik loop al 7 maanden met negatieve gedachten in mijn hoofd. Ik sta er mee op en ga er mee naar bed. Er is geen één seconde dat ik er niet aan denk. Het frustreert me enorm, soms zou ik mijn hoofd open willen zagen zodat ik mijn hersenen even onder de kraan zou kunnen houden en weer opnieuw zou kunnen beginnen. Ik moet hier dus duidelijk en snel mee aan de slag.
    Ik kan gewoon wel mijn werk doen en alles, maar toch denk ik er steeds aan. Ik hoopte dat het zou gaan slijten, maar dat gebeurt niet. Wat kan ik het beste doen/ondernemen?

  • Beste Peter,

    Richt je aandacht niet voortdurend op negatieve gedachten, daar los je niets mee op. Je hersenen staan in jouw dienst, dus geef ze iets positiefs om hun aandacht op te richten.

    Je kunt twee dingen doen in jouw situatie:
    1. Je kunt actie ondernemen om deze te veranderen
    2. Je kunt anders tegen de situatie zelf aankijken waardoor je minder stress ervaart.

    Kijk eens of jij een van deze bronnen van stress herkend:
    https://www.newstart.nl/blog/12-bekende-bronnen-van-stress-en-wat-je-eraan-kunt-doen/

    Kijk vervolgens eens of het je lukt je zorgen los te laten:
    https://www.newstart.nl/blog/van-zorgen-maken-naar-zorgen-loslaten/

    Tenslotte kun je kijken welke keuzes je hebt in jouw situatie:
    https://www.newstart.nl/blog/creeer-inzicht-in-je-uitdaging/

    Ik hoop dat je hier iets mee kunt.
    Hou vol, richt je aandacht op positieve dingen en onderzoek wat je daadwerkelijk kunt doen.

    Veel succes!
    Frank

  • Hoi Frank,

    ik heb het volgende op mn werk. Een collega die ik probeer te stimuleren om verder te groeien, blokkeert mijn tips/feedback.

    Hoe kan ik er voor zorgen dat ze de tips oppakt en verder groeit en op het punt komt waar ik ben.

  • Beste Arie,

    Tja, je kunt mensen niet iets leren als ze dat niet willen.
    Je kunt er wel achter komen waarom je collega je tips niet oppakt.
    Vraag het haar gewoon: “Wat vind je van mijn tips en feedback?”
    Laat haar het maar vertellen – zo kom je achter de oorzaak.
    Met die kennis kun je bepalen wat je volgende stap wordt.

    Je kunt pas een probleem oplossen als je weet wat de oorzaak is…

    Succes!
    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo Frank!

    Ik heb een aantal van de blogs hier gelezen, maar ook andere blogs op andere site’s, hetgeen waar ik altijd tegenaan loop is geen sympathie hebben voor mezelf, en al helemaal niet voor m’n lichaam.
    Heb meer dan genoeg redenen om mezelf een mislukkeling te vinden die rustig feiten genoemd mogen worden. Met mijn lichaam is het niet veel beter. Heb er op verschillende vlakken erg veel last en hinder van. Ook dat zijn feiten. Sommigen zouden daar misschien overheen stappen, maar ik denk erg feitelijk en rationeel, enja, elke actie heeft een reactie. Ook bij mij wil ik mijn issue’s oplossen. Ik weet vrij precies wat ik doen moet ze op te lossen, alleen wil het geval dat ik totaal geen last wil hebben van mijzelf (psychisch) en van mijn lichaam wanneer ik hieraan probeer te werken.
    In mijn geval is al dat negatieve denken ook werkelijk hoe de zaken er voor staan, dus positief gaan denken zou alleen maar naief zijn, want de feiten liggen anders. En dat is waar ik naar kijk, en alles wat telt.

    Zou ik nog te redden zijn met een andere invalshoek??

    Mvg,
    Niek

  • Beste Niek,

    – Ik ken mensen die vastbesloten zijn niet positief te denken, wat voor goeds er ook gebeurt.
    – Ik ken mensen die zware ongelukkigen hebben gehad – of heel erg ziek – en die toch heel positief zijn.
    – Sommige mensen kijken naar een situatie en denken: Dit is de oorzaak van hoe ik me voel.
    – Anderen kijken naar dezelfde situatie en denken: Dit is het resultaat van hoe ik me voel.
    – Sommige mensen kijken naar een situatie en denken: Wat is hier niet goed aan?
    – Anderen kijken naar dezelfde situatie en denken: Wat is het voordeel hiervan?

    Iedereen heeft gelijk als ze zeggen dat er reden is zich slecht te voelen.
    Iedereen heeft gelijk als ze zeggen dat er reden is zich goed te voelen.
    Ik denk dat het meer een keuze is, dan iets dat gebaseerd is op de situatie zelf.
    Sommige mensen hebben alles en zijn toch nog negatief.
    Anderen hebben heel weinig, maar zijn toch positief.

    Het volgende valt me op in jouw verhaal:
    “Ik heb geen sympathie voor mezelf.” Dat verklaart denk ik waarom je moeite hebt positief te zijn. Want dat is lastig als je jezelf niet waardeert. Jezelf waarderen is de basis van positief denken.

    “Ik weet vrij precies wat ik doen moet ze op te lossen.” Ga op zoek naar wat je tegenhoudt, anders kun je het niet veranderen. Of tenminste: dan kun je het wel, maar wil je het niet…

    Als je 100% overtuigd bent dat al die zaken feiten zijn en dat je dus geen andere keuze hebt dan negatief te denken, dan kan ik dat helaas niet veranderen. Dat kan alleen jijzelf.

    Iedereen maakt die keuze natuurlijk voor zichzelf, maar positief denken kan altijd, ongeacht de situatie.

    Waar kies jij voor?

    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Hey Frank.

    Bedankt voor je antwoord en erg snelle reactie!
    Dat jezelf waarderen aan de basis staat van positief denken snap ik wel, er is alleen zoooveel fout gegaan in mijn leven dat ik niet meer weg kom met zaken te gaan nuanceren. Want dat heb ik altijd al gedaan.
    Ik weet ook voor de afgelopen jaren wat mij tegenhoud, en dat ik mijn lichaam. Ik merk letterlijk bij iedere ademhaling dat het mij belet te doen wat ik graag wil, en wat nodig is. De focus op wat ik niet kan is erg groot geworden. Er niet op letten heeft geen enkele zin (doe ik al jaren) onbewust neem ik het wel mee. Naar de positieve kanten kijken heb ik ook al duizenden keren geanalyseerd, en is gewoonweg niet genoeg.
    De mensen die erg ziek zijn, of een zwaar ongeluk hebben gehad hebben hun welzijn geaccepteerd, en dat is iets wat ik niet meer kan, en wil. Ik heb ook al vaak gedacht om de zaken bij de horens te pakken, maar dan word ik erg geconfronteerd met mezelf en lichaam. Ik zal me dan zo intens ellendig voelen, dat ik bang word van mezelf.
    ( ik ben trouwens heer en meester in het mezelf vast zetten;-) )

  • Hallo, een mooi stukje. Momenteel zit ik vast in een negatief spiraal. 3 maanden nu elke dag, ben in de puberteit maar de oorzaak ligt bij mijzelf. Ik zat in een soort sleur en ging piekeren en op internet kijken , toen had ik mezelf overtuigd dat ik een depressie had. Ik ben gaan geloven in het negatieve en was ( ben regelmatig ) angstig om controle te verliezen. Ook al weet ik dat dat niet zal gebeuren , de gedachtes zijn gewoon heel onaangenaam. Maar goed waarom zeg ik dit? Omdat ik nu vandaag ben begonnen om de gewoonte te maken om positief te denken. Ik denk dat ik hiermee mijn angst ook oplos dmv aandacht en dus niet groeien. Maar ik merk dat wanneer ik geen aandacht geef dat ik onrustig wordt, ik neem aan omdat dit een gewoonte is geworden om hiermee bezig te zijn ? En tot slot MOET je echt alle gedachten omzetten of moet je aan leuke dingen denken? Want als je hè gedachten omzet ben hè toch indirect de hele dag met je probleem bezig…. Waardoor het toch groeit !?

  • Beste Stef,

    Ten eerste mijn complimenten voor het feit dat je ziet dat je er zelf iets aan kunt doen en dat ook bent gaan doen!

    Als je merkt dat je terugvalt in negatief denken is dat, omdat het een gewoonte is geworden. Positief denken gaat dan nog niet automatisch, maar dit is een kwestie van oefenen.

    De snelste manier om positief te denken is je aandacht te richten op wat je wilt en wat je leuk vindt. Zo voorkom je inderdaad dat je de hele dag bezig bent met ‘problemen’.

    Maar als je merkt dat je ondanks dit alles toch blijft terugkeren naar het negatieve, heb dan geduld. Positief denken kost veel tijd – en net zoals negatief denken ontstaat het niet in één dag.

    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Opeens is het allemaal duidelijk voor me geworden wat dat gevoel van onrust en angst creeert. Dat ben ik zelf! Ik denk dat vanaf het moment dat ik op internet keek ik geloofde dat ik Depressief was. Ik werd bang en zag dat die mensen aan zelfdoding deden omdat ze het niet meer konden verdragen. Ik raakte af en toe gefrustreerd en werd zelf ook bang. 3 maanden lang probeerde ik het maar is het me nimmers gelukt. Ik heb dus al die tijd dat gevoel weggestopt uit angst dat ik er naar ging handelen, en wanneer ik nu gefrustreerd ben is dat mijn grootste angst nogsteeds: Twijfels en Frustratie en dus een Negatief zelfbeeld.

    Dat is denk ik de oorzaak, wat ik nu ga doen is Accepteren dat ik me zo voel, niet als vijand zien maar als hulpmiddel die zegt: Het is ok, je mag best ”sombere gedachten die soms zelfs zeggen zo wil ik niet meer met deze chaos in me hoofd” dat is geen vijand maar een vriend. Ik moet er gewoon anders tegen aan kijken en vervolgens richten op het positieve zonder gefrustreerd te raken? Je zelf 100% accepteren.

    Bedankt voor dit mooie stukje en de snelle reactie, mocht u nog advies voor mij hebben hoor ik dat graag!

  • Hallo frank,

    Ik zit al jaren vast in het negatieve en ik wil hier vanaf.
    Heb na vervelende jaren nu alles wat ik graag wil maar kan er niet van genieten omdat ik altijd weer denk dat er iets negatiefs volgt.
    Heb een paard maar ik durf niet te rijden want er kan dit gebeuren en oh wat als er dat gebeurd heb nu eindelijk een kindje maar die heeft dan geen moeder meer.
    Ik overweeg te stoppen met paardrijden maar denk niet dat ik het probleem oplos dan volgt er weer een nieuwe. Mijn vriend is een kei in positief denken en ik luister naar hem en wil het ook anders gaan doen maar ik blijf in het negatieve hangen.

    Wat kan ik doen ?

  • Beste Nikki,

    Jouw situatie heeft te maken met angst – angst voor verlies van controle. Je bent bang dat je niet aankunt wat je zou kunnen overkomen.

    Meer over omgaan met angst lees je in dit artikel:
    https://www.newstart.nl/blog/omgaan-met-angst-7-tips/

    Er is geen twijfel over mogelijk: je kunt hier vanaf komen als je echt wilt.

    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Samantha schreef:

    Er is in het verleden iets vervelends gebeurd. Ik heb hier een aantal jaren mee rond gelopen. Deze gevoelens heb ik weggedrukt, aan de kant geschoven. Ik heb er nooit echt wat van gemerkt, maar ik heb wel maanden lang mijn vriend omlaag gedrukt. Hier kwam ik pas achter wanneer hij me na 2 jaar verliet. Mijn moeder heeft het een paar maanden geleden uit me gehaalt. En wanneer mijn vader erachter kwam dat ik hier lang mee heb gelopen, was hij enorm kwaad. Terwijl mijn moeder heeft belooft dat hij niet boos zou worden. Het kwam als een klap aan omdat ik dit nooit had verwacht. Mijn jeugd jaren waren niet echt leuk met mijn ouders. En we hebben enorm veel familiekwesties. Ik heb mijn gedachtes laten leiden door andere en heb hierom moeite om me eigen mening te laten zien. Wanneer ik ruzie met iemand heb, krijg ik alle negatieve gedachtes naar boven van alles en iedereen. Ik voel mijn hart in me hele lichaam en het voelt alsof ik liever gewoon neerval. En nu? Ik heb een fantastische baan waar een 17-jarige nooit over heeft kunnen dromen. Een schat van een vriend + een verbeterde relatie met mijn ouders en familie. Toch kan ik het niet laten om in een enorme dip te zitten. Mijn lach verbergt de gevoelens diep van binnen. Ik weet nu langzaam niet meer wat de waarheid is of wie ik moet vertrouwen. Diep van binnen zegt een piep stemmetje dat het de pubertijd is. Maar ik ben bang dat dit niet meer weg gaat zonder hulp.

  • Beste Samantha,

    Het is altijd de moeite waard om te onderzoeken waar een sterke emotie vandaan komt. Pas als je weet waar het vandaan komt en wat het betekent, kun je het oplossen. Je kunt altijd contact opnemen voor een persoonlijk gesprek.

    Veel succes en met vriendelijke groet,
    Frank

  • Marijke schreef:

    Hallo Frank

    Waar ik veel moeite mee heb, is als ik met iemand (partner/collega) in gesprek ben over hoe iets is gelopen, ik mij vaak persoonlijk aangesproken voel (het zie als mijn fout dat iets anders is gelopen), en het idee heb dat er kritiek op mij wordt geleverd, terwijl dit vaak niet zo is.
    Hoe kan ik van deze gedachte afkomen?

  • Beste Marijke,

    Als je zegt “Ik zie het als mijn fout dat het zo is gelopen”, mag je dan wel fouten maken van jezelf? Als je kritisch bent naar jezelf, ben je automatischer ook gevoeliger voor kritiek van anderen.

    Lees het artikel
    https://www.newstart.nl/blog/omgaan-met-kritiek-van-anderen/
    eens om te beoordelen wat voor soort kritiek je precies krijgt en hoe je daar op kan reageren.

    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Dennis schreef:

    Hoi,

    Ik ben momenteel bezig met een studie, verloopt niet heel erg goed. Ben heel erg aan het twijfelen of ik hier wel mee zal doorgaan of lekker gaan werken. Nu ben ik wel een beetje aan het kijken voor vacatures, gaat allemaal niet zo snel. Nu voel ik mij een beetje een nietsnut omdat ik ook niet meer gemotiveerd ben voor school.. What can i do?

  • Heey die Frank,

    Ik ben ook zeer negatief ingesteld, waardoor ik veel problemen ondervind in me relatie, ik ben steeds bang haar te verliezen, of dat ik niet goed genoeg voor me gezin ben.Ik heb me leven lang niet echt veel positiefs meegemaakt, veel pech, rot jeugd, maar omdat als excuus te gebruiken weet ik niet, ik weet dat ik me vriendin er veel verdriet mee doe, en ik wil dat niet, het doet mij dan ook erg pijn.Want ik stoot haar van me af, wat ik helemaal niet wil.Frank wat moet ik in vredesnaam doen, want ik word gek van die gedachte om zo te denken, het maakt me helemaal kapot, soms heb ik van die dagen dat ik denk dat het goed gaat en is.En dan ineens voel ik me weer zo ellendig.Ik wil me gezin graag houden, maar blijft een struikelblok.

    Mvg,
    Geert

  • Beste Geert,

    Toevallig heb ik deze week een persoonlijk antwoord gestuurd naar iemand die (min of meer) in dezelfde situatie zat als jij.
    En ook vroeg wat hij kon doen.

    Dus hierbij het antwoord:

    Ik adviseer je hetzelfde wat ik iedereen adviseer:

    Er is maar 1 iemand die dit kan veranderen: jijzelf.
    Ik kan je niet overtuigen, hoe hard ik dat ook zou proberen.

    Ik weet dat jij, net zoals iedereen, de moeite waard bent en genoeg positieve kanten aan jezelf en het leven kunt vinden.

    Maar dat betekent niets. Het gaat niet om mij, het gaat erom wat jij denkt.

    Kortom: er moet iets veranderen voordat jouw leven verandert.
    Jijzelf moet veranderen. Hoe doe je dat?
    Door je mentaliteit te veranderen (de manier waarop je tegen jezelf, situaties en andere mensen aankijkt.)
    Ik hoop dat je dit begrijpt. Want de enige manier om iets te veranderen is door onszelf (en dus onze mentaliteit) te veranderen. Dat geldt uiteraard ook voor mij en alle andere mensen.
    Doen we dat niet, dan blijft alles bij het oude.

    Maar voordat je je mentaliteit verandert is er nog een cruciale stap:

    Je moet de verantwoordelijkheid nemen voor je eigen mentaliteit.
    En de beslissing nemen hier ook echt aan te gaan werken.

    Zonder die beslissing verandert er weinig. Met die beslissing is alles mogelijk.

    Nu weet ik dat je graag dingen positief in wilt zien, maar dit gaat iets verder.

    Neem de beslissing dat je hier echt al je energie in stopt.
    Neem de beslissing niet te stoppen voordat je positiever in het leven staat.
    Neem de beslissing positiever over jezelf en je leven te denken.
    Neem de beslissing geduld te hebben met jezelf en je vooruitgang.

    Kijk eens naar de e-cursus Nooit meer Zorgen of Stress en bepaal voor jezelf of deze je aanspreekt. In deze cursus leer je jezelf te bevrijden van de dwang van negatieve gedachten, zorgen en stress. Mits je die beslissing neemt natuurlijk :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Heey Frank,

    Bedankt voor je hele snelle reactie ;)
    En idd, ik ben er ook van bewust dat ik het helemaal zelf moet gaan doen.Maar ik zie altijd de negatieve dingen in, ik sta dus op het punt te verhuizen naar een eiland, met vele mogelijkheden, maar ik ben nu alweer aan het denken van: wat als het mis gaat, wat als mensen mij niet mogen, wat als ik heimwee krijg…allemaal zulke gedachtes.Terwijl dat niet de bedoeling mag zijn zo te denken, en vooral m’n vriendin niet, die wil ik niet onbewust kwetsen, terwijl ik dat enigsinds wel doe.Ik hou veel van me gezin, en wil dat niet kapot maken, omdat ik zo negatief ben ingesteld, ik zal me best gaan doen om anders te proberen te denken, en ik zal er meer over gaan praten, wat ik eigelijk bijna nooit doe, ik hou dit soort zaken vaak voor mezelf, om verdere problemen te voorkomen.Maar Frank ik wil je erg bedanken voor het lezen van me verhaal, en natuurlijk voor je antwoord, ik weet me anders geen raad..bedankt voor je tips….

    Mvg,
    Geert

  • Gert-Jan schreef:

    beste frank,

    Sinds mijn pubertijd ben ik bijna alles negatief gaan zien door door bepaalde gebeurtenissen en ik denk dat het mij niet lukt dit te doorbreken. Door die negative gedachtes ben ik me ook veel minder zelfverzekerd gaan voelen en dat zorgt er weer voor dat ik niet snel meer een leuk meisje aanspreek omdat ik er vanuit dat ze mij toch niet ziet zitten of dat ik dan zaols gewoonlijk niet goed uit mn woorden kom. Ik wil er heel grag uit maar het lukt me niet, wat moet ik doen?

    mvg,

    Gert-jan

  • Beste Gert-Jan,

    Onderaan in het artikel staat:
    Word positiever in slechts 9 weken!
    met een link naar de e-cursus Nooit meer Zorgen of Stress.

    Ik kan je adviseren om die te volgen.

    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Als mijn partner het ergens over heeft dan is dat 9 van de 10 keer negatief. Dan heeft ze het over ‘wat als dit en wat als dat..’. Het lijkt wel of ze alleen nog maar problemen in de toekomst kan zien. Ikzelf ben een heel positief gestemd persoon, maar als ik haar te lang aan hoor dan wil ik zelf bijna voor de trein gaan springen omdat je het idee gaat krijgen dat de toekomst niets goeds meer te bieden heeft.
    Ik maak me ernstig zorgen over haar, ik zie haar zo graag gelukkig. Ik weet hoe lekker het kan zijn omdat ik zelf zo positief kan zijn.
    Maar hoe positief ik ook ben, ze lijkt het positief denken niet van mij over te kunnen nemen. Als ik haar probeer duidelijk te maken dat ze er zo niet over moet denken dan wordt de sfeer er niet beter op, ze voelt zich snel aangevallen. Ik ben geen psycholoog dus weet niet hoe ik dit moet aanpakken. Ze is vaker bij een psycholoog geweest maar daar kreeg ze alleen maar ruzie mee…
    help!

    mvg,
    R.

  • Beste R,

    Er zijn tal van oplossingen op positiever in het leven te staan. Mijn beste oplossing is de e-cursus Nooit meer Zorgen of Stress.

    Maar helaas, jij of ik kunnen niet iemand dwingen positiever te worden, hoe graag we dat ook zouden willen.
    Niets ter wereld kan haar ‘helpen’ als ze het zelf niet inziet of het niet wil veranderen.

    Met heel veel geduld (en begrip en goede vragen) kun je haar misschien net het duwtje in de goede richting geven. Maar ik zou vooral bepalen wat jij zelf wilt gaan doen doen als dat je niet lukt….

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • ik heb en relatie maar ik heb veel angst. als hij mij belt dan klap ik dicht heb niets meer te vertellen. ik heb dat nu al maanden. ik zit hier erg mee ik ben heel erg verdrieteg. omdat ik hou zo veel van hem hij doet zijn best met mij maar ik doe niks. en nu voel ik me slecht omdat hij mij niet meer belt omdat ik niks zeg wat moet ik doen kan iemand mij helpen

  • Beste Liela,

    Dan heb je maar één keuze: hem opbellen en vertellen wat je voelt. Anders verandert er niets aan deze situatie. Neem actie en wacht niet af :)

    Succes en met vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo Frank,

    In een post hierbovenzegt je iets over je mentaliteit veranderen, en wel door in de basis bewust te kiezen je gedrag, denken te veranderen door echt voor jezelf te kiezen. Dit is ook precies wat ik moet doen. Alleen kan ik nou juist dát niet. Tenminste, als je het hebt over écht bewust je positief willen naar jezelf. Ik merk best vaak momenten bij me op waarin ik lijk op een “kruispunt” te staat en me volledig bewust ben dat ik op dat moment die keuze opmerk en dus ook heb. En dan gebeurt er niks meer. Ik wil op de één of andere manier niks met mezelf te maken hebben. En dan nu the million dollar question,… hoe zorg ik er voor dat ik voor mezelf wil kiezen? Ik zie het niet…

    Mvg,
    Niek

  • Beste Niek,

    Inderdaad: dat is de ‘Million Dollar question’.

    Een goede basis leg je met de e-cursus Blijvend Zelfvertrouwen. Hiermee leer je jezelf te accepteren zoals je bent (en dus ook jouw eigen wensen te accepteren). Zelfvertrouwen is de basis.

    Er zit veel onder je verhaal wat ik niet in een korte reactie kan uitleggen. Maar de oplossing bestaat :)

    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Martin schreef:

    Hoi Frank,

    Ik kamp al vier jaar met angstaanvallen en daardoor ben ik ook vaak negatief en depressief vooral nu zit ik weer in een erg moeilijke tijd heb je daar ook misschien tips voor?

    Groetjes Martin

  • Beste Martin,

    Voor angstaanvallen en depressie kan ik je adviseren een goede psycholoog of psychotherapeut in te schakelen. Als je daar al vier jaar last van hebt, dan is het de moeite waard om je door een expert te laten begeleiden. Ga op zoek en doe er iets aan :)

    Succes en met vriendelijke groet,
    Frank

  • Wat een onzien allemaal. Door heel dit positief en negatief denken zien jullie de realiteit niet meer. New Age heeft zich al goed in jullie zienswijze geïnfiltreerd.

  • Beste Frank,
    Ik heb al een tijdje last van negatieve gedachten, en dat gaat meestal over mijn relaties.
    Eerst had ik aldoor dat ik aan mezelf ging vragen, vind ik hem wel leuk, vind ik hem wel leuk, de hele dag door. Dat heb ik nu een beetje aan de kant gezet, maar helaas door een andere gedachten.
    Ik heb momenteel een heel gelukkige relatie , maar sinds kort denk ik telkens dat ik mijn ex weer leuk vind, terwijl ik hier jaren niet aangedacht heb!! Elke keer als ik aan mijn huidige vriend denk, komt hij ook voorbij, elke keer weer, en ik begin heel sterk aan mijn gevoel te twijfelen, terwijl ik weet wat ik heb, maar ik kom niet meer bij het gevoel, omdat er telkens gedachtes zijn die mij tegenwerken.
    Denk vaak aan dingen die er niet eens zijn, wat als hij me terug wil, is dat dan een moeilijke keuze voor me?? dat soort dingen, die niet eens aan de orde zijn gaan door me hoofd, van ’s morgens vroeg tot ‘savonds laat, ik voel me zoo schuldig en ellendig, omdat ik dit ECHT niet wil! Ik wil hem niet terug, maar elke keer zegt mijn gedachten het tegenovergestelde!! Ik weet het niet meer, en ben bang dat ik dit mijn hele leven zal houden, dat wil ik absoluut niet!!

  • Beste Loes,

    Je zegt: “Ik omdat ik dit echt niet wil, ik wil hem niet terug, dat wil ik absoluut niet.” Zolang je focust op wat je NIET wilt, blijf je in die negatieve spiraal zitten. Draai dit eens om en focus je op wat je WEL wilt.

    Als je meer rust in je gedachten wilt krijgen en meer bij je gevoel wilt komen, kijk dan eens naar de e-cursus Nooit meer Zorgen of Stress. Deze is daar speciaal voor ontwikkeld.

    Succes en met vriendelijke groet,
    Frank

  • Fabienne schreef:

    Beste Frank,

    Ik ben een meisje van 14 jaar.
    Mijn vader is de negatieve denker bij mij thuis.
    Hij heeft geen baan, zit eigenlijk altijd thuis.
    Hij is daardoor depressief geraakt, dus hij is niet meer in staat om te werken.
    Hierdoor hebben wij veel problemen opgelopen met geld.
    Het is zelfs zover gekomen dat we nu ons huis moeten verkopen.
    Ik praat soms met papa hierover, zo probeer ik er achter te komen hoe hij nu echt denkt.
    Ook praat hij met een psycholoog. Maar ik lees net in dit artikel dat in traditionele psychologie optimisme als een afwijking word gezien!
    Dus dan zou die psycholoog hem niet op de juiste manier kunnen helpen, toch?
    Want we willen dat hij positief gaat denken! Zodat hij een beter zelfbeeld krijgt, en stopt met zichzelf overal de schuld van geven. Zodat hij weer eens dat huis uit komt omdat hij dat graag wil en niet omdat hij gedwongen is boodschappen te doen.
    Maar als die psycholoog hem niet helpt, dan ga ik hem helpen.
    Maar hoe doe ik dat precies. Eerst moet hij zelfvertrouwen krijgen, dat is de basis. Maar hoe doe ik dat?
    Misschien kunt u me helpen.

    Groetjes,
    Fabienne

  • Dag Frank
    Ik ben Davy, 19jaar en ik werk in een hotel-feestzaal
    Ik werk al sedert mijn 15de voor dezelfde baas, maar ik ben op mijn 18de in deze zaak terechtgekomen
    Ik ben blij dat ik van mijn baas deze kansen gekregen heb, en ik wil hem ook niet teleurstellen, als ik mijn werk doe, wil ik perfectie van mezelf
    Het nadeel is is dat andere personeelsleden volgens mij jaloers zijn, omdat de baas mijn werk beter vind dan die van hen, ondanks dat zij al 20jaar hier werken ! :o
    Als je al 20 jaar samenwerkt, is het normaal dat je een groepje gevormd hebt, mijn probleem is dat ze mij niet aanvaarden omdat ik mijn best doe en correct ben
    Ze afronteren mij bij nieuwe personeelsleden, roddelen, mij zwart maken in andere zaken, …
    Nu is mijn vraag wat ik het best doe? Ik werk hier nu een jaar, en ik heb het gevoel dat het mijn schuld is dat ik niet in de groep lig,
    Als ik meedoe met hen , zal het wel goed gaan , maar dan moet ik meeroddelen, gezichten trekken en slechter werken, en dat wil ik niet
    Enig advies?
    Alvast bedankt
    Davy

  • Beste Davy,

    Dat is best een moeilijke situatie.
    Eén suggestie kan ik je zeker geven: verloochen nooit jezelf. Met andere woorden: blijf jezelf en doe geen dingen waar je niet achter staat, alleen maar om door anderen geaccepteerd te worden.

    Je kunt proberen een paar van je collega’s apart te nemen en eens voorzichtig te vragen wat je kunt doen om een prettiger sfeer te creëren. Als een paar collega’s beter met je omgaan, volgt wellicht de rest ook vanzelf.

    Maar uiteindelijk zou ik kiezen voor jezelf en blijven wie je bent. Als mensen je niet accepteren zoals je bent,
    dan is dat hun verlies.

    Veel succes!

    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Fabienne,

    Als je vader depressief is, is persoonlijke begeleiding door een psycholoog de beste oplossing. Want ook al werd vroeger optimisme als een afwijking gezien, hedendaagse psychologen zijn bij uitstek de experts die mensen zoals je vader kunnen helpen. Mocht hij zich niet thuisvoelen bij een bepaalde psycholoog, dan kan hij altijd een andere kiezen.

    Ik bewonder en begrijp je behoefte je vader te helpen. Helaas is het zo dat alleen je vader de beslissing kan maken iets te veranderen. Jij of ik kunnen dat niet bepalen, dat kunnen mensen alleen zelf.

    Je kunt je vader altijd attent maken op twee e-cursussen:

    1. Blijvend Zelfvertrouwen
    2. Nooit meer Zorgen of Stress

    Beide cursussen zijn overigens geen vervanging voor persoonlijke begeleiding, maar wel een goede aanvulling.

    Maar uiteindelijk is je vader de enige die beslist of hij iets wilt veranderen en de enige die bepaalt hoeveel energie hij daarin wilt stoppen.

    Heel veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hoi Frank,

    Ook ik ben zoals velen een overtuigde negatieveling. Ik ben om die reden begonnen met de e-cursus nooit meer zorgen of stress. Het is waar wat je zegt: je moet oefenen en kleine (soms erg kleine) stapjes nemen. En het kost energie en wilskracht. Veranderen is spannend. Je stapt ten eerste uit je vertrouwde wereld van hoe met de dingen om te gaan wat een gevoel van onveiligheid creeert. Daarnaast werpt, voor mij dan, elke verandering in eerste instantie nieuwe negatieve reacties op van: kan ik het wel, en: als het niet zo gaat zoals ik het in gedachten heb wat dan?. Het doel wat ik mijzelf gesteld heb is mij niet tegen te laten houden door deze gedachten en mezelf steeds te vragen wat voor toegevoegde waarde de negatieve gedachte of situatie mij geeft. Niks dus. Iemand heeft mij eens verteld dat het nemen van een besluit hetzelfde is als het planten van een zaadje wat, als het goed verzorgt wordt, vanzelf een mooie bloem wordt. Ik heb de verhalen die hier voor geschreven zijn gelezen en kan mij met bijna iedereen identificeren. Ik zou iedereen die nog met zichzelf in de knoop zit een hart onder de riem willen steken door te zeggen dat het inderdaad mogelijk is om uit deze vervelende situatie te komen. En het begint met het nemen van een (welgemeend) besluit om er iets aan te doen. En de snaar hoeft niet altijd even gespannen te zijn. De ene keer gaat het beter dan de andere keer, en soms kan je het gevoel hebben dat het echt niet werkt. Maar er komt zeker weten weer een moment dat het wel goed voelt. Geef het niet op, ik weet als geen ander dat in wat voor moeilijke situatie je ook zit, er altijd licht aan het eind van de tunnel is.

    Groetjes 10nes

  • Beste 10nes,

    Dat zijn mooie woorden :)

    Het is waar: door positiever te denken, neem je automatisch meer verantwoordelijkheid voor je leven en de uitdagingen die je tegenkomt. Bij negatief denken geef je die verantwoordelijkheid uit handen. Negatief denken stelt: “Het ligt aan een ander”. Positief denken stelt: “Ik ga er zelf iets aan doen!” Daarom kost positief denken meer moeite. Maar zoals je terecht zegt: een negatieve gedachte levert je niets op, dus helaas ook niets goeds. Mooi dat je jouw ervaring deelt :)

    Veel succes met de overige lessen en met vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Ik heb veel gelezen op je website en begrijp de kern van het verhaal; hoe meer je oefent met positieve gedachten, hoe sterker de gedachtenmassa wordt die het daarna overneemt. Een gedachte herhaald wordt een overtuiging, een overtuiging herhaald wordt een gewoonte. Toch vraag ik me af waardoor een ’terugval’ ontstaat. Is de gedachtenmassa hiervoor niet groot genoeg geweest? Hoe kom ik weer terug in de ‘flow ?
    Ik heb dit jaar last van spreekangst op mijn werk; spreken voor groepen, het rijtje afgaan en dan je zegje doen en onverwachte vergaderingen. laatste tijd ging het wel weer beter nadat ik me in had gelezen in Cognitieve Gedragstherapie. Maar nu is met een presentatie begin januari er toch weer wat ingeslopen. ik snap de theorie en weet hoe het mechanisme werkt, en toch bepaalt dit mijn gemoedstoestand. Kan je me helpen?

    Alvast dank!
    Jan

  • Henkie schreef:

    Gewoon het positieve er in zien

  • Sinds jaren zit ik in een negatieve neerwaartse spiraal en geraak er maar niet uit. Ik lijd aan chronische slapeloosheid en probeer er met man en macht uit te geraken. Maar hoe meer ik er mee bezig ben en oplossingen zoek, des te erger wordt het. Werken lukt nog amper, hobby’s en reizen lukken niet meer. Doordat mijn leven structuur mist en een gevoel van nutteloosheid heerst in mijn ganse bestaan, probeer ik mijzelf op te peppen met positieve praat of heb ik ook een tijdje vrijwilligerswerk gedaan. Al wat ik probeer, het lukt maar niet, ik heb de indruk dat ik in een totale burnout zit. Passie ontbreekt in mijn leven op alle vlak maar de kracht ontbreekt mij omdat ik met een enorm slaaptekort zit. Eén vicieuze cirkel en probeer dan maar positief te blijven !!! NB : ik ben een vrouw van 52 en woon samen met mijn partner (mijn kamergenoot) waarmee ik de dageljikse beslommeringen deel, zonder meer …

  • Hoi Frank,

    Ik ben een jonge vrouw en mijn leven kent al een tijdje een ’terug naar af spiraal’ op vlak van relaties, werk, dromen… Wat ik ook doe, hoeveel energie ik er ook insteek… het lijkt me maar niet te lukken om mij in die opwaartse spiraal te begeven. Ik heb al veel dromen en ambities moeten opgeven hierdoor.
    Ik ben nochtans een sterke vrouw en ik geloof er ook in dat je tegenslagen je sterker maken… Maar nu heb ik het gevoel dat ik ter plaatse blijf trappelen…
    Hoe kan ik mezelf motiveren om terug in de toekomst te geloven?

  • Beste Lotus,

    Om dat te kunnen vertellen, zou ik moeten weten waarom het precies fout gaat (dus de oorzaak, niet het gevolg). Daarvoor zou ik je persoonlijk moeten kennen. Als het niet lukt te krijgen wat je wilt, dan zijn of je verwachtingen te hoog, of je inspanningen te laag, of past het doel op de een of andere manieren gewoon niet bij je. Begin met meer vertrouwen:
    https://www.newstart.nl/blog/meer-vertrouwen-in-de-toekomst-hoe-krijg-je-dat/
    en visie:
    https://www.newstart.nl/blog/voorspel-je-toekomst-door-een-visie-te-ontwikkelen/

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Monique schreef:

    Hoi Frank,
    Wat een succes heb jij met je website!

  • Thessa schreef:

    Hoi Frank,

    Ik houd me laatste tijd veel bezig met het positieve denken en dat lukt me aardig!

    Mijn situatie is het volgende. Ik heb een depressieve moeder. Ze is al ruim een half jaar depressief en elke keer gebeurt er iets waardoor zij mij mee trekt met die negatieve gedachten (gelukkig kan ik die gedachtes wel snel weer omzetten naar positief).

    Nu heb ik me ingeschreven voor de opleiding ‘social work’ waarmee je maatschappelijke medewerkster kan worden omdat ik graag mensen wil helpen! Maar ben erg bang dat als ik met depressieve mensen (of mensen met een ander probleem) ga werken, dat ik zelf ook negatieve gedachtes krijg.

    Heeft u misschien tips voor mij en mijn toekomstige opleiding?

    Alvast bedankt!

    Thessa

  • Beste Thessa,

    Als je vermoed dat je geen positieve energie krijgt (of zelf somber wordt) van het werken met depressieve mensen, misschien dat je dat niet met ze zou moeten werken? Misschien dat er een andere doelgroep/anders soort mensen is waar je je wel goed bij voelt? Ook sociaal werk is er in alle soorten en maten :)

    Succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Ansariya schreef:

    Beste

    Ik ben niet negatief ingesteld, maar ik merk dat ik mezelf niets ‘leuks’ of ‘goeds’ toewens.
    In mijn jeugd al ben ik van mezelf laag gaan denken.
    Ik ben t geluk niet waard, ik ben niets speciaal en ik moet maar genoegen nemen met wat ik heb.
    Ik zie mezelf niets speciaals doen of bereiken.
    Het is die attitude dat mijn overste op mijn werk (ik werk als administratief bediende) van mij veranderd wil zien.

    Ik ben niet over the moon happy met mijn job, tis mijn job en ik doe het om mijn rekeningen te betalen. Maar die attitude zorgt ervoor dat ik dus ongelukkig ben en geen plezier in mijn werk kan vinden, en dit heeft gevolg op mijn collega’s en omgeving.
    Ik ben heel minimalistisch over mezelf. Als iemand me complimenteert geloof ik het toch niet.
    Hoe kan ik hierin verbeteren?
    Hoe kan ik mijn eigen zelfbeeld positiever maken, hoe kan je een mens in s hemelsnaam van zichzelf doen leren houden, iemand die al van haar jeugd negatief ingesteld is over zichzelf?
    Is het omdat ik geen teleurstelling wil meemaken dat ik geen moeite kan doen om béter of anders te beginnen leven/denken?
    Ik haal mezelf neer, onbewust, in conversatie met familie en vrienden zowiso.
    En ook al zeggen ze me dat ik daarmee moet stoppen, het lukt niet zomaar; ik herval in het zelfde stramien.

    Ik wil ooit kinderen en zou ze toch willen aanleren dat ik een sterke, slimme, positieve mama ben…
    Hoe kan ik dit aanpakken….?

    Bedankt alvast voor uw antwoord.

  • Beste Ansariya,

    De oplossing voor een laag zelfbeeld is heel eenvoudig:
    Volg de e-cursus Blijvend Zelfvertrouwen.

    Vele duizenden cursisten gingen je voor.

    Succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Yvonne schreef:

    Ik zit momenteel in een neerwaartse spiraal en heb het gevoel dat ik er niet meer uitkom.
    Ik probeer uit alle macht niet negatief te denken, maar dat werkt averechts. Ik lees van alles over positief denken maar het werkt niet. Heel af en toe wordt ik plotseling afgeleid door iets wat gebeurt. En dat geeft even een beetje rust. Daar ben ik dan blij mee en wil ik dolgrasg vadthouden masr dat lukt me niet omdat automatisch de negatieve gedachten weer terugkomen.De normaalste dingen zien er zelfs negatief uit. Ik wordt er wanhopig van en weet niet meer wat ik moet doen. HELP

  • Beste Yvonne,

    Wat je nodig hebt zijn inzichten en oefeningen om uit te vinden waar de negatieve gedachten vandaan komen, hoe je ze kunt veranderen en hoe je daardoor meer ontspannen in het leven staat. Dit vind je allemaal in de e-cursus Nooit meer Zorgen of Stress.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • beste,

    Graag had ik wat tips gekregen om terug naar een positieve wereld te kunnen kijken. Zelf ben ik al een jaar en half in behandeling bij een psychologe, die me zeer goed helpt. Maar dan zijn er die weken tussen, waar het o zo moeilijk is om te blijven waar ik ben, en niet terugval. Mijn problemen ken ik ondertussen en ik heb een helder overzicht van de depressie makers, maar nu heb ik problemen met m’n vriendin. Niet met elkaar, maar ze is zeer depressief en onzeker de laatste tijd, ze vlucht weg van alles die een houvast kan zijn. Ik zie ze dood graag, maar ze slaat m’n hulp af. Ze accepteerd niets van positieve gedachten. Nu, ik had haar graag geholpen, maar ik weet niet goed hoe. Graag zou ik wat afstand willen nemen, me zelf positief opladen en dan dat doorgeven op haar, maar ik zit zodanig met haar in mijn hoofd en met al haar problemen dat ik zelf naar beneden wordt getrokken.

    Ik zal de cursus positief denken zeker doorhalen, en zoveel mogelijk in de praktijk toepassen.

    Alvast bedankt voor het lezen van deze mail,

    Mvg

    Lars

  • Beste Lars,

    Er zijn drie inzichten in deze situatie.

    1. Je kunt andere mensen niet veranderen. Dt kunnen ze alleen zelf en als de wil ontbreekt, is er helaas weinig dat wij kunnen doen – anders dan zelf het goede voorbeeld geven.

    2. Je moet eerst jezelf helpen (en opladen) voordat je iemand anders energie kunt geven. Dus ga door met de persoonlijke begeleiding….

    3. Neem tijd voor jezelf als haar gezelschap je te veel wordt. Eigen energie eerst (zie nummer 2).

    Succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo Frank ,

    Ik heb ongeveer 2 jaar geleden wat gedaan waar ik achteraf toch spijt van heb gekregen.Ik ben hier lang over na gaan denken zelfs 1 x zo erg dat ik echt dacht dat ik gek werd. Mijn gedachten vertelde mij wat anders dan dat ik zelf zei dus ik ging aan me zelf twijfelen . Sinds die dag wordt ik elke dag wakker met die gedachte en ik denk er eigenlijk altijd aan. Natuurlijk zoek ik afleiding of iets dergelijks maar ik merk dat ik nu vaak thuis blijf omdat ik denk dat ik een probleem heb , ik ben 21 jaar en hou van leuke dingen doen maar omdat ik dit heb mee gemaakt en er constant aan denk weerhoud mij dat van leuke dingen doen.

    Ik heb er een antwoord voor en die heb ik geaccepteerd. Maar alsnog denk ik er elke dag aan het lijkt wel of het een gewoonte is geworden . Maar ik moet hier vanaf en ik kan het er niet met familie over hebben. Any Ideas ? Pleaaase

  • Beste Tim,

    Als je het echt hebt geaccepteerd, dan laat je het ook los.
    In jouw geval vraag ik me af of je het wel echt hebt geaccepteerd…

    Lees het volgende artikel voor meer inzicht over het loslaten van gedachten:
    https://www.newstart.nl/blog/gedachten-loslaten-in-3-stappen/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Wat een fijn en inspirerend artikel waar je wat aan hebt vind ik.

    In de bovenstaanende comments schrijf jij het volgde comments sc:
    “Sommige mensen kosten je veel energie en geven weinig positiefs terug.
    Van deze mensen kun je beter afstand of afscheid nemen.”

    Ik kom er steeds meer achter dat mijn familie erg negatief is en me weinig vertrouwen en positivisme meegeeft en heeft meegegeven. Gelukkig is mijn vriend heel anders en wel erg positief ingesteld. Hij voelt zich wel vaak een vreemde eend in de bijt bij hen.
    Maar… van je familie kun en wil je geen afscheid nemen, die horen bij je en zullen altijd bij je horen.

    Heb je advies hoe dan daarmee om te gaan?

    Groet,

  • Beste Tien,

    Dank je wel :)

    Er zijn natuurlijk mensen die wel afscheid nemen van hun familie, maar dat is vrij radicaal. Ga ervan uit dat je familie niet fundamenteel verandert. Dus wat is dan de oplossing? Als je moeite hebt met hun gedrag, maar geen afscheid wilt nemen – en beseft dat ze niet 1-2-3 zullen veranderen, dan is alleen afstand nemen nog een optie. Dus de relatie(tijd of diepte) wat beperken, zodat jij niet te veel negatief beïnvloed wordt.

    Succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo Frank,

    ik heb al jaren het probleem dat ik nog steeds niet weet wie ik ben.ik ben er zeker van dat deze situatie uit het verleden voortkomt,want ik heb ook een zeer moeilijke jeugd gehad,ik heb nooit mezelf mogen zijn,een mening dat mocht niet,keuzes had ik niet,vrijheid helemaal niet,ik had een dominante moeder waar ik nog altijd ziels veel van hou na haar 3 jaar overlijden,was ik totaal ingestord.maar wat ik eigenlijk wil vertellen is dat ik mijn geloof inmezelf kwijt ben,want ik heb al heel veel geprobeert op werkgebied,maar ik kan nix volhouden!!! omdat ik het gevoel heb dat niemand mij moet maar toch wel best een goeie werkracht ben,steeds stopte ik zelf met men werk,en zo regelmatig dat ik mij heb opgesloten en geisoleerd en mezelf blijf verwaarlozen,nix lukt ermij,en ik word daar zot van,ik heb zoveel talenten,maar mijn gedachten maken alles kapot in men leven,wat ik nu toch doen?? Grts xx

  • Beste Nancy,

    Dan wordt het tijd om dat te veranderen!

    Begin eens met de e-cursus Blijvend Zelfvertrouwen voor een sterker geloof in jezelf. Daarna kun je altijd de cursus Nooit Meer Zorgen of Stress volgen om je gedachten positiever te maken en de negatieve gedachten los te laten. Dat is mijn beste advies. Je kunt altijd contact opnemen voor persoonlijke begeleiding, maar de e-cursussen geven je een stevige basis.

    Deze situatie verandert alleen als je er voldoende tijd en energie in stopt, maar als je dat doet, dan zal het zeker veranderen :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Goedemiddag Frank,

    Ik ben een moeder van 32 jaar van drie geweldige meiden. Ik heb altijd al een slecht zelfbeeld gehad. Dit heeft te maken met mijn zelfbeeld en mijn gewicht. Dit heeft ook een groot deel met mijn moeder te maken. Ik ben altijd al voller geweest. Maar nu ben ik op het punt gekomen dat ik niet meer verder wil gaan met de lichaam die ik heb. Ik weet dat ik eerst gelukkig moet zijn met mijn lichaam wil ik kunnen veranderen. Maar ik weet niet hoe ik dit moet doen. De negatieve gedachten krijg ik niet uit mijn hoofd. De gedachten die mij zeggen dat ik nooit zal afvallen, dat ik nooit een goed genoeg zal zijn. Dit breekt me nu aardig op. Hoe kom ik uit hieruit?

  • Beste Lala,

    Het klinkt alsof je denkt pas goed genoeg te zijn als je uiterlijk verandert.
    Dus de gedachte is: “Als ik eerst verander, dan kan ik daarna mezelf accepteren.”
    Helaas werkt het andersom (zoals je zelf al opmerkt): als je jezelf eerst accepteert, dan kun je van daar uit veranderen.

    Je kunt je nooit goed voelen als je jezelf afwijst…

    De enige oplossing is je eigenwaarde niet meer te laten afhangen van je gewicht, want dan schommelt je eigenwaarde ook: de ene keer voel je je goed over jezelf, de andere keer niet.

    Zelfacceptatie is een proces dat tijd nodig heeft, maar het is iets waar je de rest van je leven plezier van hebt.
    Kijk eens naar de e-cursus Blijvend Zelfvertrouwen: Hierin doe je er veel inzichten op die je helpen je beter te voelen over jezelf :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik vind dit onderwerp heel goed en ik heb daar ook last van hoe kom ik er weer van af

  • Beste Wendy,

    De oplossing staat onderaan in het artikel :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo Frank,

    Wat een fijn stuk om te lezen. Zeer herkenbaar ook. Ook ik ben negatief ingesteld. Al zolang ik me kan herinneren… Natuurlijk heb ik ook zo mijn goede momenten. Ik wil er zo graag vanaf want het beïnvloed mijn leven veel te veel. En ik weet dat ik diep van binnen niet zo ben. Maar door nare ervaringen met mensen en een negatief zelfbeeld ben ik zo geworden. Heb al meerdere keren therapie gehad maar toch blijft het aanwezig. Ik ben sinss januari trotse moeder van een zoontje en voor hem wil ik positief zijn! Hij is mijn alles! Mijn partner is ook heel positief ingesteld ondanks zijn wat moeilijke jeugd. Daar ben ik wel eens jaloers op. En ook daar van baal ik. Ik wil niet jaloers zijn… Kortom ik heb nog veel te leren.

    Groetjes!

  • Aurelia schreef:

    ik heb een broer die om alles boos word hij vraagt bijvoorbeeld stink ik dus ik zeg nee zegt hij waarom lieg je en ik heb zovan maar ik lieg niet? en dan zegt hij waarom kijkt iedereen dan naar mij alsof ik stink hij heeft het zo erg in zijn hoofd dat hij zijn eigen familie niet gelooft gewoon niet en eerst was het dat hij dacht dat iedereen dacht dat hij homo was omdat iedereen “volgens hem” naar hem keek op en rare manier maar dat is echt niet zo alleen hij neemt alles negatief op

  • Wat moet je dan doen als je op alle gebieden tegenslagen hebt ?
    Ik kan al 3 jaar geen werk vinden, ik zoek dag en nacht, sta ingeschreven bij uitzendbureaus, etc.

    Hele familie is uit elkaar gevallen door een scheiding. Moeilijk contact te krijgen met gezinsleden. Beloftes worden gemaakt, maar niet nagekomen.

    Vriend verlaat je, gaat terug naar ex, maar blijft ook contact houden met jou.

    Hele vriendengroep verloren door depressie.

    Op alle gebieden zit ik in de stress. Hoe moet je dan nog positief denken ?
    Ja ik heb een dak boven mijn hoofd, en ik heb eten. Is dat dan alles in het leven ??????

  • Beste Sanne,

    Als je op alle gebieden tegenslagen hebt, is het inderdaad moeilijk positief te denken.
    Toch is er ook goed nieuws: Jij en ik zijn de bron van alles in ons leven. We creëren iets òf we staan het toe.
    Dat betekent dat we het ook kunnen veranderen.
    Deze site geeft je voldoende artikelen en cursussen om je daarbij te helpen.

    Ik wens je veel succes!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • beste frank

    sins de relatie breuk met mijn ex 4 weken geleden en ik haar nu weinig spreek
    krijg ik steeds de negatieve gedachte door dat ze een ander heeft
    en dat maakt me kwaad en laat me dingen doen waar ik spijd van krijg.
    ik ben zelf een hoog gevoellig persoon ik weet niet of die gedachtes nou moet geloven
    of negeren? en wat ik er tegen moet doen?
    ik weet me soms echt geen raad meer.

  • Beste Rob,

    Het beste is om negatieve gedachten voor jezelf te onderzoeken.
    Is het werkelijk waar dat ze een ander heeft? Heeft ze dat gezegd, is het een vermoeden, of slechts een aanname?
    Wat zou dat betekenen? Dat die ander leuker is dan jij? Dat jij niet de moeite waard bent? Dat je nooit meer een ander vindt?
    Kloppen die aannames eigenlijk wel?
    In de e-cursus Nooit meer Zorgen of Stress worden dit soort negatieve gedachten onderzocht.
    Pas dan kunnen we ze omzetten in positieve en krachtige gedachten :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Flower schreef:

    Beste Frank,

    Ik leef al vanaf mijn geboorte in een wereld vol negatieve energie (ik probeer zelf positief te blijven) maar de leugens die bij het negatieve gedrag behoren, de ontkenning dat wat ik voelde en voor mijn beleving zo over kwam werd door de ander x op x ontkent en volgens hen (meerdere personen, vader, ex man, oudere buurman, vriend, meestal mannen) en voelde ik me machteloos door hun ontkenning van hun negatieve gedrag waar ik ook bang voor was, ik zag het verkeerd, ik dacht negatief,
    Ik noem een aantal voorbeelden, ik ben al een geruime tijd gescheiden van een man die alles ontkent, in mijn schoenen schuift. Mijn jongste kind 1 van de 4 begon op jonge leeftijd al grensoverschrijdend gedrag te vertonen ( altijd verborgen zonder dat de buitenwereld zag dat hij zulk gedrag heeft) Mijn twijfels waren groot en volgens ex man lag het aan mijn verkeerde opvoeding. Mijn kind heeft zijn eigen gedrag niet in de hand, slaat mij als ik mijn grens stelt, ik ben bang voor mijn eigen kind geweest, de angst is over verdriet heel veel, waarom geloofde ik dat ik geen goede moeder zou zijn en ik de waarheid van de ander geloofde die mij vertelde dat ik mijn kind niet op kon voeden. Mijn kind woont nu niet meer bij mij, omdat ik ten onder ben gegaan aan het niet geloven van mijn eigen kracht.
    Nog een voorbeeld is dat ik een buurman had die mij eens weg zou brengen naar een kerkelijk feest. De dag en tijdstip dat hij mij zou wegbrengen was voor ons beide duidelijk afgesproken. Die ochtend bracht ik nog even snel mijn kind naar school toen ik thuis aankwam liep die buurman gestrest over de parkeerplaats in paniek en zei me dat hij niet wist waar ik was en hij twijfelde aan de dag dat hij mij weg zou brengen..Het was toch echt duidelijk afgesproken, zijn gestress en paniek maakte dat ik me rot voelde en reageerde op hem boos voelde me verlamd van mijn eigen gevoelens. Ik zei hem dat ik wel op de fiets naar dat kerkelijk feest zou gaan , hij mij niet weg hoefde te brengen. Wat zei mij buurman, ik maakte er zo wel een negatief kerkelijk feest van om zo te beginnen. Frank deze buurman had meer van dit soort uitspraken en twijfelde ik vaak aan mijn eigen waarnemingen. Mijn vader liegt veel en vertelt onwerkelijkheden zoals b.v dat hij iets gezien heeft wat niet kan bestaan 2 regenlaarzen in mijn tuin die iemand heeft laten staan mijn vader die ze niet heeft aangeraakt zegt mij dat hij er een laagje water in heeft zien staan in 1 laars. Er komt strijd om wie de waarheid spreekt gevolg is dat mijn vader mij een vervelende dochter vind, hoe kan het nou regen in 1 laars en ik weet zeker dat hij die laars niet heeft opgepakt. Mijn vader maakt vaak strijd ook met mijn moeder en vervolgens doet hij weer lief. Zoveel jaren al zit ik in dit verhaal waar ik uit wil, het doet pijn. Hoe zie jij mijn verhaal?
    Vriendelijke groeten, Flower

  • Beste Frank,

    Als ik me focus op wat ik wel waar jij over spreek en ik het zeker wel mee eens ben..
    Rijst mij de vraag…Als ik weer eens een kaart van die buurman ontvang met zijn voor mij negatieve gedrag zijn paniek gestress .Die buurman die al geruime tijd verhuist is mij nadat ik weer duidelijk ben geweest geen contact meer met hem te willen de buurman die verhuist is mij door 1x per jaar een kerstkaart te sturen ik weer van slag ben en vooral door de teksten die hij erop schrijft: De werkelijkheid is dat wat als je stopt met erin te geloven niet weggaat..
    Hoe dit voor mij overkomt, ik heb zijn gedrag als negatief ervaren voelde me er onbehagelijk bij, heb hem duidelijk gemaakt geen contact meer te willen dan lag volgens die buurman de invulling ervan aan mezelf. Zo zei hij dan als ik niet meer zwaaide als hij voorbij liep dat mijn kinderen wel naar hem zwaaide…Met andere woorden…???
    De kaart die ik ook dit jaar weer heb ontvangen ik wil hem retour zenden ik wil niets meer van deze man ontvangen. Ik vind het in dit verhaal wat ik je schrijf moeilijk als ik zeg wat ik wel wil geen contact meer zegt hij je kinderen zwaaien wel, blijft hij aandringen, blijft hij kaarten sturen, ik krijg hier pijn in mijn buik van.

    Ps. ben het met je eens wat je vraagt krijg je, Waar ik nu woon ik wilde hier niet wonen, mijn kinderen ik hou van ze maar ik heb gezegd ik wil er geen 4.
    Flow

  • Beste Flow,

    Ik zie in het laatste gedeelte een enorme verspilling van energie om te bewijzen wie er gelijk heeft.

    Geloof in jezelf en laat de behoefte anderen te overtuigen van je gelijk los, dat geeft heel veel vrijheid.
    Lees dit artikel eens voor meer inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/wil-je-gelukkig-zijn-of-gelijk-krijgen/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Dankjewel voor je antwoord.
    Wel vervelend om te zien hoe ik dus zelf moeilijk doet door maar vast te blijven houden en daarmee mijn eigen strijd met de ander veroorzaakt.
    Jou artikel voor meer inzicht daar ga ik zeker mee aan de slag.

    Groeten Flow.

  • Ik ben op zoek naar antwoorden over de arbeidsmarkt.

    In het verleden was ik erg ambitieus, en heb ik gevochten om sneller te bereiken wat ik wilde. Enkele negatieve ervaringen hebben me echter geleerd om toch goed op te passen. Ik kwam in 2 jobs terecht waar ik niet paste in de bedrijfscultuur, werd eenmaal door mijn eigen team verstoten omdat ik geen affiniteit met hen had. Op zich vond ik het niet erg om deze firma te moeten verlaten, ik voelde me er toch niet gelukkig het kon enkel positiever worden voor mij. Maar – op mijn CV blijven deze negatieve ervaringen mij wel achtervolgen, ook wanneer ik ze zelf al had gepositiveerd. Je wordt er zwaar op afgerekend wanneer je ergens snel weggaat, ongeacht de omstandigheden. Positief blijven kan, en is ook de beste optie, maar het moeilijke is dat je geen impact hebt over wat toekomstige werkgevers denken over je loopbaan en jouw eventuele negatieve ervaringen.

    Hoe pak je dat dan best aan?

  • Samengevat: zelf kan je bijvoorbeeld 5 negatieve ervaringen misschien heel goed aan op carrièrevlak, en blijf je nog steeds positief – maar hoeveel wordt er door werkgevers toegelaten tot je een negatieve stempel krijgt?

    Mij kan het op zich niet schelen om 20 keer van job te moeten veranderen voor ik mijn droomjob vind… maar voor potentiële werkgevers (= op CV) maakt dat helaas wél iets uit.

  • Beste H,

    Inderdaad, als je niet past in een bedrijfscultuur, pas de bedrijfscultuur dus ook niet bij jou en is het ook niet erg om weg te gaan.
    De tijd is voorbij dat mensen 20 jaar bij hetzelfde bedrijf werken, dus iedereen heeft wel te maken met een cv met verschillende werkgevers.

    We hebben weinig invloed op het stempel dat we van anderen krijgen. Het is wel belangrijk dat je voorkomt dat je jezelf dat stempel toebedeelt.

    Er zal ongetwijfeld een werkgever op je pad komen die je op waarde weet te schatten. Hoe meer zelfkennis, hoe beter je weet wat voor bedrijf echt bij je past. Meer inzicht daarin voorkomt dat je solliciteert op werk en er later achterkomt dat het niet bij je past. Dan komt er waarschijnlijk meer structuur in je cv.

    Ik wens je heel veel succes!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniempje schreef:

    Hoi Frank,
    Ik heb bijna iets gedaan wat ik niet had willen doen. En achteraf denk ik. Ik had mn zelfbeheersing kunnen houden. En nu denk ik steeds negatief bijv slappeling. Wat moet ik doen

  • Beste Anoniem,

    Als je het bijna hebt gedaan, heb je het dus niet gedaan :)
    En ook al heb je het wel gedaan, dan nog: door negatief over jezelf
    te zijn, schiet je helemaal niets op.

    Dus laat de zelfkritiek los. Dit artikel geef je een oefening:
    https://www.newstart.nl/blog/loslaten-van-zelfkritiek-oefening/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Dag Frank,
    Bij mij is t van wanneer ik negatief denkt komt t positief uit en positief negatief en ik heb een enorme negatieve druk op mijn wil hoe pak ik zo een situatie aan

    Dank

  • Hallo.

    Ik zit al maanden lang met een probleem …
    Ik heb al een tijdje een vriendin alleen we zien elkaar niet vaak 1 a 2 x per week.
    Nu krijg ik telkens negatieve gedachten over wat ze doet !
    Gaat ze in die tijd vreemd ?
    Flirt ze met andere jongens ?
    Vind ze onze relatie wel goed genoeg ?

    Ik heb er aan proberen te werken om positiever over onze relatie te denken
    Maar het gaat moeijk .

    Zou u me kunnen helpen ?

    Alvast bedankt.

  • Dominique schreef:

    hallo Frank,
    ik ben Dominique. Heeft het zin om een lijst te maken van alle positieve dingen die je wilt en ook eens je negatieve gedachten op te schrijven en daarnaast omdraaien naar positieve?
    Heb je nog een paar praktische tips?
    beste groeten :)

  • Beste Dominique,

    Dat heeft zeker zin.
    Wees lekker creatief, het leert je te focussen op het positieve
    en als je daar wat handigheid in krijgt, kun je dit in elke situatie oefenen.

    De e-cursus Nooit meer Zorgen of Stress geeft de beste handvatten in het ombuigen van
    negatieve gedachten, dus dat zou ook mijn beste advies zijn :)

    Hier een korte extra tip:
    https://www.newstart.nl/blog/van-negatief-naar-positief/

    Succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo,ik baal enorm van mijn negatieve gedachten.

    mijn ouders waren altijd negatief en daar baalde ik altijd van,maar nu ben ik het zelf ook.

    het ergste is dat ik het ongewild op mijn zoontje overbreng.

    ik erger en irriteer me aan iedereen terwijl ik dat eigenlijk niet wil.

    ik zie het somber in,ik heb alles,meeste mnsen zijn jaloers op mijn leven,maar ik ben negatief.
    weet het niet meer.

  • Marianne schreef:

    Hallo Frank,

    ik heb een aantal informatie blogs van je gelezen, ik kwam erop omdat ik een vraag aan mezelf heb,“ waarom kom ik maar niet van start met mijn eigen bedrijfje“ ? Diplma gehaald, salon inorde, belangrijkste investeringen in huis. Maar het is nooit helemaal klaar, dan weer eerst moet dit er zijn en dan weer eerst moet dat er zijn enz. Ik wil graag professioneel overkomen maar denk steeds dat het er net niet is , dus nog dit en dan, pas,,,, nog dit en dan.pas.. maar de twijfels blijven komen . Is dit een gebrek aan zelfvertrouwen is dit een te hoge verwachting van mezelf, is dit angst, is dit een tekort aan dicipline, is dit negatieve gedachten, wat zou ik nou nodig hebben ik zou zeggen alles is niet goed maar wat moet ik dan kiezen voor coaching. Mijn omgeving geeft me ook niet echt een gevoel van slagen , want het is zo,n slechte tijd om te beginnen dus waar begin je aan, dat helpt ook niet echt .

  • Beste Marianne,

    Zonder je persoonlijk te kennen, is het lastig om precies te ontdekken waar het aan ligt.

    Meestal echter ligt het aan het volgende:

    1. Ik kan niet mislukken zolang ik niet van start ga (dus begin ik gewoon niet).
    2. Ben ik wel goed genoeg? (schiet ik niet tekort, mijn bedrijf bepaalt mijn eigenwaarde)
    3. Het kan altijd beter (het is nooit goed genoeg).
    4. Het moet in 1 keer fantastisch worden.(i.p.v. stap voor stap)
    5. Wat anderen van mijn werk denken, is belangrijker dan wat ik zelf denk.

    En nog een paar andere mentale blokkades. Ze zitten (mits je ze herkent en ze dus op jou van toepassing zijn) meestal diep.
    Neem contact op voor persoonlijke coaching of ontwikkel je zelfvertrouwen.

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • li1986 schreef:

    Dag Frank,

    Jarenlang heb ik mijn leven geleid op een wijze waarin ik altijd het beste van het beste uit mezelf en mijn inmiddels expartner moest halen. Zo’n hoog mogelijke opleiding, vrij nieuwe auto, luxe leventje door altijd maar dagjes uit of weekendjes weg te gaan. Ik wilde altijd beter zijn dan de rest van mijn familie.
    Na een relatie van 8 jaar heb ik na veel wikken en wegen besloten om een eind achter de relatie te zetten omdat ik me besefte dat ik niet gelukkig was en ook niet gelukkig werd van deze manier van leven. Ik was al een aantal jaar aan het twijfelen maar ik kon de relatie niet beëindigen voor zijn relatie met mijn ouders en het gevoel te hebben gefaald. Ik wilde hun en mezelf geen pijn doen. Toch heb ik toen besloten om eindelijk voor mezelf te kiezen en uit te zoeken wie ik ben en wat ik wil in mijn leven en niet naar wat ik denk dat anderen van mij verwachten. En daarnaast altijd bang te zijn om andere mensen teleur te stellen.

    Met mezelf heb ik toen ook de afspraak gemaakt om geen nieuwe relatie aan te gaan, zeker niet binnen een jaar, maar er is iemand op mijn pad gekomen die ik gewoon niet kan laten gaan. Deze man is zo totaal anders en gooit mijn hele leven in positieve zin overhoop. Ik hou van deze man en ik wil hem absoluut niet kwijt. Toch kan ik er niet omheen dat ik vaak angstgedachten heb: is dit wat ik wil, vind ik hem echt leuk, kan ik met hem de rest van mijn leven lijden. Ben ik de ene gedachte kwijt dan komt er weer een volgende op mijn pad. Inmiddels weet en voel ik dat ik van hem hou maar de gedachte is hij het wel echt voor mij, kan ik niet kwijt. Ik weet dat dit komt omdat ik jarenlang het beste van het beste heb gewild en hij zeker het beste voor mij is maar als je naar mijn vroegere manier van leven kijkt en hoe hij is dan is dat een wereld van verschil. Hij geniet van het leven zonder al te veel materiële zaken te hebben en hij heeft geen baan die aansluit bij zijn opleiding. Hij komt uit zijn werk in een trainingsbroek en pet op en dit had ik vroeger nooit geaccepteerd maar op de één of andere manier is het bij hem niet belangrijk. Ik durf op de moeilijke angstmomenten niet op mijn gevoel te vertrouwen en laat negatieve gedachten vaak mijn geluk bepalen. Ik zou het niet kunnen verkroppen als ik deze fantastische man zou opgeven omdat ik bang ben te falen en toegeef aan mijn angsten in plaats van aan mijn gevoel.

    Kunt u mij helpen?

  • Beste Li,

    De angstgedachten zijn mentale spoken die voortkomen uit het verleden.
    Je weet wat je nu wilt en wat je nu voelt.
    As je beren om de weg zit, heeft dat twee oorzaken:

    1. Je vind dat je nu een beslissing moet maken voor de rest van je leven. Wie zegt dat? Waarom zo radicaal? Kun je niet elke dag genieten van de volgende stap?
    2. Je verleden (de ervaring met je vorige relatie en de hoge verwachtingen) worden mentaal geprojecteerd op de toekomst. Zie dat het deze keer anders is en dat jij meer inzicht hebt gekregen en verder bent gegroeid.

    In een korte reactie zijn dit de twee belangrijkste inzichten.
    In angst (altijd afkomstig van negatieve gedachten) durft niemand op zijn gevoel te vertrouwen,
    want die 2 (verstand en gevoel) staan haaks op elkaar.

    Neem de tijd (ook voor je gevoel), haast je niet en geniet van wat je hebt – wat dat klinkt heel erg goed :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik heb het zelfde Jeroen .Mensen in mijn omgeving die mij zelfs/ me naam niet eens weten .kan je nagaan hoe valse mensen kunnen zijn.

    Gelukkig heb ik nog werk dus dat troost mij.

    Binnen kort ga ik verhuizen [anderen stad] en probeer daar nog een leuk leven op te bouwen .

  • Hallo Frank,
    Ik heb net twee negatieve berichten achtergelaten bij twee van je artikelen, vat ze niet persoonlijk op, ik voel me dan ook enigszins negatief, tenminste als ik aan carrière, economie en geld denk ben ik zo extreem negatief, ik heb er geen goed woord voor. Daarnaast is mijn positiviteit naar leven, mijn gezin, naastenliefde, sociale cohesie extreem groot, eigenlijk heb ik het gevoel dat ik dag en nacht aan het stralen ben zo positief, mijn relatie met kind en vrouw is naar mijn mening uniek.

    Ik heb het gevoel dat het huidige ‘werken’ mijn persoonlijke waarden tegenstaat, ik geloof in vrijheid terwijl iedereen om me heen roept dat ik verplicht dit of dat moet doen. Ik word bedreigd door de gemeente. Ik lees berichten als ‘dwang en rang’ en het maakt mijn opvattingen alleen maar radicaler. IK heb het gevoel alsof we in een wereld van onrecht leven en dat zolang we fluitend naar ons werk gaan dat dit onrecht alleen toe zal nemen, op het moment doe ik vrijwilligerswerk, het liefst zou ik niet meer werken voor geld,
    Ik wil rijk zijn zonder geld, het liefst geen bezittingen, enkel liefde een dak en wat eten.
    Waarom mag ik dat niet hebben?

  • Beste Remco,

    Ik neem het niet persoonlijk :)

    Ik zou niet weten waaom je niet zou kunnen doen wat je wilt.
    Richt je aandacht op wat je wilt, dat geeft positieve energie.
    Richt je aandacht op wat anderen verkeerd doen en je krijgt negatieve energie.

    Volg je eigen weg, waar die ook naar toegaat :)

    Ik wens je veel succes!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Lieve Frank,

    Ik heb alles wat je je maar kan bedenken.
    Het mooiste huis van het dorp.
    Super lopend eigen bedrijf.
    Geld genoeg.
    3 prachtige kinderen.
    Een lieve man ( Hij is alleen altijd nors naar de kinderen en mij)

    En toch wil ik dit niet, ik voel me opgesloten en wil mijn eigen beslissingen nemen, voel me gevangen en dat ik en de twee oudsten niks goed kunnen doen.
    Dan maak ik alles in mijn hoofd negatief en speel steeds met de gedachte om weg te gaan.

    Ik wil deze fout niet voor de tweede keer maken maar mijn oudste 2 zijn helemaal niet gelukkig met de sfeer in huis, de kleinste wel maar die is dan ook van mijn man.

    Hoe krijg ik het in godsnaam voor elkaar om weer de vrolijke meid te zijn die niet in haar negatieve tijd blijft steken al jaren lang.

    Help….. liefs Marie

  • Beste Marie,

    Als de aanleiding van je/jullie slechte gevoel de sfeer in huis is en die wordt veroorzaakt door je lieve man,
    dan zul je echt je kaarten op tafel moeten leggen en hem vertellen dat zijn norsheid jullie geluk in de weg staat.

    Je kunt van alles proberen om desondanks vrolijk te zijn, maar daarmee neem je de kern niet weg.
    Dus vertel het hem (open, eerlijk en rustig), vertel was het gevolg hiervan is om jullie stemming/gevoel
    en vraag (of overleg met) hem hoe dit kan veranderen.

    Als hij die duidelijke boodschap echt laat doordringen, is er hopelijk een kans
    dat hij dit gaat veranderen.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Dag Frank

    Ik heb een relatie met een lieve man, maar hij mg thuis niet komen van mijn zus, komen eten mag niet tv kijken ook niet want alles is van haar . een paar keer was hij thuis en zij ook ze snauwt hem gewoon af ……..nu komt hij niet als ze thuis is ,,,,ik heb het moeilijk hiermee en wat te doen hiermee. Ik weet het niet meer . ik antwoord haar soms en dan zegt ze stap het af en ik ween soms hiervoor .
    Graag je mening

  • Beste Lydia,

    Probeer te achterhalen waarom ze niet wilt dat hij langskomt.
    Probeer de echte reden te achterhalen:
    1. Mag ze hem gewoon niet?
    2. Is ze wellicht jaloers op jullie relatie?
    3. Mist ze privacy als er iemand bij jullie thuis is?

    Zolang je dit niet weet, kun je het ook niet echt oplossen.
    De beste manier om hier achter te komen is door het eenvoudig weg te vragen.
    Wees geïnteresseerd en oordeel niet – met geduld hoor je dan wat de werkelijke reden is.

    Een alternatief is natuurlijk niet meer thuis afspreken, maar op een andere plek,
    want thuis afspreken doet je relatie met je vriend en je zus geen goed.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Dank je wel. Ik wist dat het zou gaan werken, nu nog volhouden met positief denken. Dat is het lastigste als het zo ingesleten is dat negatieve denken.

  • Frank65 schreef:

    Beste Frank, allereerst wil ik je bedanken voor het prachtige artikel over focus. Je hebt helemaal gelijk als je zegt dat focus de basis is van elke ervaring in je leven. Wat ik mij echter afvraag is, als je (zoals ik) last hebt van een negatief zelfbeeld respectievelijke gebrek aan zelfvertrouwen, is de focus dan niet automatisch een weerspiegeling van het negatieve zelfbeeld?

    En als je dan vervolgens aan je zelfvertrouwen en zelfbeeld gaat werken (wat ik nu doe door het volgen van jouw cursus) verandert de focus dan niet automatisch naar een positievere?

    De cursus zelfvertrouwen vind ik soms erg confronterend, maar jouw oefeningen werken wel. Ik verheug mij dan ook op het eindresultaat!

  • Beste Frank,

    Heel graag gedaan :)

    Dat klopt – je focus is een gewoonte en wordt geleid door je zelfbeeld.
    Bijna alle spanning is afkomstig van twijfel over je eigenwaarde.

    Dus als je de bron aanpakt (ben ik de moeite waard?), dan verandert automatisch je focus,
    op bijna alle gebieden in je leven.
    Daarvoor is zelfonderzoek nodig (wie kan anders beslissen dat je de moeite waard bent?) en
    moeten we daarna onze ‘luie’ hersenen trainen om de juiste (positieve) kant op te focussen.

    De cursus Blijvend Zelfvertrouwen hoeft niet confronterend te zijn.
    Confronterend is het alleen als je een negatief oordeel hebt.
    Probeer jezelf te onderzoeken mèt begrip en zonder oordeel. Wees nieuwsgierig en geïnteresseerd (hoe zit dat bij mij?).
    Daarmee verdwijnt langzaam het zelfoordeel en daarmee vind je de weg weer terug naar je werkelijke zelf :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • meiland rafael schreef:

    Maar als je soms negatief denk loop weg gwn als die persoon je iets zeg doe als of je luisterd of niet

  • meiland rafael schreef:

    Denk gewoon aan iets dat je leuk vindt om te doen

  • Marieke schreef:

    Beste Frank,

    Ik heb je artikelen gelezen. Maar hoe kan je toch positief leren denken wanneer je met mensen samen woont die negatief denken en je opzettelijk kwetsen of is dat onmogelijk en kan ik beter mijn eigen weg gaan? Ik zou graag willen dat ik niet meer zo heftig op mijn ouders reageer op de dingen die ze verkeerd doen of nalaten. Ik heb al meerdere boeken gelezen over het onderwerp, maar het schijnt maar niet te willen werken. Wat moet ik doen om mij minder aan te trekken van anderen?

    Met vriendelijke groet,

    Marieke

  • Beste Marieke,

    Dat is inderdaad een hele uitdaging.

    De beste keuze is soms je eigen weg gaan, omdat dat het minste energie kost.
    Waarom zouden we relaties die botsten willen vasthouden? Afstand nemen is de eerste stap naar meer ontspanning.
    Maar in het geval van kind/ouder relaties is dat meestal niet zo eenvoudig.

    Probeer ook in te schatten of de oplossing niet gedeeltelijk in jezelf ligt,
    door te accepteren dat iedereen fouten maakt.

    Het volgende artikel geeft je hier meer inzicht in:
    https://www.newstart.nl/blog/accepteren-van-anderen-hoe-doe-je-dat/

    Tenslotte zijn er ook nog verschillende manieren voor het omgaan met kritiek:
    https://www.newstart.nl/blog/omgaan-met-kritiek-van-anderen/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Dag Frank,
    Ben een vrouw van 60j en had een heel goede band met mijn oudste zus tot op ze mij belde dat mijn oudere alleenstaande broer kanker heeft. 40jaar had hij van zich niets laten horen.Ik zei dat ik voor hem zou zorgen en hem een tweede kans zou geven.Zij zou ook 2x per week gaan helpen.
    Hij werd geopereerd en zijn blaas is verwijderd. dagelijks belde ik hem op om te vragen of hij iets nodig had en hoe hij zich voelde. na 2 weken is hij terug thuis en vraag hem of hij huishoudelijke hulp nodig heeft. Zo doende ga ik naar zijn woonst.
    Alles is onderkomen en vuil waarop ik alles begin op te schuren, want niemand kan zo leven. Er was zo veel werk dat ik aan mijn oudste zus hulp vroeg, maar die begon haar eigen stilekes weg te trekken

  • Anoniem schreef:

    Ben er zo een 9uur gaan kuisen en rade hem aan om de plaats te schilderen zo dat hij proper en gezellig zou wonen. Heb hem dan ook een jas peignoir stoefen gekocht zodat hij niets te kort zou komen in de kliniek.
    Der was helemaal niets aan de hand tot ik de volgende dag een telefoon van hem kreeg en begon te roepen dat alles naar de producten stinkt en dat hij het wel op zijn eigen manier zou doen.Ik was zo verschoten en verwart en nog steeds dat ik deze reactie niet begreep. na een week excuseerde hij zich, maar dat was voor mij niet genoeg want hij ei ondertussen dat ik dominant en hem zielig behandelde.
    Ui razernij stuurde ik hem een mail waarin ik zei dat hij een narcist is.
    Deze mail stuurde ik ook naar mijn zus. Die vond dat ik dat niet had mogen doen. ze zei dat dat ze daar nooit zou kuisen. Een week later keert ze 180 graden en zegt ze dat ze dat ook voor hem zou doen en dat ik blij mag zijn dat ik een broer in Antwerpen heb. Na deze voorval hoor ik niets meer van haar en ook niet van mijn broer.Zij heeft mij daarin gemanipuleerd. Ik lijd er inorm onder. in één klap ben ik een zus en een broer kwijt

  • mij vader is overleden 2 jaar geleden ik ben er nog niet over ik denk alleen maar negatief en ben depressief hoe moet ik hier mee omgaan ik ben maar een meisje van 13

  • Beste Laura,

    Het spijt me dat te horen.

    Deze site is eindelijk bedoeld voor volwassenen.
    Daarnaast is in jouw geval persoonlijk begeleiding het beste,
    bijvoorbeeld door een (kinder)psycholoog.
    Dat is de expert die je het beste in deze situatie kan begeleiden.

    Heel veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Met carnaval ben ik nogal dronken geworden na het atten van een fles met 14%
    Ik had die avond ook nog niets gegeten dus dat hielp niet.
    Een “vriend” van me heeft een de school app gezet dat ik uit de kast kwam waardoor niemand me meer aansprak op school.
    Inmiddels zijn we weer heel wat weken verder maar ze pesten me er behoorlijk mee(al mijn vrienden) ik zie het niet meer zitten maar ik wil al zeker geen eind aan mijn leven maken.
    Hoe kom ik hier ooit nog van af.
    (Ik ben 15jaar )

  • Beste Bob,

    Deze website is bedoeld voor volwassen, dus helaas kan ik je hierin geen passend advies geven.
    Websites en forums voor jongeren kun je waarschijnlijk hier wel bij helpen.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Wat je denkt, trek je aan; hoe meer aandacht je eraan schenkt, des te meer er van naar je toe komt. En als er meer van dat wat je denkt naar je toe komt, denk je: zie je nou wel…. en word je dus bevestigd in je idee.
    Maar het leuke hiervan is: bovenstaande geldt zowel voor negatieve gedachten als voor positieve gedachten.
    Als je naar bv 538 wilt luisteren (positief) en je stemt af op Veronica (negatief) (= maar voorbeeldje hoor ;) …. krijg je natuurlijk nooit 538 op je radio.
    De kunst van het herkennen van negatieve en positieve gedachten zit hem in het gevoel wat je erbij hebt….negatieve gedachten geven een slecht gevoel; knoop in je maag, hartkloppingen enz. Positieve gedachten maken je vrolijk; dan kun je de hele wereld aan.
    Dus als je positieve dingen denkt, komen die ook naar je toe en hoe meer aandacht je hieraan schenkt, des te meer positieve dingen er naar je toe komen. De kunst is heel goed naar je gevoel te luisteren en zodra je die knoop voelt (of wat dan ook) met al je kracht je te focussen op iets wat je graag zou willen (zonder aan mitsen en maren te denken; die moet je negeren).
    “Droom” je toekomst bij elkaar en VERWACHT OOK dat die komt. Maar dat zei Frank ook al ;)
    En mijn moeder zei altijd: kan niet ligt op het kerkhof en wil niet ligt ernaast…..ook een mooie!
    Met andere woorden: alles is mogelijk, maar je moet het wel zelf denken.

  • Mooie aanvulling Jed! :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Jeroen ,

    Ik heb hetzelfde als jij ,vroeger was ik altijd vriendelijk en lachte naar iedereen.

    Tot op een bepaald moment een kennis zei:”voor jou is altijd alles goed,jaknikker.”

    dit in het bijzijn van veel mensen,ik voelde me wegzakken van schaamte en durfde niets meer te zeggen.

    ik dacht,nu is het genoeg en begon iedereen zuur en streng aan te kijken,iedereen te wantrouwen want,ze willen me toch alleen maar kwetsen.

    de lol is uit mijn leven,al héééél lang,

    groetjes,

    marc

  • dag frank ,

    vroeger zag ik steeds alles positief in mijn leven, nu niet meer
    ik trek mij alles aan wat anderen van mij denken. als ze een opmerking
    maken over mijn haar. je moet meer dit en zo zijn.je kan dit en dat niet niet.
    wat kan ik er aan doen om terug positief te zijn en te denken??
    vroeger trok ik mij dat allemaal niet aan.en waarom nu wel??

    groeten .

  • Beste Ankie,

    Er zin talloze redenen, maar ergens heb je kennelijk (onbewust) besloten
    dat kritiek van anderen iets zegt over jou, i.p.v. over hen.

    Dit artikel geeft je meer inzicht, zodat je het hopelijk weer (meer) los kunt laten:
    https://www.newstart.nl/blog/omgaan-met-kritiek-van-anderen/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • miranda schreef:

    Hallo,

    Ik heb te maken gehad met iemand die alleen maar negatief tegen mij deed, alles was negatief wat ik deed. Ik probeerde in gesprek te gaan, maar diegene gooide alle deuren dicht. Nu verwijt hij het mij dat ik ook naar hem toe had kunnen komen, terwijl hij aangaf druk bezig te zijn..

    Ik heb het uitgemaakt, puur uit zelfbescherming, dat hij mij niet weer de grond in zou trappen (dit weet hij ook, maar ik stelde mij volgens hem aan..)
    Toch houd ik nog van hem, maar hij heeft mij zo diep teleurgesteld.

  • Beste Miranda,

    Soms moet je kiezen van wie je meer houdt: van de ander of van jezelf.
    Echte liefde en verwijten gaan moeilijk samen…

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • juules schreef:

    Hallo frank,

    Ik heb het heel erg met mijn relatie. Ooit iemand heel leuk gevonden zeg maar een onbereikbare liefde. Die nog wel eens terug wil komen in mijn gedachten met als reden dat zij het nooit zal worden als ik voor de ander kies ( voelt heel erg als een blokkade) . Ik heb een hrheel leuke vriendin maar al vrijsnel begonnen de negatieve gedachten wat als het niet lukt? Wat als weer eens blijkt dat dit niet is wat je wil? Je onbereikbare liefde was veel losser dat is wat je wil dus dit is niks voor jou? Ze komt uit je vrienden kring dat kan toch niet dat is toch raar? Dalijk wordt je ongelukkig? Het zal jou toch wel nooit lukken een relatie. Misschien ga je wel vreemd of wordt je verliefd op een ander omdat het misschien wel niet is wat je echt wil dus dan gebeurd dat. Kortom alleen maar negatieve gedachten van opstaan tot naar bed gaan met als gevolg een drukkende last op mijn borstkast en een angstgevoel dat het misschien wel klopt wat ik denk wat langzaam leidt tot een depressie. Ik weet dat als ik deze gedachten niet te serieus neem dat het goed gaat maar die negaiviteit trekt je al snel weer terug want wat als het waar is? Positiever zijn en vertrouwen krijgen zijn de stap die ik moet maken en dan zien we wel hoe eng dat ook is om mijn controle los te laten. Ik ga de cursus doen. Hoop dat het een stap in de juiste richting is.

  • Beste Juules,

    Je hebt deze gedachten nu over een relatie, maar de vragen die je jezelf stelt,
    kun je op elk onderwerp, elk gebied in je leven en elke keuze betrekken.
    Twijfel komt altijd voort uit de behoefte aan controle van de toekomst – die kan niemand controleren.
    Rust komt altijd voor uit loslaten en erop verrtouwen dat je het stap voor stap wel ontdekt.
    De e-cursus Nooit meer Zorgen of Stress gaat daar (veel) dieper op in :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Dat is goed voor je sucses

  • Anoniem schreef:

    Probeer je niet te focussen op de haters die zeggen dat je het niet zal halen maar fuccus je op het resultaat dat hun verstelt zal laten staan

  • Anoniem schreef:

    Hallo,
    mijn ouders hebben veel ruzie en mijn vader is heel negatief ook naar mij en mn moeder toe.. waardoor ik zelf ook negatief ga denken ik wil graag weer positief en gelukkig zijn maar mijn vader die geeft me steeds weer negatieve invloed als ik dat zo goed zeg. waardoor ik erg onzeker word en weinig sociale contacten heb..
    iemand tips wat ik het beste kan doen?

    groetjes

  • christine schreef:

    weet heb bewondering voor je,x

  • Melanie schreef:

    Poe zeg,wat herken ik mezelf in jouw verhaal..maar ik ben nu 45,heb 2 kids, een man die ondanks mijn negatieve inslag toch van me houdt(iets wat mij heel veel energie lijkt te kosten). Ik zit thuis met een burnout , opspelende eetstoornis omdat ik mezelf ook niet kan respecteren en accepteren.
    Ik ben er klaar mee, ik ga de strijd aan en mijn negativiteit omzetten.Zal niet makkelijk zijn maar opgeven is geen optie, je leeft maar 1 keer tenslotte!!
    Mezelf herstellen,een leukere moeder zijn en kijken of mijn relatie wel klopt?! Touwtjes in handen nemen en niet vasthouden aan “ik ben nou eenmaal zo..”
    Hoop dat jij ook die omslag kan maken,kiezen voor jezelf?!?Succes!!

  • Hallo

    Allemaal herkenbaar hier.
    1 ding dat ik er zo mooi aan kan vinden…. “je moet zelf oefenen en het zelf doen…”
    Die zinnetjes spreken ze ook al jaren tegen mij. Elke psycholoog en psychiater. Waarom kost het dan zoveel geld als je het zelf moet doen???
    Ik ben al reeds lang in een depressie gevallen en mijn vrouw is het beu, mijn baas is het beu en mijn familie heeft alleen maar oppervlakkige zever te uiten.
    Alle dagen rotpillen eten die je verstand bezoedelen en je een zombie maken, alle dagen altijd hetzelfde…
    Mooi hoor. Vrouwlief is het kotsbeu, baas is het beu. Therapie? Dokters? Hulp? Kost veel geld en het maakt mij in elk geval niet blijer als ze alles tot elke cent gaan afpakken. Want zo werkt het. Mensen met geld hebben de macht en dat stukje wetgeving steekt in HUN broekzak om de mensheid in ’toom’ te houden.
    Viagra/Kankermiddelen/Hoofdpijnpillekes bestaan…wel mannekes bestaat er dan ook geen ander ‘wonderpilleke’ voor ons negatief gedoe zonder nawerkingen/neveneffecten? En doe gerust iets aan de prijzen van elk psychiatertje zijn voorgeschreven pillen/sessies/opnames. Dat kost al genoeg en daarbij ‘je moet het zelf doen ;-) ;-) hé jongen’ .

    Als elke positieve nozem zijn negatieve wederhelft eens accepteert zoals elke negatieve nozem zijn positieve wederhelft. Hopla… je hebt jezelf juist geholpen. Einde sessie.

  • Beste KM,

    Depressie en medicijnen horen inderdaad in het domein van psychologen en psychiaters.
    Coaching (deze website) is daar niet echt geschikt voor.

    Maar inderdaad; als je het zelf doet, dan heb je niemand anders nodig.
    Ik hoop dat dit je lukt :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • jannie schreef:

    Een persoon groeit wanneer hij/zij er klaar voor is en niet omdat een ander vind dat hij of zij moet groeien. Vind het nogal het leven van een ander willen bepalen, heb je helemaal geen recht op.

  • Neline schreef:

    Beste Frank,

    Momenteel ben ik bezig in mijn tweede jaar met mijn studie (ben zelf 20 jaar oud), maar ik zit sinds begin september niet lekker in mijn vel. Normaal ben ik een heel sociaal en vrolijk ingesteld type, en op de middelbare school had ik ontzettend zin om te studeren en op mezelf te gaan wonen. Maar ik weet niet precies wat ik wil in het leven, wat mijn doelen zijn en heb momenteel ontzettende stress met mijn opleiding en studiekeuze. Alhoewel ik nu verwijs naar mijn studie, denk ik dat het probleem daar niet ligt maar bij mij. Elke keer als ik in de stad ben van mijn studie (waar ik ook op kamers woon) denk ik ‘ik wil hier niet zijn, ik voel me hier niet thuis, ik wil weg’. Ik voel me hier momenteel echt niet thuis en daardoor zit ik totaal niet lekker in mijn vel. Pas als ik thuis ben bij mijn ouders voel ik me weer even gerustgesteld. Ik zit eigenlijk te denken om een nieuwe opleiding te gaan doen en een nieuwe start te maken, maar zomaar stoppen met je studie geeft veel consequenties en misschien gebeurt dit bij mij volgende opleiding weer? Ik weet niet wat ik nu moet doen…

    Vriendelijke groeten,
    Neline

  • Beste Neline,

    Als je het echt niet leuk vindt wat je doet en waar je bent, dan kun je dit altijd veranderen.
    Natuurlijk zijn er consequenties, maar de consequentie van blijven doen wat je niet leuk vindt is dat je niet lekker in je vel blijft zitten.

    Als je zegt dat je pas weer gerustgesteld wordt als je bij je ouders bent, maakt het misschien ook niet uit in welke stad je woont…
    Probeer voor jezelf te ontdekken of:

    a) Je de opleiding en stad echt niet leuk vindt, omdat ze gewoon niet bij je passen, of
    b) Je moeite hebt met verandering en zoekt naar geborgenheid.

    In het eerste geval mis je iets in je buitenwereld en kun je altijd een nieuwe start maken, in het tweede geval is het meer iets in jezelf wat je mist…

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Sophie schreef:

    Hallo Frank,
    Ik heb een vriend, en hij is vaak ‘down’. Ik weet niet wat ik er meer mee aan moet.
    Hij heeft een paar gedachtens in zijn hoofd zitten die, bijna niet weg te krijgen zijn.
    Bij hem is het als hij 1 ding hoort wat negatief is, dan denkt hij meteen ook aan die andere gedachtens erbij. Ik weet niet wat ik meer kan doen, vaak is t gelukt. Alleen ik merk dat het sinds een paar keer wat moeilijker gaat. Zelf heb ik een stappenplan gemaakt; wat ik kan doen en wat hij kan doen. Dat wil ik sowieso ook nog proberen. Maar ik weet dus niet of het met depressie te maken heeft of dat dit tijdelijk is. Het is wel al paar maanden bezig…
    Ik hoop dat u nog ideeën heeft voor me wat ik kan doen.
    Groeten Sophie

  • Beste Sophie,

    Uiteindelijk heb je maar een beperkte invloed op wat een ander denkt. Als iemand geen/weinig verantwoordelijkheid neemt voor zijn eigen mentale gesteldheid, dan kun jij daar helaas niet veel aan veranderen.
    Ik zou allereerst proberen uit te vinden of er sprake is van een depressie, een dwangstoornis of niet. Dat kan alleen bij een psycholoog of psychotherapeut. Die conclusie (is er sprake van depressie of een stoornis, bepaalt volledig wat je er aan kunt doen en of en welke hulp je kunt inschakelen).

    Is er geen sprake van een depressie, of stoornis, dan kan je vriend bijvoorbeeld de e-cursus Nooit meer Zorgen of Stress volgen.
    Maar eerlijk gezegd, daar zal hij zelf 100% achter moeten staan, anders werkt het niet.

    Heel veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Jaantje schreef:

    Hallo Frank,

    Elke keer wanneer ik iets leuks doe of naar een feestje ga is het leuk. Maar als ik thuis kom voel ik me zo niet gehoord met wat ik ook zeg en vaak of eigenlijk altijd zeg ik leuke dingen. Dus als ik thuis kom ga ik terug aan die feest bijvoorbeeld en beeld ik me in waarom sommige mensen te nonchalant zijn en dan ook proberen leuk te zijn. En als ik mijn mening geef of n idee uitwissel of commentaar geef kijken ze elkaar als of ik de zwarte schaap ben ook ik word niet vaak gehoord of ze horen en doen er niks mee. En dan kom ik met een dip thuis en blijf ik maar denken.
    Wat is mijn problemen
    Groetjes

  • Beste Jaantje,

    Misschien is er geen probleem. Je geeft gewoon je mening en wat anderen er wel of niet mee doen is hun ‘probleem’.
    Misschien moet je er niet al te lang over nadenken.

    In plaats van je mening te geven, kun je hem ook eerst geven en daarna vragen wat anderen ervan vinden.
    Zo kom je erachter waarom ze er niets mee doen :)

    Vriendelijke groet
    Frank

  • Richard schreef:

    Beste Frank,

    Door mijn verleden heb ik een negatief zelfbeeld gekregen en kom ik daar moeilijk uit.

    Met kenmerken als, negatief denken, onzekerheid, zelfmedelijden, snel aangevallen voelen, neerslachtigheid, claimgedrag, wantrouwend en prestatiedrang.

    Hoef maar iets te zitten in me leven en ik kom snel weer in een negatieve spiraal waar ik moeilijk uit komt.

    Nu heb ik iemand leren kennen om in eerste instantie een vriendschap op te bouwen en uiteindelijk een relatie met elkaar aan te gaan, maar deze dingen zitten aardig in de weg.
    Vind dat ik te weinig interesse toon en dat ik egoistisch ben omdat ik alleen aan mezelf denk.
    Terwijl dat allemaal niet de bedoeling is.

    morgen 22-5-2016 ga ik naar de arts (POH) om te kijken wat er aan gedaan kan worden.
    Ik ben die negativiteit zat en wil vol positief leren denken en interesse tonen in de ander.

    Waarom heb ik met sporten wel vertrouwen omdat ik daar goed in ben en waarom in het normale leven niet. Vind het ook moeilijk om mensen aan te spreken vanwege de onzekerheid en bang dat ik dom overkom of wat dan ook.

    Gr Richard

  • Beste Richard,

    We krijgen automatisch meer vertrouwen als we meer oefenen. Je wordt ook niet ‘zomaar vanzelf’ goed in sporten :)

    Een zelfbeeld is de basis voor bijna alle emoties die we hebben, zowel postief (zelfvertrouwen, optimisme) als negatief (onzekerheid en negatief denken). En het is de basis van onze omgang met anderen en onze kijk naar het verleden en de toekomst. Dus dit is de kern en iedereen (ongeacht je verleden) kan hier iets aan veranderen.

    Het volgende artikel geeft je meer inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/verbeter-je-zelfbeeld-3-stappen/

    Heel veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo Frank,
    Bestaat niet een therapie die mensen kan helpen om van gedachten te veranderen?
    Iets die echt blijvend kan worden?
    Geen EMDR hoor…
    Ik ben gewoon negatief per natuur, en ken mezelf niet anders..
    Ik ben opgegroeid met een vader die niet van meisjes hield en daardoor heb ik mijn hele leven moeten horen slecht ik was..
    Daarnaast is mijn moeder de negatiefste mens die ik ooit heb gekend, zij moest mij altijd vertellen hoe erg, slecht en moeilijk ik was.
    Ooit vroeg ik mijn moeder of ik wel eens goede eigenschappen had want ik hoorde maar steeds slechte dingen over mij, en toen heeft zij beantwoorden: Je goede eigenschappen weet jij al! Ik moet je herinneren aan je slechte eigenschappen in de hoop dat je ooit verandert!!
    In ieder geval… Ik ben gevormd als een mens die graag hard werkt in alle gebieden,alleen om te laten zien dat ik iets waard ben, ik heb de psycholoog bezocht en aardig mijn huiswerk gedaan om te veranderen, alleen loop ik steeds tegen de lamp aan..
    Nu ben ik aardig oud en dankzij mijn ” positieve” karachter behoorlijk eenzaam en moe van steeds mij te moeten bewijzen.
    Ik heb echt last van mezelf, maar hoe ik kan veranderen blijft voor mij een grote raadsel.
    Mijn vraag nu is of je mensen kent uit je ervaring, die de negativiteit zo diep ingeworteld in zich hebben ontwikkeld en/of ze gelukt is van de eine of andere manier om er vanaf te komen.
    Ik hoor het graag!!!
    En… Alvast bedankt.
    Groetjes,
    Lotte

  • Beste Lotte,

    Ik kan me voorstellen dat je moe wordt je steeds te moeten bewijzen.
    Ik zou er dan ook mee stoppen. Als je dan toch iets ‘moet’ bewijzen, bewijs dan (voor jezelf) dat je prima bent, wat je ook doet.

    Ik ken heel veel mensen die een positieve draai hebben gegeven aan hun gedachten en hun leven. Dus het is absoluut mogelijk, alhoewel het niet makkelijk is. Ik vermoed dat jouw negativiteit in de kern neerkomt op een negatief zelfbeeld. Als je twijfelt of je wel goed genoeg bent, dan ontstaat er vanuit die twijfel een hoop spanning, omdat je altijd aan het piekeren bent of je het niet beter moet doen en of anderen niet meer van je verwachten.

    Het heeft veel tijd en oefening nodig om ingewortelde overtuigingen over jezelf los te laten. Zeker als je met negatieve gedachten bent opgevoed (lees: de overtuigingen van je ouders voor waar hebt aangenomen), dan moet je alert blijven. Persoonlijke verandering gaat niet vanzelf en is hard werken, maar de beloning is groot :)

    Hier een kort artikel over een positief zelfbeeld:
    https://www.newstart.nl/blog/je-zelfbeeld-bron-van-geluk-of-kern-van-stress/

    En mocht je meer de diepte willen ingaan (en ben je bereid er tijd en energie in te stoppen), dan kun je ook de e-cursus Blijvend Zelfvertrouwen volgen. Hier lees je wat ervaringen van andere cursisten.

    Veel succes, wat je ook kiest!

    Vriendelijke groeten,
    Frank

  • Beste Frank,

    ik heb 2 kinderen en moet me volgens mijn omgeving heel gelukkig voelen alleen dat voel ik niet. het is me vaak teveel wat ik uit in een kort lontje en nergens meer de lol van in te zien.

    Hoe word ik gelukkig?!

    Gr, Lies

  • Hoi Frank,

    Dank voor je snelle reactie!
    Ik ervaar inderdaad de hele dag door drukte! Van het werk, de kinderen, je huishouden etc.
    Ik ga het stuk lezen en overwegen om de cursus te volgen.

    Hoop zo dat ik snel van de kinderen kan gaan genieten en het ‘moeten’ wat meer kan loslaten!

    Gr,
    Lies

  • Anoniem schreef:

    Dat is herkenbaar….en soms moet je er even doorheen helaas.

  • Anoniem schreef:

    Herkenbaar

  • Een giftige opmerking heeft altijd effect. Raar, je raakt jezelf kwijt daardoor.

  • Michael schreef:

    Ik ben behoorlijk positief ingesteld maar zodra ik alleen ben komen allemaal dingen in mijn hoofd naar boven wat mij helemaal gek maakt wat ik in het verleden heb mee gemaakt is er een manier om daar mee om te leren gaan?

  • Beste Michael,

    Zeker. Er is een andere manier om naar je verleden te kijken. Door er anders tegenaan te kijken (gebeurtenissen uit het verleden een andere betekenis te geven), laat de emotionele lading van die gedachten los, waardoor je meer rust en vrijheid ervaart. Dat is wel een proces waar je de tijd voor moet nemen, maar als je het geduld kunt opbrengen om zo meer inzicht te creëeren, dan kun je zo het verleden ook echt achter je laten en meer genieten van het heden :)

    Dit artikel geeft je meer inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/verwerk-het-verleden/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Michael schreef:

    Frank bedankt voor je reactie maar ik ben al bij een phsychiater en alles geweest maar ook zij kon niks voor mij betekenen

    Michael

  • Vindt het een mooi, fijn artikel. Ik had meer uitleg en onderbouwing nodig over positief denken, ben blij dat dat erin staat – kan ik verder.

  • Fijn zo Juva – en veel succes! :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Hoi Frank,

    Dit betekend dus dat je tijdelijk met je bewuste tegen je onbewuste moet ingaan. Negatief (onbewust) vervangen voor positief (bewust).
    Zodat dit positief uiteindelijk onbewust wordt.

    Klopt dit?

    Bedankt

  • Frank De Moei schreef:

    Beste GVR,

    Ja, zo kun je het zeker zien! Als je merkt dan je last hebt van negatieve gedachten, dan draai je onbewust een negatief patroon. Door dit patroon bewust te onderzoeken, kun je het loslaten voor een positiever patroon. Dat is op dat moment nog redelijk ‘verstandelijk’. Maar door dit nieuwe positieve patroon te gaan herhalen, wordt het een automatisme en zakt het daarmee naar het onbewuste niveau. Daar en dan vindt de werkelijke transformatie plaats.

    Daarom zeggen ze:
    “Until you make the unconscious conscious, it will direct your life and you will call it fate.”

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Is bewust positief zijn niet per definitie negatief .

  • Ik heb dat ook maar ik ben nooit positief geweest en zal ik waarschijnlijk ook nooit worden maar succes

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >