fbpx

Omgaan met lastige mensen – 7 tips

Omgaan met lastige mensen is een kunst.

Lastige mensen zijn mensen van wie je denkt: “Ik praat nog liever met een betonnen paal dan met jou. Waarschijnlijk wordt dat een véél beter gesprek.”

Bemoeials, manipulators, klagers, arrogante en dominante mensen, profiteurs, betweters en leugenaars: je komt ze ongetwijfeld tegen, maar hoe ga je er nu mee om?

Bemoeials, manipulators, klagers, arrogante en dominante mensen, profiteurs, betweters en leugenaars.

De lijst van lastige mensen is eindeloos. Oh, oh, oh, wat zijn ze vervelend!

Wat maken ze je het leven zuur? Wat maken ze het iedereen lastig!

De ene helft van dit land is gefrustreerd over de andere helft. Bijna al je frustratie komt van andere mensen, of liever gezegd: bijna al je frustratie komt van lastige mensen.

Gelukkig ben jij niet lastig (en ik natuurlijk ook niet). Alhoewel, soms…

Je wilt ze het liefst achter het behang plakken.  En er dan je borden naartoe smijten. Er er dan een grote dikke kast voorzetten… Ah, de frustratie – grrrrh!

Waarom is omgaan met lastige mensen zo… lastig?

Waarom is iemand dominant of manipulatief?

Misschien omdat ze het gewend zijn. Waarschijnlijk weten ze niet beter. Vaak denken ze dat ze door hun gedrag mensen kunnen dwingen te doen wat zij willen.

Ze merken dat hun gedrag werkt (in ieder geval voor henzelf) en daarom blijven ze ermee doorgaan.

Hoe ga je daar nu mee om?

Hier zijn 7 tips voor de omgang met lastige mensen.

Alle tips worden uitgebreid behandeld in de online training Betere Relaties met Iedereen. Deze training helpt je beter om te gaan met lastige mensen – en zo te voorkomen dat je jezelf voorbij loopt:

Hoe krijg je wat je wilt?


Download ons Gratis eBoek: 

Hoe Je Krijgt Wat Je Echt Wilt.

Stap uit je hoofd – en geniet van een ontspannen leven.

Meer dan 35.000 keer gedownload!

“Interessant, boeiend en leerzaam! Het geeft me ontzettend veel steun. Wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb. Het verrijkt echt mijn leven!”

Omgaan met lastige mensen – dit zijn de 7 tips:

Tip 1 in het omgaan met lastige mensen: Neem afstand.

Lastige mensen kun je niet overtuigen.

Ze veranderen niet omdat jij of ik dat willen. Je kunt ze niet begrijpen, want ze denken niet hetzelfde als jij.

Het is vaak nutteloos te proberen ze jouw kant van het verhaal te laten zien, want daar staan ze niet voor open. Dat kost alleen maar negatieve energie.

Neem afstand als je kunt, dat is de makkelijkste weg. Je hebt toch wel wat beters te doen? Er zijn toch genoeg leuke mensen op de wereld?

Omgaan met lastige mensen is een kunst. Maar je kunt je ook verdiepen in de kunst om leukere mensen te leren kennen!

Tip 2 voor lastige mensen: Bepaal je eigen regels.

Als je het gevoel hebt in een hoek gedwongen te worden door een lastig persoon, besef dan dat je het spel niet hoeft mee te spelen. Bepaal je eigen regels.

Als iemand zegt: “Als jij dit niet doet, word ik boos”, antwoord je: “Dat is jouw keuze.”

Lastige mensen spelen niet volgens de regels en doen vaak alles om hun zin te krijgen. Doe er niet aan mee.

In dit artikel lees je wat je kunt doen als de boel uit te hand loopt.

Tip 3 voor mensen die je lastig vallen: Neem het niet persoonlijk op.

Je bent waarschijnlijk niet de enige die moeite heeft met een lastig persoon.

In essentie heeft lastig gedrag niets met jou te maken  – het heeft alles te maken met de lastige mensen zelf.

Zij hebben een probleem, niet jij. Als iemand vervelend tegen je doet, is dat meestal een uiting van hun eigen frustratie.

Als je dat inziet, kun je misschien je schouders ophalen en denken: “Ik hoef me niet aangesproken te voelen.”

Omgaan met lastige mensen is een kunst van inzien dat je niet elk probleem hoeft op te lossen. Hoe moet je omgaan met lastige mensen?

Nou, soms moet je dan niet. Soms moet je gewoon kiezen voor jezelf.

Tip 4 voor moeilijke mensen: Vraag door.

Vaak hebben lastige mensen onredelijke eisen. Ze verwachten van alles van je, maar het zijn geen redelijke verwachtingen.

Als je doorvraagt, kom je daarachter – dan kom je bij de kern. Vraag waarom ze iets vinden, net zolang tot je de ware reden begrijpt.

Als die reden niet redelijk is, dan is dat voor iedereen zichtbaar – ook voor de lastige persoon zelf.

Onderhandelen met lastige mensen is een kunst.

Goede vragen stellen is de belangrijkste manier om je relaties te verbeteren.

Gesprekstechnieken voor lastige mensen zijn heel simpel: zorg dat je luistert!

Als je een lastig persoon negeert of probeert te overtroeven, gaat het mis. Onderhandelen met lastige mensen is een kunst en die kunst begint bij goed luisteren.

Pas dan weet je wat ze werkelijk lastig vinden. Pas dan kun je hier iets aan doen.

Omgaan met lastige mensen in je omgeven is soms niet te vermijden. Maar als je weet wat ze werkelijk dwars zit, dan heb je de wedstrijd eigenlijk al gewonnen.

Tip 5. Voel je niet verantwoordelijk.

Lastige mensen zijn vaak erg emotioneel. Ze zijn snel boos, teleurgesteld of gefrustreerd.

Ze zeggen dat dat aan jou ligt, maar dat is niet zo.

Jij bent niet verantwoordelijk voor hoe een ander zich voelt. Als iemand kwaad op je wordt is dat een keuze. Het hoeft niet.

Een ander zou – in dezelfde situatie – misschien helemaal niet kwaad worden. Sommige mensen zijn nu eenmaal boos op de hele wereld. Daar kunnen jij of ik niets aan doen.

Omgaan met lastige mensen is een kunst, maar wel een waar je twee mensen voor nodig hebt.

Tip 6. Bepaal zelf hoe je je wilt voelen.

Het is makkelijk meegezogen te worden in de emoties van een lastig mens.

Toch hoef je daar niet in mee te gaan. Bepaal hoe jij je zelf wilt voelen, wat de ander ook zegt of doet. Het belangrijkste is toch dat jij je goed voelt?

Laat de negatieve emoties maar over aan de ander. Het is begrijpelijk dat je je laat beïnvloeden door de stemming van een ander, maar je schiet er soms weinig mee op.

Tip 7. Terugpakken is nutteloos.

Als een lastig persoon ons manipuleert, bedriegt of dwingt, hebben we vaak de neiging wraak te willen nemen.

“Wie denken ze wel dat we zijn? Ik zet ze wel even op hun plaats.”

Sommige mensen zijn altijd bezig anderen op hun plaats te zetten, maar ondertussen kost dat veel negatieve energie. Besef dat lastige mensen het vooral heel lastig hebben met zichzelf.

Misschien is dat een troost?

Heb jij ervaring met lastige mensen?
Hoe ga jij ermee om?

Is er een cursus omgaan met lastige mensen?

Jazeker, die is er. Het is eigenlijk een cursus waarin je werkt aan al je relaties.

Goede relaties zijn belangrijk in je leven. Je hoeft ook niet met ieder lastig mens goed om te gaan. Het is zeker ook belangrijk om dicht bij jezelf te blijven.

Want goede relaties met andere mensen begint met… een goede relatie met jezelf. Als je waardeert wie je bent, dan kies je voor de juiste mensen in je leven en laat je de lastige mensen los.

De Online Training Betere Relaties Met Iedereen.

Omgaan met moeilijke mensen: conclusie.

Hier is een kort advies voor het omgaan met vervelende mensen en botte types.

Met de juiste mindset en gesprekstechnieken kun je leren omgaan met lastige mensen.

Maar het is vooral belangrijk dat deze mensen je niet omlaag trekken. Dat je dicht bij jezelf blijft.

Hier zijn een paar inzichten die je kunt toepassen, zonder dat het je te veel energie kost.

1. Begrijp hun persoonlijkheid.

Hebben moeilijke mensen een persoonlijkheidsstoornis? Ja, sommigen wel. Als ze totaal onredelijk zijn, dan is die kans groot.

Natuurlijk niet als dit onredelijke gedrag eenmalig is, maar wel als dit vaker voorkomt.

Probeer te begrijpen waarom ze zich zo gedragen. Dan kom je er vanzelf achter hoe ze denken.

Zo ontdek je of hun persoonlijkheid in balans is, of dat er toch een klein steekje los is…

Dit doe je ook voor jezelf.

Als jij inziet dat iemand erg uit balans is, kan dit jou helpen om het negatieve gedrag minder persoonlijk aan te trekken.

2. Volg een cursus omgaan met lastige mensen.

Dit geeft je veel inzicht. De online training Betere Relaties Met Iedereen leert je om te gaan met lastige mensen.

Het geeft je veel handvatten om ‘slimmer’ te communiceren. Je leert snel en diep contact te maken met wie dan ook. Ook leer je waardevolle inzichten en praktische technieken om conflictsituaties te vermijden of op te lossen.

3. Blijf kalm en respectvol.

Wanneer iemand onredelijk is of boos wordt, blijf dan kalm. Ik weet, dat is niet altijd makkelijk. Maar je doet dit vooral in je eigen belang.

Door kalm te blijven voedt je de boosheid van een ander niet. Je kunt beter nadenken. Je zegt geen dingen waar je later spijt van krijgt. En je vindt sneller een goede oplossing.

Niets dwingt meer respect af als iemand die zijn eigen emoties kan beheersen.

Hoe te reageren op respectloos gedrag, dat bepaal je zelf. Maar laat je vooral niet meeslepen in de negativiteit van een ander.

Blijf positief en dicht bij jezelf.

4. Geef wel je grenzen aan.

Hoe ga je om met mensen die je willen kwetsen? Die je misschien wel bewust willen kwetsen?

Als je al het andere hierboven al hebt geprobeerd, dan blijft er nog maar één oplossing over:

Geef je grenzen aan.

Je bent natuurlijk geen stukje deeg dat iemand kan kneden.

Door grenzen te stellen voorkom je dat mensen misbruik van je maken. En alleen jij kunt bepalen waar jouw grenzen liggen

Maar je moet wel grenzen hebben! Als je niet aangeeft waar je grens ligt, dan heb je geen grens.

Dan loopt iedereen over je heen. Dat moet je niet willen.

5. Kies je gevechten.

Bepaal goed met wie je een conflict wilt aangaan. Stel jezelf deze vragen:

  • Hoe belangrijk is deze relatie voor mij?
  • Hoe goed voelt deze relatie voor mij?
  • Wat kan ik winnen bij een conflict?
  • Wat kan ik verliezen met een conflict?

Als je deze vragen voor jezelf beantwoordt, is een conflict dan de moeite waard?

Alleen jij kunt dit bepalen…

Soms moet je lastige mensen negeren of loslaten. Soms is het beter je grenzen aan te geven. Bepaal welke keuze je de meeste energie kost.

Niet op korte termijn, maar vooral op de lange termijn.

Wat gaat er gebeuren als je deze lastige persoon negeert, of er afstand van neemt? Niet vandaag, maar in de komende weken of maanden.

Word jij daar zelf beter van of gaat het ten koste van je geluk?

Het omgaan met moeilijke mensen kan een uitdaging zijn, maar met de juiste aanpak kun je de situatie in je voordeel draaien.

Je kunt niet controleren hoe moeilijke mensen zich gedragen. Maar je kunt wel controleren hoe jij daarop reageert.

Blijf rustig, blijf respectvol en zorg goed voor jezelf!

Wil Jij Betere Relaties?

Volg dan de Online Training Betere Relaties Met Iedereen en los je relatieproblemen direct op.

15.000+ cursisten gingen je voor!

Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • hallo , als eerst bedankt voor jullie goede tips, mijn vraag hoe nemenen we afstand met onze verwanten in mijn geval zusje .
    hoe moet ik niet schuldig voelen waneer de andere mij de schuld geeft direct en indirect , ik ben een zeer gevoelige persoon , ik wil hier graag tips voor , en of er een cursus voor.
    alvast bedankt,
    Met vriendelijke groete
    laila

  • Beste Laila

    Bedankt voor je reactie en graag gedaan :)

    In dit artikel lees je tips om je niet meer schuldig te voelen:
    https://www.newstart.nl/blog/stop-je-schuldig-te-voelen/

    De cursus Betere Relaties met Iedereen behandelt uitgebreid alle facetten van relaties met anderen, inclusief:
    – Je niet meer schuldig voelen.
    – Omgaan met kritiek.
    – Omgaan met verwijten of manipulaties.
    – Jezelf blijven in je relaties.
    – Wanneer je afstand moet nemen van anderen en hoe je dat het beste doet.

    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Kathleen schreef:

    en wat nou als je zelf zo een lastig persoon bent hoe kan je dat dan veranderen?

    mvg
    Kathleen

  • Beste Kathleen,

    Toevallig vroeg iemand dit mij al eerder vandaag.
    In ieder geval is het een moedige vraag, waarvoor mijn complimenten :)

    Als je zelf vindt dat je lastig bent, dan komt dat waarschijnlijk omdat iets je frustreert. Het beste medicijn tegen frustratie is zelfontwikkeling, want hierdoor krijg je meer inzichten en leer je dingen te relativeren. En hierdoor maak je je niet meer zo snel druk als dingen niet gaan zoals je wilt.

    Een goed begin is de cursus Betere Relaties met Iedereen. Hierin leer je hoe je op een plezierige manier fijne relaties met anderen kunt opbouwen en onderhouden.

    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • dikkie schreef:

    ben in t verleden goed van vertrouwen geweest met mensen die me gemanipuleerd
    en gekleineerd hebben.
    eerst aardig doen en je dan claimen.
    ben erg teleurgesteld in de mensen /vertrouwen.

  • robbie schreef:

    hallo bedankt voor u goede beschrijving.
    zelf heb ik in me leven vaak dominante mensen meegemaakt die hun negatiefe lading op anderen projecteerden.
    de meeste van deze mensen ben ik meegestopt om mee omtegaan simpelweg omdat ik er depresief en een schuldgevoel aan overhield.
    ik heb gemerkt dat het kiezen voor jezelf door het contact te verbreken heel goed is geweest voor mijzelf ik kreeg meer rust plezier en zelfvertrouwen en werd niet altijd meer opgezadelt met een ander zijn ongeluk.
    echer heb ik ik nog een vriend die zeer moeilijk en dominant en kwetsend kan doen als hij niet goed in zijn vel zit reageert hij dit op mij af, ik hou dit vast en erger me vervolgens een paar dagen kapot.
    ik kan heel slecht tegen bazerige snauwende mensen ze gaan snel over je grenzen heen vind ik en ik vind het ook egoistisch om anderen mee te trekken in je ellende.
    soms hebben ze zelf echter niet eens door hoe vervelend ze zijn en wat een energie ze wegtrekken.
    ik ga dit jaar duidelijkz eggen waar het op staat tegen deze vriend hij heeft me gewoon maar met respect te behandelen en anders is ook dit ten einde.
    ik weet dat ik een goed mens ben van mezelf die flink beschadigt is door dingen uit mijn jeugd.
    ik vind het soms erg moeilijk om voor mezelf optekomen op momenten dat het zou moeten zodat ik dingen niet hoef optekroppen.
    daarom ga ik lastige relaties of vriendschappen liever uit de weg als dat ik constant water bij de wijn moet doen of relativeren.
    het is immers mijn leven ik zou zeggen kies lekker voor jezelf en voel je vooral niet schuldig er is altijd weer een kans op nieuwe leuke vriendschappen.

  • Dinand schreef:

    Hoe kan ik afstand houden van mijn stiefmoeder

  • gisteren overkwam het me weer. een rigiede bloedverwant verweet me weer out of the blue dingen die ik absoluut niet bij mezelf herken. ipv rustig te antwoorden ging ik in de verdediging ” ik ben toch niet zo?” ik nam de underdogpositie in.
    dan voelde ik me plots zeer verdrietig en zocht een aannemelijk excuus om huiswaarts te keren. onderweg in de auto begon ik te wenen.
    vandaag zie ik duidelijk wat er gebeurde maar gisteren reageerde ik compleet verkeerd.
    hoe kan ik mijn rust en heldere geest behouden wanneer iemand me kritiek geeft die ongegrond is?

  • Beste Els,

    Het is altijd lastig om met kritiek om te gaan – op het moment dat iemand het je geeft.

    In ieder geval zie je vandaag duidelijk wat er gebeurde – dus dat is toch positief?
    Het geeft toch niet als je pas later tot dat inzicht komt?

    Op het moment dat het gebeurt, kun je altijd tegen de ander zeggen:

    – Gelukkig ben jij wel perfect!
    – Dat is jouw mening – ik weet dat ik niet zo ben.
    – Dit zegt meer over jou dan over mij.

    Maar als je dat een keer vergeet en het je aantrekt, dan is dat niet zo erg hoor.
    We zijn ook maar menselijk, nietwaar?

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • prima!
    waarom laten we ons toch zo dikwijls vangen door agressieve opmerkingen?
    ik leer bij hoor frank!

  • frederique schreef:

    Goedemiddag, mijn vriend is een echte profiteur. Hij zelf heeft totaal geen zelf reflectie. Ik confronteer hem op gedrag wat ik niet leuk vind. Maar het grote stuk over zijn profiteren is heel moeilijk om aan te snijden. Ik ben een vrijgevig mens, maar gaat me heel erg tegenstaan om nog in relatie te blijven. Ik kan het super gezellig hebben en lol. Maar moet altijd ip mijn hoede zijn. Is dit ook een onderwerp wat er in het E-book wordt besproken? Gr fre

  • Beste Frederique,

    Ik weet niet welk e-boek je bedoelt, want er zijn er meerdere.

    Om relatieproblemen op te lossen, bepalen wat je echt nodig hebt in je relatie en
    voor meer inzicht in wat relaties echt gezond en gelukkig maakt, kun je het beste
    de e-cursus Betere Relaties volgen.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo proffessioneel,

    Nou vertel eens mij hoe ik mij kan verweren tegen groepsvorming die cognitief niet ontwikkelt zijn, waardoor ik als de boeman uit komt

  • Beste Alma,

    Dat klinkt als een dwingend verzoek…

    Je bedoelt dat zij niet zo slim zijn, waardoor ze jou als een boeman zien?
    Is hun gebrek aan intelligentie werkelijk de reden daarvoor?
    Ik zou (op een vriendelijke manier) aan de mensen in de groep vragen waarom jij als boeman wordt gezien.
    Alleen als je dit weet, kun je er ook iets aan veranderen – of afstand nemen als je het niet wilt veranderen…

    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Lonneke schreef:

    Ik heb het contact verbroken met een vrouw, die zeer manipulerend en claimend is.

    Zij vertelde ook verhalen die helemaal niet klopten. B.v. Ze was onlangs gepensioneerd en ze zei dat niemand haar een afscheid heeft gegeven. Van 1 iemand had ze een kaartje gekregen.

    Een paar weken later vertelde ze dat ze mee is gegaan met de bus naar Den Haag om al haar collega’s te ondersteunen. (over de ontslagen in de zorg) Wat een moeder Theresia. Ze zou zo de hemel in kunnen.

    Ze vertelde dat ze op een singlevakantie gemeden werd door die groep. Een tijdje later vertelde ze dat ze dat een paar mensen van die groep haar gevraagd hadden mee uit eten te gaan. Vreemd want ze had half pension dacht ik later.

    Ik heb bij haar het vermoeden dat ze haar dag ingevuld zag door met die bus mee te gaan. Bovendien komt ze zo ook nog over als een zeer sociaal mens plus dat het gratis was.

    Ze roddelt en verdraaid dingen merkte ik. In de trein deed ze haar voeten op de bank tegen over haar. (ze had wel de schoenen uit). Ik vroeg haar voor de eerste keer iets nadat ik al ik weet niet hoeveel voor haar had gedaan en indirect niet eens voor mezelf.

    Ik vroeg of ze haar benen van de bank wilde halen op het moment dat er mensen de coupe in kwamen. Zodat die mensen kunnen gaan zitten waar ze willen.
    Het antwoord was nee dat doe ik niet. Ze moeten het mij maar vragen en anders gaan ze maar een coupe verder. Bovendien het is niet druk.

    Tja niet druk, maar beleefdheid is ook een norm.

    Komt de conducteur en zegt ze”conducteur ik mag wel met mn benen op de bank tegenover me he? ja hoor zegt de conducteur u heeft uw schoenen uit.

    Zo verdraait ze mijn woorden. Ik vroeg alleen als er mensen de coupe in kwamen.

    Ze keek me ook nog triomfantelijk aan toen de conducteur dat zei.]\
    Bah dat was het moment dat ik bijna ging kotsen.

    Ze heeft een mail gehad dat ik géén persoonlijk contact meer met haar wil en dat ik daarover ook niet met haar in discussie ga.
    Ik had het telefonisch kunnen doen, maar haar kennende heeft dat geen zin, want dan had ik af moeten breken.

    Ze heeft geen enkele zelfreflectie.
    Want ik had al gezien dat ze geen enkele vorm van kritiek verdraagt. Maar ze ziet wel van alles bij anderen met haar gedraai en geroddel.

    Raar want ze willen je claimen, maar raken je kwijt door dit onbehoorlijke gedrag.

    Dit is maar een kleine greep uit haar gedrag. Ik kan hier nog een dikke a 4 over haar onbehoorlijke gedrag schrijven, maar laat ik daar maar niet aan beginnen. Genoeg is genoeg.

    Lonneke

  • Je laten vangen door provocerende opmerkingen is mij de laatste weken regelmatig overkomen. Telkens, als ik in de stad een bepaald persoon tegenkom, hoor ik provocerende opmerkingen; voorbeeld: als ergens in de stad iets gratis wordt uitgedeeld, verschijnt de boosdoener uit het niets en roept dan: “Oh, wat hebberig!”. Vanavond was dat weer het geval; ik voel me dan geroepen om hem terecht te wijzen; hij wordt dan boos en begint te dreigen met geweld; ik ben nu op een punt gekomen, dat ik hem zou willen neerslaan om verschoond te blijven van die provocerende opmerkingen. Die vent is gewoon een waardeloos figuur, een weggooier, die van anderen profiteert, maar niet van mij.
    Afstand nemen, rustig blijven en me niet aangesproken voelen wordt dan wel erg moeilijk.

  • Brigitte schreef:

    Hoi,

    Fijn een artikel te lezen over ‘lastige mensen en het omgaan daarmee,’ met name in de werksfeer. Je raakt er eigenlijk op elk vlak nooit over uitgeleerd en volgens mij wordt het alleen maar erger.

    Ik heb dus een in-directe collega met een totaal andere job en functieniveau dan ikzelf en van een soort ex dochter-onderneming en heb me onlangs door haar de huid moeten laten volschelden, dat ik bijna barstte. Ik had haar bijna aan haar haren getrokken en tegen de deur aan kunnen rammen.

    Ze moest een lijn doorverbinden naar mij (dat is alles wat ze mag doen) en wilde alle in en outs omtrent deze “moeilijke klant” waar zij zich helemaal niet mee bezig hoort te houden en al helemaal het wiel niet voor moet gaan uitvinden. Daarbij begon ze mij regelrecht af te blaffen dat ik mijn werk niet goed doe, volgens haar. (die moeilijke klant belt dagelijks met hetzelfde geblaf). Herhaaldelijk diverse aanbiedingen gedaan en hulp geboden, binnen onze macht, die verworpen wordt door deze moeilijke klant.

    Ik liet die in-directe collega schreeuwen, en probeerde met veel moeite kort en rustig te blijven en antwoordde dat ik me tegenover haar niet hoef te verantwoorden en als de moeilijke klant iemand van ons bedrijf wilde spreken, dan kon ze doorverbinden naar mij.
    Maar dat deed ze niet.

    Het stoort haar ook, zo zei ze letterlijk , dat onze lijnen bij haar bedrijf binnen komen, omdat dat tijdens de dochteronderneming altijd zo was en nog is, tenzij het management wel anders zal beslissen. Toen begon ze daar weer over te blaffen. Ondertussen 30 min. verder.
    Ik zei: als je dat stoort dat onze lijnen bij jullie binnenkomen, dan moet je je bij je manager beklagen.

    Eigenlijk vind ik al dat ik veels teveel gezegd heb en negatieve energie verspild heb. Heb van de onmacht, gewoon maagpijn.
    Het liefste had ik gelijk tegen haar gezegd: zo’n toon sla je niet weer tegen mij aan. Ga maar 3 stappen achteruit en trek de deur maar weer dicht en als je rustig bent, probeer je opnieuw binnen te komen. Wel kloppen van te voren.

    Maar ik wil me niet verlagen tot haar niveau, al voelt het dat ik dat wel gedaan heb. Ze zal, zoals vaker, wel weer naar haar manager gaan en zich weer beklagen over mij, zoals ze zovaak doet. Schandalig voor woorden, dat zulke mensen 25 jaar lang hetzelfde werk doen. Dat is inderdaad misschien ook iets om je voor te schamen tegenwoordig. En dan andere mensen waar ze volgens mij afgunsig op is (ik zou anders niet weten wat het is), vaker de winnaars van een bedrijf die een mega reorganisatie overleefd hebben en dan nog als uitzendkracht, de stoelpoeten eronderuit willen zagen.

    Ik wil het mijn manager besparen erover te praten, die heeft wel wat anders te doen en dat moeilijk mens is het me helemaal niet waardig. Dadelijk wordt het nog echt mijn probleem.

    Als zij een directe collega van mij zou zijn, had ik haar apart genomen en het met haar willen uitpraten, al had me dat veel van mijn eigen gekost. Maar in dit geval, wil ik maar 1 ding:
    hoe breng je een definitieve stop op deze moeilijke mensen? Maar dan ook radicaal en niet met zijden handschoenen.

    Ik hoop op advies van iedereen die het kwijt wil.

    Groet,
    Brigitte.

  • Beste Brigitte,

    Ik vind (voor wat het waard is) dat je het goed hebt aangepakt.

    Je schrijft:
    “Ik wil het mijn manager besparen erover te praten, die heeft wel wat anders te doen en dat moeilijk mens is het me helemaal niet waardig. Dadelijk wordt het nog echt mijn probleem.”

    Ik denk dat het je probleem al is, anders had je er niet zo uitgebreid over geschreven en dit negatieve gevoel over je collega niet gehad.
    Mijn suggestie zou dan ook zijn om het toch met je manager te bespreken.
    Als er geen oplossing te vinden is tussen jullie, dan kan het inzicht van je manager wellicht wèl voor een oplossing zorgen.
    Krop het niet op, maar leg het aan hem voor :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Kirsten schreef:

    Mijn man en ik hebben een vriend,hij is een bijna vijftiger,en onze vriendschap bestaat al zo n 20 jaar.Hij heeft veel narigheid meegemaakt,en door zn lich. beperking,was het moeilijk voor hem om een relatie te krijgen,hij wilde nl. een vriendin ZONDER lich. beperking.Telkens als zijn relatie weer op niets uit liep,waren wij er om hem op te vangen,we hoorden hem uren aan,gaven advies en steun,hij kwam altijd al vaker bij ons over de vloer dan wij bij hem,wij hebben een gezinsleven,en dat is nu eenmaal een klein bedrijfje,hij is alleen,heeft wel zn werk,maar iemand die zijn huis schoon maakt en verder geen verplichtingen,dus,vrije tijd genoeg.Hij heeft een netwerk van mensen om zich heen die zich om hem bekommeren,en die net als wij,altijd maar uitzonderingen voor hem maken.Sinds lange tijd heeft hij een vriendin,waardoor wij ons iets minder om hem bekommeren dan voorheen,de laatste keren dat hij bij ons was,was hij mopperig,bozig,maar sprak nergens over,terwijl we ALTIJD open en eerlijk tegen elkaar zijn geweest,we hoorden van andere mensen dat wij het maar moesten uitzoeken,omdat we niet naar hem omkeken,en hij uitte zijn ongenoegen naar onze dochter.Ik was hier vreselijk boos over en ben gelijk naar hem toegegaan.Aan mijn verhaal,over waarom wij het zo druk hebben,had meneer geen boodschap,HIJ was wel sociaal,HIJ kwam wel vaak langs,HIJ vond het altijd zo gezellig bij ons.Huilend heb ik hem uitgelegd,dat we wel degelijk om hem geven,maar dat we zelfs onze familieleden min of meer verwaarlozen door onze drukke weken,en dat vriendschap NIET WERKT ONDER DRUK!!!!Mensen die elkaar al zolang kennen,moeten er niet over zeuren,als de aandacht er niet altijd is,en daar ZEKER niet over zeuren tegen andere mensen,hierdoor heeft de vriendschap een flinke deuk opgelopen.Het is 4 maanden geleden,heb er veel verdriet van gehad,maar hoe langer ik erover nadenk,hoe meer ik besef wat een egoist hij is,de gesprekken waren vaak eenzijdig,wij luisterden vooral naar hem,en als iemand anders nogal vaak het woord had op een verjaardag,dan trok hij zijn jas aan,en ging hij weg.Altijd kon hij aan tafel aanschuiven,kwam te pas en te onpas langs,en als ik op het punt stond om met mn dochter weg te gaan,vertrok hij met een lang gezicht.We hebben hem niet meer uitgenodigd voor onze verjaardagen,ben even helemaal klaar met hem,mocht hij zelf nog eens komen[wat ik niet verwacht,want de schuld ligt nooit bij hem],dan vertel ik hem wel precies hoe ik erover denk,en als hij dan boos weggaat,is elke minuut die ik er nog in steek,er 1 teveel.Ik denk echt,dat als mensen zo verwend zijn door aandacht en de hoofdrol te spelen,dat ze dan uitgroeien tot narcisten,en daar kun je ter zelfbescherming het beste maar mee breken.

  • Ook ik ben in het verleden gekleineerd en gemanipuleerd. Sinds een dik jaar heb ik me hiertegen verweerd en dit voelt erg goed,moet ik zeggen. Kom altijd voor jezelf op en volg je hart. Laat niet over je heen lopen. Nu heb ik sinds kort een leuke nieuwe relatie,man leren kennen. hij heeft een erg dominante moeder die stookt in onze relatie. Hij laat zich op 57 jarige leeftijd door haar onderdrukken.Mag niet zelf ergens over beslissen etc. Is niet vrij in zijn doen en laten. Onze relatie staat nu hierdoor op knappen

  • anoniempje schreef:

    Beste frank,

    Ik heb een vraag want ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.
    Ik heb een schoonzus die best wel dominant kan zijn.
    Nu is er dus onenigheid ontstaan of beter gezegd ruzie door iemand die ik in mijn leven liet.
    Maar ik woon op mezelf. Ben allang volwassen en vind dat ik mijn eigen keuzes mag maken met wie ik wel wil omgaan en met wie ik wel wil praten en met wie niet.

    Ze is dan wel wat ouder dan ik, en daardoor heb ik heel erg het gevoel dat de band niet als gelijkwaardig word gezien.
    Ik wil een band als schoonzussen. Niets meer en niets minder.
    Maar ik geloof dat zij erg de behoefte heeft om me te “beschermen” (ook omdat ik jonger ben)
    Toen ik een bepaald persoon in mijn leven liet en zij deze totaal niet vertrouwde sprak ze mij erop aan en werd ze ook boos of kan ze in ieder geval ongezout haar mening geven als ik toch met die persoon sprak.
    En wanneer ik dan zeg “ik mag toch mijn eigen keuzes maken” word er gezegd “dat mag je zeker maar dat mag ik ook”
    Nu heeft ze in zekere zin ook gelijk want ze mag diegene wantrouwen, niet mogen en als ze diegene niet in haar leven wil mag dat zelfs.
    Maar ze veroordeeld mij er ook op dat ik wel met deze persoon ben omgegaan. Zie ik het dan zo verkeerd en mag ik nu wel mijn eigen keuzes maken ofniet ?? Aangezien ze in alles liet merken dat ik niet goed bezig was.
    Ik ben namelijk van mening dat als zij met iemand omgaat die ik niet mag, moet ze dat zelf weten.
    Dan heb ik het recht om diegene niet te mogen maar vind ik niet dat ik kan zeggen. ” Als je met diegene blijft omgaan vertrouw ik jouw niet meer” en zo is het dus wel tussen mij en mijn schoonzus gelopen.
    Ik vind het dan ook zo jammer dat er zo weinig vertrouwen is in mij dat wanneer het niet werkt met deze persoon ik het zelf wel op tijd eindig!
    Zelfs nu ik niet meer met de persoon omga merk ik dat ze me niet meer vertrouwt en anders met mij omgaat.
    Beetje als de “mindere” word beschouwd van de schoonzussen. Zo voel ik dat wel in ieder geval.
    Terwijl ik voor dit alles best een goede en warme band met haar.
    Ik vind het heel moeilijk om het met haar hierover te hebben omdat ze heel erg haar eige visie erin heeft en het gesprek zo kan draaien dat het voor haar beter uitkomt. Ik raak daardoor in de war.
    Weet u misschien wat ik kan doen om de band te herstellen? En zie ik het dan allemaal echt zo verkeerd of zeg ze dat ik me eigen keuzes mag maken maar mag ik dat eigenlijk niet.
    Mvg
    Anoniempje

  • Beste anoniempje,

    Positief is dat ze haar mening geeft, omdat ze je kennelijk wil beschermen.

    Ik zou haar zeggen dat je dit begrijpt en waardeert.
    Ik zou haar wèl vragen waarom jouw keuzes (die niets met haar te maken hebben), ten koste gaan van haar vertrouwen in jou.
    Probeer dit te achterhalen, want dat is de kern.

    Als ze je niet vertrouwt omdat je doet wat ze niet adviseeert, is dit dan wel een goede omschrijving van het begrip ‘vertrouwen’?
    Naast vertrouwen is er ook respect nodig: het respect voor het feit dat iemand zijn/haar eigen keuzes mag maken.

    Als dit niet lukt en niets helpt, dan zul je opnieuw een keuze moeten maken,
    door voor jezelf te bepalen wat het allerbelangrijkste is:
    Haar vertrouwen of jouw wens om je eigen beslissingen te maken?

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank ik zit met een probleempje en vroeg me af of jij me misschien kan helpen.

    Een vriendin van mij is af en toe ook zo lastig maar ze doet dat vooral tegen mij en nog een andere vriendin. Ze probeert ons dan een soort van voor schut te zetten en daardoor voelt ze zichzelf minder belachelijk want ze is best een gevalletje apart en dat probeert ze dus blijkbaar te maskeren door te zeggen dat wij vreemd of ‘raar’zijn. Ze drijft ook vaak haar zin door en als we moeten afspreken voor school en dan moet ik bijvoorbeeld eerder weg omdat ik ergens heen moet en daar door moeten we eerder afspreken. Gaat ze zeggen dat het helemaal mijn schuld is waardoor we eerder moeten afspreken en het klopt ook wel we moeten ook eerder afspreken door mij maar dat hoeft toch niet gezegd te worden?! En het zijn de reacties van haar die me soms gewoon ergeren en dwarszitten. Het zijn namelijk soms echt hele gemene opmerkingen. Helaas het is wel een vriendin van me maar ze kan ook heel lief zijn. Alleen jammer genoeg laat ze de laatste tijd meer van haar ‘duistere kant’ zien ( dat klonk erg melodramatisch) en doet ze dat alleen tegen mij en die andere vriendin alleen zit zij in een andere klas dan ons en heeft er dus niet veel last meer van. Maar wat moet ik doen want ik weet niet hoe ik hiermee om moet gaan want als ik er tegenin ga dan ben ik de schuldige en dan lijkt het net of ik een heel drama maak om niks terwijl het wel ergens om gaat omdat ze mij elke keer kwetst en voor schut zet. Het lijkt net alsof ze ook totaal niet merkt wat ze zegt of het boeit haar gewoon niet hoe ik me voel. Ik heb al een paar keer geprobeerd om te zeggen dat ik haar opmerkingen niet altijd leuk vind maar ze wimpelt ze elke keer af en zegt dat ik me niet zo moet aanstellen!

    Wat moet ik doen?

    groetjes N

  • Beste Nikki,

    Je schrijft:
    “Ze probeert ons dan voor schut te zetten en daardoor voelt ze zichzelf minder belachelijk.”
    je begrijpt in ieder geval wel waarom ze dat doet :)

    En:
    “Het zijn namelijk soms echt hele gemene opmerkingen. Helaas het is wel een vriendin van me…”
    Een vriendin en iemand die gemene opmerkingen maakt, gaat dat samen?

    Ik Zou nog duidelijk zijn:
    Zeg dat je het niet accepteert dat ze gemene opmerkingen maakt.
    Ga net zolang door tot ze het begrijpt en het gaat veranderen –
    of tot jij beseft dat ze het niet gaat veranderen en je dan realiseert dat het misschien niet zo goede vriendin is.

    Ik hoop het eerste :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Wat als de lastige persoon de ex vrouw van je vriend is en alles doet om haar kinderen tegen mij op te zetten en alles doet om contact tussen mij en haar kinderen te vermijden en dat terwijl ze me helemaal niet kent en ook niet wil leren kennen en zij zelf ging scheiden vanwege haar nieuwe vriend waar ze nu een relatie mee heeft en die vriend mag wel alles met haar kinderen? Moet je dan ook afstand nemen? Of juist het gesprek aangaan? Al denk ik dat het laatste ook niet werkt want ze verdraait alles. Heb haar één keer gebeld om te praten, ik zei twee woorden en ze gooide de hoorn erop. Daarna nog één keer weken later 1 sms gestuurd om in gesprek proberen te komen. Vervolgens krijg ik een sms “jij stalkt mij, jij hebt niks met mijn kinderen maken duhhh!!”

  • Beste Maria,

    Als contact maken niet werkt, dan heb je twee mogelijkheden:
    Of accepteren dat ze zich zo gedraagt (emotioneel afstand nemen) –
    of proberen de situatie te veranderen door bemiddeling van je vriend
    (jij geeft aan wat je wilt en je vriend geeft deze boodschap aan zijn ex)

    Kies wat het beste bij je past :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • hoe moet ik omgaan met mensen die overal bemoeien en boos worden op alles wat ik doe??

    alvast bedankt, Lies

  • De liefdevolle waarheid
    Wees eerlijk in het leven,
    zodat je vertrouwen kunt geven.
    Want iemand met vertrouwen,
    daar kun je echt op bouwen.

    Sta dus voor wat je zegt,
    dat maakt je waar en echt.
    Wanneer je dit succesvol doet,
    dan zit het zeker weten goed.

    Jezelf bewijzen is dan niet nodig,
    want het weten maakt dat overbodig.
    Twijfels zullen dan verdwijnen,
    dus niemand die je nog kan ondermijnen.

    Je onaantastbaarheid zal worden gezien,
    maar jij zult alle leugens doorzien.
    Mensen zullen je verleiden,
    zich verzetten en er tegen strijden.

    Maar zij kunnen dit nooit winnen,
    want met een leugen kun je niets beginnen.
    Je bent niet meer te manipuleren,
    want jij zult ze confronteren.

    Al kun je nu erg kwetsend zijn,
    in werkelijkheid doe je niemand pijn.
    Je leeft en spreekt de liefdevolle waarheid,
    die de mens ontdoet van zijn bezetenheid!

  • Hallo,

    Ik ben een 25-jarige vrouw en woon momenteel samen met een lastig, misschien zelfs narcistisch persoon.
    In het begin wist ik dit niet (uiteraard zijn ze heel charmant en leuk in het begin), maar ik herken steeds meer van zijn vader (die zeker een narcistisch persoonlijkheidsstoornis heeft) in mijn vriend.

    Bijvoorbeeld dat hij al te vaak heeft gedreigd dat ik mijn spullen moet pakken. Zijn vader dreigt al sinds zijn geboorte om van zijn moeder te scheiden. Dit zijn uiteraard loze dreigingen, want als ik me dan helemaal treurig en alleen voel een aantal dagen, lijkt hij zijn dreiging te zijn vergeten en is alles weer als vanouds. Of nee, ik ben een klein beetje meer beschadigd. Alsof zijn doel dan is bereikt.

    Hij stelt ook extreme eisen: hij werkt, dus ik doe het huishouden. Prima (tot ik zelf werk heb gevonden). Maar als iets (kleins) niet naar zijn zin is, kan hij hier zo over zeuren / kwetsen / dreigen dat ik mijn spullen moet pakken, dat het zijn geloofwaardigheid verliest. De vorige keer, 2 weken geleden, schoot ik zelfs in de lach, wat hij totaal niet leuk vond, des te leuker ik het vond.

    Maar mijn hele probleem is dus: ik houd (nog) van hem. En op alle websites staat dat je met zo iemand moet breken. Mijn verstand zegt: ga hier weg! Maar mijn hart zegt: geef niet op! Het is een dagelijkse strijd, die heel veel energie kost.

    Over de toekomst durf ik haast niet na te denken: dat beangstigt mij alleen maar. Hij zegt weleens: ik zie geen toekomst met jou. Maar langzaamaan begint mijn toekomstbeeld van ons samen ook te vertroebelen.
    Hij zegt ook weleens hoe erg hij zijn vader haat om zijn manipulatieve gedrag en dat zijn jeugd daardoor is verpest, en dan snel erachteraan: gelukkig heb ik daar niets aan overgehouden.
    Dan denk ik: je moest eens weten.

  • Hicran schreef:

    Gooienavond!

    Ik had pauze en ik ging eten en tijdens het eten roepte er een meisje naar een zorgvrager en ik voelde me toen aangesproken wat moet ik doen als ik me aangesproken voel tijdens zo’n situatie of in het echt ? Alvast bedankt

  • Beste Hicran,

    Het is helemaal niet erg om je te vergissen omdat je je aangesproken voelt.
    Dat gebeurt iedereen wel eens :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Leontien schreef:

    Beste Frank,

    Ik ben een heel zachtaardig en hooggevoelige jonge dame.
    Wat soms een aanvulling is,maar soms ook een last!

    jarenlang heb ik gedaan wat iedereen van mij verwachtte maar op een duur besefte ik dat ik het allemaal deed om lief en aardig gevonden te worden.
    Grenzen aangeven gaat gelukkig steeds beter!
    Nu heb ik eigenlijk een vraag over mijn man.
    Mijn man heeft een hele dominante en manipulerende moeder.
    Als ze haar zin niet krijgt gaat ze op zijn gevoel spelen of laat duidelijk merken teleurgesteld te zijn.

    Ik heb inmiddels afstand genomen(wat me heel veel rust geeft) maar via mijn vriend
    kan ze altijd dingen bekokstoven of naar haar hand zetten.
    Nu was mijn vraag eigenlijk waarom…. blijven sommige kinderen zo loyaal naar hun ouders toe zelfs als ze hun eigen kinderen soms respectloos behandelen waarom? en hoe kan dat ooit anders?

    Bedankt voor uw reactie!

  • Beste Leontien,

    Zachtaardigheid is een mooi teken van innerlijke beschaving :)

    Meestal blijven omgaan met ouders die ze respectloos behandelen, omdat ze denken dat het nu eenmaal zo hoort
    (je mag geen afscheid nemen van je ouders) en/of het gewoon niet anders gewend zijn.
    Andersom geldt het natuurlijk ook…

    De enige manier waarop het anders kan, is voldoende inzicht hebben om te zien dat zo’n relatie nooit gezond kan zijn –
    en voldoende zelfwaardering om afstand/afscheid te nemen.

    Voor ieder die iets doet, is er ook iemand die het toelaat.
    En alleen die persoon kan besluiten het niet meer toe te laten :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Leontien schreef:

    Beste frank

    Bedankt!
    Ik heb inderdaad al afstand genomen van mijn schoonloeder(sorry) maar voor mij is het geen schoonmoeder maar een loeder geworden.

    Wat je zegt dat je zelf verantwoordelijk bent voor hoe je ermee omgaat als iemand je verkeerd behandeld daar ben ik het helemaal mee eens.
    Voor mijn man is het natuurlijk toch ook wel moeilijk .. het is zijn moeder en de manier hoe de relatie is gegroeid is het misschien ook lastig om daar uit te breken.
    Vooral als iemand heel goed kan manipuleren.

    Wat moet ik doen om mijn vriend te helpen?
    steunen neem ik aan maar moet ik het er nu juist wel of niet over hebben over zijn moeder en haar invloed? of hem het helemaal zelf laten uitzoeken dat hij zelf uit eigen kracht dingen gaat inzien?

    Want vaak is het zo dat kinderen hun ouders vaak toch blijven verdedigen en dat zorgt dan weer voor ruzies tussen de partners.(wat ook weleens gebeurd)
    Ik irriteer me weleens aan de slappe houding en dat hij zich weer zo laat weg zetten.

    Wat is je beste tip hiervoor?
    Bedankt voor je reactie!!

    Groetjes,
    Leontien

  • Beste Leontien,

    Graag gedaan :)

    Inderdaad, steunen is de beste oplossing.
    Je kunt hem vragen hoe hij er tegenover staat (om hem in te laten zien dat er iets niet lekker loopt),
    maar als hij er anders over denkt dan jij (en dat lees ik in het woord ‘irritatie’)
    dan kan dat voor extra spanning tussen jullie twee zorgen.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • barbara schreef:

    Hi,

    ikwerk bij een bedrijf waar ik een collega heb die heel arrogant is agrsseif en prober van alles en nog wat oom uit de bedrijf te zetten, ik word depressief van. Het is nu de 3 persoon die verlaat de bedrijf door deze persson. De DIRECTIE HERKENT HET PROBLEM MAAR DIE ARROGANT COLLEGA IS ER NOG WERKZHAM, Ik wil graag iest ondernemen met een klacht bij de rechter of iets doen voor dat hij kalmeerd en begrijp dat hij is niet de bass

  • Beste Barbara,

    Leg aan je baas/manager uit hoe jij het ervaart.
    Meer dan dat kun je niet doen :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo Frank,

    Bedankt voor dit goede atrikel! Ik heb een conflict met mijn buurvrouw, ze klaagt over geluiden waar ik niets aan kan doen, zoals iets per ongeluk laten vallen. Dan staat ze al voor de deur te klagen dat het stiller moet. Ik leef al enorm stil omdat ik weet dat ze veel hoort, maar ik moet wel gewoon kunnen leven en geen klagende buurvrouw voor mijn deur hebben als ik ergens tegenaan stoot of iets op de grond laat vallen. Ik blijf altijd rustig, heb nog nooit mijn stem verheft en laat haar altijd weten dat ik rekening met haar houd maar dat ik wel gewoon moet kunnen lopen door mijn woning (daar klaagt ze ook over). Ik vermijd haar zo vaak ik kan, ze is ook een erg negatief persoon en ik heb dit soort mensen niet in mijn leven nodig. Toch voel ik me wel schuldig en doe ik nog stiller als ze klaagt, soms durf ik nauwelijks adem te halen. Ik ben een te goed persoon en houd te veel rekening met d’r. Hoe moet ik omgaan met deze gevoelens? Hoe kan ik ontspannender leven?

    Groet

  • Beste Kim,

    Je vraagt: “Hoe kan ik ontspannender leven?”
    Wel, stop ermee je schuldig te voelen, dan begin je weer adem te halen :)
    Ontspannen leven is vooral een innerlijk proces, ook al worden we natuurlijk wel beïnvloed door de buitenwereld.

    Lees dit artikel voor meer inzicht in het stoppen van het schuldgevoel:
    https://www.newstart.nl/blog/stop-je-schuldig-te-voelen/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Marleen schreef:

    Heeeeeeel herkenbaar. Maar wat als je niet volledig afstand kunt nemen, doordat het de vader van je kind is? Je blijft je hele leven verbonden en daar moeten we toch het beste van maken. Ik kan al veel beter loslaten door het naast me neer te leggen, maar vaak lukt dat ook niet en belanden we in conflicten doordat hij alles wil bepalen. En zijn waarheid is dé waarheid. Herkenbaar?

  • Beste Marleen,

    Als je geen afscheid kunt nemen, dan is alleen gepaste afstand nog een mogelijheid.
    Soms is het niet anders…

    Als iemand claimt dat zijn waarheid de enige is, dan is een open communicatie niet echt mogelijk.
    Beperk de momenten die je ‘gedwongen’ bent samen door te brengen, laat van je afglijden wat je kunt
    en ga na het contact snel weer verder met je eigen positieve dingen :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Tja, waarheid als een koe ? het blijft vallen en opstaan maar deze reactie helpt wel weer. Thanks!

  • Ik heb ruzie met mijn schoonmoeder, hoe geraak ik er vanaf?

  • Probeer ze eens bij het huisvuil te zetten ;)

  • En wat te doen alsof hij je wil aanvallen, zeer dominant is en nog steeds je leven probeert te beheersen. Ik wil het rustig houden voor onze dochter, maar dit wordt zo wel erg moeilijk……

  • Beste Roos,

    Om een (ex-)relatie rustig te houden zijn er twee mensen nodig.
    Als de één vastbesloten is het niet rustig te houden, dan wordt het inderdaad moeilijk.

    Vaak is dit een kwesite van niet kunnen loslaten en de ander geen geluk gunnen, omdat er zelf (nog) te veel pijn is.
    Mijn suggestie is altijd om het eerst vriendelijk te bespreken, daarna het duidelijk te bespreken, dan eventueel anderen in te schakelen en als dat nog niets helpt, zo veel mogelijk afstand te nemen.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik heb dit probleem met een collega van mij. Het is iemand die heel bot is en veel roept als je iets doet wat volgens haar fout is of dat zij anders zou aanpakken. Ik heb me al een paar keer laten meeslepen en terug aangevallen, wat natuurlijk ook fout was van mij. Laatst was ik een week met verlof en daarna zij, en pas toen zij terug was besefte ik hoe ontspannen ik de laatste twee weken was en hoe snel ze me weer begon te irriteren. Uiteindelijk heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en ben ik gisteren toch eens met onze directe chef gaan spreken. Ik vroeg haar in eerste instantie of er eventueel mogelijkheden waren om overgeplaatst te worden naar een andere afdeling zonder al te veel details te geven. Uiteindelijk heeft ze me zover gekregen om over mijn “probleem” te praten en ook al noemde ik geen namen, ze wist meteen over wie ik het had. Na nog wat aandringen heeft ze die persoon er uiteindelijk bijgehaald, ik had niet echt verwacht dat dit tot een verzoening zou leiden, maar had ergens wel op een volwassen gesprek gehoopt.

    Het kwam dus toch tot een conflict waarin gauw duidelijk werd dat de chef volledig achter haar stond. Ok, ze werkt er ook al langer en andere mensen trekken zich veel minder van de schreeuwlelijk aan. Misschien komt het door mijn opvoeding, mijn vader was namelijk net zo. Daardoor ben ik ook in de fout gegaan om dit te proberen aan te kaarten, maar ik werd meteen afgebekt. Het kwam er vooral op neer dat zij vond dat zij het moeilijker had dan iedereen en zij niet geïnteresseerd was in wat een ander te had zeggen. Ik heb toen ook aangegeven dat ik het begreep dat ze het moeilijk had en dat ik nu ook besefte dat het niet persoonlijk bedoeld was. Maar zij begon dan bij hoog en laag te beweren dat ze haar problemen niet naar haar werk bracht en ik dat ook niet mocht doen. Terwijl zij nu net ook een probleem is voor mij en het zich op mijn werk afspeelt.

    Het gesprek werd uiteindelijk beëindigd waarop ik zei dat ik haar zou proberen te aanvaarden zoals ze was en ik het niet persoonlijk meer zou opnemen. Ik wou me er eerlijk gezegd ook gewoon van afmaken omdat het wel duidelijk werd dat de chef volledig achter haar stond en ik het gevoel kreeg dat ze mij voor gek verklaarden en dat ik de “slechterik” was. Ik geef toe dat ik niet goed kan omgaan met zo’n mensen en ik me snel persoonlijk aangevallen voel, maar meestal doe ik daar niets mee en probeer ik het van me af te zetten. Ik vind het wel jammer dat ze haar gedrag volledig normaal vond en ook meteen aangaf dat ze voor mij niet zou veranderen. Wat ik ook niet van haar verlang, maar ik had ergens wel gehoopt dat ze zou beseffen dat niet iedereen goed kan omgaan met constant afgeblaft te worden.

    Vandaag ben ik met frisse moed aan het werk gegaan en dacht dat het nu wat beter zou gaan. Dat ze misschien toch ook even nagedacht had over haar gedrag, maar doordat het al sinds jaar en dag door anderen aanvaard werd, vind zij niet dat er iets mis is met haar gedrag. Ik wou net aan mijn taak beginnen en toen kwam zij samen met de chef op mij af, ze begon meteen op haar botte wijze te zeggen dat het nu voor eens en altijd duidelijk moest zijn dat ze mij niet viseerde. En ik meteen ook antwoordde dat ik dat sinds gisteren nu ook wist en haar manier van spreken zou leren aanvaarden. Maar zij bleef maar doorrazen dat ik naar de chef geweest was en dat ik niet wist wat het was om in haar situatie te zitten e.d. Waarop ik wel boos werd omdat ik ook in dergelijke situatie heb gezeten en het maar al te goed wist wat het was, waarop zij meteen wist te zeggen dat ik het niet allemaal op tafel moest gooien. Uiteindelijk zei ik haar dat ze wel met veel woede in haar moest zitten om zo met mensen om te gaan, maar ik heb de fout gemaakt van dit niet in de ik-vorm te zeggen in de trant van: ik heb het gevoel dat… Toen ontplofte ze zowat… :/

    Het ergste hierin vind ik dat ik mij er al bij neergelegd had en er niet meer over wou beginnen en zij mij dus zelf opgezocht had… Gelukkig was de chef erbij en heeft die haar zien razen op mij, maar toch bleef de chef maar tegen mij zeggen dat ik moest stoppen met mij aangevallen te voelen. Terwijl zij zich blijkbaar net zo aangevallen voelde en ik het wel spijtig vond dat de chef haar niet aansprak op haar gedrag, wat dus haar normale botte zelf was in het kwadraat.

    Ik moet erbij zeggen dat deze persoon erg negatief in het leven staat en heel snel in de verdediging gaat, zelfs als je haar niet aanvalt. Een voorbeeld: ik vroeg haar of ze voltijds of deeltijds werkte, wat volgens mij een perfect normale vraag is in een omgeving waar het merendeel van het personeel deeltijds werkt. Ik kreeg meteen als antwoord dat ze al heel haar leven voltijds gewerkt heeft en dat ze vijf kinderen heeft en ze dus nu dus wel deeltijds moet werken. Ook op die botte manier, net alsof ik haar maar lui vond omdat ze deeltijds werkt, terwijl dat zeker niet het geval is, want ik begrijp ook wel dat een druk gezin moeilijk te combineren valt met voltijds werk, wat ik haar ook meteen zei om haar tot bedaren te brengen.

    Een ander voorbeeld: ze kwam net terug van haar verlof en ik vroeg haar hoe ze het gesteld had en of ze wat heeft kunnen ontspannen, het antwoord was een zucht dat wou zeggen dat het alles behalve ontspannend was geweest.

    Wat mij ook opvalt is dat ze heel snel denkt te weten wat mensen fout doen en dan ook meteen een opmerking klaar heeft. Zoals toen iemand zei dat ze het wel snel warm had en ze toen antwoordde dat ze maar haar verwarming moest uitzetten terwijl die niet eens aanstond. Of de mensen die minder actief werk doen moeten maar meer werken als ze het koud hebben… Ergens denk ik dat dit dan weer met jaloezie te maken heeft.

    In ieder geval komt het erop neer dat ze alles zo weet te verdraaien dat ik echt ga denken dat het aan mij ligt. De situatie blijft nu zoals voorheen, ik probeer haar zoveel mogelijk te mijden, maar ik vrees dus dat het opnieuw zal escaleren. Er is uiteindelijk niets uitgepraat, ok, ik weet nu wel heel zeker dat ik het niet persoonlijk moet opvatten. Maar ik had ergens gehoopt dat ze wat vriendelijker zou zijn tijdens dat gesprek en ook eens wat begrip voor een ander zou tonen.

    Alles wat uit haar mond komt klinkt als een verwijt en zij heeft dus ook het alleenrecht op persoonlijke problemen en ander kan het nooit erger dan haar gehad hebben. Ik vind het wel om te janken dat een 40-plusser haar problemen wil afmeten tegenover die van een ander. Ik hoop van harte dat ze beseft dat daar geen meter op staat en het voor iedereen anders is. Ik weet dat het inderdaad erg is wat ze moet meemaken, maar aan de andere kant gaat het vooral om haar en niet om de personen in haar leven die hetzelfde moeten meemaken. Ergens denk ik met een narcist of sociopaat te maken te hebben. Maar nu niemand anders dit opmerkt en iedereen vooral medelijden met haar heeft (wat ik ook heb, nu nog meer dan ooit, want dit is een triest mens) weet ik het niet meer en denk ik nu weer dat het aan mij ligt.

    Ik zou dus vooral willen leren omgaan met dergelijke moeilijke mensen en me niet zo snel meer aangevallen te voelen. Ook wil ik mij op een assertieve wijze kunnen verdedigen, i.p.v. me in een hoekje te laten duwen en me zo klein te doen voelen dat ik gewoon ja-knik zoals tijdens het eerste gesprek, maar dat ik mij ook niet laat meeslepen in haar gedrag zoals tijdens het tweede gesprek. Niet dat je het gesprekken kon noemen, vooral veel geroep van haar kant… :p

  • Hallo Frank,

    Ik heb een vraag over de cursus zelf. Is de cursus volledig schriftelijk of is deze gecombineerd met filmfragmenten?

    Alvast dank voor de reactie.

    Met vriendelijke groet,
    Els

  • Beste Siggy,

    Dit is wel een heel uitgebreid verhaal, maar heel in het kort een paar punten:

    Je collega gaat waarschijnlijk niet veranderen (anders had ze dat al gedaan), noch gaat je baas hier kennelijk iets aan doen,
    dus je kunt kiezen tussen het accepteren (of eigenlijk tolereren) en een andere afdeling zoeken.
    Misschien moet je niet zozeer leren omgaan met moeilijke mensen, alswel ze zoveel mogelijk op afstand houden.

    Blijf dicht bij jezelf, want ook jij hebt het recht voor jezelf op te komen.
    Het volgende artikel geeft je meer inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/grenzen-aangeven-hoe-kom-je-op-voor-jezelf/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Els,

    De lessen van de e-cursus Betere Relaties met Iedereen zijn volledig schriftelijk en worden volgens een vast schema per e-mail verstuurd.

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste mensen,
    Ik had een heel verhaal getypt met 1 vinger en vervolgens raakte die vinger per ongeluk kennelijk de Apple-reclame en weg verhaal …..
    In het kort nu: Hoe ga je om met het claimende gedrag van de ex van je nieuwe vriend als hij het niet als claimend ervaart maar als het gedrag binnen een broer-zusverhouding? Waarbij het initiatief telkens van de ex komt.
    De dame in kwestie heeft moeite met loslaten en dat begrijp ik als je de laatste 25 jaar vrij intensief met elkaar bent om blijven gaan. Zij zou graag zien dat alles op dezelfde manier door zou gaan en zal moeten accepteren dat het leven geen stripverhaal is.
    Mijn vriend zegt telkens dat hij keuzemogelijkheden heeft en zich niet ‘laat verleiden’ door haar tot acties die hij niet zou willen.
    Wij communiceren met veel diepgang hierover maar voor mij is het zwaar. Ik ben zeer gevoelig en heb geen basisveiligheid gekend.
    Ik weet dat het bij mij om jaloezie gaat, hij doet iets leuks met haar ipv met mij. Ik heb moeite met haar iets gunnen (zij is bij hem weggegaan toen ze verliefd werd op een ander).
    De dame in kwestie heb ik nog nooit gesproken en dat zou, in mijn ogen, wél een goede ingang zijn. Ik word door haar niet uitgenodigd tot wat dan ook maar mijn vriend wil ze graag met kerst zien en met hem met vakantie, want dat is ze op die manier gewend ?
    Mijn vriend heeft hierin keuzes te maken, hij gunt iedereen het beste maar je kunt niet op 2 plaatsen tegelijk zijn en ik weet niet tot hoever mijn grenzen gaan …..
    Hij lijkt op een speelbal van 2 dames of is hij degene die 2 speelballen heeft?

    Alvast bedankt voor jullie antwoord!
    Hartelijke groet

  • Beste Rosa,

    “Ik weet dat het bij mij om jaloezie gaat, hij doet iets leuks met haar ipv met mij.”
    Dat begrijp ik. Die jaloezie is dan wel iets dan alleen jij – in jezelf – kunt oplossen.

    “Ik ben zeer gevoelig en heb geen basisveiligheid gekend.”
    Vergroot het vertrouwen in jezelf en je zult zien dat de jaloezie afneemt.

    Uiteraard zijn er wel wat grenzen. Als je bijvoorbeeld niet wil dat ze samen nog op vakantie gaan, kun je dat gerust aangeven (als daar je grens ligt).
    Dus de onzekerheid die je nu voelt, kun je verkleinen door a) je zelfvertrouwen te vergroten en b) duidelijk je grenzen aan te geven.
    Beide oplossingen liggen dus in in eerste instantie in jou.
    Daarnaast: Helaas kunnen we anderen niet sturen, maar we kunnen wel aangeven als ze uit de bocht vliegen :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • hallo,beste
    ik ken iemand die heel iritand is kweet ni hoe omgaan
    hij doet stoer bij meisjes
    en tegen een paar sterke vrienden
    en staat nooit klaar voor iemand en hij zit over mij
    hij begint dan weer te vloeken
    kweet echt niet hoe omgaan

  • Flower essences/pink yarrow, white yarrow, centaury/deze leren je om grenzen aan te geven wanneer voor de zoveelste keer iemand z,n onbewuste rommel bij je dumpt.

  • Nog een leuke uitspraak/ken je deze al?
    ik trouw met je- ik trouw toch niet meer met jouw,
    steeds weer veiligheid in de relatie ontnemen,
    alsof je steeds heel iets ergs verkeerd doet, terwijl het om een woordenwisseling gaat.
    kenmerk van uitspraken-ga maar weg-zoek je eigen plek,enz,enz.
    dit vreet levensenergie enorm.
    wanneer kom je op voor eigen behoud en jezelf onvoorwaardelijke liefde waard vinden?
    iemand die zulke woorden van afbraak weglaat en voor jouw gaat ,ook in woord en daad.
    het lichaam vertelt jouw de waarheid van waar jij nu staat.

  • Mijn oudste zus is erg dominant naar mij toe!!!!!!
    Als ik vertel leuke ervaringen zoals oktoberfeest.
    Ik haar vertel hoe leuk het is, maar wel enorm druk!!!
    krijg ik als antwoord kijk maar uit dat je niks gebeurt in die drukte.
    een ding wil ik je zeggen, ik ga niet naar dat soort festivals heen, stel je voor, er gebeurt iets
    ja en dan? dan zit jou man Thei helemaal alleen!!!!!
    dat wil je toch niet he!
    Nou als ik haar stem al hoor wordt ik kotsmisselijk van dat mens!!!!
    Is het heel moeilijk om kalm te blijven!!!
    Ik lees wel dat je zo iemand kalm moet benaderen, maar dan ben ik mezelf niet!!!! ik zit dan vol woede!!! ik wordt maar niet gehoord, Ik heb haar al zo vaak verteld wat het met me doet, en mijn doen en laten beinvloedt naar andere mensen
    Ook had ik herhaaldelijk een verzoek gedaan om samen eens te bekijken om anders met elkaar om te gaan!!!!
    maar dat hielp niet, daar was ik jaren en jaren bezig, maar nog helpt het niet.
    Ik kan ook vriendelijk doen, maar mijn houding is dan wel dreigend op den duur.
    ze zei me mieke je doet het goed!!
    En later zegt ze, wat iemand vertelt, zegt hoor ik niet, ik ga door met mijn leven.
    Mijn zus Is erg dominant!!!
    Overal een mening en het beter weten, ik mot dit soort klanten niet, want ik ben degene die in teraphie is geweest, assertiviteitscursussen en nog meer dat soort cursussen.
    Ik ben degene die erg rekening houdt met anderen en zijn/haar gevoelens

  • Annuska schreef:

    Ik heb te maken met een dominante ex en een manipulatieve stiefmoeder van mijn kinderen (de vader van mijn kinderen en ik zijn al 10 jaar uit elkaar). Sinds ik 2 jaar geleden uit een nieuwe relatie ben gestapt is zij begonnen met het negatief praten over mij naar mijn kinderen. Mijn ex (de vader van mijn kinderen en ik) hebben een steeds slechter contact en ik kan werkelijk niets goed doen. Al krijg ik een lintje voor de beste moeder van nedeland, dan nog zal ik het fout doen.
    Ik zie dit als hun probleem, maar helaas wordt het wel mijn probleem nu ze de kinderen erbij betrekken. Deze lijden er onder. Ik merk dat ik dit heel lastig vind, vooral omdat zij samen een dikke muur vormen waar ik niet doorheen kom. De huisarts is er al deels bij betrokken en probeer vooral sterk te zijn, maar het knaagt.

  • Beste Annuska,

    Ik kan me voorstellen dat dit een lastige situatie is.
    Het beste wat je kunt doen is liefde en warmte aan je kinderen geven. Negativiteit werkt op de lange termijn nooit: als je ex en zijn vrouw erg negatief zijn, dan gaat dat op een gegeven moment ook je kinderen tegenstaan. Positiviteit, liefde en openheid werkt altijd beter voor je kinderen en ze zullen hopelijk dit steeds meer bij jou gaan zoeken.

    Heel veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo mijn man heeft altijd kritiek op mijn ouders dat komt Door zijn autisme en mijn schoonouders zijn ook vaak irritant ik zit er precies er tussen in vaak denk ik aan scheiden ik heb stress opgelopen en een psygose en dat komt doordat mijn man

  • Simone schreef:

    Een 57 jarige man die zich laat domineren door zijn moeder ten koste van jullie relatie?
    Te gek voor woorden, geen energie meer in steken. Waarschijnlijk houdt hij meer van zijn moeder…..

  • Tja ik heb ook zo’n “heerlijke” collega en weet je wat? Ik was de 1e in jaren die hem durfde aanpakken en te zeggen waar het op stond, zijn gekleineer was ik spuugzat, ik hoor of zie hem niet meer, zeker erg geschrokken…….

  • Inderdaad S,

    Sommige mensen vinden het heel makkelijk om anderen te kleineren, maar vooral bij mensen die dat toestaan. Zo ‘leren’ we andere mensen hoe ze met ons om kunnen gaan – of niet :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    ??????????????????????????

  • Yannick schreef:

    Om een lang verhaal kort te maken: ik heb een jaar geleden een ‘vriendin’ uit de nood geholpen na haar scheiding, zij had niemand, heeft geen contact meer met haar ouders, en heeft dat jaar ook letterlijk en figuurlijk aan mij gehangen, en heeft zich toen compleet afhankelijk opgesteld. Op zich ben ik iemand die graag anderen helpt, en verwacht ook geen dank in ruil. Maar dit heeft heel erg op mijn huwelijk gewogen, want ik had geen enkele vrije seconde meer voor mijn gezin door haar. Ok, dit is dan mijn eigen schuld, ik had kordater moeten zijn en mijn grenzen stellen. Maar, het is dan van kwaad naar erger gegaan, met dagelijks minstens 5 berichten of telefoontjes. Ik heb haar gekoppeld aan de beste vriend van mijn man. Omdat ik dacht dat zij wel zouden matchen, en het goed voor haar zou zijn om zich op een nieuwe liefde te kunnen focussen. Dat dat haar misschien ook wat rustiger zou maken.. Het bleek meteen raak, en zij zijn ondertussen een jaar samen. Echter, zij heeft er nu een spelletje van gemaakt om mij en mijn man buiten spel te zetten. De reden waarom, we hebben er het raden naar. Ik denk ergens dat zij wil verbergen dat ze niet zo de straffe madam is waar ze zich voor voordoet nu. Wij zijn de enigen die haar kennen zoals ze is. Maar waren zelfs niet eens van plan dat ‘openbaar’ te maken, als zij maar gelukkig is, en haar leven terug kon oppikken was al goed. Ze had helemaal niemand, geen vrienden geen familie, en was ergens ook wel heel jaloers op onze vrienden, en het leven wat wij leiden (waar wij trouwens ook hard voor hebben gewerkt). Onze volledige vriendenkring is al tegen ons opgezet, want ondertussen is het moeilijker en moeilijker voor ons om gewoon normaal tegen haar te doen, met alle streken die ze uithaalt, en laten zij en haar vriend (die zich ook al tegen ons heeft gekeerd) uitschijnen tegen iedereen dat wij hun hun geluk niet gunnen. Ze gaan ons onrechtstreeks zwart maken bij iedereen. Ik weet niet meer wat ik moet doen, ik had nooit gedacht dat iedereen zo klakkeloos haar leugens zou aannemen voor waar, maar ze doet het zo geniepig en heimelijk, altijd in een slachtofferrol, zodat je uiteraard erin trapt, als je de achtergrond niet kent. Op zich heb ik zoiets van ze doet maar als zij zo een karakter wil zijn, maar niet als wij er nadeel van ondervinden. Ik heb schrik dat wij binnenkort helemaal vervreemden van onze vrienden, en we kunnen het niet meer tegenhouden. Je denkt dan waarschijnlijk hoe komt het dat vrienden die je al meer dan 30 jaar kent zomaar ineens iemands leugens geloven over ons, awel, moest ik zelf in die positie zitten zou ik er misschien ook mee weg zijn, zo geslepen is ze. Het toneel dat ze opvoert, je houdt het niet voor mogelijk! Hoe ga ik hier nog mee om? Het zomaar laten gebeuren allemaal? Ik kan het niet meer, ik moet toch iets kunnen doen om haar met beide voetjes even op de grond te kunnen zetten…

  • Yannick schreef:

    ps: confronteren hebben we ook al geprobeerd, met nog ergere gevolgen nadien, want dit heeft ze helemaal gekeerd alsof wij het probleem waren!

  • Beste Yannick,

    Je kunt mensen helaas niet veranderen, dat kunnen ze alleen zelf. Als iemand je geen energie meer geeft, is er maar één oplossing: zoveel mogelijk afstand nemen – dat is het enige dat telt. Voor wat betreft je vriendenkring: misschien dat je ook van sommigen afscheid zult nemen, maar de mensen die je waarderen, blijven – en de mensen die je verlaten, die waarderen je misschien niet genoeg. Zolang je uit alle macht probeert de situatie naar je hand te zetten, ervaar je (begrijpelijk natuurlijk) stress en frustratie. Laat het los, laat haar los en concentreer je op degenen waar je wèl energie van krijgt.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • hallo, ik heb een “vriendin” die heel erg vervelend en irritant tegen mij doet. Ze heet Alyssa, als ik per ongeluk “allysa” schijf word ze heel erg boos en begint mij uit te schelden. Ze gooit me ook altijd van de groepsapp van WhatsApp uit.. Heel vervelend. Bedankt voor de tips!

  • Ik ben Arjo van Dijk ben een man van 62 jaar en getrouwd en woon in een woonwijk in Nieuwegein. Volgens mij wordt ik het doel van roddelpartij in de buurt en wil dat kort uitleggen? Ik woon al 34 jaar in deze eengezinswoning en heb een tussenwoning. Naast mij is een ruime hoekwoning waar een ouder echtpaar woont van rond de 80 jaar oud. Nu is er al vanaf begin toen we er net woonde problemen met de buurvrouw zo had ze last van onze kat en later van mijn dochter die de trap op rende en echt geen extreme geluidsoverlast bezorgde. Maar lawaai is voor hun een probleem!!! Nu woon ik inmiddels met mijn vrouw alleen dochter woont op zich zelf en heb inmiddels een kleindochter. Mijn dochter had ook al eens woorden met deze buurvrouw. Ondanks het feit dat ik wel vaak te hulp ben gevraagd en een inbraak heb voorkomen bleven ze steeds onredelijk. Nu is mijn buurman pas overleden en is buurvrouw alleen. Nu de situatie; Ik ben na 40 jaar te hebben gewerkt met 60 jaar in ww beland en nu 62 en enkele honderden sollicitaties verder af en toe een gesprek. Verder doe ik twee ochtenden vrijwilligerswerk voor het Ouderenfonds. Omdat mijn buurvrouw alleen is ze verhalen aan het rondstrooien in buurt en die verhalen hoor ik terug. Zoals hij heeft geen werk zit thuis (NOU en Kan ik niks aandoen ) Mijn dochter 33 jaar sliep wel vaak bij ons misschien iets met haar relatie????Verder vond ze dat het op inwoning ging lijken en dat ik met ww uitkering wel geld zou ontvangen????Dergelijke zaken zijn lasterpraktijken. En ik en mijn vrouw hebben situatie notabene uitgelegd maar ik blijf de roddel terug horen in buurt??Wat heeft U voor advies?

  • Beste Arjo,

    Besef dat je een ander niet kunt dwingen niet over je te praten. Je hebt er gewoon geen enkele invloed op. De mensen die je kennen, zullen roddels negeren en de mensen die roddels niet negeren, die willen je waarschijnlijk toch niet echt kennen. Ik zou alles vergeten en loslaten. De beste manier om roddels te negeren is om een fijn leven te hebben. De mensen die roddelen hebben kennelijk geen leven dat zo boeiend is, dat ze gewoon geen tijd hebben om over anderen te roddelen :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik wil nog een reactie weten want deze buurvrouw heeft ook gedreigd om anoniem te melden dat mijn dochter bij ons inwoont (slechts een nacht en een enkele nacht als nodig is??Is mijn eigen dochter. Dit ivm mijn uitkering kan ze UWV inlichten? Mijn zwager zelf klachtenbehandelaar bij politie heeft mij gezegd dat ze geen schijn kans heeft en dat ik het moet negeren? Graag je reactie?

  • Beste Arjo,

    Ik ben geen expert op het gebied van de UWV regels, maar het lijkt me niet waarschijnlijk dat dit een probleem is. Ik zou het voor je eigen gemoedsrust wellicht verder ondezoeken op het internet/UWV.

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo, ik heb een soort van vriendin die best raar doet. Ik noem haar in deze reactie even @.@. Ze werd vroeger gepest, en toen kwam ze naar onze basisschool. @.@ deed toen erg normaam enzo, maar later deed ze alsof ze populair was, en deed alles voor om met popu kinderen bevriend te worden. Nu, op de middelbare school doet ze dat ook. Ze heeft een nieuwe klas met een vriendin van mij daar ook in. Die vriendin van mij vertelt mij vaak dat @.@ niet is veranderd. Als iemand een opmerking over @.@ maakt gaat ze metteen zielig doen en maakt ze er gelijk een ruzie van. Ik en mijn vriendinnen hebben heel vaak geprobeerd haar te troosten en allerlei tips ( echt honderden) gestuurd maar ze ontkend alles. Wat kan ze nu doen? Alvast bedankt..(^^)/

  • Bedankt voor de goede tips maar ik heb er een paar geprobeerd alleen het lukt gewoon niet ze blijft maar door gaan ik word er gek van! Wat zou ik nogmeer kunnen doen?

  • Beste Famke,

    Als deze tips niet werken (Heb je ze allemaal geprobeerd? Ben je echt duidelijk geweest in wat je wilt en wat je niet meer wilt?), dan komt dat wellicht omdat de ander zijn/haar gedrag niet verandert, wat je ook zegt of doet. Er zijn twee mensen nodig om een normale relatie te hebben en als een ervan niet meewerkt, dan kun je daar in je eentje helaas weinig aan veranderen. Als je alles hebt geprobeerd, dan kun je alleen nog maar afstand of afscheid nemen.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Jeroen schreef:

    Zelf vind ik sociale omgang ook erg moeilijk.
    En dan bedoel ik dit vooral met bepaalde personen, die erg overheersend en/of intimiderend kunnen zijn.
    Tevens kan ik slecht tegen manipulatie en claimgedrag en ook personen waar ik moeilijk hoogte van kan krijgen (bijv door een maskerende houding oid).
    Wel moet ik eerlijk hier schrijven dat ik zelf ook niet altijd de gemakkelijkste ben en dat ik ook erg een einzelganger kan zijn.
    Ben wel tevreden over mijn vriendenkring, maar vind het soms erg lastig om sommige vriendschappen in stand te houden (doordat je bijvoorbeeld uit elkaar kunt groeien, toenemende irritaties kun krijgen etc).
    Doordat ik ASS en ook ADD heb en een vrij onzekere houding kan hebben, ben ik erg kwetsbaar in bepaalde situaties (vooral met eerdergenoemde personen als voorbeeld).
    Vind het ook erg moeilijk om mijn grenzen aan te geven en om van me af te bijten.
    Heb hierin een angstproblematiek en dat vind ik erg frustrerend en moeilijk.

  • Beste Jeroen,

    “Zelf vind ik sociale omgang ook erg moeilijk. En dan bedoel ik dit vooral met bepaalde personen, die erg overheersend en/of intimiderend kunnen zijn.
    Tevens kan ik slecht tegen manipulatie en claimgedrag en ook personen waar ik moeilijk hoogte van kan krijgen (bijv door een maskerende houding oid).”

    Natuurlijk is de omgang met manipulatieve en overheersende mensen moeilijk, dus je bent zeker niet de enige. De beste oplossing is dit soort mensen zoveel mogelijk te vermijden, want de omgang met hen zal nooit makkelijk worden. De beste manier om je relaties te verbeteren is eerst de keuze te maken met wie je omgaat. Ik persoonlijk kan wel assertief zijn, maar kies er ook voor overheersende mensen te vermijden, dat is een stuk makkelijker. Dus accepteer het gewoon en kies de mensen waaar jij je wèl goed bij voelt :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Jeroen schreef:

    hoi Frank,

    Ergens heb je wel gelijk om dit soort type mensen te vermijden.
    Helaas is dit in de praktijk vaak erg moeilijk.
    Je hebt nu eenmaal met dit soort personen te maken.
    Of het nou op de werkvloer is, in vriendschappen, familie, buren etc.
    Ook loop je nog eens het risico dat dit soort mensen het tegen je gaan gebruiken dat je hun vermijd.
    Ze gaan je dan veroordelen hierom en proberen je hiermee een schuldgevoel oid aan te praten en/of je onzeker te maken (je als het ware emotioneel proberen te ontregelen).
    Het lijkt net alsof ze een soort van macht voelen en proberen je in de houtgreep te nemen, dmv intimidatie, treiteren etc.
    Het is bij dit soort mensen erg belangrijk om DUIDELIJK je grenzen aan te geven want ze kunnen je erg veel negatieve energie bezorgen en over je heen lopen.

  • Sinds vorige week ben ik als 52 jarige begonnen met een nieuwe baan.ik moet bij dit bedrijf echt álles van 0 af leren. Nu is de persoon die mij inwerkt een 28 jarige,op het oog aimabele man. Tijdens het inwerken proef ik echter onderliggend ongeduld wanneer ik bijv. iets niet na 1x begrijp of 2x dezelfde vekeerde toets aansla. Zijn woordkeus is erg dwingend, wanneer ik iets inbreng zegt hij bijv: “dat heb ik je zo niet geleerd”, of: “ik wil dat je dit zus/zo doet”. Iets maakt dat ik me klein voel en niet mijn vrolijke zelf ben,ik sla dicht en probeer me onzichtbaar te maken en wordt er erg onzeker van. Idioot, want ik weet wat ik waard ben,ben echt wel snel leerbaar wb nieuwe pc programma’s, maar vind het moeilijk mijn houding te bepalen. In mijn hoofd heb ik tig keer een pittig gesprek gevoerd om vooral duidelijk te maken dat ik niet geholpen ben door zijn manier van doen,én dat ik dit niet accepteer. Hij is iemand die veel regelt,veel weet en graag de boel aanstuurt. Wat zou maken dat ik me minder van zijn manier van communiceren aantrek en meer mezelf laat zien?

  • Beste Petra,

    Mensen blijven communiceren op de manier die zij ‘normaal’ vinden. Het is aan ons om duidelijk te maken dat we hier niet van gediend zijn. Het dwingende kan gewoon iets in zijn karakter zijn en helemaal niets met jou te maken hebben. Probeer eens uit te vinden of hij ook zo dwingend naar anderen toe is. Zo ja, dan hoef je je er niets (of minder) van aan te trekken. Als het je wel echt tegenstaat dat je zo aangestuurd wordt, dan gaat dat pas veranderen tot je er iets van zegt. Probeer zelf rustig uit te leggen hoe je wèl iets uitgelegd krijgt, want nogmaals, het kan gewoon iets in zijn karakter zijn en dan is zijn gedrag het geen opzet. Je vraagt: “Wat zou maken dat ik meer mezelf laat zien?” Het antwoord is: “Jouw beslissing dat je meer jezelf wilt laten zien.” :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Dank voor je reactie.
    Afgelopen vrijdag ging het beter toen ik tijdens een dwingend uitgesproken opdracht/correctie mijn grens aangaf door direct antwoord te geven en niet in mijn schulp te kruipen en al helemaal niet op een verontschuldigende toon. Dit gebeurde 2x binnen een paar minuten en de rest vd dag geen last meer: de toon naar mij toe was duidelijk verbeterd en er werd uitgesproken dat ik goed gewerkt had,weliswaar niet rechtstreeks maar wel hoorbaar voor mij.
    Kortom: ik ben tevreden. Idd, het is mijn beslissing om mij anders op te stellen waard zijn gedrag naar mij toe ook anders is geworden,hoe moeilijk kan het zijn…

  • Mooi zo Petra, goed gedaan!

    Wij zelf leren andere mensen hoe ze met ons om moeten/kunnnen gaan, dus fijn te horen dat je je grenzen hebt aangegeven :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo,

    Ik heb op mijn werk een persoon rondlopen die heel erg blijft overdrijven over ALLES(!)
    Zeg ik dat ik een fietsrit naar het werk 35km/u heb gereden (wat ik WEL gedaan heb dan), zegt hij dat hij een snelheid had van 8000km/u.
    En hij zegt ook vaak dat hij een hele dure fiets van shimano heeft gekregen van zijn vader en dat zijn vader werkt bij shimano zelf.

    Ik ben dat SPUUGZAT! En daardoor ben ik (heel) snel boos.
    Kunt U mij advies geven ovewr wat ik het beste kan doen/zeggen.
    Ik probeer hem te negeren maar, dat helpt niet.

  • Beste Frank,

    Kijk niet naar hem, maar naar jezelf. Wat schiet je er mee op om boos te worden? Dat gaat alleen maar ten koste van je eigen goede gevoel. Iemand kan alleen maar een emotie triggeren die er al is. Dus aan jou om je boosheid los te laten. Dat werkt veel beter dan je alleen maar druk maken over zoiets onbelangrijks als iemand die opschept of overdrijft. Als je dit begrijpt, dan los je het ‘probleem’ op, als je dit niet begrijpt, dan blijf je je hele leven druk maken om andere mensen. Klinkt dat als een goed plan? Word jij daar gelukkiger van?

    Het volgende artikel geeft je meer inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/laat-je-boosheid-los/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Polien schreef:

    Ik ben gisteren tegen gehouden door een politie agent. Fel overdreven vond ik maar dat is woord tegen woord. Maar de manier waarop die man mij persoonlijk aanvalt. En uitdaagt en mij een moeilijk karakter noemt. Ik ben er niet tegen in gegaan ik heb gewoon den vraag gesteld. En die daagde mij uit om nog een smaad er te kunnen bij lappen. Maar dit was duidelijk een spel van machtsmisbruik. Ik weet dat ik dit beter laat varen maar het knaagt. Dat hij mij zo brutaal en persoonlijk heeft aangevallen terwijl ik zeker ni lastig was. Hoe graak ik van da gevoel van af. Ik wou zo graag hem eens Mn gedacht zeggen maar heb me ingehouden maar nu borrelt een hele hoop frustratie in mij.

  • Beste Polien,

    Je kunt makkelijk de hele dag botsen met andere mensen. Je zult genoeg onrechtvaardige en irritante mensen tegenkomen, geen probleem :) Maar … als die conflicten kosten je je eigen innerlijke rust en energie. Dus mijn suggestie zou zijn om die mensen (waar mogelijk) te vermijden en (indien niet mogelijk) snel te vergeten. Je hoeft natuurlijk niet over je heen te laten lopen. Het betekent ook zeker niet dat de ander het bij het rechte eind heeft. Het betekent alleen maar dat je je eigen innerlijke rust belangrijker vind dat gelijk te krijgen. En je zelf goed voelen belangrijker vindt dan de ander op zijn/haar fouten te wijzen.

    Het volgende artikel geeft je meer inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/wil-je-gelukkig-zijn-of-gelijk-krijgen/

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Jeroen schreef:

    Omgaan met lastige mensen is erg moeilijk voor me.
    Niet alleen dominante (bazige) mensen, maar ook mensen die grensoverschrijdend gedrag hebben (erg brutaal en grenzeloos zijn).
    Zelf ben ik een erg tolerant persoon, maar ook erg onzeker, pleasend en ik laat te makkelijk de ’teugels vieren’ (in de zin van alles maar goed vinden).
    Die houding is bij mijzelf ook niet goed en ik moet leren duidelijker grenzen te stellen, deze aan te geven en om goed voor mezelf hierin op te komen.
    Dat is echter wel makkelijker gezegd dan gedaan.
    Momenteel volg ik therapie en hierin probeer ik dit soort situaties te simuleren.
    Dat doet mij erg goed.
    Toch kun je in de praktijk vaak onverwachts vervelende situaties met bepaalde lastige mensen tegen komen.
    Vooral met bepaalde ‘harde’ opmerkingen en/of ongepaste vragen die erg vervelend kunnen overkomen.
    Dat is toch wel iets waar ik voor op mijn hoede ben.
    Niet dat ik argwanend wil zijn, maar bij bepaalde mensen voel je dat het je veel energie kost om contact met ze te hebben.
    Hierin moet ik ook steviger in mijn schoenen komen te staan.

  • Beste Frank,
    Ik ben lid van een hobbyclub. Onlangs bood een van de leden een artikel te koop aan via onze groepsapp. Ik reageerde, serieus geïnteresseerd te zijn en nog dezelfde dag het product graag eens te willen zien.
    Een paar minuten kwam op de app de melding: verkocht. En kort daarna een duimpje van de voorzitter. Ik schreef: heb ik iets gemist? De voorzitter schreef: interesse is nog geen kopen.
    Ik vind dit een misselijke rotstreek van zowel de koper als de verkoper. Hier maak ik mij nu al een paar dagen druk om. Hoe kan ik dat keren?
    Op voorhand bedankt voor je advies.

  • Beste Peter,

    Het is toch logisch dat meerdere mensen reageren als een artikel te koop staat? Misschien is de opmerking van de voorzitter niet echt chic, maar dat hij het heeft gekocht, dat kun je helaas niet veranderen… Mijn advies is dit: Je hebt geen controle over wat andere mensen doen, maar je hebt wel controle over je eigen emoties. Is zo iets kleins (het gaat immers om een artikel, niet om je gezondheid of je huis) het echt waard om je druk over te maken? Realiseer je dan dat je dit jezelf aandoet en dat je hier elk moment mee kunt stoppen door gewoon te besluiten: “Het is gebeurd en ik nu focus ik me weer op mijn goede gevoel.” Anders blijf je hangen in een ervaring die je niet meer kunt veranderen met een emotie die slecht is voor je eigen innerlijke rust. Dus gun jezelf iets beters :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Bedankt voor je reactie Frank.
    Het punt is dat ik erg teleurgesteld ben in de personen die mij deze “streek” leveren. Ik had dit niet van vrienden verwacht. Zijn dit dan geen vrienden? Ik dacht van wel. Heb ik het verkeerd ingeschat?
    Het produkt waar het om ging, kan ik ook zelf ergens gaan kopen. Ik hoef het niet eens perse’.
    Inmiddels zijn we een week verder, is de grootste boosheid gezakt en kan ik weer een beetje relativeren. De eerste dagen lukte dat niet.
    Toch zou ik het liefst deze lieden eens flink de waarheid zeggen. Gezellig koffie met ze gaan zitten drinken zit er voorlopig niet in.

    Groeten, Peter

  • Beste Frank,
    Sinds een aantal maanden heb ik geen contact meer met mijn broer en zijn gezin. Ik heb inmiddels begrepen dat het narcisten zijn. Ze minachten en negeren mij volkomen. Eigenlijk speelt dat al veel langer. Dit terwijl ik behoorlijk wat vrienden en kennissen heb. Zelfs toen ik begin dit jaar, bijna de aardbol verliet, toonde men nul belangstelling. Als het kennissen waren had ik er al lang afscheid van genomen. Een probleem is dat ik hen regelmatig tegenkom en dan kijkt iedereen (sinds een poosje ook ik) de andere kant uit. Ik voel mij niet helemaal prettig op die momenten en naderhand ook niet echt. Heb je voor mij een advies?

  • Beste Theo,

    “Als het kennissen waren had ik er al lang afscheid van genomen.”
    Dit is het beste bewijs dat je verder geen energie in deze relatie moet steken. Maar zoals je zegt, soms kun je familie niet vermijden. Als je elkaar negeert, dan voel jij je niet prettig. Mijn advies is om eerst te kijken of je kunt voorkomen dat je ze tegenkomt, maar waarschijnlijk is het moeilijk dat te voorkomen.

    Mijn tweede advies is om dicht bij jezelf te blijven. Realiseer je dat hun houding niets zegt over jou, maar alles over hen. Realiseer je ook dat jij die houding helaas niet kunt veranderen. Je kunt hooguit je eigen houding bepalen. Natuurlijk voel je je niet prettig on je eigen broer negereren, maar wie zegt dat je dat moet? Het was hun keuze, maar die hoef je niet over te nemen. Zegt gewoon gedag en houdt het neutraal. Daarna richt je je aandacht op de andere mensen. Zo doe jij wat je kunt zonder jezelf voorbij te lopen, bepaal je je eigen gedrag los van wat een ander doet èn geef je ook nog het goede voorbeeld (zo kan het dus ook) :)

    De relatie zal hier wellicht niet door verbeteren, maar ook niet door verslechteren. Ik vermoed wel dat je eigen gevoel hierdoor verbetert en daar gaan het uiteindelijk ook om :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Wouw Frank, wat een geweldig antwoord.
    Gewoon goedendag zeggen dus. Dat ga ik doen! Het zal even wennen zijn. Al groeten ze mij niet, ik groet hen wel.
    Tot op heden was het altijd zo, dat ik vooraf al nerveus was, door te denken “zal ik ze tegenkomen?” Dat geeft al spanning en dat wil ik niet. Er is overigens nooit enige ruzie of woordenwissel geweest.
    Door jouw methode, laat je als het ware zien, dat je boven hen staat en dat zal niet meevallen voor narcisten.

    Heel erg bedankt voor je uitstekende oplossing.

    Theo

  • Beste Theo,

    Fijn dat het je kan helpen :)

    Zoals ze zeggen (en ik heb het bordje met die tekst in mijn eigen keuken hangen): “Smile! It confuses people” ;)

    Ga altijd uit van wat je zelf wilt, dan ben je meester over je eigen wereld en haal je de spanning 9 van de 10 keren weg…

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Frank, ik ga een cursus bij je bestellen.

    Groeten, Theo

  • Beste Theo,

    Helemaal prima – heel veel succes en plezier ermee! :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • silvia schreef:

    Wij hebben goedkoop kamerbreed tapijt met isolatie eronder genomen, zodat onze loop- en leefgeluiden beter werden gedempt voor de buren. Voor de radio en tv een koptelefoon genomen voor als we de muziek eens hard willen zetten. En we zeggen tegen de buurvrouw dat we vervelende mensen zijn maar dat we ons best doen. Dat erkennen scheelde al een heleboel.

  • Hoi, ik ben verpleegkundige in opleiding en op mijn werk (verzorgingshuis voor dementen) zit er een vrouw met nah en zij scheldt je regelmatig uit, is altijd chagrijnig, kleineerd je, treiterd he en dreigt je iets aan te doen. Als nieuwkomer heeft ze het op mij gemunt. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan? En hoe zorg ik dat ik het niet teveel aantrek?
    Alvast bedankt!

  • Beste Sanne,

    Dit heeft niets met jou te maken. Als die spanning (in combinatie met haar ziekte) wordt op jou geprojecteerd, maar zeker ook op anderen. Zolang ze die spanning maar kwijt kan, hoeft ze het probleem (de spanning) niet zelf onder ogen te zien. Dus misschien ligt de focus nu op jou, aar je bent zeker niet de enige waar ze dit bij doet. Dus het is niets persoonlijks (althans, het heeft niets met jouw persoonlijkheid te maken, wel natuurlijk alles met de hare).

    Er zijn twee manieren om hier mee om te gaan:
    – – Kom op voor je eigen rechten, vertel haar dat je zo niet wens aangesproken te worden, vraag raad aan collega’s die hier (of met haar) ervaring hebben en probeer als niets helpt een andere werkindeling indien mogelijk. Kortom, doe er iets aan.
    2 – Besef dat het niets met jou te maken heeft. Elke keer als ze uit haar slof schiet, heb dan medelijden, want jij hebt maar een paar momenten per dag met haar te maken, maar zij moet die hele dag met zichzelf en haar spanning doorbrengen.

    De ene manier is niet beter dan de andere, kies de manier die het beste bij je past, dat is altijd het beste :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Een lastige kennis van mij verschafte mij onlangs meer inzicht in mijzelf: problematische communicatie bezorgt mij stress en daar kan ik niet tegen. Ik heb daarom gezegd dat het best wel aan mij kan liggen. Ik wil een bepaald soort communicatie even goed niet. Het is: of communiceren op mijn voorwaarden, of niet communiceren. Ik ben hier keihard in. Nu maar afwachten op de reactie.

  • Dimpie schreef:

    Bij mij werkt terugpakken wel hij heeft zelf afstand genomen

  • ik heb een familielid die denkt dat hij de psycholoog is omdat hij voor zijn werk cursussen moest volgen en probeert dat steeds op mij te projecteren via de mail.
    Als antwoord gaf ik dan slechts: Uit welk boekje heb je dat?

  • Marcel schreef:

    @alma, aan jouw manier van schrijven is te zien, dat je zelf ook niet zo slim bent. Als je anderen wilt domineren en of beledigen, moet je niet als een loser overkomen. Typetjes als jou, worden in het normale leven genegeerd en uitgelachen. Dominante figuren zijn zielige verwende kleuters, die denken dat de wereld om hun alleen draait. Ik laat dat soort mafkezen altijd links liggen, want hufters vreten energie.

  • Judith schreef:

    Hey Mieke,

    Misschien moet je een keer niet rekening houden met een ander maar een keer met jezelf. Want dat is wat je doet. Je laat het over je heen komen. Je laat jouw eigen waarde omlaag. Begin ermee in de kleine dingen. En ook een hele belangrijke jouw zus hoeft het niet met jou eens te zijn. Jij hoeft niet van haar jouw gelijk te krijgen die weet je zelf al. Begrijp je wat ik bedoel? Weetje wat dan het beste is om gewoon jouw grens aan te geven als je het niet meer trekt. Zoals “oke dat is jouw mening maar ik denk daar anders over en ik wil er verder ook niet meer over hebben” of “dat vind jij ja”, ik wil er verder niet meer over hebben” of “Ik heb niet om je mening gevraagd ik wou je gewoon wat vertellen” of “Oke dat is jouw mening ik denk daar anders over en ik vind zo …. dus” . Zoiets je begrijpt nu wel denk ik wat ik bedoel met grens aangeven en je eigen waarde erin toe laten en aangegeven.

    Groetjes Judith

  • Woon al bijna 3 jaar in Ossendrecht en van het begin zijn de buren nr 10 aan het ruzie zoeken. De buren staan bekend als beroeps ruziemakers, maar omdat wij uit Zeeland komen en daar nooit geen last met buren had, vonden wij dit toch vreemd. Wij hebben 21 keer de politie aan de deur gehad en die vonden dat wij niets verkeerd deden. Mediators wij willen wel praten maar de buren nee. Omdat mijn man eens een A 4 tje voor het raam had gehangen, werden wij voor de rechter gesleept, die gaf ons gelijk maar tegelijkertijd werden wij geadviseerd om te gaan verhuizen. Nooit niet nee hoor, ik heb nu twee puppy s , dat zijn rot hondjes volgens hen maar die beestjes zijn nu 7 maanden en die spelen buiten en ze ravotten binnen ze mogen niet Ik heb nog nooit met de bal spelen enz enz. Als ik s morgens op sta kijk ik eerst of er iets verdachts op de plaats ligt, ik vind dat geen leven.Wij hebben nog nooit zoiets mee gemaakt

  • Wat een herkenbaar en leerzaam artikel.
    Dit doet mij echt goed.
    Zelf heb ik ook vaak met lastige personen te maken gehad.
    Oa in een aantal voormalig vriendschappen.
    Ben zelf best wel een gevoelig iemand en was lange tijd ook wel naïef in het aangaan van bepaalde contacten.
    Deze hebben mij veel energie gekost en sommigen waren zelf giftig.

    Vorig jaar augustus heb ik een contact verbroken met iemand die zeer dominant en manipulatief is.
    Voelde me vaak door deze persoon overlopen en heb me nooit echt op mijn gemak gevoeld bij hem.
    Elke keer wist hij me weer in te palmen.
    Ik kon mij er niet tegen verweren.
    Nu ben ik op een punt aangekomen dat ik duidelijker mijn grenzen ga aangeven.
    Er is lang genoeg over mij heen gelopen en dat ben ik echt helemaal beu.

  • Correctie laatste zin 1e alinea; zelf = zelfs

  • Mijn beste en uiterst kundige vriend is erg kritisch op het gebrek aan kennis van anderen. Hij zet alle foute adviezen van hen op internet. Anderen kunnen hem daardoor wel schieten. Maar nou komt het: ze kijken er mij ook op aan.
    “als die vriend van jou komt, blijf ik thuis”. Ik ben echter niet van plan de vriendschap te verbreken. Maar wat moet ik dan wel?

  • Beste Hans,

    Ik vermoed dat mensen er ‘jou niet op aankijken’. Waarom zouden ze ook? Jij kunt er toch niets aan doen of veranderen?

    Je hoeft de vriendschap niet te verbreken natuurlijk. Soms stellen mensen ons voor een keuze, maar die keuze willen we zelf eigenlijk niet maken. Dus kies voor waar jij je zelf het beste bij voelt. Als iemand je wel wil zien, maar alleen zonder die vriend, dan kun je nog altijd kiezen wat (en wie) je zelf het belangrijkst vindt. Maar laat je niet dwingen in een keuze die je niet wilt maken :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Hartelijk dank voor je wijze raad Frank. Ik raak vaak emotioneel de weg kwijt in conflictsituaties. Welke cursus kun je mij adviseren?
    Groeten, Hans

  • Beste Hans,

    Heel graag gedaan :)

    De beste cursus hiervoor is de online training Betere Relaties Met Iedereen. Deze leer je praktisch om te gaan met conflicten en uitdaging in de omgang met andere mensen. Het geeft je veel inzichten in je relaties, je communicatie en de verschillende persoonlijkheden die je ontmoet.

    Maar daarnaast leert het je nog iets belangrijks: Hoe je jezelf kunt blijven in je relaties en alleen energie steekt in de relaties die van nature bij je passen.

    Dat brengt je energie weer terug bij jezelf, waardoor je emoties weer in balans komen als het ware :)

    Ik wens je alvast heel veel succes en plezier met de cursus!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Bij een hobby-vereniging zet ik mijn spullen op een tafel. Ik kom terug van de auto, hebben twee leden mijn spullen op een andere plaats gezet. Er is echter geen sprake van “eigen” plaatsen. Ik ben demonstratief, met spullen en al, nog verder weg gaan zitten. Een paar jaar geleden heb ik in een vergelijkbare situatie iemand tegen de grond geslagen. Dat was dood eng, want ik had mezelf niet meer onder controle. Naar mijn mening heb ik nu beter aangepakt. Echter, deze twee lieden, die kennelijk vaker de boel op zijn kop zetten, ga ik telkens weer zien. Hoe kan ik mij het beste opstellen? Negeren? Echt gezellig is dat ook niet. Hen zeggen voortaan van mijn spullen af te blijven? Een klacht indienen bij het bestuur? Tot slot: welke cursus kun je mij aanraden?
    Groeten, Theo

  • Beste Theo,

    Negeren lijkt me de beste optie. Besef dat elk contact dat je niet goed doet voelen, alleen maar leidt tot meer negativiteit.

    Dat voedt weer opgekropte boosheid uit het verleden, en leidt dus alleen maar tot nog meer negativiteit.

    Verander je focus. Focus op het positieve. Focus op de leuke mensen van de hobby-vereniging en de reden waarom het je hobby is.

    Dat (het veranderen van je focus) is een dagelijkse oefening, zeker in het begin. Maar het gaat je veel rust en geluk brengen :)

    De beste cursus die je daarbij gaat helpen, is de Online Training Nooit Meer Zorgen Of Stress

    Heel veel succes en vriendelijke groet,

    Frank

  • Hartelijk dank Frank. Jij verstaat de kunst om de zaken duidelijk en eenvoudig uit te leggen. Een eerdere cursus bij je, heeft mij goed gedaan.
    Ik weet dat ik wat gevoeliger ben dan gemiddeld. Dat heeft ook voordelen, maar soms even niet. Ik heb belangstelling voor je cursus.

  • Beste Theo,

    Graag gedaan en fijn te horen dat de cursus je heeft kunnen helpen :)

    Er is niets mis mee om gevoelig te zijn. Dat zijn we allemaal, alleen onderdrukt de een het wat meer dan de ander ;)

    Veel succes en vriendelijke groet,

    Frank

  • Georgina schreef:

    Hallo, ik ben dikwijls heel gespannen als we naar vrienden van mijn man gaan.
    Ze reageren altijd erg arrogant. Ze geven nooit complimentjes naar ons toe als we bv iets vernieuwd hebben in huis of als we ons fotoboek laten zien over onze laatste vakantie. Hun gaan al 30 jaar naar Italië en als we dan aan hun gewoon belangstellend vragen of ze niet eens zin hebben in iets anders dan reageerd ze bitserig nee ! Die man die zegt dan nog er is nog genoeg te zien in Italië, maar je merkt dat je er bij beide niet verder op door moet gaan. Van het weekend zag ik hoe ze hun goudvis in een te kleine kom hadden. Ik legde netjes uit, dat het beestje zo niet kon leven, omdat hij te weinig zuurstof kreeg en ze kunnen niet meer dan kleine rondjes zwemmen. Het was allemaal niet waar volgens hun en de vis was gelukkig bij hun.
    Ik stond te koken in het belang van het dier heb ik ook de volgende dag het op internet opgezocht en het was nog erger dan ik dacht. Vissenkommen zijn al in verschillende landen verboden, omdat ze langzaam hun dood tegemoed gaan door te weinig ruimte, zuurstof en vuil in de bak. Ik heb het aan haar doorgestuurd en kreeg als reactie bedankt voor de tip.
    Nu hoop ik wel dat ze er wat aan gaan doen, want zo niet hoef ik ze niet meer te zien !

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Georgina,

    Dat heb je goed gedaan :)

    Ik zie een parallel tussen de vis in zijn kom en wij mensen in onze relaties:

    Als we geen positieve energie krijgen van mensen, dan voelt die relatie ook als een te kleine vissenkom. Dan krijgen we te weinig zuurstof en energie. Daar moet je inderdaad niet te lang in blijven zitten ;)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >