fbpx

Meer geduld met jezelf

Eén van de grootste struikelblokken in je persoonlijke ontwikkeling is ongeduld. Ik denk dat ik niets kan verzinnen wat iemand meer tegenhoudt dan dit. Daarom zeg ik altijd: “Zonder geduld gebeurt er niets – maar mèt geduld is alles mogelijk!” Keer op keer zie ik dat ongeduld elke persoonlijke groei blokkeert. Waarom is dat?

Resultaat zonder geduld bestaat niet.

Alles wat je nu kunt of doet, komt doordat je ermee hebt geoefend. En oefening zonder geduld bestaat niet. Verandering komt meestal in kleine stappen. Veel mensen willen in één stap een kilometer overbruggen. Dat lukt natuurlijk nooit. We voelen ons ook beter bij kleine veranderingen.

Stap voor stap, zo heb je alles geleerd dat je nu kunt: van fietsen tot foutloos schreiven schrijven.

Toch hebben veel mensen haast om iets te bereiken. Zo willen af zijn van hun zorgen, hun relatie spectaculair verbeteren, of topfit zijn. En het liefst vóór volgende week dinsdag! Als ze merken dat dit niet lukt, dan geven ze het op. En een jaar later denken ze: Ik ben er nog steeds niet. Logisch, want in de tussentijd was geen geduld om te oefenen met kleine stappen. De grote stap blijft daardoor ook uit.

Stop met de illusie van ongeduld.

Dus het idee dat iets – in één keer – totaal anders moet gaan, is een keiharde illusie. Het idee dat je met kleine stappen alles kunt bereiken, is veel realistischer. En dat geldt vooral voor jezelf. Het idee dat je direct alle problemen kunt wegtoveren en daarna voor de rest van je leven helemaal Zen bent – dàt is juist de blokkade die je tegenhoud om echte resultaten te bereiken!

Als je wat meer geduld met jezelf zou hebben, zou je dit inzien. Ongeduld is eigenlijk jezelf slaan om in beweging te komen en daarna nog een keer slaan omdat je niet snel genoeg vooruit komt. Hoe goed voelt dat, denk je? Hoe blij wordt je daarvan? Hoe gemotiveerd ben je dan om verder te groeien?

De mensen met een blijvend zelfvertrouwen hebben veel geduld met zichzelf. Want geduld met jezelf en zelfvertrouwen gaan meestal samen. Net zoals ongeduld samengaat met zelfkritiek en onzekerheid.

Hoe krijg je wat je wilt?


Download ons Gratis eBoek: 

Hoe Je Krijgt Wat Je Echt Wilt.

Stap uit je hoofd – en geniet van een ontspannen leven.

Meer dan 35.000 keer gedownload!

“Interessant, boeiend en leerzaam! Het geeft me ontzettend veel steun. Wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb. Het verrijkt echt mijn leven!”

Als je inziet dat ongeduld je grootste tegenstander is en geduld je beste vriend, wat kun je dan doen om meer geduld te hebben met jezelf?

Deze drie tips gaan je helpen:

Tip 1: Verlaag je verwachtingen.

Verwacht wat minder van jezelf. Het probleem is niet dat je niets doet – het probleem is dat je verwacht dat je het perfect moet doen. Hoe hoger de verwachtingen, hoe groter de teleurstelling als je er niet aan kunt voldoen. Let op: als je je verwachtingen verlaagt, ben je géén loser. Je geeft het niet op! Je ben alleen maar slim en maakt het jezelf makkelijker om je succesvol te voelen.

Stel dat ik een marathon loopt. Elke kilometer geef ik mezelf op de kop dat ik sneller had moeten lopen. Hoe goed voel ik me als ik de finish bereik? Hoe goed voel ik me tijdens die veertig kilometer? Als je denkt dat je een marathon in twee uur moet lopen, wees dan voorbereid op een slecht gevoel over jezelf, want dat haal je waarschijnlijk nooit. Maar als je denkt: “Mijn doel is om de finish te halen, het maakt niet uit hoelang ik erover doe”, dan maak je het jezelf veel makkelijker je goed te voelen!

Tip 2: Wees blij met elke groei.

Elke groei is een stap vooruit – zonder uitzondering. Hoe kun je blij zijn wanneer je je doel bereikt, als jezelf niet hebt geleerd blij te zijn met de vooruitgang zelf? Je gaat echt geen feestje bouwen bij de finish, als je op de weg ernaar toe geoefend hebt met ontevredenheid. Tevredenheid is een gewoonte, niet een uitzondering…

Dus wees blij met elke groei. Vier je succes. Proost op een nieuwe gewoonte. Lach als je weer vooruitgang hebt geboekt. Mensen zeggen altijd: “Ach, dat is maar een klein stapje, het stelt niet zoveel voor.” Klopt, maar al die stappen samen zorgen ervoor dat je je doel bereikt. Je kunt geen enkele stap missen, want anders bereik je nooit de finish. Dus waardeer elke stap!

Tip 3: Gun jezelf alle tijd.

Dit is de vraag: “Hoeveel geduld moet ik met mezelf hebben? Mijn suggestie: zoveel je nodig hebt om je goed te voelen. Ik persoonlijk gun mezelf alle – echt alle – tijd om iets te leren en te groeien. Ik heb geen enkele deadline. Nu kun je zeggen: “Als je jezelf niet onder de k..t schopt, dan gebeurt er waarschijnlijk niets.”

Maar mijn ervaring is dat als ik mezelf schop, ik alleen maar blauwe plekken krijg. Daar knap ik niet van op – en jij ook niet. Gun jezelf gewoon de tijd die je nodig hebt om je doel te bereiken, hoelang dat ook mag duren. Je zegt toch ook niet als kind: “Ik heb nu een maand geoefend met fietsen, maar het lukt me nog steeds niet! Ik geef het maar op…”?

Laat je interne spanning los.

Als je deze drie tips toepast, dan heb je automatisch meer geduld met jezelf. Dit weten verandert niets, maar dit toepassen verandert alles! Misschien dat je omgeving dan nog steeds weinig geduld met je heeft, maar jijzelf in ieder geval wèl. Misschien dat een ander dan nog spanning creëert, maar jij hebt in ieder geval je interne spanning losgelaten.

En dan ontstaat er automatisch ruimte voor je zelfvertrouwen om te bloeien…

Wil je meer zelfvertrouwen? Bestel dan deze e-cursus:

Wil Jij Meer Zelfvertrouwen?

Volg dan de Online Training Blijvend Zelfvertrouwen en voel je weer zeker over jezelf.

15.000+ cursisten gingen je voor!

Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • Yvonne schreef:

    Het besef dat ik alle tijd van de wereld heb spelen mijn gedachten af en toe op dat ik moet opschieten, dat het niet snel genoeg gaat omdat ik nog diverse andere rompslomp erbij heb nl.
    huishoudelijk werk(schoonmaak, opruimen, strijkwerk, wassen) boodschappen doen, avondeten maken, hond uitlaten. Ik ben bezig aan de franse lessen. Dit bevat leeswerk en maakwerk. Om een les eerst gewoon door te lezen ben ik al 1,5 week verder. Daarna werk ik de franse les in gedeeltes af. Ik sla ook weleens een dag over. De vermoeidheid die parten speelt. Totaal zijn het 60 lessen. Ben momenteel les 45 aan het afwerken. In mijn gedachten was ik al aan het rekenen om het op een bepaalde manier te plannen door meer lessen dit jaar, 2016, af te hebben. Ik voelde de stress al opkomen en de gejaagdheid. Het gevoel dat ik mijzelf weer een druk ging opleggen. Ik heb het maar weer losgelaten. Ik houd mijn eigen tempo aan want het moet wel leuk blijven. Ik maak op deze manier dan ook wel mijn vorderingen. Maar met het opbrengen van meer geduld eigenlijk.

  • Oeps die is raak ! Geduld is / was ( nog ) niet mijn sterkste kant Eyeopener voor mij Dank daarvoor

  • Istell schreef:

    Oh…..deze blog raakt me behoorlijk. Dank je voor deze wijsheid die ik in mijn ongeduld over het hoofd zag.

  • Beste Yvonne,

    Een goede beslissing om wat meer de tijd te nemen.
    45 van de 60 lessen al afhebben is ook een compliment waard!
    Maar we vergeten vaak wat we hebben gedaan en focussen op wat we nog moeten doen…

    Het blijft altijd leuk – zolang je je eigen tempo aanhoudt (ik draai jouw zin even om).
    En je bent toch begonnen met Franse les omdat je het leuk leek?

    Bonne chance!
    Frank

  • Beste Rik en Istell,

    Graag gedaan :)

    Als iets je raakt, dan moet je er iets mee doen!
    (je ‘moet’ natuurlijk helemaal niets, maar bij wijze van spreken)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Ja, grappig om te lezen dit. Ik weet nog heel goed dat mijn oudste zoon leerde fietsen. Eerst met zijwieltjes. Wat was ik trots. Hierna ging hij zo hard door de bochten dat de zijwieltjes de grond niet meer raakten (ze waren vanzelf omgebogen). Hij besefte niet eens dat hij los fietste.

    Later weer de overstap op een grotere fiets (een beetje te groot eigenlijk). Ook spannend in het begin. Eerst een paar keer vallen in het gras, maar al gauw ook weer onder controle. En elke stap vooruit was weer een compliment waard.

    Toen ik later mijn eerste hond ging trainen was het net zo. Stapje voor stapje. Oefenen, klikken, stapje terug. Goed gedaan. Knappe hond, etc. En nu heb ik een hond die “alles” kan en leuk vindt.

    En het vreemde is dat je richting je kind en hond trots bent op elke stap die ze zetten. Mild en complimenteus.

    Maar als het dan jezelf betreft zijn er opeens wel die rare hoge verwachtingen. Het “moet” allemaal in een keer goed.

    Ik ben echter superblij dat ik dat inmiddels afgeleerd heb. Ik ben inmiddels bijna net zo mild voor mezelf als dat ik voor mijn kinderen of honden was en dat leert een stuk lekkerder!

    En ook in de omgang met andere mensen, en dan collega’s in het bijzonder, is het ook een stuk aangenamer als jezelf opeens veel geduldiger bent. Je wordt er echt een aardiger mens van.

  • Dag Frank,

    Ten eerste vind ik je artikelen en schrijfwijze super.

    Klinkt goed en logisch, maar komt geduld ook niet met de jaren naarmate je ouder wordt?
    voormijzelf denk ik dat ik eindelijk door heb dat ik geduldiger moet zijn en accepteren dat het bij de een wat sneller gaat dan bij de ander. En dat ik mezelf en de situatie dus moet accepteren als het niet zo snel gaat zoals ik het zou willen. Dan komt het opbrengen van geduld zelf .

  • Jeanette schreef:

    Hallo Frank,

    Ook een kunst om het zo kort en duidelijk uit te leggen! Mijn perfectionisme had ik nog niet met ongeduld in verband gebracht. Ik woon in het buitenland en ben met een universitaire studie bezig. Het schrijven van werkstukken in een andere taal kost me enorm veel energie, waarschijnlijK ook omdat ik te hoge verwachtingen van mezelf heb.
    Vandaag heb ik bijvoorbeeld te weinig opgeschoten
    (zeg ik me zelf steeds). Het lezen van jouw Blog komt op een goed moment. Bedankt!

    groeten Jeanette

  • Beste Nick,

    Inderdaad, we hebben meer geduld met kinderen en dieren dan met onszelf…
    En als je aardig bent voor jezelf, wordt je ook aardiger voor anderen.

    Mooie inzichten! Fijn dat je hardheid hebt losgelaten en mildheid hebt teruggevonden :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Hulya,

    Dank je wel, fijn dat te horen :)

    Inzicht komt niet per se met de jaren, maar wel met meer ervaring :)
    (sommigen hebben veel inzicht, ook al zijn ze jong – anderen niet, ook al zijn ze ouder)

    Maar inderdaad: als je inziet dat ongeduld niet (of contraproductief) werkt, dan kunnen we niet anders dan dit langzaam te accepteren en met die acceptatie komt inderdaad automatisch meer geduld.
    Het gaat nooit zo snel als we willen, maar aan een zaadje kun je ook niet trekken totdat het een boom is, groeien heeft tijd nodig :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

    Maar

  • Beste Jeanette,

    Graag gedaan :)

    Ja, perfectionisme creëert hoge verwachtingen en hoge verwachtingen creëren ongeduld: ze gaan altijd samen.

    Er zullen altijd dagen zijn dat we opschieten – èn ook dagen dat we minder kunnen doen.
    Maar het feit dat je een universitair werkstuk in een vreemde taal schrijft is al iets bijzonders en een compliment waard :)

    Zet ‘m op en veel succes!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Yvonne schreef:

    Ja dat klopt en jouw formulering sluit beter aan.

    Bedankt.
    met groeten,
    Yvonne

  • Yvonne schreef:

    Met het trainen van mijn hond moest ik als het ware engelengeduld voor hebben. Mijn geduld werd echt op de proef gesteld. Ik had zelfs momenten dat ik mijn hond aan het afkraken was. Je kan niks, werk tegen, wil niet luisteren, het wordt niks…etc. Ik heb toen de knop omgedraaid van niet boos worden, andere keer beter. Negeren als iets niet lukt. Vervolgens ging het langzaam aan beter met de trainingslessen met mijn hond. Maar jeetje wat heeft mij dat energie en tijd gekost. Nu is er wel veel plezier. Mijn echtgenoot zei je mag er trots op zijn wat je bereikt hebt want je hebt er nu een goeie hond aan. Is toch ook weer wat waard. Geduld hebben is een schone zaak !

  • Beste Yvonne,

    Tja, een hond begrijpt niets van het concept van opschieten, deadlines of doelen.
    Dus je hond heeft jou (onbewust) ook een beetje getraind? We kunnen kennelijk ook nog wat van dieren leren :)
    Geduld hebben, plezier hebben en trots zijn op wat je hebt bereikt, gaan meestal samen…

    Veel plezier en vriendelijke groet,
    Frank

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >