Wil je minder controle en jaloezie in je relatie?

Te veel controle in je relatie werkt averechts. Minder jaloezie in je relatie is de oplossing, want jaloezie in een relatie zorgt voor afstand.

Ben je erg jaloers in je relatie? Ben je bang dat je partner vreemdgaat? Of heb je zelf een partner die erg jaloers is? Wil je graag de controle in je relatie?

Jaloezie komt voort uit de behoefte te controleren en uit een gebrek aan vertrouwen.

Dus hoe kun je dit oplossen?

Behoefte aan controle in je relatie. Waarom hebben we dat?

De behoefte aan controle is normaal. We willen allemaal invloed uitoefenen op onze omgeving.

Maar soms slaat het te ver door en zijn we krampachtig bezig om onze partner te controleren. Dat werkt niet.

Sterker, het werkt nooit. Laat de controle los.

Iemand laat zich niet controleren. Jij ook niet. Iedereen wil een bepaalde mate van vrijheid en niemand wil in een keurslijf zitten.

Bovendien, en dit schrijf ik vaker, kun je andere mensen niet veranderen.

Het is óf accepteren óf afscheid nemen. Misschien lukt het om een ander positief te beïnvloeden, maar iemand zal niet plotseling een fundamenteel andere persoon worden. Ook niet door wat jij of ik zeggen.


”Hallo… Zelfvertrouwen!”

Heb jij genoeg van twijfel en onzekerheid?

Volg onze GRATIS serie:

Weg met Onzekerheid – Hallo Zelfvertrouwen!

Ontdek de Krachtige Weg naar Meer Zelfrespect!

“Mijn zelfvertrouwen groeit met de dag. Zowel op het werk als in mijn privéleven voel ik me gelukkiger. Ik sta er zelf van te kijken, maar het is waar. Bedankt voor de hulp!”


Controle in je relatie -hoe ontstaat jaloezie?

Ik heb veel relaties op de klippen zien lopen doordat één van de partners erg jaloers was.

Jaloezie werkt averechts: het veroorzaakt vaak precies waar je bang voor bent. Te veel controle is je relatie gaat je nooit helpen dichter bij elkaar te komen.

De kern van jaloezie in een relatie is dat je je partner niet voldoende vertrouwt. Als je bang bent dat de ander vreemdgaat, dan is dat eigenlijk een gebrek aan vertrouwen, nietwaar?

Het gebrek aan controle in een relatie is dus niet het probleem. Het èchte probleem is het gebrek aan vertrouwen in een relatie.

Waar komt dat gebrek aan vertrouwen nu vandaan?

Geen vertrouwen door eerdere ervaringen.

Als je ooit bedrogen bent door een ex-partner, dan neem je dat mee naar de volgende relatie.

Voor de meesten van ons is het een schok om te ontdekken dat de ander is vreemdgegaan. Het is moeilijk om dan weer een nieuwe partner te vertrouwen.

Maar de vraag is: is je nieuwe partner ook iemand die je zal bedriegen?

Hopelijk is dat niet het geval. En dan doe je zo iemand onrecht aan door die persoon niet te vertrouwen, hoe begrijpelijk ook. Je partner kan er ook niets aan doen dat je ex is vreemdgegaan.

Projecteer de kenmerken van je vorige relatie niet op je nieuwe relatie. Ze zijn niet vergelijkbaar.

Geen vertrouwen door eigen onzekerheid.

Als je denkt dat iedereen knapper, slimmer of interessanter is dan jij, dan ben je snel jaloers. Overal zie je bedreigingen, overal zie je concurrentie. De vraag is: klopt dit wel?

Er is een reden dat je partner voor jou heeft gekozen. Als je gelooft dat je interessant genoeg bent, dan hoef je je niet druk te maken.

Dan ben jij gewoon de beste keuze voor je partner en mag hij of zij blij met je zijn.

Hoe meer zelfvertrouwen, hoe minder jaloezie of behoefte aan controle.

Hoe minder controle in je relatie, hoe meer gelijkwaardigheid, hoe meer acceptatie.

En liefde? Wel, liefde en acceptatie zijn één. Liefde is de afwezigheid van weerstand, het is het totaal accepteren van de ander zoals deze is.

Nergens in deze beschrijving zie je de woorden ‘weerstand, controle of veranderen’ staan, toch?

Liefde is het tegenovergestelde van controle, liefde is het tegenovergestelde van jaloezie.

Het effect van jaloezie.

Helaas werkt jaloezie niet. Het brengt je eerder wat je niet wilt.

Als je partner vreemd wilt gaan, dan doet hij of zij dat toch wel. Daar kun je niets aan veranderen en je kunt het ook niet voorkomen.

Dit maakt jaloezie wel begrijpelijk, maar nooit de oplossing voor het probleem. Die oplossing ligt het ontwikkelen van meer vertrouwen: vertrouwen in jezelf en vertrouwen in de ander.

Als iemand jaloers is, merk je vaak dat de ander afstand neemt. Hij of zij raakt geïrriteerd door de jaloezie en gaan dan op zoek naar meer vrijheid.

Degene die jaloers is denkt dat jaloezie de relatie hechter maakt, maar het omgekeerde is het geval: er ontstaat juist meer afstand. En afstand leidt op de lange duur tot afscheid.

Laat los wat je niet kunt controleren.

Jaloezie levert dus niets op en verslechtert de relatie alleen maar. Een beetje jaloezie is niet slecht en betekent juist een compliment voor je partner.

Je zegt daarmee dat je om de ander geeft en hem of haar niet wilt verliezen.

Toch is het is veel fijner om helemaal niet jaloers te zijn. Hiermee geef je het signaal dat je je partner vertrouwt.

En dat je overtuigd bent van je eigen kwaliteiten. Dat is een geweldig compliment voor de ander en voor jezelf!

Minder controle in je relatie – Los op wat er ontbreekt.

Als je het gevoel hebt dat je je huidige partner niet kunt vertrouwen, dan moet je dit oplossen.

Ga een goed gesprek aan en vertel wat je voelt. Zeg wat je in de ander waardeert en zeg eerlijk waar je bang voor bent. Laat het niet tussen jullie in hangen.

Is je partner juist jaloers, leg dan uit dat hij of zij geen enkele reden daarvoor heeft en vertel waarom je van hem of haar houdt.

Geef de ander de bevestiging dat je voor hem of haar hebt gekozen. Dat is wat hij of zij wil horen.

Wil je minder controle en jaloezie in je relatie?
Daar kun je zelf iets aan doen!

Deze e-cursus gaat je daar bij helpen:


Wil jij gezonde relaties?

Volg dan deze online cursus Betere Relaties met Iedereen.

Geef je grenzen aan en los je relatieproblemen op.

Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!

“Jouw cursus is zo verhelderend! Was ik daar maar eerder bewust van geweest. Het geeft me veel voldoening – en het werkt!”

Verbeter je relaties


Dit zijn de meestgestelde vragen over minder controle in je relatie:

Waar komt de drang naar controle in je relatie willen hebben vandaan?

De kern van controle willen hebben in je relatie is onzekerheid. Onder de oppervlakte voel je je onzeker over jezelf, of onzeker over je partner. Vaak gaan deze twee samen:

Als je onzeker bent over jezelf, dan ben je bijvoorbeeld onzeker over je uiterlijk. Of je twijfelt of je wel de moeite waard bent, of leuk genoeg.

Die onzekerheid zorgt automatisch voor onzekerheid over je relatie met partner. Wat als hij of zij een ander inderdaad leuker gaat vinden?

Onzekerheid in jezelf werkt altijd door in je relaties.

Als jij vindt dat jij de leukste persoon bent die je partner kan hebben – en dat hij of zij stom zou zijn jou niet te willen – dan stopt alle onzekerheid.

Dan ga je uit van jezelf en laat je de controle in je relatie los.

Wat is een controlerende partner?

Een controlerende partner is iemand die probeert de ander te sturen.

Soms gebeurt dit subtiel, door bepaalde opmerkingen. Soms gebeurt dit niet zo subtiel, door emotionele chantage of woede-uitbarstingen.

Zo’n persoon is vaak niet voor rede vatbaar en stelt onmogelijke eisen. Ze zijn achterdochtig en snel gekwetst. Ook al is er geen enkele reden voor…

Waarom heb ik controledrang, of controlerend gedrag?

Dat heb je omdat je op die manier hoopt dat je relatie goed blijft. Je probeert alleen iets te controleren waar je echt om geeft, nietwaar?

Toch is het goed om de meeste controle in een relatie los te laten. Dat is een uitdaging voor iedereen, want wij mensen willen graag de controle behouden.

Maar te veel controle in je relatie werkt averechts. Je verliest dan juist iets dat je wilt behouden.

Wat is controlerend gedrag?

Controlerend gedrag is elke vorm van de ander willen sturen. In een gezonde relatie heb je zelfvertrouwen en vertrouw je je partner. Je laat de ander dus vrij om zichzelf te zijn.

Als je meer controle wilt in je relatie, dan betekent dit dat je de ander dus minder wilt vrijlaten. Dat jij wilt bepalen hoe de ander zich gedraagt en wat hij of zij doet.

Dat werkt zelden goed voor een relatie. Zou jij willen dat iemand anders jou vertelt wat je moet doen?

Nee toch?

Hoe kan ik de controle loslaten?

Om controle los te laten, moet er iets anders voor in de plaats komen. Wil je de controle loslaten in je leven?

Vergroot dan je zelfvertrouwen. Wil je de controle loslaten in je relatie? Vergroot dan je zelfvertrouwen en geef meer vertrouwen aan je partner.

Dit is niet iets dat je binnen één dag lukt. Het is een proces. Het helpt in je relatie om hier goed en open over te praten met je partner:

Waarom heeft een van jullie zo’n behoefte aan controle? Waar komt dat vandaan? Wat voor effect heeft dat op de ander?

Probeer de ander te begrijpen. Wees open en eerlijk over wat jij voelt. Goede communicatie is de basis van elke gezonde relatie. Naast wederzijds vertrouwen natuurlijk!

Waarom controle loslaten?

Soms zeggen mensen: “Ik vertrouw mijn vriend niet. Waarom zou ik de controle loslaten?”

Het antwoord is simpel: Omdat je niet iemand kunt dwingen met je samen te zijn. Je kunt iemand niet ketenen en hopen dat ze daarom bij je blijven. Dat werkt gewoon niet.

Minder controle in je relatie is de enige weg naar een gezonde relatie. Je wilt niet meer dwang en controle, je wilt meer zekerheid en liefde. Dat is een groot verschil!

Mocht het blijken dat de ander je vertrouwen toch beschaamd, dan is dat hun verlies. Wees niet bang om alleen te zijn. Dat is beter dan samen in een relatie blijven die toch niet werkt.

Hoe weet je of je partner vreemdgaat?

Dat weet je niet. Dat weet niemand. Als iemand vreemd wil gaan, dan doen ze dat toch wel.

De kunst van een relatie is je partner vertrouwen tot het tegendeel is bewezen.

Daarna moet je zelf beslissen of je bij iemand wilt blijven voor wie jij misschien niet de belangrijkste persoon bent.

Het is altijd beter om hier met de ander over te praten. Als je alleen gaat zitten piekeren, kom je zelden tot de beste oplossing!

Conclusie: Minder controle in je relatie.

Controle in een relatie kan verstikkend zijn. Iemand wordt niet vrijgelaten, maar voelt zich opgesloten. Alhoewel de behoefte aan controle in je relatie menselijk en begrijpelijk is, is het bijna nooit de oplossing. De behoefte aan controle komt voort door onzekerheid. Alleen vertrouwen – in jezelf en in je partner – is dan ook de oplossing.

Wil je je eigen onzekerheid loslaten? Dat doe je met de Online Training Blijvend Zelfvertrouwen.

Wil je leren je je relatie verbeteren? Volg dan de Online Training Betere Relaties Met Iedereen.

Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • millie schreef:

    Mijn ervaring hierin is niet zo best.
    Ik ken mijn vriend nu 6 jaar en in de eerste twee jaar vertrouwde ik hem helemaal. Hij heeft een eigen bedrijf en veel problemen, ik deed alles voor hem en hij genoot van mijn steun.
    In 2007 ging ik voor hem de administratie doen, we hebben ieder ons eigen kantoortje met pc en ik zag op zijn pc foto’s van andere vrouwen, volgens hem voor mijn tijd.
    Op de telefoonrekening kwamen veel sms-jes voor van één nummer buiten kantoor uren. Mijn werk pc stond vol met porno enz enz. Maar hij had overal een goede verklaring voor.
    Ik begon steeds meer aan mijzelf te twijfelen en ging van de ene naar de andere psycholoog en alternatieve genezer. Mijn nare onderbuik gevoel ging maar niet weg en ik kreeg steeds meer lichamelijke klachten.
    Ik vertrouwde hem niet en vond mijzelf een wantrouwige jaloerse vrouw, hij was zo lief tegen mij, nooit boos en zo geduldig.
    Hij kon met iedereen goed opschieten, iedereen was vol lof over hem en hij was begaan met alle mensen. Hoe kon ik hem verdenken van overspel…
    Hij was niet attent, gaf nooit een cadeautje en hielp in mijn thuis ook niet met klusjes, we hadden een lat relatie en hij vond dat prima zo omdat hij zijn bedrijf daar had en ik hier de kinderen.
    Sinds geruime tijd draait zijn bedrijf verlies en om de kosten te minimaliseren was het nodig mij te ontslaan. Wel verwacht hij als ik hart voor de zaak en voor hem heb, dat ik mijn werkzaamheden pro deo voortzet. Ja, dat heb ik zeker voor hem over maar…
    Dan wilde ik wel zeker weten dat hij mij en het bedrijf trouw is.
    Ik heb een keylogger gekocht, deze software registreert alles wat hij op de pc doet … meteen de eerste week was het al raak.
    Met de vrouw van een ex werknemer …
    Het deed mij pijn, een diepe diepe pijn maar tevens kwam er meteen al een innerlijke rust over mij heen. Mijn lichamelijke klachten waren binnen één week verdwenen.
    Nu volg ik de cursus zelfvertrouwen en lees het boek van Marinus Knoope “de creatiespiraal”.
    Ik weet nu dat ik in een volgende relatie op mijn gevoel kan vertrouwen en dat mijn lichaam mij waarschuwt als er iets mis is…

  • Beste Millie,

    Dank voor je openheid en je aanvulling op het artikel.
    De laatste zin “Ik weet nu dat ik in een volgende relatie op mijn gevoel kan vertrouwen en dat mijn lichaam mij waarschuwt als er iets mis is” geeft aan dat je ook van slechte ervaringen veel kunt leren. En dat je gevoel het zelden bij het verkeerde eind heeft.

    Heel veel succes en sterkte!
    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Meer over jaloezie!!

  • Evenals vertrouwen gevoed kan worden, kan wantrouwen ook gevoed worden.
    In een relatie GA je er samen voor, de één niet minder dan de ander !!

    En ja, ik ben in een huwelijk van 25 jaar ook bedrogen ….
    Zeker, het doet wat met je vertrouwen en je zelfvertrouwen.
    Toch durf ik het aan om weer open(-minded) aan iets nieuws te beginnen.
    En raad eens, ik loop tegen iemand aan die naderhand blijkt haar oude vriendjes niet los te kunnen laten en daar zelfs afspraken mee maakt en langdurige telefoontjes mee pleegt.
    Naar mijn idee horen bepaalde vertrouwelijkheden in de vaste relatie thuis en niet gedeeld te worden met oude vriendjes.
    Ik heb haar op de hoogte gebracht van mijn teleurstelling in de vorige relatie, maar ook aangegeven dat ik open sta voor vrijheid in de relatie, maar niet voor een “vrije” relatie.
    Ze had er geen boodschap aan en maakte een afspraak met een oud vriendje bij haar thuis en ik moest die avond vertrekken en haar zoon ook, want anders “konden ze geen intieme gesprekken hebben”.

    Wat ik hier bedoel te zeggen is, waar ik dit stuk mee begon, geef voeding aan elkaar en aan elkaars vertrouwen. Als je werkelijk om elkaar geeft en voor elkaar kiest, dan zoek je zulke grenzen niet op. Je hebt de ander lief en wil niet dat de ander zich over zaken ongelukkig voelt.
    Wat mij betreft: communiceer en wees eerlijk en open, geef voeding aan het goede en meestal zal de angst van de ander dan vanzelf verdwijnen ……..

  • Mijn vriend is bedrogen door zijn exvrouw. ik ben ook bedrogen door mijn exvriend. Na die relatie heb ik korte tijd iets gehad met een goede vriend. Dat eindigde toen ik mijn huidige vriend leerde kennen. De goede vriend en ik zijn echter goede vrienden gebleven. 1 of 2 keer per jaar ontmoeten we elkaar en praten we bij. Mijn huidige vriend kan hier niet goed mee omgaan en dus is het elke keer ellende wanneer ik mijn goede vriend spreek of zie. Ik ben nu zover dat ik die vriendschap wil beeindigen want ik ben het me constant moeten verdedigen zo moe! Of ik nu wel of niet van tevoren aankondig dat ik heb afgesproken met mijn goede vriend, het eindigt altijd in het verwijt dat ik het verleden niet los kan laten( terwijl ik die goede vriend al vele jaren ken, ook voordat het iets meer werd tussen ons waren we al jaren goede vrienden) en dat hij mij wel vertrouwt, maar mijn goede vriend niet. Hij heeft hem zelfs weleens gemaildmet het verzoek mij met rust te laten.. ik weet waar zijn gebrek aan vertrouwen vandaan komt, maar waarom gelooft hij niet dat niet elke vrouw vreemdgaat? Ik heb nb voor hem gekozen!

  • Beste Sasja,

    Wat jij ervaart is dat je vriend zijn wantrouwen (ontstaan door het overspel van zijn ex) op jou projecteert. Begrijpelijk, maar wel vervelend.

    De vraag is: Moet je toegeven aan dat wantrouwen, je vriendschap verbreken zodat je jezelf niet meer hoeft te verdedigen – of moet je kiezen voor je jezelf en het probleem bij je vriend neerleggen (want daar hoort het thuis als ik je verhaal goed interpreteer)?
    Die vraag kun jij alleen voor jezelf beantwoorden…

    Veel succes!

    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik denk dat mijn voornaamste reden voor de angst dat mijn vriendin vreemdgaat hem in zeker 2 oorzaken zit.

    Ik ben ooit bedorgen geweest en door andere problemen in m’n leven tijdens mijn jeugd heb ik een groot deel van mijn vertrouwen in de mensen in het algemeen verloren.

    Langs de andere kant heb ik in mijn vorige relatie ( niet diegen waar ik in bedrogen werd ), minder tot bijna geen last gehad van jaloezie, als ik beide relaties verglijk. Kom ik uit op het feit dat mijn grens over wat je wel/niet doet in een relatie. Dit is iets waar er geen compromis over lijkt te kunnen komen omdat zij dan vindt dat ik haar vrijheid beknop.
    Wat mij er niet “geruster” op maakt…

  • Jaloers zijn heeft een voedingsbodem.
    Allereerst door het wantrouwen wat in jezelf zit.
    Gekwetst door eerdere negatieve ervaringen of gebrek aan zelfvertrouwen?
    Maar (uit eigen ervaring) heeft het ook veel met de ander te maken.
    Een relatie heb je met z’n tweeën, dus beide draag je bij aan het ‘wederzijds’ vertrouwen en het goed voelen van beiden …. dat is toch ook liefhebben?
    Je zoekt daarin naar gelijkwaardigheid en daar werk je samen aan. Ja, in een relatie moet je af en toe werken om die te onderhouden !!
    Een relatie is wel geven en nemen, nooit is alles precies gelijk met elkaar. Met goede gesprekken en goed samenwerken is er prima uit te komen, zonder dat je elkaar in een kooitje stopt.

    Mijn ex. vriendin zette echter veel dingen op scherp en ondermijnde het vertrouwen daar juist mee. Maakte afspraakjes met oude vriendjes, maar wanneer ik dat deed, dan waren de rapen gaar !! Zo is er geen gelijkwaardigheid en houd je geen rekening met elkaars gevoelens. Zij koos regelmatig uitdrukkelijk voor zichzelf en niet voor elkaar …. dan moet je alleen blijven wonen of iemand zoeken die ook zo in elkaar zit en daar dan mogelijk een latrelatie mee onderhouden. Jouw keuzes hebben gevolgen voor jezelf en voor de ander ….
    En nog iets: het schept niet bepaald vertrouwen wanneer je dingen achter elkaars rug om doet ….

    Inderdaad, deze relatie voldeed dus niet aan mijn verwachtingen en ik moest er dus afscheid van nemen, ik was weer even gekwetst in het vertrouwen …. deed weer even pijn !!
    Toch heb ik mezelf beloofd om weer onbevangen een nieuwe relatie aan te gaan …..

  • Mijn vriend en ik zijn ander half jaar samen. Toen we een half jaar verkeerde, heeft een meisje hem gekust op de mond. Mijn partner had hier echt spijt van en had tranen in zijn ogen toen hij me dit vertelde. Het drong nog niet meteen tot mij door en steunde hem hier in door te zeggen dat het goed kwam en ik nog van hem hield en hem dit vergeef. Later draaide ik door. Ik zag overal haar naam staan in winkelstraten, online op het netwerk en noem maar op. Later zag ik een foto van HUN, waar hij zat op staat, zijn t-shirt vol met biervlekken, en zij had hem vast .. ik flipte en ik was er kapot van. Hier zijn we over geraakt. Nu zit hij in de hoge school en ik in mijn laatste jaar middelbare school. Hij zit op kot en in een studentenvereniging. Elke week gaat hij twee à drie keer uit, terwijl ik weg kwijn op een internaat. Hij smst CONSTANT met hetzelfde meisje van zijn school. Naar het schijnt is zij een flirttype (opnieuw een blondje). Met nieuwjaar stuurde ze ‘en mijn drie kusjes’ , ik moest bijna overgeven van haar zever! en mijn vriend vind mij overdrijven. Vorige week zag ik ineens een foto van hun samen, hij die haar vast had! opnieuw was ik er kapot van… ik probeer mijn jaloezie aan de kant te schuiven maar het is zo moeilijk. Telkens ik met iemand verkeer komt er om het half jaar een nieuw meisje zich ‘moeien’. Mijn ouders zijn gescheiden en ik heb bang ook zo te eindigen. Ik droom van die ‘perfecte relatie’. Ik zie hem nog graag, maar hou amper nog van hem door mijn jaloezie..

  • prinses schreef:

    Hallo ik heb all negen jaar relatie . Mijn vriend heeft mij vaak bedrogen waar door ik zo controle freak ben geworden dat ik er zelf gek van word. Hij had het uit gemaakt en ging er van door met en andere. Na vier maanden kwam hij terug. Ik heb hem terug genomen. Hij zei dat hij van mij hield dat hij dat besefte tot hij mij niet meer had. Maar nu is mijn angst nog erger dan voorheen omdat mijn nachtmerrie all ieder was uit gekomen. Ik ben er 24uur mee bezig om hem in de gaten te houden ik kan niet meer normaal leven. Ik word er gek van. Ik heb er paar keer over na gedacht om het uit te maken zo dat ik rustiets achter heb. Maar ik ben geobsedeerd door hem. Hij zegt dat hij niks doet dat ik de enige ben voor hem. Maar ik gelooff er niks van ik hou van hem zo veel. Ik wil hem niet kwijt. Wat moet ik doen. Want alles wat hij doet zoek ik iets achter. Help me pleas. Ik kan dit niet langer.

  • Beste prinses,

    Ik heb hier helaas geen ‘snelle’ suggestie voor. Ikzelf coach wel regelmatig op de thema’s jaloezie en controle in relaties, maar (bij voorkeur) niet in de mate waarin jij het omschrijft (dat gaat erg diep). Het beste advies dat ik je kan geven is dan ook om contact op te nemen met een psycholoog voor persoonlijke begeleiding.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo. Ik heb inmiddels meer dan anderhalf jaar een relatie met mijn vriendin. Net als ik heeft zij veel megemaakt. Bij haar is er sprake van vreemd gaan, een laag zelfbeeld veroorzaakt door haar ex man. Nu wordt dit op mij geprojecteerd. Over een aantal weken ga ik voor een training een week naar het buitenland. Onlangs gaf ze naar mij aan onzettend bang te zijn mij kwijt te raken, dat ik daar iemand anders zou ontmoeten, omdat “anderen leuker zijn dan haar.” Geloof me, dat ik nog nooit zo’n leuke vrouw heb ontmoet als haar, en dat ik heelveel van haar hou. Alleen dit doet me pijn. Ze zegt er eerlijk bij dat dit komt door haar verleden. Ik begrijp het ergens wel, maar voor mij voelt het gewoon pijnlijk. Temeer ook omdat ik jaren lang ben geclaimd door iemand, en dat stukje bagage uit mijn verleden ook weer boven komt.

    Ze heeft er kortom veel moeite mee dat ik ga, er ze wil zich weer voor haar gevoel afsluiten. Dan heeft ze geen pijn. Nu heeft dit vaker gedaan. Ik heb haar toen ook gezegd dat dit gebrek aan vertrouwen mij veel pijn deed. Ik ben haar ex man niet, en toch word ik met hem vergeleken. of word ik ook neergezet als iemand die niets om haar geeft.

    Nu ga ik toch naar deze training toe. Ik heb altijd mijn best gedaan begrip voor haar te hebben. Maar hierin trek ik maar gewoon een grens. Ik hou ook van mezelf. Niet dat ze mij tegenhoudt, maar juist door de dingen die ze zei had ik er wel even aan gedacht maar niet te gaan. Daar help ik haar en mezelf echter niet mee.

  • anoniem schreef:

    heyy, dit is mijn verhaal:
    ik heb al 3 jaar een vriend. Afgelopen maanden ging het enorm slecht tussen ons, ik deed alles voor hem om onze relatie te redden, echt alles! ik vermeed altijd ruzies, ik wou hem niet meer kwaad zien. Ik liet dus veel toe maar hij werd maar altijd kwaad en deed veel fouten dingen. Ik had dus idd op voorrand het gevoel dat hij niet meer van mij hield, hoewel hij maar ontkende van wel. Op een dag kwam hij maar niet opdagen en de volgende dag maaktte hij het uit. Die week zag ik hem heel vaak, en hij draaide zijn rug na mij toe als ik keek. Ookal hadden we al een relatie van bijna 3j, na 1 dag was hij al met een ander meisje bezig. Hier moest ik achterkomen toen het al 2 weken terug goed was. Ik begreep echt niet waarom ik hem had teruggenomen. Maar opeens kreeg ik wel antwoord op veel vragen. Jammer genoeg ben ik een echte controlfreak geworden. Ik controleer zijn gsm elke dag, ik kan hem niet meer vertrouwen. Ik vergelijk me heel erg met dat meisje. Toevallig heeft ze dezelfde haarkleur, hobby,,,, heel veel dingen komen overeen. Dat maakt dus dat ik me met haar vergelijk. Ik was perfect voor hem, ik deed alles voor hem en opeens viel hij op een ander en maakte hij het uit. Die klap is nog steeds heel moeilijk. Ondertussen heb ik het hem vergeven maar makkelijk dat word het niet. Mijn oplossing: hulp zoeken om terug in mezelf te geloven, en mijn vriend te vergeven. Ik hoop dat mensen die zich hier min of meer in kunnen plaatsen steun vinden bij vrienden, familie, psycholoog en dat ze een manier vinden om te geloven in zichzelf! en er alleen maar sterker door worden;

  • Ik vertrouw men partner niet.
    hy is 34 en laat zich nog altyd beinvloeden door zyn maten
    We hebben een tweede kindje op komst. Als ik hem vryheid geef is hy superlief en anders ist zever pff houd hy wel van my

  • Hallo.
    Ik heb afgelopen weekend in de berichten van mijn vriendin gekeken omdat zij er niet was en ze een berichtje kreeg. Ik ging zoeken met wie ze chatte en had geen intentie om haar berichten te lezen. Toen zag ik de naam staan van een jongen die ze een kus had gegeven op een dronken avond (heeft ze mij vertelt) terwijl we pas 1 dag een relatie hadden en ik kon me niet inhouden om de berichten tussen hen te lezen want door die avond heb ik het nooit fijn gevonden als ze weer ging stappen omdat ik bang ben dat als ze drinkt er weer iets in die richting kan gebeuren.
    Nu stond er in het bericht dat ze zo dronken was dat de jongens waarmee ze was bijna alles met haar hadden kunnen doen. De dingen die gebeurd waren volgens de jongen volgens het bericht was dat hij aan haar billen had gezeten en haar schouders en nek had gemasseerd en hij heeft gezegd dat ze een leuk stringetje aan had en die heeft hij vervolgens omhoog getrokken ook. Verderop stond dat ze hem nooit meer een lapdance moest geven want hij zei dat hij een jongen was die ook gevoelens heeft en dat als het uit tussen ons zou gaan ze van hem zou zijn. Dit alles is gebeurt terwijl ik er nooit iets van af wist en nu anderhalf jaar later moet ik er zelf op zo’n manier achterkomen en het voelt als een stomp in mijn maag.

    Mijn vraag is: wat moet ik hier mee gaan doen want ik geef wel veel om der maar weet niet of ik haar nu nog kan vertrouwen omdat ze me al voorgelogen heeft.

    Graag tips hiervoor.
    Bedankt alvast.

  • Beste Wim,

    De kern is dat je haar op dit moment niet (meer) vertrouwt. Mijn suggestie is haar te vertellen waarom je het vervelend vindt dat ze zonder jou uitgaat (omdat je bang bent dat er iets kan gebeuren). Wat gebeurd is, is gebeurd, maar zorg dat je duidelijk uitspreekt wat je voor de toekomst van haar verwacht.

    Succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste frank.
    Bedankt voor je reactie ten eerste.
    Op het moment weet ik alleen niet wat ik nu van haar moet verwachten.
    Wat zouden dingen zijn waar ik iets aan zou kunnen hebben om tegen haar te vertellen?

    Mvg wim

  • Beste Wim,

    Vertel haar gewoon eerlijk wat je voelt en vindt. Laat haar ook haar verhaal vertellen. De oplossing ligt in elkaar proberen te begrijpen, want iedereen heeft weer een andere zienswijze. Maak hierna duidelijke afspraken voor de toekomst.

    Succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • nicole schreef:

    Beste Frank

    Hoe moet ik dit uitleggen, ik heb nu 3x een relatie gehad met de zelfde persoon.
    In de eerste en tweede is hij meedere keren vreemd gegaan met iemand uit zijn vrienden ploeg. Ik had ondertussen wel in de gaten dat er iets mis was maar wou het eigenlijk niet weten hij heeft me toen ook ondertussen best naar behandeld waardoor ik me alleen maar onzekerder ging voelen.
    In de 3de relatie heeft hij het bekend en gezegd dat hij er enorm veel spijt van had. Het deed me erg pijn om te horen okal wist ik het eigenlijk al. We hadden toen besloten om er samen aan te werken helaas kwam ik er niet echt overheen en wat al jarloers als hij met een meid stond te praten. Toen had ik besloten om in therapie te gaan en voor mezelf er aan te werken maar bij het eerste gesprek zei ze iemand die vreemd gaat zal altijd vreemd gaan dit deed erg pijn en heb toen ook besloten om er mee te stoppen omdat ik het vrij onproffecioneel vond. Na een heftige ruzie hebben we later toch besloten om uit elkaar te gaan.
    Maar op dit moment staan we weer op het punt om het opnieuw te proberen. Maar ik merk dat ik nou wel weer achterdochtig word wel minder dan eerst maar toch is het erg vervelend. Ik heb zelfs al moeite mee dat hij foto’s van zijn ex like op facebook. Ik heb hem dit nog niet verteld omdat ik niet weet wat ik hier mee aan moet.
    Help??!

    Hoop snel een reactie van u te krijgen

    Alvast bedankt :):)

    Groetjes Nicole

  • Beste Nicole,

    Er is duidelijk sprake van een deuk in je vertrouwen in hem en jullie relatie.

    Beantwoord voor jezelf deze twee kernvragen:

    1. Waardeer ik mezelf genoeg om mezelf een partner te gunnen die me trouw blijft en die ik vertrouw? Dat is een diepe vraag, dus neem er je tijd voor.
    2. Als er op dit moment niet genoeg vertrouwen is, wat moet hij – letterlijk – doen, voordat ik hem weer vertrouwen kan geven?

    Vraag 1 is voor jezelf, vraag 2 is voor jullie samen, dus bespreek dit met hem.

    Dit artikel geeft je meer inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/hoe-krijg-je-weer-vertrouwen-in-een-relatie/

    Succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    ik heb nu sinds 3 maanden een vriendin. Voor haar heb ik 2 relaties gehad, de eerste eindigde in periode van veel tegenslagen. Ik kon het niet meer aan, ze is nu gelukkig met een andere jongen. En ben daarom alleen maar blij voor haar. Mijn tweede relatie kwam snel daarna, ze was net weg bij haar ex maar hadden nog wel contact. Ik had hier best wel moeite mee, we hebben een relatie van 2 jaar gehad. Toch kon ik haar nooit echt helemaal 100% vertrouwen, en mijn gevoel bleek te kloppen. Jawel, vreemdgegaan, heb haar betrapt. Dit heeft er bij mij heel erg ingehakt, ik was niet meer de jongen zoals iedereen me kende. Later bleek dat vrienden dit al hadden toen ik nog met haar was.
    Nu heb ik een prachtige vriendin, zij heeft heel veel meegemaakt vroeger. Verkeerde jongens, onzekerheid enz. Ik heb echt veel moeite moeten doen om haar vertrouwen te winnen. Het is haar eerste echte relatie, omdat ze nooit vertrouwen had.
    Maar nu merk ik aan mezelf dat ik onzeker wordt, ook mede door mijn ervaringen met mijn ex. Maar ook omdat mijn vriendin zichzelf heeft teruggevonden, en dat ik kan een soort van tijdelijk vriendje ben. Wat moet ik doen? Waar komt dit door? Ze zegt ik wil echt met jouw een toekomst hebben, ze heeft mijn huissleutel al en praten een beetje over samenwonen. En samen oud worden. Dat is wat ze wilt.

    Gr. E

  • Beste Erwin,

    Wees blij met je vriendin en blij dat ze zichzelf heeft teruggevonden, mede dankzij het vertrouwen dat je haar hebt gegeven.
    Als ze met jouw een toekomst wilt bouwen en jullie praten over samenwonen, dan is dat toch wat je wilt?

    Het enige dat in de weg staat, is je twijfel. Die twijfel komt van je vorige relatie.
    Besef dat je ex vriendin en je huidige vriendin twee compleet verschillende personen zijn.
    Projecteer je onzekerheid in het verleden (n.a.v. het vreemdgaan van je ex) niet op het heden (en je huidige vriendin).
    Laat het los (de onzekerheid hoorde bij je vorige relatie, niet bij deze) en geniet van jullie samenzijn!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • frando schreef:

    Goeden dag mensen ,ik had een vraag over het feit waarom ik door zoveel depressie en wantrouw moet leven met me partner die toch zo open en eerlijk over spreek als ik me af vraagde waar die naarige onderbuik gevoels vandaan kwam .ik belde haar op en ik was eerlijk over mij gevoel maar ze heef op een hele rustige wijze mij toch soort van die vertrouwen kunnen geven dat zij me nooit zou belazeren of begeerlijk doen tegen over andere mannen .ze zou me zeker gelijk eerlijk zeggen door mij rust hoe ik het vroeg voelde ze zich wel vetrouwt stel mocht er wat zijn dan zou ze niet bang worden om wat dan ook om eerlijk met me te zijn .dus dat gaf wel een fijn gevoel maar helaas weet ik het niet te anyliseren waar die nare onderbuik gevoel toch vandaan komt ??ik weet in mij verleden heb ik veel mee gemaakt en daar zou meschien het gevoel vandaan kunnen komen dat ik verlatings angst heb .mij relatie staat nu zwaar op een laag pitje we kunnen op een of andere manier elkaar niet makkelihk los laten om dat we toch wel goed praten over onse problemen en isus ddie we hebben .ik wil geholpen worden om beter met me emoties om te willen gaan me vrouwtje praat ook met een psygoloog alleen ik moet nog wachten dus mij proces moet nog beginnen mensen waar kan ik op de beste manier tot heden om gaan met me vrouw als ik soms weer een klote gevoel heb of wantrouw ik wil juist niet iets kapot maken wat me zwaar als ware liefde lief is.!!

  • Beste Frando,

    Ik weet niet of je vraag voor mij bedoeld is of voor de mensen die hebben gereageerd op dit artikel.

    Maar dit zijn mijn gedachten (bepaal het altijd voor jezelf):

    Depressie, wantrouwen, onzekerheid, naar gevoel, wantrouwen: het is allemaal het gevolg van angst.
    Angst is de oorzaak van elk negatief gevoel.
    Nu is angst heel menselijk en normaal, maar het beperkt ons wel enorm.

    Mijn advies: onderzoek die angst, maar het wel doe met behulp van professionele begeleiding, dus bijvoorbeeld met de psycholoog van je vrouw.
    Je kunt pas iets oplossen wat je onderzoekt en begrijpt.

    Dit artikel geef meer inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/hoe-kom-je-af-van-angst/

    Maar zoals gezegd: in jouw geval adviseer ik je contact op te nemen met een psycholoog voor een betere ondersteuning.

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • frando schreef:

    Dankje wel dat help altijd als iemand een goed advies kan geven .ik ben tot nu toe best onzeker in alles eigenlijk zit nu best wel erg diep ik had dat eerst niet maar lijk wel steeds erger te worden die energy ik vind maar een rare toestand maar kan ook zijn dat ik me zelf zo in beeld dat het op een gegeven moment net allemaal echt lihk te zijn mij wantrouw over mij vrouwtje .sterker nog ik ging gisteren een dutje doen en vroeg aan god om mij de seint te geven en je geloof het of niet maar ik kreeg dromen die ik liever niet wilde zien .dus appte naar me vrouwtje en vervolgens alles uit gelegt maar ze vond dat ik me teveel daarmee bezig hielde en dat er echt niks aan de hand was , maar ja op moment als ik met haar spreek is het toch anders dan normaal dus ik blijf toch radeloos .

  • Stefanie schreef:

    Ik heb nu een aantal maanden een vriend en ik vertrouw hem totaal niet. Ik weet niet precies waar dit vandaan komt. Ik heb nu al diverse keren in zijn whatsapp lijst gekeken en hij praat inderdaad met andere meiden. Eén van die meiden is zijn ‘beste vriendin’. Hier is hij een keer 1 op 1 mee uit eten geweest en hij heeft haar natuurlijk ook thuis gebracht. Hij zegt dat haar ouders er ook waren en dat ze daar nog iets hebben gedronken, maar moet ik dat geloven? Wie zegt dat hij niet alleen met haar was? Ik heb deze vriendschap een beetje geaccepteerd en ben verder gegaan. Afgelopen weekend keek ik weer in zijn telefoon en zag ik dat hij begon met praten tegen een meisje waar hij mee naar een feest was. Dit was overigens met een ander stel. Ze hadden het erover dat ze snel weer een keer moesten gaan afspreken met zijn 4e, omdat het zo gezellig was. Ik snap niet waarom hij dit nog wil doen, hij heeft tenslotte mij. Ik heb hem hierop aangesproken en dat liep niet zo goed af. We stonden op het punt om het uit te maken, maar willen het samen toch nog proberen. Ik controleer hem heel erg via ‘laatst gezien’ van whatsapp, dit heeft hij ten einde raad maar uitgezet. Maar nu kijk ik elke keer wanneer hij online is geweest op facebook. Als hij dan online is geweest en niets heeft gezegd, maak ik mijzelf helemaal gek. Tot huilen aan toe. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Moet ik het uitmaken, omdat ik mijzelf zo gek maak. Ik heb al geprobeerd om hem minder te controleren, maar dit lukt mij niet. Heeft iemand raad voor mij?

    Alvast bedankt!!

  • Beste Stephanie,

    Waarom zou je vriend niet met anderen mogen praten? De helft van de 7 miljard mensen op deze planeet zijn vrouwen.
    Mag hij alleen maar met jou praten?

    Je associeert praten met vreemdgaan, maar dat is niet automatisch hetzelfde.

    Controle gaat uit van angst (ik ben bang dat hij vreemdgaat), onzekerheid (ben ik wel leuk genoeg?) en wantrouwen (is hij wel eerlijk?).
    Met te veel controle maak je jezelf inderdaad jezelf gek.
    Als je genoeg vertrouwt op je vriend èn op hoe leuk je zelf bent, dan hoef je niemand te controleren en dat geeft opluchting, plezier en positieve energie.

    Begin bij jezelf, want alleen jij kunt dit oplossen.
    Begin bijvoorbeeld eens de cursus Blijvend Zelfvertrouwen.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Hallo Frank,
    Ik heb een ernstig probleem, ik ben vrijgezel maar er is wel iemand waar ik veel van hou. maar als hij zich inlaat met porno en dat soort dingen wil ik hem niet ,want dan past hij niet bij mij, ik wil die ellende van porno kijkende vent niet in mijn leven (ik weet niet of de man van wie ik hou dat doet hoor, ik ken hem ook niet goed om daar nu over te kunnen praten met hem) Ik besef dat als ik dan een relatie aanga dat het dan moet met iemand waar ik niet van hou dan boeit het mij ook niet of hij porno kijkt. Maar als kind wist en zei ik al je moet altijd voor de liefde van je hart kiezen.

    ik heb als kind gezien bij mijn ouders hoe het niet hoort en daar kwam ook porno aan te pas dat vond ik toen al walgelijk en dat moeder dat accepteerde snapten mijn zusje en ik ook niet en we waren toen 7 en 8 jaar nu ben ik 42. dus ik zit met een groot probleem tenzij de man van wie ik hou ook niks heeft met porno en dat soort gedoe, dan is er niks aan de hand.

    Groetjes

  • Beste Anoniem,

    Je bepaalt uiteraard zelf wat je van je aanstaande partner verwacht of tolereert.
    Eén inzicht: porno op zich betekent niet zo veel. Het is de associatie die het probleem vormt:
    Je associeert het (wellicht) met vreemdgaan, afgewezen worden of een gebrek aan vertrouwen/intimiteit.
    Mof dat werkelijk zo is, hangt helemaal af van je partner, maar het is zeker niet automatisch of altijd het geval.

    Wees dus voorzichtig met het projecteren van de relatie van je ouders in het verleden
    op je toekomstige relatie met jouw aanstaande vriend.
    Dit kunnen heel makkelijk twee totaal verschillende relaties zijn.

    Kies uiteraard altijd voor de relatie waar jij je goed bij voelt.
    Niemand anders (ik ook niet) kan dat beter beslissen dan jijzelf :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Padomtsj schreef:

    Heey Frank,

    Zal even kort uitleggen wat mij dwars zit en vooral hindert in het hebben van een nieuwe relatie. Ik ben 21 jaar, meerdere vaste relaties gehad.. Laatste duurde 2,5 en zelfs even kort samen gewoond (slechte keuze).
    In die laatste relatie heb ik ook vaak twijfels gehad of ik mijn vriendin echt kon vertrouwen. Het rare aan heel die relatie was is dat ik nooit echte liefde heb gevoeld, ik vond haar leven mooi en ze had hele goede invloed op mij. Het klinkt echt heel fout maar ik had voor haar gekozen omdat ik puur wist dat ze niet veel aandacht van andere jongens kreeg en ik daarom helemaal geen twijfels had over het vertrouwen in haar en of ze bijvoorbeeld ooit vreemd zou gaan. Dit is ook niet gebeurd maar weet nu weer waarom ik die relatie had (jaar geleden).

    Sinds kort heb ik een nieuwe vriendin leren kennen en heb dit nog nooit gevoeld, ben tot over me oren verliefd en het voelt echt alsof we in elkaars leven horen. Ze is 18 jaar en net klaar met middelbare school en gaat binnenkort studeren in Rotterdam. Ze heeft voor mij echt alles, erg knap, sociaal erg sterk, lief leuk etc. etc. Maar al deze eigenschappen laten me meteen weer voelen alsof veel jongens aandacht van haar willen, geen probleem wanneer ik bij der ben want dan loop ik met trots naast der, met een lach op me gezicht. We zien elkaar ong. 2 keer per week en nu gaat ze haar nieuwe studie beginnen en beginnen de feestjes ook. Super blij voor haar dat ze deze nieuwe periode in gaat en gun het haar zeker. Nu weet ik dat ze zelf erg snel met jongens optrekt en een groot deel van der vrienden ook jongens zijn. Helemaal niet erg maar merk dat ze bij elke jongen die single is en even mee praat meteen opfleurt en “interesse” heeft. Ook helemaal niet erg als ik er bij ben want dan denk ik nog steeds, wat heb ik een geluk! Maar als ik er niet bij ben, ben ik bang dat jongens iets bij der proberen en zij dat in een dronke bui niet kan weerstaan. Ken studentenverenigingen en weet hoe het daar aan toe gaat (verplicht daten etc). Vertrouw haar maar toch heb ik het gevoel dat het snel fout kan gaan.

    Weet dat deze gevoelens niet gaan zorgen voor een gezonde relatie en dat deze gevoelens komen van een erg slecht zelfbeeld.. Sinds kort naar PsQ (diagnose add/adhd) om van dat constant nadenken, piekeren af te komen en om aan mijn zelfbeeld te werken.

    Hoop dat dit de relatie nu niet zal beïnvloeden/verpesten terwijl ik naar me idee nog geen eerlijke kans heb gehad. Moet gewoon stoppen met dat twijfelen.. maak mezelf gek, weet het ook maar damn wat is het moeilijk om te veranderen

    Mvg

  • Beste Padomtsj,

    Het uitgangspunt van onzekerheid is: Wat als ze me verlaat?
    Het uitgangspunt van vertrouwen is: Ik ben de leukste vriend voor mijn vriendin – en als ze slim is, ziet ze dat ook :)

    Meer inzicht vind je in het volgende artikel:
    https://www.newstart.nl/blog/wees-niet-bang-voor-verlatingsangst/

    Succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hij zou het andersom waarschijnlijk ook doen. EEn vriendschap met een vriendin opgeven voor haar. Ik snap hem heel goed. Gaat denk om de vraag waarom die behoefte

  • Ben ervan overtuigd dat een mens zich niet zomaar gek maakt wegens vermoeden dat partner vreemdgaat. Het is een gevoel wat dit gekmaken veroorzaakt. Als je veel om iemand geeft of houdt, voel je duidelijk aan als er iets mis is. Ik heb zelf ook van allerlei dingen meegemaakt. Zoals mijn laatste ex vriendin. Ze loog zelfs over contact met haar ex. Heb geen contact, zou niet weten wat ik met hem moet enz enz. De waarheid erachter sprak boekdelen. De keren dat ik haar niet zag dan was ze meestal bij haar ex bleek achteraf. Niet alleen haar ex waar ze mee omging, ook na onze verloving nog gesignaleerd op sexchats, datingchats, waarop ik per ongeluk las in een mail met een link naar die sexchatsite de personen waar ze 2 of 3 regeltjes mee uitwisselde hadden gelijk haar telefoonnummer en facebook. Vroeg ik haar wat hier de bedoeling van was. Natuurlijk wist ze niks van mijn detective zelf onderzoekje. Dat er een link was van kortstondig contact (waar overal data bij stond), ze beweerde (en lachte me uit) dat ik me maar te veel gek maak en ze die gasten al jaren kon. Wel vreemd dat er teksten stonden van na onze verloving half mei 2014: Hoi meid leuk je via deze weg te ontmoeten… blablabla. Complimentjes die ze 1van die mannen terugschreef: Lekker een blokjes buikje mmmm. DIe kon ze al jarenlang hahaha. Ik lachte haar uit en zei gewoon de eerlijke waarheid dat ze een naam hebben voor zo’n vrouwen… We kregen flink woorden ik kreeg gewoon geen gelijk terwijl ik zeker wist. Drukte haar op de feiten van mijn onderzoek werd ze helemaal kwaad omdat ik ze niet vertrouwde. Kalm geworden gaf ik aan dat ze het mocht bekijken.

    Denk hierbij wel geachte lezers, ik ben totaal niet jaloers. Verwacht alleen eerlijkheid. Wil vrouw chatten, sexchatten of whatever dan ben ik er niet moeilijk in. Zal meedoen zelfs… Maar vaag, stiekem, lieggedrag daar kookt mijn bloed in 1 seconde tijd van… Deze laatste relatie zou bijna mijn leven verknalt hebben als ik niet op tijd was of als ik mijn mond nooit had opengetrokken.
    Nu ben ik nog steeds vrijgezel (eigen keuze), krijg kansen met andere meiden/ vrouwen en dat zijn er nu 6 stuks allemaal uit aparte kringen. Maar heb er geen boodschap aan momenteel. Geniet van het alleen opvoeden van mijn 11 jarige zoon. Heb nu geen tijd weer opnieuw te beginnen en aandacht in een nieuwe te steken. Merk dan hierbij toch dat er een beetje schade is gekomen van mijn laatste relatie. Maar zal niet zo zijn dat ik geen enkele vrouw nog vertrouw. Heb alleen bepaalde eisen, contact met ex, ok… 1ste vraag van mij, heb je kinderen met hem… Nee. 2de vraag,… waarom is het uitgeraakt tussen jullie? Meestal hoor je dan: het ging niet meer met ons sloegen onze koppen zowat in of zelfs al gehoord dat ex haar sloeg enzo. Dan komt mijn 3de punt, geen vraag maar een opmerking: Hij moet toch een warme plaats in je hart hebben na alles wat die geflikt heeft en dan beste maatjes zijn ermee. Daarbij toegevoegd, ook voor jullie allemaal een tip:
    Gaat partner om met ex, mag je aan hem of haar vragen of je ook mee betrokken gaat worden in de vriendschap… Nou het antwoord van mijn ex was duidelijk nee (lees in het verhaal dat ze eerst niks van hem moest weten). Reden van haar nee zeggen: Ken jou, ken hem, straks slaan jullie elkaar helemaal lens. Bij die opmerking ging mijn gedachte gang flink op tilt, waarom zouden we ons de koppen in slaan… Waarom elkaar? Wat is zijn reden dan? Wat heb je verteld over mij dan? Heel wat blijkt nu… Maar deze beleving ga ik nu tot een einde brengen. Hoop dat de tekst duidelijk is. Nieuwe partner nieuw leven. Geen exen in het spel, jullie zijn NB EXEN en niet zomaar. Omgaan met ex is vragen om relatie problemen dus zet het gewoon uit jullie (sorry) idiote hoofd want hoor nooit dat zoiets werkelijk goed gaat.
    Waar praat je bijvoorbeeld over met hem? Oh onze sex was zo geweldig?? Of schijnheilig over welke bloemen dit jaar in je tuin komen?

    Bedankt voor het plaatsen en lezen. Groet jullie allen van harte en doe wat je moet/ wil doen vooral. Dit was puur en alleen mijn verhaal waarbij ik persoonlijke mening uit over exen en omgang, datingsites, sekssites, webcamseks, telefoonnummer aan volstrekt onbekenden geven. Heb geen therapie hiervoor nodig, je ziet maar mijn gevoel liegt me nooit aan…
    De groeten en veel succes, Roy

  • anoniem schreef:

    Ja het is wel begrijpelijk dat je vriend bang is dat de vlam weer.tussen jou en je goede ex vriend
    aanwakkerd. Ik kan me voorstellen dat geen man of vrouwzit te wachten op een date tussen exen.
    Je begint met een nieuwe relatie de kans bestaat dat je toch weer verliefd woord en misschien besluit bij hem weg te gaan.
    Je nieuwe vriend zal toch aanvoelen dat je het erg leuk hebt gehad en de opgewonden blik van entausiasme en een stukje onzekerheid aanvoelen zien en voelen dat je het wel heel erg leuk hebt gehad, en dat voelt niet prettig voor je nieuwe vriend omdat hij moet vertrouwen op iets wat hij zelf ook wel weer wil zien wanneer je met hem uit gaat.
    Ik denk dat verliefdheid over gaat naar houden van, jij doorbreekt de sleur van allerdag, je
    Vriend moet voor zijn gevoel misschien dan naast zijn werk nog een tantje harder lopen om het voor jou nog specialer te maken en de twijfels die ontstaan of hij nog wel aan je wens voldoet nemen toe wie weet was het wel zo leuk dat er meer dan die twee keer per jaar woord afgeproken maar dan achter je mijn rug om omdat hij moeilijk heeft gedaan maar wil het liever niet. Waar trek jij de grens is zijn vraag waarschijnlijk je doet wat ik liever niet wil omdat ik je niet kwijt wil is zijn gedachten waatschijnlijk en slapeloze nachten met gepieker als gevolg. Als een man aangeeft op een voorzichte manier ik heb het liever niet wil hij hiermee zeggen dat de vorige keer hem ook niet beviel en jou avondje was gewoon normaal gezellig maar zijn onrust misschien wel begrijpelijk en hij beseft goed dat hij jou niet tegen moet spreken anders bestaat de kans dat hij je kwijt raakt omdat hij dat jij ooit tegen hem gezegd heb dat jij zijn bezit niet ben.
    Luister naar kleine signalen die de man aangeeft, neem ze vooral in deze situatie serieus en wuif ze niet weg en neem hem de volgende keer gewoon mee dan ziet hij ook dat het allemaal meevalt en dan kan hij zelf de keuze maken of hij wel of niet mee wil en dat schept weer een vertrouwens band.

    Gr jur

  • Catharina schreef:

    Lieve Prinses,

    Wat erg! Zo erg om te lezen dat hij je meerdere malen bedrogen heeft en je terug wil als het hém weer uitkomt. Lieve Prinses, jij moet hem helemaal niet meer zien.
    Want je kúnt hem niet vertrouwen, hij ís niet te vertrouwen.
    Je kunt diep van iemand houden, maar dat wil niet zeggen dat je met hem een relatie moet hebben. Je moet echt met hem stoppen. Hoe sneller hoe beter.
    Je hebt zo geen eigenwaarde meer. Door hém. Stop met deze relatie en besef dat je van iemand kunt houden, maar er géén relatie mee kunt hebben. Heel je wonden, lieve Prinses! Je moet hem niet meer zien, totdat je genezen bent.
    het is heel heel moeilijk, omdat je van hem houdt, maar je hebt geen andere keuze.
    Hij zal je steeds opnieuw bedriegen en jij zult inderdaad gek worden, nee, je b”ent het al. Over een tijd, zul je zien, ben je een Koningin geworden! Als je hier doorheen komt! Alle liefde wens ik je toe. Catharina

  • Goede nacht mensen. Mijn probleem is dat ik mijn vriend voor 1000% vertrouw maar ik vertrouw de vrouwen om hem heen niet en dat doet pijn ik heb een paar vaste relaties gehad de ene was altijd aan het computeren die relatie heeft 9 jaar geduurd daar is mijn zoon van net 6 jaar uit geboren. Daarna een relatie van 3 jaar en die kwam vaak dronken thuis of zat alleen maar bijn zijn mama omdat hij thuis zitten maar niks vond ik lachte daar altijd om en zei als je bij je moeder bent zit je ook thuis maar goed die ging uit zijn eigen weg en liet mij dn mijn zoontje met niets achter en de laatste relatie duurde nog geen halfjaar dat ik er achter moesten komen dat andere vrouwen leuke en lekkerder waren als ik dus weer een klap en niet alleen voor mij maar ook weer voor mijn zoontje en nu sindskort echt een super leuke kerel ontmoet en heeft ook kinderen 4 super leuke kids maar Wat mijn probleem nu is mijn jaloezie en daar wil ik heel erg graag van af we wonen samen en hij is zo gek met ons maar dat zet ik nu op het spel Door mijn jaloezie ik hoop dat iemand me daarbij kan helpen lief mij

  • Dank je wel dat ik dit van mij af heb kunnen schrijven

  • Beste Engel,

    Je vertrouwt je vriend volledig (Wat wil je nog meer?), dus de jaloezie ontstaat doordat:

    1. Je andere vrouwen niet vertrouwt. Je hebt alleen geen controle over andere vrouwen en zolang je je vriend volledig vertrouwt, is dat ook geen probleem.
    2. Misschien ook door je eigen onzekerheid. Ik denk dat hier nog veel groei in mogelijk is. Als je zelf vindt dat je de leukste vrouw bent voor je vriend, waarom zou hij dan naar andere vrouwen gaan?

    Zoals in het artikel staat:
    “Er is een reden dat je partner voor jou heeft gekozen. Als je gelooft dat je interessant genoeg bent, dan hoef je je niet druk te maken. Dan ben jij gewoon de beste keuze voor je partner en mag hij of zij blij met je zijn. Hoe meer zelfvertrouwen, hoe minder jaloezie of behoefte aan controle.”

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Tja ik heb ook veel last gehad van deze onzin helaas. Ik heb nu veel door de dingen heen kunnen komen maar het is zwaar. Toen ik 4 jaar was ben ik een jaar alleen gelaten bij andere mensen dit heeft voor mij veel gevolgen gehad. Ik vertrouwde niemand meer tot slot mijn eigen moeder laat me alleen op die leeftijd weet je niet beter. Ik heb enorm veel last van verlatingsangst gehad. Dus mijn relaties die ik had liepen nooit goed omdat ik de ander altijd helemaal benauwd maakte. Ik ben getrouwd geweest voor 6 jaar eerste echte lange relatie begon goed maar na een tijdje begon de ellende voor mij door de afstand begon ik te wantrouwen en erg bang om haar kwijt te raken, helaas draaide ik hier helemaal in door. Ik moest controle hebben van wat ze doet, waar ze is etc. Ik belde wel 100 keer per dag tja en dat werkt niet. Gedachten die door mijn hoofd heen spookte stopte gewoon niet en ik had geen rust werd zelfs helemaal paniekerig van dat. Diep van binnen voelde ik dat er iets mis was en uiteindelijk bleek dit ook het geval. Na 6 jaar ben ik gescheiden en kon ik het achterlaten alleen stopte ik met de dingen en liet ze waar ze waren totdat ik een nieuwe relatie begon. Ik opende mijn hart voor haar en helaas kwam al die zooi mee wat ik met die andere relatie had gelaten en nooit verwerkt en verandert. Ik heb met deze nieuwe vrouw de beste vcrouw getroffen die ik maar kon treffen. Ik heb haar mijn situetie uit gelegd wat er was gebeurd en hoe ik reageerde. Zij begreep dit en zei dat ze trots was op mij omdat ik het vertelde en ze mij ermee kon helpen. Als ik die gedachten krijg kan ik het haar altijd vertellen doe ik soms maar niet altijd want ik wil haar niet benauwen. Besides ik kan haar 100 % vertrouwen dit heeft ze laten zien aan mij. Ze is nu op vakantie met 3 vriendinnen en komt morgen weer terug. Dit was ff slikken want ineens kwam die afstand herinnering weer terug. De gedachten angst en paniekerig gedrag kwam weer terug en de positieve gedachten en ervaringen met haar waren niet sterker dan het negatieve. Ik heb dus helemaal naar binnen moeten gaan en kwam op die verlatingsangst uit en ben door de pijn verdriet en angst heen gegaan alleen zonder haar dit te vertellen en guess wat. Nu voel ik me zo relax. Ik reflecteerde altijd op de ander mijn gedrag terwijl ik het zelf ben van binnen. Dasarnaast komt bij dat zij elke dag met mij wilde skypen enb praat via whastaappp elke keer als ze kan Een vrouw die je niet wil zal dat nooit doen eerst zou ik dat niet zien maar nu wel. Ik sprak haar vandaag en ze zei ja we gaan nog even uit met zijn 4tjes naar een disco even dansen even afscheid nemen van het land. Wow dir horen eerst zou ik helemaal flippen en gek worden nu denk ik fijn meid ga lekker even genieten met je vriendinnen enjoy. Zelfs al heeft ze gezegd dat ze niet eens danst met andere mannen en alleen met haar vriendinnen om mij te respecteren vertrouw ik haar helemaal. Nu als er een kleine gedacht er tussen slipt kan ik eindelijk het goede er tegen over zetten omdat ik heb ontdekkenwaar het vandaan komt en zoals in het stujk staat gheschreven zij heeftd e schuld niet van mijn vorige relatie en mijn verleden. Heerlijk om iemand vrij te laten gezien al die ellende die ik had daarvoor. Dus iedereen die vecht het is te overwinnen.

  • Het eerste jaar met mijn vrouw was top en had top kunnen blijven! Ik voelde vrij snel, zij kan de ware worden voor mij! Ik had totaal andere gevoelens bij haar dan de relaties dasrvoor! Het voelde als ECHT houden van iemand. Ik had alle rust met haar, ook de ontwikkeling in onze relatie. Ook qua sex, rustig aan, laat haar maar aangeven wanneer.

    We wisten vrij snel, dat we met elkaar wilde trouwen, maar zij duwde me aanvankelijk van haar af, doordat ze distrofie heeft. Maar ik gaf aan dat het me allemaal niets uit maakte, ik wilde oud worden met haar!!! We zijn in juli 2013 met onze, ik 2 en zij 1, dochters op vakantie geweest, en dat ging prima. Ook met de reis stress, zeker bij vertrek, maakte ze me relax.

    Totdat we gingen trouwen, of in de loop van de week na ons trouwen begon het langzaam mis te gaan. Het begon met een incidentje in Barcelona, de week na ons huwelijk! ‘Ik vond wel dat je erg liep te sjanzen met die verkoopster’, een meisje van 19 2 jaar ouder dan mijn dochter op dat moment!!!

    Daarna is het, vanaf sept/okt-2013 tot de dag van vandaag, misgegaan. Elke aanvaring wordt uiteindelijk gerelateerd aan vreemd gaan, je zal wel …, je kan je ex vriendin niet loslaten, verhalen ombuigen, veranderen, de essentie weglaten, verkeerd interpreteren enz enz.
    Ruzies daardoor, van 24-48 uur lang en wat ik ook zeg en hoe ik het ook uitleg, het landt niet meer. In het begin zij ze ‘ik herken het, ik ben dan zo boos, en ik weet dat ik straks het tegenovergestelde ga bereiken’.

    Ik zei een aantal weken na de 2e, 3e aanvaring, dat ze boos werd op haar verleden! Moeder jong gestorven toen zij 4 was, vader snel weer getrouwd maar een stelselmatige vreemdgaander, wat zei op latere leeftijd zag. Veel psychische en fysieke (lijf-) straffen, een man die haar verliet voor haar beste vriendin waarmee hij al anderhalf haar mee bleek een affaire te hebben, en na een zwaar motorongeluk 1-2 jaar daarvoor. Hij laat haar achter met een 4 jarig meisje met gedragsproblemen, haar ex klooit tot op de dag van vandaag aan met de alimentatie en heeft tot de 18e verhaardag van haar dochter amper naar haar omgekeken!

    Kortom, er zat blijkbaar van alles mis met als gevolg, dat ik het niet meer trek na anderhalf haar mezelf te moeten verdedigen. Alleen, ik zou haar psychologe een advies mee willen geven, want mijn vrouw verdraaid alle aanvaringen of beweert uiteindelijk dat ik de veroorzaker ben.

    Heeft u nog tips?

    Groet
    Hans

  • Oh ja, haar diagnose is PTSS in combinatie met verlatings- en bindingsangst!

  • Beste Hans,

    Ik kan me voorstellen dat je veel energie kost.

    Jouw observatie ‘je hebt op je verleden’ is een terechte conclusie.
    Er is maar één manier om dit te veranderen: ze zal hier – zelf – aan moeten werken
    en het beste is daarvoor contact op te nemen met iemand die haar hierin kan begeleiden.

    Voor jou heb ik geen advies, anders dan (ondanks alles) dicht bij jezelf te blijven en duidelijk
    je grenzen te bepalen. Uit ervaring weet ik dat dit een hele uitdaging is.

    Heel veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • mensen vertrouwen, met name in een liefdesrelatie vind ik lastig, mede door wat er gebeurd is. Maar laatst, ineens dacht ik bij mezelf: als mijn vriendin me niet leuk genoeg zou vinden is dat haar probleem, dan moet ze het maar elders zoeken. En die gedachten gaf me gek genoeg rust. Omdat ik mezelf echt wel de moeite waard vind!! :-) (Momenteel heb ik geen vriendin maar als dat wel zo zou zijn zou ik er wel met die gedachten in proberen te staan. :-)

  • Wat ik nog vergeten te vermelden is dat ik, als ik merk dat mijn vriendin zou vreemdgaan, er dan mee kap. Ik ga me dus niet meer afvragen of het aan mij ligt, mezelf verliezen, de onrust, het blijven wantrouwen wil ik niet meer. Wat ik zei, dan moet ze het maar elders zoeken als het daar beter is! ;-)

  • Beste Lies,

    Jezelf de moeite waard vinden geeft altijd rust in je relaties.
    Een mooie beslissing! :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Claudia schreef:

    Ik heb nu ook op de harde manier geleerd dat jaloezie en controle in een relatie tot niks leidt…
    Mijn vriend en ik zijn samen sinds augustus vorig jaar, liefde op het eerste gezicht.. We waren elk weekend samen (wonen op 1u rijden van mekaar, daarom voorlopig enkel weekends). Ik was zo intens blij en gelukkig met hem dat ik ook een enorme schrik had om hem kwijt te geraken. Ben ook belogen en bedrogen in eerdere relaties, en mijn verleden van seksueel misbruik helpt ook niet echt. Hoewel hij me echt veel bevestiging en aandacht gaf, was het precies nooit genoeg. Als hij vandaag ‘ik hou van je’ zei, moest ik het de dag erna opnieuw horen of ik werd al gelijk onzeker als ik even niks hoorde… Ik praatte er eerlijk over met hem, en ben naar een psycholoog beginnen gaan om aan mezelf te werken. Heb ontdekt dat ik verlatingsangst heb. Maar ik ging hem dus ook controleren, en verstikken eigenlijk.. Hij vond het verschrikkelijk en begon meer en meer zicht terug te trekken. Dan wou hij me in het weekend even niet zien omdat hij alleen wou zijn. Ik werd gek, want ik wou hem graag zien en bij hem zijn enz enz, wat alleen maar zorgde dat hij zich meer verstikt voelde. Hij heeft ook nog veel vrienden en vriendinnen en is een heel sociaal iemand – en ook nog een heel aantrekkelijk. Hij verzwijgt dan als hij met een vriendin heeft afgesproken om mij niet jaloers te maken. Ik ben daar kwaad van, want in mijn ogen maakt dat het enkel erger.

    Iedereen heeft zijn eigen karakter. Ik ben iemand met het hart op de tong, ik kan goed praten over mijn gevoelens. Mijn vriend niet. Hij heeft het extreem moeilijk ermee. Heeft het dan zin dat ik het eruit probeer te sleuren? Hij zegt altijd: als er iets is, hoor je het wel. Maar ik als emotionele vrouw zijnde, heb daar geen voldoening mee. Echt vermoeiend.

    Het heeft ertoe geleid dat we nu al 6 weken in een ‘grijze zone’ zitten. Mijn overdreven controlegedrag (zijn mails lezen en zijn gsm checken) hebben ertoe geleid dat hij het beu was om gecontroleerd te worden. Ik werd ook super ongelukkig want als je gaat zoeken, vind je altijd wel IETS waar je bang/onzeker van word. Hij zag me gewoon graag. Klaar. Maar hij heeft bindingsangst en nu twijfelt hij heel hard. Hij zegt alles gegeven te hebben in deze relatie en dan was het nog niet genoeg. Hij ligt met zichzelf in de knoop. Hij weet niks meer zeker, heeft ineens overal schrik voor. We horen mekaar nog dagelijks, maar het is nu moeilijk, omdat het ergens ook geforceerd voelt en niet meer zo ongedwongen.

    De eerste 3 weken was ik er kapot van en weende ik heel veel. Maar nu begin ik het gevoel te hebben van “aan het lijntje” gehouden te worden. We hebben allebei schrik om de draad weer op te pikken, omdat het niet meer zou zijn als ervoor en we dan in ruzie en met wrange gevoelens uit mekaar zouden gaan. Oké, maar het kan beter worden. We kunnen hieruit leren en een beter koppel worden. Of hoe denk jij hierover Frank?

  • Beste Claudia,

    Als jullie allebei bereid zijn om eraan te werken, dan kunnen jullie zeker leren van de ‘fouten’ die gemaakt zijn
    en met die inzichten samen verder groeien :)

    Heel kort hier een paar punten om aan te werken.
    Een aantal geef je zelf al aan. Er zijn nog meer, maar dit is niet de plaats om
    daar te uitgebreid op in te gaan.

    1. Projecteer niet het gedrag van een vroegere relatie op je huidige partner.
    2. De oplossing voor onzekerheid is nooit meer controle, maar juist meer vertrouwen in jezelf.
    3. Liefde is loslaten in het vertrouwen dat je zelf de leukste partner bent voor de ander –
    en dat de ander slim genoeg is om dat in te zien.
    4. Als er veel is gebeurd, is een ‘afkoelingsperiode’ prima.
    5. Laat de ander in zijn/haar waarde – iedereen heeft zijn eigen manier van communiceren.
    6. Vraag wat de ander wilt/voelt zonder het te willen sturen.

    En het belangrijkste: werk aan jezelf en niet aan de ander. Met zelfinzicht wordt veel
    spanning en onzekerheid losgelaten. Het gedrag en de keuzes van de ander is zijn/haar verantwoordelijkheid :)

    Hopelijk lukt het jullie er samen uit te komen!

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Na een huwelijk van 20 jaar nu, heb ik nu een relatie van alweer een jaar met mijn nieuwe vriend.
    Na een half jaar las ik een sms bericht op zijn telefoon, wat seksueel getint was met een ex van hem. Ik heb hem geconfronteerd ermee. Uitleg, zij bipolair. En ze steekt zo nu en dan de kop op. Hij probeert haar te sussen door er in mee te gaan. Nare ervaringen heeft hij met haar. Ik vroeg hem ermee te stoppen en hij deed dat. Ze laat om de paar maanden iets van zich horen. Maar hij reageert niet meer.
    Sinds die tijd heb ik jaloezie gevoelens. Ik ben nog nooit in mijn leven jaloers geweest. Ik check zijn telefoon en email regelmatig. Ik kwam er achter dat hij porno kijkt. Iets wat ik kan begrijpen, want hij heeft heel wat jaren alleen geleefd. Eigenlijk zijn hele leven min of meer. Ik ben 45 en hij is 40. Maar het laat mij allemaal niet los. Ik kan de slaap niet meer vatten als hij nog wakker is omdat ik weet dat hij dan porno kijkt.
    Zij maalt in mijn hoofd dag en nacht.
    Ik wil hier zo graag van af. Hij is erg lief voor mij. Houdt van mij en is stapel op mij. Maar deze gevoelens zijn alles bepalend bijna voor mij. Ik heb met hem er over gesproken, maar ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan.
    Lieve groet.

  • Beste lpi,

    Je schrijft: “Hij is erg lief voor mij. Houdt van mij en is stapel op mij.”
    Dat is het belangrijkste!

    Stop ermee hem te controleren, want is de snelste manier om iemand van je te vervreemden.
    Jij hebt nu een relatie met hem, niet zijn ex. Als zij op een of andere manier belangrijker was dan jou,
    dan had hij wel een relatie met haar, maar dat is niet zo. Dus als er iemand al jaloers zou moeten zijn, dan is zij dat, niet jij…

    Er is niets om angstig over te zijn (zie mijn eerste zin), dus laat het los en leef verder in liefde en vertrouwen.
    Hij houdt van jou en jij van hem – wat wil je nog meer? :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • anoniem schreef:

    Beste Frank,

    Wat vindt u van dat ouders niet eens zijn met de relatie van hun dochter, omdat ze slechte dingen over haar vriend gehoord hebben. Maar dat meisje houdt wel van die jongen alleen zit ze te overwegen wat zei moet doen.. Of ze moet stoppen is een grote vraagteken voor haar, omdat zij nooit iets negatiefs heeft opgemerkt.

  • Beste anoniem,

    Ik neem aan dat jij de dochter bent?

    Ik denk dat het heel erg afhankelijk is van je leeftijd en wat voor slechte dingen je ouders precies hebben gehoord.
    Bijvoorbeeld: als de dochter 13 zou zijn en de jongen een uitgebreid strafblad heeft, dan kan ik me voorstellen dat de ouders zich ongerust maken.
    Als de dochter 17 is en de jongen niets slechts heeft gedaan, dan is het natuurlijk een ander verhaal.

    Ik denk dat de ouders er goed aan doen goed te controleren of de slechte dingen die ze hebben gehoord echt waar zijn
    – en of echt slecht zijn…

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Toen ik mijn vriend pas leerde kennen vertrouwde ik hem op de slag. We waren enkele weke samen en hij had me een weekend zee cadeau gedaan heel leuk allemaal maar de laatste dag merkte ik aan hem dat er iets was.. Ik vroeg het of er iets scheelde maar hij ontkende.. Terwijl hij een sigaret ging roken heb ik in zijn berichten gekeken en daar stond in dat hij een vriendin had gestuurd om eens op een avonds samen met een fles in de jaccuzi te gaan, waarop hij zegt: ik zal wel tegen mijn vriendin zeggen dat een kameraad komt ipv jou… Toen ik dite weten kwam is mijn vertrouwen totaal weggegaan.. Als ik niet in zn gsm had gekeken had ik dut nooit geweten en was dit misschien al gebeurd.. We zijn nu een half jaar samen en ik heb het er met sommige dagen nog moeilijk mee.. Hij zit nu samen met 4 vrijgezelle jongens in mallorca voor een week en dit is niet gemakkelijk.. Hij zegt dat hij me nie gaat bedriegen en ik geloof hem als hij dat zegt, maar toch knaagt het omdat zijn vrienden achter elke meisje lopen en dan komt hij ook aoiezo met andere meisjes in contact.. Ik heb gewoon bang dat hij me toch gaat bedriegen en dat hij het gaat achterhouden zoals hij deed bij de jacuzzi.. Is mijn reactie normaal of te jaloers? Mn vrienden lachen me uit omdat ik me hier raar bij voel en zeggen dat ik het achter me moet
    Laten maar zo gemakkelijk kan ik dit niet.. Het zou me gewoon zoveel pijn doen als hij me bedriegt want het is voor de rest geen slevhte jongen..
    De laatste dagen heb ik zelfs enkele keren gedroomd dat hij me bedriegt en als ik het hem vroeg dat hij me gwn uitlacht..

  • Beste Sami,

    Dit gebrek aan vertrouwen dat tussen jullie in staat, moet uitgesproken worden.
    Vraag jezelf: “Wat moet mijn vriend precies doen voordat ik hem weer vertrouw?”
    Zolang je dat niet helder hebt, kun je niet weten wanneer en òf het vertrouwen weer terug komt.
    En vertel (wat je hebt denkt nodig te hebben) aan je vriend, dan weet hij het ook…

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Ik ben nu in een relatie van 4 jaar en ik vertrouw mijn vriend totaal niet. Dit komt omdat ik paar maanden geleden op zijn mobiel ging kijken en zag dat hij tegen een andere vriend zei” ik ben nu bij een chick” op een vrijdag ochtend ! Hij moet dan werken! We zien elkaar maar in het weekend omdat hij ver moet werken. Ik heb hem over dit aangesproken en hij zei sorry en dat ie dat alleen maar zeggde om stoer tegen zijn vrienden te doen (vrienden van werk die ik niet ken), ik vond dat niet fijn en eingelijk geloof ik het niet, het is helemaal niet nodig om te doen.. Vooral als je in een relatie ben met mij. Hij is ook in zijn vorige relatie vaak vreemdgegaan, dus ben nu de hele tijd bang dat hij dat ook bij mij gaat doen… Hij gedraag zich altijd raar als andere meisjes zijn en doet ie of ie geïnteresseerd is, ook al ben ik erbij, hij begrijp dan niet waarom ik dan boos om wordt… Ik ben ook heel jaloers tegen hem en een controlfreak, ( ik probeerde altijd op zij mobiel te kijken en wanneer hij het laatst op whatsaap is geweest) ik weet dat dat niet helpt, maar ik kan er niks aan doen ik ben heel onzeker. Ik word soms heel moe om altijd maar verdrierig te zijn en geen vertrouwen te hebben. Ik hou heel veel van hem en ik zou niet kunnen denken om het uit te maken. Als ie alleen met mij is is ie heel lief en zo en praat over trouwen en samenwonen. Ik weer niet wat ik moet doen? Ik wordt elke keer gek als ie zeg dat ie naar een verjaardag van een vriend gaat (die ik niet heb ontmoet) of op vakantie met vrienden gaat. …

  • Beste Coco,

    De kern is: jij bent onzeker en hij heeft geeft dubieuze signalen af.
    Met als resultaat dat er te weinig vertrouwen is, op dit moment.

    Dus vraag jezelf: Wat moet er precies gebeuren voordat we dat vertrouwen weer terug krijgen?
    Het volgende artikel geeft je daar meer inzicht in:
    https://www.newstart.nl/blog/hoe-krijg-je-weer-vertrouwen-in-een-relatie/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Wij zijn 14 jaar samen en hebben twee kinderen. Ik merk dat laatste tijd dat mijn man veel naar andere vrouwen kijkt. Ook waar ik bij ben. Ik heb het met hem besproken en hij geeft aan dat hij het niet in de gaten heeft, maar er wel op zal letten. Ik ben er erg onzeker van geworden. Eigenlijk ben ik niet onzeker over mezelf. Ik ben onzeker over zijn bewustzijn. Ik heb me enorm geergerd aan de hoeveelheid blikken op borsten in mijn bijzijn, en ik kan het nauwelijks begrijpen dat hij dat onbewust doet. Hij houdt erg veel van mij, ik heb verder helemaal niet het idee dat er is mis is. Maar ik ben wel bang dat hij nu niet kijkt vanwege mij, terwijl zijn behoefte er blijkbaar wel is.

    Ik vind het een moeilijke situatie en ik moet mijn best doen om niet de hele tijd op hem te letten. Ik kan niet meer ontspannen met hem praten als we op een terras zitten. Het voelt als afstand tussen ons, en ik vraag mij af of hij het echt onbewust doet of toch stiekem naar iets anders verlangd. Ik heb dit met hem besproken, dat als dat zo is hij het echt moet bespreken. Maar hij geeft aan dat hij dat helemaal niet herkent.

    Ik probeer te voorkomen dat ik extreem jaloers wordt en hem ga controleren. Ik ben overigens helemaal niet bang dat hij vreemd gaat, maar het rondkijken maakt me al onzeker. Ik wil het loslaten en hem weer vertrouwen. Hij heeft ook begrepen dat hij mij heeft gekwetst, door zo ongegeneerd te kijken waar ik bij ben. Maar het is al gebeurd, ik heb het gevoel dat het niet goed te maken is. En dit komt voornamelijk doordat hij het niet door had, zoals hij zegt. Dus er is geen verklaring en daarom blijf ik er mee zitten.

    Hopelijk kunt u mij een advies geven.

    Groet,
    Eva

  • Beste Eva,

    Je schrijft:
    “Hij houdt erg veel van mij, ik heb verder helemaal niet het idee dat er is mis is. Ik vraag mij af of hij het echt onbewust doet of toch stiekem naar iets anders verlangd. Ik heb dit met hem besproken, dat als dat zo is hij het echt moet bespreken. Maar hij geeft aan dat hij dat helemaal niet herkent.”
    Kortom, het belangrijkste (hij houd van je en mist niet iets in jullie relatie) is er.

    Wees daar blij mee. Het is niet tegennatuurlijk om te kijken naar andere mannen of vrouwen (als je door een stad loopt, kijkt je toch ook naar alle mooie gebouwen?).

    Je kunt hem vertrouwen, maar je kunt hem niet vragen zijn ogen te sluiten. En je kunt dat zeker niet controleren of afdwingen…
    Dit is dus iets van jou, jij associeert het met iets negatiefs, maar dat hoeft het helemaal niet te zijn.
    Zolang hij van je houdt en bij jou is, is het goed :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Dank voor het antwoord!

    Groet,
    Eva

  • Mathijs schreef:

    Hallo,

    Ik ben zelf 18, en had een lieve vriendin van 17.
    Maandagavond is deze relatie helaas gestopt.
    Ik ben er erg kapot van.

    Ik heb heel veel nagedacht de laatste 4 dagen, en alles komt er op neer
    dat ik haar niet kon vertrouwen.
    Dit komt omdat ik niet zelfverzekerd genoeg was, omdat ik alleen maar dacht
    ”hoe kan zo’n mooi meisje nou iets met MIJ nemen?!”.

    Mijn vriendin stond er wel voor open om misschien weer bij elkaar te komen.
    Zal ik binnenkort naar haar toegaan, en haar uitleggen dat ik het probleem waarmee ze zat,
    EINDELIJK begrijp?

    Ik ben nu bezig met de zogeheten ‘no-contact’-tijd.
    Dit gaat erg moeilijk worden want vanaf 1 September zitten we bij elkaar in de klas.

    Kan iemand me helpen met hoe ik haar misschien het beste terug kan krijgen?

  • Beste Mathijs,

    Het belangrijkste is dat je ziet waarom je haar niet vertrouwde (te weing zelfwaardering/zelfvertrouwen)
    en dat jij alleen hier iets aan kunt veranderen.

    Ik zou je eigen suggestie opvolgen en haar dit uitleggen, zodat zij het ook begrijpt.
    Meer dat dat kun/hoef je niet doen: als zij nog open staat voor jullie relatie, zal dit hopenlijk voldoende zijn :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • annoniem 2 schreef:

    Beste Sasja,

    Een jaloerse man is nooit tevreden en zal ook doorlopend een reden zoeken om je wereld kleiner te maken.
    Ik adviseer je het boek destructieve relaties op de schop te gaan lezen en maak vanuit jouw ervaring de beste beslissing in je leven.

  • annoniem 2 schreef:

    De eerste vereisten in een relatie is vertrouwen. Een vrouw of man kan op iedere hoek van de straat iemand tegen komen ,in de super,op de sport,tijdens het wandelen met de hond, op zijn-haar werk . Een vrouw is doorgaans maar met 1 man emotioneel verbonden en dat is met haar partner als je dat met je vrouw deelt zal ze nooit in haar hoofd halen een emotionele band met een andere man aan te gaan.Dat kunnen vrouwen niet!
    Als er geen vertrouwen is of als een man of vrouw moeite heeft met vertrouwen is het noodzaak er iets aan te doen. Er aan werken.
    Eerder is er geen onbevangen,vertrouwensvolle relatie mogelijk tussen 2 mensen.
    Liefde is geduldig,vriendelijk,beschermend,vol vertrouwen en hoopvol.
    Iedereen heeft een sociaal leven nodig om te groeien als mens en 1 op 1 is geen goede verhouding.

  • Patrick schreef:

    Beste mensen!

    ik las de verhalen hier en wil graag mijn verhaal ook eens doen voor een anoniem publiek!

    Ongeveer 4 maanden geleden nu leerde ik een jongen kennen. Sinds ik hem ken zijn de afgelopen maanden echt een achtbaan geweest.

    Ik kwam uit de kast en had verteld aan mijn familie dat ik op jongens val, een grote stap voor mij. hij hielp me zo goed en was er voor mij als ik het moeilijk had.

    Ik bleef bij hem slapen en hij ging naar de wc. Op zijn telefoon vond ik een bericht van een andere jongen. Die jongen stuurde van die kus ballonnetjes via app. ik raakte is een soort van shock ik dacht hoe kan je dit doen na alles wat we hebben meegemaakt. ik vroeg het meteen aan hem en hij kwam ook meteen met een lul verhaal. Stom genoeg geloofde ik hem wel. een paar dagen laten zij hij tegen mij dat die jongen wel wat betekende.

    Hij was namelijk een half jaar in het buitenland aan het studeren (die jongen) en mijn jongen had belooft geen relatie te beginnen aan hem. toen hij dat zij werd ik natuurlijk boos en was er behoorlijk klaar mee. Stom genoeg reageerde ik later toch op zijn appjes en gingen we weer afspreken enzo. nu zijn we dus weer helemaal normaal met elkaar. Hij doet ze best voor mij zegt hij. maar ondertussen appt hij wel nog met die andere jonge. ik vind dat zo moeilijk omdat ik weet dat hij over een aantal maanden weer terug komt en dan!? gaan ze dan weer leuk met elkaar verder en dumpt die mij? daar wil ik me zelf voor behoeden!! maar toch heb ik het nu weer super leuk met hem! ik weet niet wat ik moet doen, en het vertrouwen is wel beschadigd! Stom genoeg heb ik die ander jongen ook op app dus kan ik zien wanneer hij online is. ze zijn zo vaak tegelijk online dat appen ze lijkt mij. Maar ondertussen word ik genegeerd! :(

    er gaan zoveel dingen door me hoofd de hele tijd, zal ik wel of niet bij hem blijven of zal ik juist nu een leuke tijd maken en afwachten wanneer die jongen weer terug komt. Maarja ik wil niet aan de kant gezet worden straks. het is zo lastige situatie.

    Kan iemand me helpen met advies?

  • Beste Patrick,

    Het lijkt mij dat je duidelijk wil weten waar je aan toe bent.
    Bepaal voor jezelf een termijn waarna je een antwoord van je vriend wilt hebben:
    Als hij het net zo leuk heeft met jou als jij met hem, dan zal hij voor je kiezen.
    Als hij niet voor je kiest, dan weet je dat ook.
    Hem vragen een duidelijke keuze te maken is misschien eng, maar onzekerheid is ook geen goede basis voor een toekomstige relatie.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Mijn man kijkt steeds meer naar vrouwen. Ook naar de overbuurvrouw, haar raam is te zien vanaf onze keuken. Hij kijkt heel veel naar mensen, huizen binnen kijken enzo. Dat weet ik wel, we zijn nu 14 jaar samen. Maar hij kan zijn ogen niet van dat raam afhouden. Vanuit elke hoek van het huis kijkt hij naar daar raam waar zij dan soms staat.

    Ik voel me bekwetst. We hebben het van de zomer al eens besproken, toen was het hetzelfde op de camping, hij keek steeds naar een tentje waar twee meisjes waren.

    We hebben toen veel gepraat erover. Hij zegt heel veel van mij te houden en mij oud te willen worden. We praten fijn, ons seksleven is goed.

    Maar dat hij zoveel kijkt, vind ik echt pijnlijk. Hij zegt dat hij niet speciaal naar haar kijkt, maar naar alle buren. Ik zie echter dat hij voornamelijk naar haar kijkt. Het maakt me onzeker en boos. Vooral ook omdat hij het ontkent, lijkt het gesprek steeds moeilijker te worden.

    Ik heb al een eerder geschreven. U heeft mij toen goed geadviseerd en geschreven dat ik het kijken met iets negatiefs associeer, maar dat dat niet zo hoeft te zijn.

    Ik voel me nu niet meer op mijn gemak bij hem. Hij doet naar mij heel normaal, er lijkt niets aan de hand. Maar zijn kijkgedrag is daardoor niet uit te leggen. Ik begrijp het gewoon niet.

    Kunt u mij een advies geven over hoe ik dit het beste kan bespreken? We krijgen er inmiddels snel ruzie over, omdat hij volhoudt dat er niets is.

    Groet,
    Rosa

  • Beste Rosa,

    Je schrijft:
    “Hij zegt heel veel van mij te houden en mij oud te willen worden. We praten fijn, ons seksleven is goed.”
    Fijn zo – gefeliciteerd, dat klinkt goed, dat is het belangrijkste, geniet ervan!
    Waarom is dat niet voldoende? Veel mensen zouden ervoor tekenen :)

    Je schrijft:
    “Het maakt me onzeker en boos.”

    Dáár ligt jouw persoonlijke uitdaging. Dit gaat niet om je man, noch is het op te lossen door je man.
    Het gaat om jou en alleen door jou is het op te lossen.

    Dus verander je huidige manier van kijken (je ziet, het gaat om jouw manier van kijken, niet per se om de zijne) van:

    1. Ik voel me onzeker, want als jij naar een andere vrouw kijkt, betekent dat hij mij niet meer aantrekkelijk vindt.
    2. Ik ben boos, want ik wil niet dat hij dit doet. Hij moet doen wat ik wil.

    in:
    1. Dat hij naar een andere vrouw kijkt doet niets af aan het feit dat hij mij aantrekkelijk vindt en van mij houdt. Daar gaat het om. Hij leeft met mij, niet met die ander. Hij kiest voor mij, niet voor de ander.
    2. Ik stop ermee hem te willen controleren en laat het los om zo mijzelf (en ons beiden) meer ontspanning te gunnen. Ik kan een ander niet veranderen, ik kan alleen mijzelf veranderen.

    Dus mijn advies zou niet zozeer zijn om dit te bespreken, maar meer om het in jezelf op te lossen.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Bedankt voor je bericht. Ja ik ben het met je eens, ik probeer dat ook te doen. Alleen ben ik misschien eerlijker als ik zeg dat ik denk dat er toch bij hem iets is veranderd en zich dat zo uit. Ik wil weten wat er aan de hand is. Ik denk dat hij wel degelijk geïnteresseerd is in andere vrouwen. Hij kijkt sinds een aantal maanden veel meer. Dat kan niet alleen mijn probleem zijn, het voelt voor mij niet goed, ik voel mij niet op mijn gemak als hij dit doet zonder het te kunnen uitleggen. Ik kan de oplossing niet alleen uit mezelf halen. Ik kan hem niet veranderen, maar als een van de twee zich vreemd gedraagd, is dat iets wat je samen moet bespreken, lijkt mij, toch?

    Groet,
    Rosa

  • Beste Rosa,

    Als je echt vermoed dat ondanks zijn bevestiging dat hij van je houdt, hij toch meer geïnteresseerd is in andere vrouwen,
    dan is het goed om het te bespreken. Het helpt wel om dit zonder oordeel en met begrip te doen, om verbale botsingen te vermijden.

    Heel veel succes!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • hallo john
    heb net je verhaal gelezen en herken er erg veel in, ik neem ook zeker ter harte hoe jij het hebt gedaan en hoop dat dit een leidraad voor me word ,heb zelf ook een erg lieve vriendin die ik opzadel met mijn nare gevoelens ,dit kost mij bijna mijn relatie met haar ,heb haar weer ontmoet na 24 jaar en zij is alles wat ik ooit gewenst heb in een vrouw, doordat zij bepaalde dingen voor haarzelf doet en wil ,denk ik gedrag te herkennen van mijn exen terwijl ik zeker weet dat zij niet zo is,toch krijg ik dat k-gevoel en projecteer dat op haar ,de last die zij daar van heeft doet me erg veel pijn zeker doordat zij er moe van word en er afstand tussen ons komt ,ik ben bang dat die afstand te groot word en ik te laat ben ,ga hier nu mee aan de slag en hoop dat door jouw verhaal het mij ook lukt omdat het moet

  • Solala schreef:

    Ik vertrouw Mijn man niet. Ik ben geen jaloers Type maar hij geeft me telkens weer redenen om achterdochtig te zijn. Hij probeert altijd veel oogkontakt met andere vrouwen te maken en te flirten. Ik heb hem een keer betrapt toen hij via een Fake-account vrouwen schreef die hij eens gezien had.
    Nu heeft hij heel veel Website bezocht met vrouwen waar je voor betaald seks heen kan.

    Als Ik hem confronteer dan Is het altijd dat hij niets heeft gedaan en dat Ik overdrijf en dat hij alles voor mij doet.

    Het enige waar Ik op wacht Is hem 1 Keer op heterdaad betrappen en Mijn spullen te pakken, ookal Is hij de liefde van Mijn leven.

  • Anoniem 84 schreef:

    Hallo

    Wat kan ik doen om het gevoel kwijt te raken van jaloersheid en wantrouwen?

    Ik heb al met mijn man gepraat erover, maar ik kan het maar niet loslaten. Het zit in zijn genen om te bedriegen en hij heeft het al één keer bijna gedaan. Dat blijft mij bij.
    Onlangs vond ik foto’s van een andere vrouw van haar intieme delen verstuurd naar hem via whatsapp, ik confronteerde hem ermee en hij zei ah dat is een vriend die het verstuurde, maar eerst wist hij niet wat te zeggen, dat was na een uurtje ofzo dat hij dit dan zei. Ook had hij een exlief op whatsapp plots. We zijn al 10 jaar samen, hebben 2 kleine kindjes, eentje nog baby.

    Ik zeg er wel bij dat ik oververmoeid ben door de borstvoeding nog snachts terwijl mijn baby al 10 maand is en nog 3 a 4 keer snachts wakker is. Ik weet niet of het door de vermoeidheid is of niet, maar ik heb zo een wantrouwen naar mijn man toe. Wat kan ik doen om dat weg te doen? Praten is al gebeurd en ik dacht dat het uitgepraat was, maar het lukt mij niet. Telkens komt dat gevoel terug. Wat kan ik doen, help, het vreet aan mij!

    Ga ik best gewoon alleen wonen met de 2 kindjes of blijf ik bij mijn man en dat gevoel?

    Hartelijk dank voor een eventueel antwoord!

  • Beste Anoniem 84,

    Je schrijft:
    “Het zit in zijn genen om te bedriegen en hij heeft het al één keer bijna gedaan.”

    Zolang je dit blijft geloven als vaststaand feit, kan je gevoel niet veranderen.
    De vraag is of dit – dat hij vreemd zal gaan – de waarheid is, of meer een gedachte/overtuiging.

    Als praten niet helpt, dan is het wellicht een idee om een keer te spreken met een relatietherapeut.
    Ik vermoed dat jullie elkaar veel te vertellen hebben, maar het helpt soms om daar met een onafhankelijke professioneel over te praten.
    Niet alleen ontdek je zo wat je man motiveert, maar ook of er een verschil is tussen je eigen gedachten/gevoel en de werkelijkheid.

    Als het echt belangrijk is (en dat neem ik aan), dan is er werk aan de winkel, dus laat het hier niet zomaar bij zitten.
    Na een aantal gesprekken heb je meer inzicht en kun je altijd nog een beslissing maken :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik ben in eerdere relaties verschillende keren bedrogen; vreemdgaan, hem met een vrouw in de kroeg betrappen terwijl zij om zijn nek hing, ruzies, veel vermoedens…het heeft me gevormd. Tel daarbij verlatingsangst op door een niet zo’n prettige jeugd. Weinig zelfvertrouwen is een optelsom.
    Ik heb nu een geweldige vent, maar als hij alleen uit wil ga ik bijna uit mijn dak. Haal me direct van alles in mn hoofd, wordt bang, ga zweten en ben niet meer voor rede vatbaar. Rustig worden is er niet bij, praten al helemaal niet. Achteraf baal ik vreselijk van mezelf, ben ik boos dat ik het hem niet gun. Hij gunt mij namelijk alles. Deze week al 2 fikse ruzies gehad, ik ben de boosdoener dat weet ik best. Ik zie zijn irritatie, hoe hij naar me kijkt en ik voel hoe onze relatie als los zand door mijn vingers glipt. Ja, natuurlijk is hij boos, natuurlijk wil hij daarna geen knuffel. Als ik het omdraai snap ik alles, maar het overkomt me gewoon. Ik voel een angst opkomen die de baas over me is, waar ik geen controle over heb. Ik voel me schuldig, verdrietig en nog minder zelfvertrouwen komt me toe. Ik heb het gevoel dat ik deze relatie verpest en daar ben ik zelf bij…

  • Beste Isa,

    Jaloezie kan inderdaad een relatie verpesten, dus ik zou er alles aan doen om deze uitdaging – in jou – op te lossen.

    In het artikel ‘Bouw geen muur om je heen’, schreef ik:
    “Het liefst zou je gewoon anderen willen vertrouwen, maar dat kun je niet. Daar is te veel voor gebeurd. Hier maak je echter een cruciale vergissing: Wat gebeurd is in je verleden is veroorzaakt door andere mensen dan je nu ontmoet. Je projecteert het gedrag van ex-relaties op je huidige relaties. Het is alsof ik je kwalijk neem dat je blauw draagt omdat iemand waar ik een hekel aan heb dat ook deed”

    In dat artikel vind je meer inzichten:
    https://www.newstart.nl/blog/relaties-bouw-geen-muur-op-je-heen/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hoi,

    Ik merk de laatste tijd, een half jaar ongeveer, dat mijn man veel naar vrouwen kijkt. Op vakantie vond ik dat echt een probleem, zijn blik valt steeds op vrouwen/meisjes, borsten. Op de camping keek hij veel naar de buren (twee jonge meiden). Ik zei er wat van, hij had het wel in de gaten zei hij, dat hij ongegeneerd keek, maar hij wist niet waarom eigenlijk. Ik ben er daarna op gaan letten en ik zie dat hij echt constant kijkt, vooral naar vrouwengezichten. Hij lijkt soms wat nerveus te worden, als er een aantrekkelijke vrouw (meestal echt jong, rond 20/25) in de buurt is. Dat kan komen door onze gesprekken. Hij vindt mij jaloers en hij vindt dat hij niet veel kijkt. Hij wil er verder eigenlijk niet echt over praten. Ik heb vragen gesteld over wat hij aantrekkelijke vrouwen vindt, waarom hij kijkt en hoe het zit met onze lange relatie (15 jaar samen, we zijn 38 en 49 jaar). Hij houdt veel van mij, wil altijd bij mij blijven. Dat is fijn om te horen, maar zijn gedrag is anders de laatste tijd. Ik heb gevraagd of hij porno kijkt, nee zei hij (hij vertelde zelfs dat hij heel vroeger wel eens in de bios iets had gezien, maar verder nooit), en hij wilde het ook niet samen kijken (stelde ik voor). Nu heb ik ontdekt dat hij wel porno kijkt, hij heeft accounts bij een paar sites.

    Dat hij porno kijkt vind ik helemaal geen probleem, ik kijk het zelf ook wel eens. Wat ik wel een probleem vind ik dat hij er niet eerlijk over is. En nu twijfel ik ook ineens over al zijn andere antwoorden. Zo vaak het antwoord dat hij het niet weet (waarom kijkt je steeds naar de overbuurvrouw? Waarom bleef je in dat cafeetje steeds naar haar kijken?). Hij weet het allemaal niet of hij zegt dat ik dingen zie die er niet zijn. Als we erover praten, hebben we al gauw ruzie. Hij voelt zich onder de loep genomen, zegt hij.

    De laatste tijd zeg ik niets meer en kijk ik ook niet meer waar hij naar kijkt. Maar als er een mooi meisje langsloopt, zie ik hem soms uit zijn ooghoeken kijken.

    Ik heb de indruk dat hij zijn impulsen niet onder controle heeft, dat hij een grote behoefte heeft aan kijken en daar lijkt hij lichamelijk ook op te reageren (beetje nerveus). Hij wil dat niet zeggen omdat hij mij dan kwetst of het heeft gevolgen voor de relatie> Ik denk dat hij daarom er niets over zegt.

    Maar nu ben ik degene die jaloers is, moeilijk doet. Terwijl mijn gevoel zo duidelijk zegt dat er iets aan de hand is. Ik kom er niet achter, het hem vragen heeft geen zin, hij zegt dat alles tussen ons goed is wat hem betreft. Maar het voelt voor mij niet goed. Ik weet wel zeker dat hij niet vreemd gaat.

    Kun je mij een advies geven hoe hiermee om te gaan? Ik drijf nu wat af, in vertrouwen, ik voel me boos. Er is vaker afstand tussen ons geweest door zijn gedrag (afwezig of recalcitrant/druk). Ik zou soms liever bij hem weg gaan, maar we hebben net een huis gekocht! HELP

    Groet,
    Lieva

  • En niet te vergeten twee kinderen, van 4 en 7

  • Anders zou ik het eigenlijk helemaal geen moeilijke beslissing vinden en vandaag nog weggaan. Oef.

  • Beste Lieva,

    “Ik heb de indruk dat hij zijn impulsen niet onder controle heeft, dat hij een grote behoefte heeft aan kijken en daar lijkt hij lichamelijk ook op te reageren (beetje nerveus). Hij wil dat niet zeggen omdat hij mij dan kwetst of het heeft gevolgen voor de relatie. Ik denk dat hij daarom er niets over zegt.”

    Ik denk dat je analyse klopt.
    Dus heb je twee keuzes:

    1. Accepteren dat hij naar andere vrouwen kijkt (dat is vrij natuurlijk en zolang hij zegt dat hij van je houdt, is er ook niets aan de hand).
    2. Proberen dit te veranderen. Ik ben bang dat dit averechts gaat werken voor je relatie.

    Ik zou kiezen voor het eerste, maar natuurlijk bepaal je dat helemaal zelf :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hoi iedereen
    Zou graag jullie reactie hierop willen hebben want weet niet goed wat ik hiermee aan moet misschien zie ik niet objectief meer.
    Ben nu 9 jaar getrouwd en heb 2 kinderen mijn man liegt over veel zaken zoals financiële en met name waar hij heen gaat, hij wil absolute controle over mijn maar ik mag niets van hem weten, nu ben ik erachter gekomen dat hij stiekem geld op een rekening heef waar hij niets van zegt hij draagt ook niet bij in onze uitgaven, hij heeft sinds kort een fb account voor zijn bedrijf zegt hij maar ik zie daar enkel vrouwen op staan waar ik van denk die zuilen je echt niet aan het werk helpen waarschijnlijk iets anders, hij heeft sinds gisteren instagram maar hij snap er niets van zegt hij, ik ben niet jaloers als hij een betere vrouw kan vinden dan mijn moet hij gaan ik wordt gewoon woest van leugens, hij wilt weten met wie ik praat mag niet naar buiten enz… Mijn is geleerd als je je partner niet vertrouwd ben je zelf niet te vertrouwen

    Groetjes

  • Hoi,

    Doordat ik meer antwoorden zocht over mijn jaloezie kwam ik hier terecht en ik had ook graag uw advies want lig een beetje in de knoop met mezelf.

    Mijn vriend en ik zijn bijna 4 jaar samen, helemaal in het begin van onze relatie heeft hij mij bedrogen (redelijk onschuldig wel, maar kussen is voor mij ook bedriegen). Doordat ik van nature zelf al een zeer jaloers iemand ben, was daardoor het vertrouwen heel ver te zoeken.
    Naarmate onze relatie verder ging , begon mijn vertrouwen terug te groeien maar mijn jaloezie is nooit ver weg. Zo is hij van nature een héél sociaal persoon en chat hij regelmatig met 2 vrouwelijke collega’s op een naar mijn mening ’te sociale – bijna flirterige’ manier. Ik mag steeds alles controleren want hij weet aangezien het verleden dat dit bij mij gevoelig ligt. Daar maakt hij dus geen probleem van, wat ik positief vind. Maar de laatste tijd merk ik vaak in berichten dat hij op een bepaalde manier met die 2 collega’s praat waardoor ik erg jaloers wordt en ik hem meteen aanval en confronteer. We hebben hier al regelmatig ruzie over gemaakt omdat hij dit niet wil inzien dat dit voor mij te ver gaat. Hij is van nature heel sociaal en snapt niet dat hij zo verkeerde signalen geeft aan hun. Voor de rest is onze relatie goed, laat hij heel vaak zien dat hij mij graag ziet, zegt hij ook dat ik mij geen zorgen moet maken,… Maar toch kan ik het niet laten om zijn gsm te blijven controleren, hij wilt de laatste tijd ook dat ik dit niet meer doe omdat hij vind dat ik zo van alles begin te zoeken dat er eigenlijk niet is waardoor we regelmatig ruzie hebben hierover. Zo wou hij een code zetten op zijn gsm, omdat hij vind dat ik hem gewoon moet vertrouwen zonder altijd te willen kijken. Maar toen hij dat ging toen werd ik helemaal lastig en jaloers omdat ik dit dan als verdacht beschouw. Met een serieuze ruzie als gevolg besloot hij om dan toch geen code te gebruiken. Hij zegt dat hij er op gaat letten maar elke keer als ik dan toch nog eens durf kijken doet hij weer net hetzelfde met weer een ruzie tot gevolg.
    Alles gaat goed tot ik zijn gsm bekijk en de gesprekken lees met zijn 2 collega’s… in zijn ogen is het gewoon ‘vriendelijk’ zijn , in mijn ogen is het meer…
    Nu had ik daarnet weer hetzelfde voor, weer een ruzie en nu lig ik in de knoop met mezelf.. Op zo’n momenten zie ik het heel zwart en zie ik het niet meer zitten met hem op deze manier omdat ik hem meteen in het slechte daglicht plaats na zo’n ruzie. Terwijl we enkele dagen voordien nog een heerlijke tijd hadden samen. Dus dit is heel vermoeiend.
    Ligt de fout bij mij? Overdrijf ik veel te hard? Ben ik te jaloers?
    Wat is uw advies?

    Ik weet dat het artikel al een heel tijd geleden is geschreven maar hoop toch nog op een reactie. Bedankt.

  • Beste Petra,

    Inderdaad, vertrouwen gaat altijd twee kanten op (je moet het geven voordat je het kunt vragen en andersom).
    Vertrouwen is de kern van elke relatie.
    Dus dat vetrouwen ‘moet’ weer terugkomen in julie relatie.

    Lees dit artikel voor meer inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/hoe-krijg-je-weer-vertrouwen-in-een-relatie/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste NaVH,

    Natuurlijk is dit ontzettend vermoeiend en je loopt het gevaar dat de relatie hierdoor beïndigd wordt.

    Ik denk (het is maar een mening, niet per se de waarheid) dat je veel te ver bent doorgeslagen: de mobiel van je vriend controleren, zijn berichten lezen: het moet allemaal erg ongemakkelijk voor hem zijn.
    Wil je op deze manier echt een relatie hebben? Afwachten wanneer de ander een misstap maakt?
    Dit is echt iets dat je in jezelf zult moeten oplossen (die jaloezie), je kunt altijd eens gaan praten met een professioneel iemand.

    Zonder vertrouwen is er geen sprake van een echte, oprechte relatie.
    Als je besluit je vriend meer te vertrouwen, dan komt de rust en harmonie weer terug in jullie relatie.

    Dit artikel geeft je meer inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/hoe-krijg-je-weer-vertrouwen-in-een-relatie/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo, Ik heb nu ongeveer een paar maanden contact met een jongen. het begon al niet goed met vertrouwen want zijn neefje is mijn beste vriend en die vertelde dat zijn intensies niet goed zijn. Ik heb toen een beetje afstand gecreerd na 2 weken wilde hij toch afspreken en ik stemde daar in mee het was een tijdje heel gezellig maar nu is mijn vertrouwen totaal weg , Ik zie hem heel weinig het enige wat waar wij op kunnen praten is whatsapp maar daar zit die ook bijna nooit op dus ik weet eigenlijk bijna niet waar hij de heledag uithangt of doet ! En in zijn telefoon mag ik ook niet kijken , Mijn hart zegt verder gaan maar mijn verstand die vertrouwt het niet

  • Beste Frank,

    Waar te beginnen. Ik ben 23 en ik heb een lange relatie van 4 jaar achter de rug met mijn ex (zo’n 3 jaar geleden beëindigd). Tijdens deze relatie vertrouwde ik hem niet, ik had hier niet perse een reden voor, het was mijn gevoel. Soms waren er ook wel wat roddels, maar ja, klein dorp, gebeurd wel vaker. Bovendien had hij er echt altijd wel een goede reden voor en was erg overtuigend. Iedereen zei dat ze het nooit zouden verwachten als hij vreemd zou gaan. Toch klopte er niet iets. Het ging uiteindelijk uit, we waren uit elkaar gegroeid en bleven hierna vrienden. Dit had dus niets met vreemdgaan te maken. Na anderhalf jaar ontmoette ik mijn huidige vriend, juist op dat moment vertelde mij ex mij dat hij wel meerdere keren tijdens onze relatie was vreemdgegaan.

    Dit was erg dubbel: opluchting! eindelijk bleek mijn gevoel te kloppen! duidelijkheid! Aan de andere kant een ontzettende mindfuck, jaren een relatie gehad met iemand, daarna zelfs nog vriendschap en iemand bleek je al die tijd voor te liegen. Ik voelde me ontzettend dom, ik voelde het al die tijd aan maar was er nooit ‘echt’ achtergekomen, had ik nou maar mijn ogen meer op gehouden en zijn verhalen maar niet geloofd.

    Dit hielp mij niet goed met mijn prille relatie met mijn huidige vriend. Je moet weten dat ik nooit erg jaloers ben geweest, maar ik voelde me verraden en stom. Ik wilde nu niet meer dezelfde fout maken en wilde scherp zijn, overal bovenop zitten (uitend in jaloezie).
    Dit gevoel ontstond niet alleen door mijn nieuw verworven info, ook door het feit dat hij nog maar een paar maanden bij zijn ex weg was (zij had het met hem uitgemaakt, het was zijn eerste liefde) waardoor ik dacht hij haar terug wilde of nog gevoel voor haar had. Natuurlijk ontstond mijn wantrouwen ook omdat ik hem echt heel leuk vond (nog steeds, we zijn echt soulmates). Dit zegt hij ook, we hebben dan ook echt een droom relatie! Die jaloezie die ik voor zijn ex voelde ebde steeds meer weg, maar komt nog steeds soms terug in vlagen. Ook doordat er wat situaties zich voordeden waarin het leek alsof hij haar kant koos en door hoe ze ooit tegen mij over hun relatie sprak (alsof ze hem zo terug zou kunnen krijgen). Het is niet dat ik bang ben dat hij naar haar terug zou gaan, maar ze triggert gewoon zo’n naar gevoel bij mij…

    Buiten dit om heb ik altijd het gevoel bij hem dat er iets niet klopt. Dit had ik in mijn vorige relatie ook en bleek terecht te zijn. Mijn huidige vriend is echter heel eerlijk, hij heeft mij dingen verteld die je echt niet zomaar verteld aan wie dan ook. Daarnaast zijn we heel open over ons gevoel, over mijn ex en mijn jaloezie. Tot nu toe heeft hij nog niet gezegd het storend te vinden, ik vind mijzelf daarentegen wel vervelend worden.
    Dus mijn theorie is: 1. mijn gevoel heeft altijd gelijk, dus zal er echt iets niet kloppen.
    2. Ik ben paranoid door mijn vorige relatie, mijn gevoel klopt dus niet.

    Ik ben verder heel nuchter: als een man vreemd gaat doet hij het toch wel, jaloezie zal nooit helpen in een relatie en ik weet dat hij echt heel veel van mijn houdt. Maar het enige waar ik bang voor ben is om achteraf weer mijn gevoel gelijk te moeten geven, en ik het dus eerder had moeten aanvoelen.

    Ik heb nooit meer contact gehad met mijn ex nadat hij mij dat heeft verteld. Ik vraag me wel eens af of het goede closure is voor mij om hem een berichtje te sturen met de vragen waarom en waarom hij dat nooit eerder verteld had.

    We heel open over ons gevoel, over mijn ex en mijn jaloezie. Tot nu toe heeft hij nog niet gezegd het storend te vinden, ik vind mijzelf daarentegen wel vervelend worden. Alsof ik geen rust kan vinden. Ik zou graag je visie willen over bovenstaand, mogelijk met een manier om wel die rust te vinden.

    Bij voorbaat dank

  • Beste Katja,

    “Ik ben verder heel nuchter: als een man vreemd gaat doet hij het toch wel, jaloezie zal nooit helpen in een relatie en ik weet dat hij echt heel veel van mij houdt.”
    Heel goed, die inzichten geven je rust en balans.

    “Maar het enige waar ik bang voor ben is om achteraf weer mijn gevoel gelijk te moeten geven, en ik het dus eerder had moeten aanvoelen.”
    Ik denk dat je het onmogelijke van jezelf verwacht. Als we allemaal zouden weten hoe dingen zouden lopen zou niemand ooit fouten maken en kon iedereen de toekomst voorspellen.
    Dus laat het idee los dat je iets eerder had moeten aanvoelen. Het is zo gelopen en je bent ook maar een mens…

    “Ik heb nooit meer contact gehad met mijn ex nadat hij mij dat heeft verteld. Ik vraag me wel eens af of het goede closure is voor mij om hem een berichtje te sturen met de vragen waarom en waarom hij dat nooit eerder verteld had.”
    Dat is toch wat wroeten in het verleden. Misschien vertelt hij het, misschien niet, maar hoe dan ook: we kunnen anderen nooit echt begrijpen als hun wereldbeeld niet hetzelfde is als het onze. Dus ook hier moet je misschien iets meer loslaten…

    “Dus mijn theorie is: 1. mijn gevoel heeft altijd gelijk, dus zal er echt iets niet kloppen.
    2. Ik ben paranoid door mijn vorige relatie, mijn gevoel klopt dus niet.”

    Deze stelling is een recept voor frustratie. Of je hebt gelijk en je verwacht een vervelende uitkomst, of je bent paranoide. Waar blijft de positiviteit?
    Niemand (echt niemand) weet hoe dingen gaan lopen. We kunnen niet meer dan ons best doen. Als je zekerheid over de toekomst wilt hebben of totale controle over de uitkomst, dan krijg je alleen maar extra stress.

    Ik begrijp dat je pijn probeert te voorkomen, maar dat kun je niet door het onmogelijke te verwachten. Dus ik zou je insteek iets veranderen: Luister naar je gevoel, maar projecteer het verleden niet op je huidige partner.
    Vertrouwen (tot het tegendeel is bewezen) is echt essentieël in een relatie. Als je je partner niet vertrouwt, wat heb je dam bij hem te zoeken. Misschien is dat vertrouwen op dit moment belangrijker dan ‘wachten tot het fout gaa’t?

    Zo maar wat gedachten, hoop dat het helpt :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Claudia schreef:

    Grappig om hier na ongeveer een jaar terug te komen en mijn bericht nog eens te lezen. Ik klink zo zielig wanhopig. Denk dat ik hem veel te veel krediet heb gegeven voor zijn gedrag en hem veel ging goedpraten en de schuld bij mezelf ging leggen. Uiteindelijk is gebleken dat hij heel onze relatie lang nog een 2de vriendin had. Ik was zijn officiële vriendin, die meeging naar vrienden en familie, maar door de week had hij nog een “seksvriendinneke” waar hij op het einde ook verliefd op is geworden. Vandaar zijn ’terugtrekken’ en het even niet meer weten..

    Ik denk dat intuïtie vaak ook heel sterk meespeelt bij wantrouwen en jaloezie. Voelen dat er iets niet klopt, maar denken dat je paranoia bent en het dan toch maar laten.

    Ik heb intussen 6 maanden een nieuwe relatie (met iemand van Amsterdam zelfs dit keer, meer dan dubbel zover weg!) en dit gaat prima. We zien mekaar om de 2-3 weken, praten elke dag en het zit gewoon goed. Oké ik ben nog af en toe wel onzeker en verdrietig door de afstand, maar ik vertrouw hem ook en weet dat het gewoon goed zit tussen ons.

    Bedankt voor je fijne reactie indertijd Frank! Zijn zeker nuttige tips :-)

  • Beste Claudia,

    Graag gedaan :)

    Ach, het is toch menselijk hoe je indertijd reageerde? Vergeef jezelf daarvoor, het overkomt de besten onder ons :)

    Maar fijn te horen dat je voor jezelf de goede keuze hebt gemaakt – en gefeliciteerd met een relatie waarin het wel gewoon goed zit!

    Geniet ervan en heel veel succes,
    Frank

  • Beste Frank,

    Bedankt voor je reactie! Het klinkt zo logisch als je het zo stelt: gewoon wat meer loslaten en proberen te vertrouwen. Ik denk dat de meeste mensen die hier reageren daar juist mee struggelen. Het is in ieder geval erg fijn dat je de moeite neemt om mij (en anderen hier) een steuntje in de rug te geven.
    Vertrouwen tot het tegendeel is bewezen is inzichtvol: ik heb totaal geen reden om mijn vriend niet te vertrouwen!

    Ik ga in ieder geval proberen meer los te laten.

    Nogmaals bedankt voor je uitgebreide antwoord.

    Vriendelijke groet,
    Katja

  • Beste Katja,

    Heel graag gedaan :)

    Het is logisch, maar niet altijd makkelijk. We kunnen meestal niet iets in 1 keer loslaten, maar met regelmatig oefenen in kleine stappen en niet te veel van onszelf te verwachten, wordt het elke keer weer iets makkelijker. We zitten wat dat betreft allemaal in dezelfde (menselijke boot) en iedereen doet het weer in zijn/haar eigen tempo :)

    Heel veel succes met oefenen!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Dennis schreef:

    Ik woon nu een jaar samen met mijn vriendin,hoewel t allemaal heel goed lijkt te gaan maak ik mezelf gek van jaloezie.Dit omdat ze heel makkelijk met klanten van dr werk prive appt en omdat er sindskort een vriendin van haar terug in dr leven is gekomen.Deze vriendin lijkt r helemaal bij me weg te trekken en gunt ons onze momenten samen niet ( is heel zeldzaam ivm kinderen) ze hebben meer tijd samen dan wij in een jaar tijd gehad hebben en sinds gister weet ik dat ze me vriendin ook apps stuirt met intieme berichies.Als ik hierover wat zeg tegen mijn vriendin krijg ik de reactie dat ik me niet zo moet aanstellen ..en dit allemaal terwijl ik r heel vrij laat en dr niet controleer of iets dergelijks,maar t maakt me wel gek van jaloezie

  • Bloempje schreef:

    Beste Frank,
    Ik zat te speuren op internet naar vergelijkbare situaties maar ik nu in zit en kwam zo op u website terecht. Ik weet eigenlijk niet eens waar ik moet beginnen maar het zit zo. Ik ben nu een dik jaar samen met mijn vriend maar ken deze jongen al erg lang. Ik ben stapel gek op hem maar toch zit ik met een aantal dingen. Ongeveer een half jaar geleden moest hij naar Polen toe voor een weekend auto onderdelen halen. dat is daar een stuk goedkoper dan hier in Nederland. Iets in mij zei me dat dit niet klopten. raar zo een gevoel en kon het ook niet plaatsen waar dit vandaan kwam. maar goed.. hij is vrijdags weg gegaan (met de auto) en de volgende dag belden hij mij op dat hij mij zo misten en de spulletjes had die hij nodig had dus naar huis kwam want moet en zou bij mij zijn. Ik vond dit erg fijn te horen maar toch was mijn gevoel zo sterk dat het niet klopten. die maandag lag zijn IPad in mijn auto en ben gaan neuzen.. na lang zoeken kwam ik bij zijn foto’s terecht en daar staan dus de plaatsen en tijden waaar de foto’s zijn genomen. die fotos die hij naaar mij had gestuurd van het hotel toen ze eraan kwamen waren dus in Litouwen gemaakt! Daaar was een groot feest en is hij naartoe geweest. ik heb hem hiermee geconfronteerd en hij had zoveel spijt maar wilden mij niet ongerust laten voelen omdat hij weet dat ik daar niet van houd. Ik heb hem dit vergeten maar toch kom ik telkens weer achter dat hij liegt en dingen doet wat niet door de beugel kan. zo ben ik ook laatst erachter gekomen door in zijn mail te kijken dat hij een afspraak bevestiging had van een escort babe.. hier ook weer mee geconfronteerd maar hij zweert op alles dat het was omdat hij zat was en niet wist wat hij deed maar nooit een afspraak heeft laten doorgaan. Ik ben hier zo onzeker door geworden en mijn vertrouwen is kwijt. Ik was nooit een detective maar dat ben ik nu wel geworden door hem. ik hou van hem maar ik weet echt niet wat ik moet doen. Hij is daarnaast tontzettend jaloers en wilt niet dat ik met vrienden ergens naar toe ga, zelfs niet gaat sporten terwijl hij alles doet en mag van mij!! pff.. het maakt me moe al die verschillende emoties.. hopelijk heb je goede raad voor mij..

    Hopelijk hoor ik snel!.
    Groetjes een onzeker bloempje

  • Beste Bloempje,

    Vertrouwen is het allerbelangrijkste in een relatie. Als iemand regelmatig liegt, dan kan dat zijn dat hij dat inderdaad doet omdat de ander te veel controle wilt houden en dat hij bang is dat die ander overstuur wordt als zij erachter komt. In jou geval zeg je dat je hem alle vrijheid geeft, dus dat in jouw relatie ligt het niet aan een overmate aan controle aan jouw kant. Met andere woorden, je stelt je open op, maar van zijn kant kloppen er dingen niet. Als hij jouw geen vrijheid gunt, maar tegelijkertijd die wel voor hemzelf opeist (en die vrijheid gebruikt om dingen te doen die je in een monogame relatie niet doet), dan is er dus iets mis. Mijn enige advies is om voor jezelf te bepalen waar jouw grens ligt en dit ook duidelijk aan hem te communiceren. Je kunt hem vrijheid geven (dat is normaliter erg gezond en goed), maar alleen als jij dat jou ook geeft en als hij die vrijheid niet misbruikt. Doet hij dat wel (zoals in jouw verhaal), dan moet je jezelf afvragen: hoe lang wil ik hiermee nog door blijven gaan? Als jij belangrijk voor hem bent (zoals hij zegt), dan mag hij dat ook laten merken in zijn daden. Laat hij dat niet merken in zijn daden en gedrag, dan ben je kennelijk niet belangrijk genoeg voor hem. Dat is natuurlijk erg confronterend, maar dan weet je wel waar je aan toe bent…

    Heel veel succes!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Ben nu bijna 10 jaar getrouwd met mijn tweede vrouw. Zij is vanaf het begin heel erg open geweest over haar eerdere relaties. Ze heeft twee kinderen uit een eerder huwelijk. Dat huwelijk is inmiddels al bijna 20 jaar voorbij. Daarna en daarvoor zijn er uiteraard vriendjes en relaties geweest. Waar ik heel erg veel moeite mee heb is het feit dat er nog contact is en contact wordt gezocht. Zelf is mijn eerste huwelijk kapot gegaan doordat ik destijds in contact was gekomen met een ex-vriendin. Er is toen niets tussen ons gebeurd maar doordat ik contact kreeg had dat z’n uitwerking in mijn huwelijk. Dat huwelijk bleek voor anderen toch al niet goed. Iets wat ik zelf misschien wel wist maar niet aan toe wilde geven en dan kwam wellicht mede door mijn twee kinderen.
    Maar nu ben ik heel erg waakzaam. Door mijn eigen slechte ervaring waak ik over het doen en laten van mijn huidige vrouw. Ben dus als 51 jarige kerel bang om haar kwijt te raken. Zelf geeft ze aan dat er niets aan de hand is maar ik word gek bij de gedachten dat er steeds contact is met mensen uit haar verleden. De vader van de kinderen kan ik nog begrijpen maar waarom de rest? Waarom is daar behoefte aan?
    Ik ben daarin echt angstig.
    Waar komt dat vandaan, waarom kan ik dan boos worden?

  • Beste Ruud,

    “Waar ik heel erg veel moeite mee heb is het feit dat er nog contact is en contact wordt gezocht. Zelf is mijn eerste huwelijk kapot gegaan doordat ik destijds in contact was gekomen met een ex-vriendin.”

    Het is begrijpelijk dat je je ervaringen uit het verleden projecteert op je huidige relatie. Toch kunnen dat twee heel verschillende werelden zijn. Probeer dit een beetje los van elkaar te zien. De kans bestaat anders dat je nodeloos extra relatiespanningen creëert in je poging jezelf te beschermen.

    “De vader van de kinderen kan ik nog begrijpen maar waarom de rest? Waarom is daar behoefte aan?”
    Dat kun je wel een antwoord op verzinnen. De een wil zijn/haar ex nooit meer zien. De ander wil het liefst nog goede vrienden blijven. Maar uiteindelijk doet de reden er niet toe – we kunnen alleen in onze eigen ziel kijken, niet in die van een ander. Kennelijk heeft je vrouw behoefte om haar oude contacten te onderhouden en kun je dit of respecteren, of voorbijgaan aan haar behoefte.

    Kortom, koppel het verleden los van het heden en respecteer dat je partner haar eigen wensen heeft. Dan voorkom je veel spanning die je relatie geen goed doet.

    Wat er onder de oppervlakte speelt, is angst – je eigen angst haar kwijt te raken. Het volgende artikel geeft je hier mmeer inzicht in:
    https://www.newstart.nl/blog/wees-niet-bang-voor-verlatingsangst/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem met 1 'N' schreef:

    Dat geldt ook voor een jaloerse vrouw, overigens….

  • Ik vind dat dit teveel gericht is op dat jij fout bent als je controleert. Het is gewoon helaas ook zo dat het echt niet altijd aan je eigen zelfvertrouwen ligt, want er zijn veel mensen die echt niet te vertrouwen zijn en dan kun je daar het beste maar snel achterkomen. Het is zeker zo dat overdreven controleren niet werkt, maar als mensen geheimen bij zich hebben dan is het logisch dat je eens gaat kijken van wat doet die persoon nu eigenlijk. Als je hem of haar dan betrapt met een ander dan is dat ook duidelijk.

  • Beste Essie,

    Natuurlijk, mensen die niet te vertrouwen zijn, kùn je niet vertrouwen en dat is niet jouw of mijn fout. Waarschijnlijk is het ’t beste om daar zo snel mogelijk afscheid van te nemen :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste frank,

    Na een tijdje vrijgezel te zijn geweest heb ik eindelijk iemand getroffen waar alles goed mee liep tot het moment dat ze zich raar begon te gedragen. Normaal als we op de bank zaten konden we steeds met elkaar meekijken op de telefoon maar nu schermt ze vaak haar scherm af zodat dit niet kan.Ook zie ik haar soms druk appen en als ik dan vraag wie het is uit nieuwsgierigheid zegt ze niemand en sluit gauw haar app.Gisteren ging ze bij een vriendin en haar man thuis eten. Ze zou rond half 12 thuis zijn en we zouden dan bellen.
    Aangezien ze graag een kus wilde dacht ik lief te zijn door na mijn late afspraak nog even langs haar te rijden rond 11 uur
    Ik ben er een paar minuten na 11 en zie bij haar licht branden en ga naar binnen met de sleutel. Daar tref ik haar aan wat opgemaakt en met parfum op (normaal heeft ze geen van beide op, gordijnen die normaal dag en nacht open staan gesloten en ze is erg verrast.ik vraag naar een reden maar die is er niet echt. Nu heb ik dus het gevoel dat ze niet naar die vriendin is gegaan maar gewoon op date is geweest of dat die bij haar is geweest. Want als reden dat de gordijnen dicht waren was voor tegen de zon. Toen het een paar dagen terug zo sneek heet was stonden ze dag en nacht open en nu dicht. Wat kan ik hier het beste mee doen, want haar antwoord roept vragen op

  • Frank De Moei schreef:

    Beste J,

    Tja, dat is een lastige situatie: je gevoel zegt dat er iets niet klopt, maar zij zegt dat er niets aan de hand is. Het is moeilijk te beoordelen wat er nu aan de hand is: ze kan interesse hebben in een ander, of je kijkt te veel naar details die hier helemaal niets mee te maken hebben. Ik zou zeggen: vraag het haar op de man (vrouw) af en geef aan dat wat ze ook antwoordt, dit oké is. Dat haalt bij haar de druk weg om open naar jou toe te zijn. Geeft ze dan nogmaals aan dat er niets is, dan zou ik me daar bij neerleggen. Dat is de meest eenvoudige oplossing, voor nu. Als de sitaatie verandert, dan kun je altijd nog een andere keuze maken…

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Onbekend schreef:

    Ik ben jaloers op de vriendin van mijn vriend
    Deels omdat ik onzeker ben en net uit een slechte relatie kom
    En deels omdat hun vaak bijelkaar zijn en wij elkaar veel minder zien
    Zijn vriendin is ook een goede kennis van mij geworden en ik mag haar heel graag
    Stomme is dat ik haar zelfs heb gevraagd zo goed mogelijk voor hem te zorgen omdat ik het niet kan wegens afstand.En ik hem zo graag gun dat er voor hem gekookt wordt en hij het naar zijn zin heeft
    Heel dubbel en lastig
    Mijn vriend behandeld mij ook anders dan haar
    Ze hoeft maar te vragen of hij komt en hij gaat
    Als ik een afspraakje voor stel dan is het lastig want hij heeft wat te doen
    Hij heeft een burn-out,vreselijke scheiding verlegen en vaak hoofdpijn als we dan van te voren afspreken.Waarschijnlijk van de spanning
    Dan probeert hij het op te lossen door de dag zelf in de middag te vragen kom je
    Wat voor mij heel vervelend is want je wil graag op je best aankomen en ineens rennen en vliegen om naar hem te gaan
    Soms zelfs een paar weken afstandelijk nu weet ik ergens dat het komt omdat hij geen geld heeft etc en aan zichzelf twijfelt
    Maar het blijft lastig vooral omdat je elkaar niet zoveel ziet
    Bij hem en samen spreken is zo anders dan de man op app die uit onbenulligheid vaak niet weet wat hij moet zeggen
    Twee keer is het fout gegaan en heb ik gezegd dat hij contact met me moet verbreken
    Dat doet hij niet ook al appt hij nu nog zelden uit zich zelf en wacht tot ik hem app en reageert vervolgens bijna direct of meteen
    De periode dat ik er klaar mee was heeft hij dgn lang met niemand geappt
    En in het spel wat we spelen heb je guildchat daar zat hij altijd te flirten en brutaal te doen
    Na verbreken contact ben ik poosje uit guild weg geweest en hoorde van een ander dat hij helemaal niks meer in guildchat heeft gezegd nadat ik weg was
    Tot Ik terug kwam toen heeft hij even meegedaan aan guildchat en is nu al twee weken helemaal stil
    In app prive maakt hij grapjes met me
    Vorige week heb ik geprobeerd om een afspraakje te maken en toen gaf hij aan dat ik dat maar met een ander moest doen
    Er kwam iets tussen en hij ging me plagen dat ik nu niet met mijn vriendin kon chillen
    Heel verwarrend allemaal, is hij nu wel gek op me of niet?Of ben ik de gene die eens in de zoveel weken zijn honger stilt terwijl hij hoopt op een relatie met die vriendin
    Dat begrijpt hij allemaal en houd ook rekening met me en doet het dan ook niet meer
    Net als dat geflirt in guildchat gaf hem aan dat ik dat best vervelend vondt omdat ik hem zo weinig zie en hij stopt ermee
    Zo lastig al die signalen
    Op een vraag waarom spreek je zo lastig af en ik wordt gek wil je komt ik weet niet wat ik moet zeggen en denken
    En nooit een antwoord meer tot ik over andere dingen app en het laat rusten
    Hij heeft me wel gevraagd om zijn buurvrouw te worden zodat ik hem vaak kan zien,het is voor mij niet mogelijk om vlak in de buurt te gaan wonen
    Hierna is hij afstandelijker geworden
    En hij heeft verteld dat hij geen vriendin kan hebben nu omdat de gemeente hem erg controleert en hij afgekeurd moet worden voor een WIA op relatie problemen burnout met zijn ex
    Burnout houd in dat hij zelf ook vrij weinig onderneemt .Zo lastig en toch houd ik zoveel van hem

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >