Mensen hebben moeite met nee zeggen, omdat ze hun eigen mening en behoeften niet genoeg waarderen. Ze geven voorrang aan wat een ander wil en lopen daarmee zichzelf voorbij. Dit artikel laat je zien waarom dat zo is.
Ben jij een pleaser?
Wil je anderen niet teleurstellen? Zit je agenda overvol, omdat je alles voor iedereen doet? Wil je iets niet, maar doe je het toch? Wil je het liefst iedereen te vriend houden? Loop je jezelf regelmatig voorbij? Dan ben je, wat ze noemen, een pleaser: iemand die geen nee kan zeggen.
Waarom willen we anderen tevreden stellen?
Daar zijn een heleboel redenen voor. We voelen ons verantwoordelijk. We willen graag helpen. We willen anderen niet teleurstellen. We willen niet dat ze ons afwijzen. We willen conflicten vermijden. We willen niet egoïstisch overkomen.
De drang tot pleasen komt voort uit een gebrek aan zelfwaardering en zelfvertrouwen. Als je jezelf meer zou waarderen, zou je ook jouw tijd, behoeften en wensen waarderen. Deze zijn immers net zo belangrijk als die van een ander. Als je meer jezelf zou waarderen, zou je je eigen mening net zo belangrijk vinden als die van de ander. Dan zou je achter je mening staan en je niet laten ompraten.
Als je meer zelfvertrouwen zou hebben, zou je minder bang zijn om niet aardig gevonden te worden. Dan zou de mening van een ander je minder raken. Je zou sterker hechten aan je eigen mening en inzien dat je het niet iedereen naar de zin kunt maken.
Wil jij meer zelfvertrouwen?
Volg dan deze online cursus Meer Zelfvertrouwen.Voel je zeker, sterk en goed over jezelf – wat er ook gebeurt. Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!
“De cursus zelfvertrouwen is het bedrag dubbel en dwars waard! Ik sta steviger in m’n schoenen, al vanaf de eerste les!“
Bestel direct – nu voor € 47
Krijgen wat je wilt door altijd ja te zeggen.
Veel van ons huidige gedrag en emoties ontstaan in onze jeugd. Het kan zijn dat je een kritische ouder hebt gehad, die je graag tevreden wilde stellen. Het kan zijn dat je merkte dat je bevestiging en positieve aandacht kreeg als je deed wat anderen wilden. Het kan zijn dat je bang was verlaten te worden als je nee zou zeggen. Als je denkt dat je altijd wilt pleasen, komt dat hierdoor: het is voor jou dé manier om te krijgen wat je wilt: betere relaties, aandacht, bevestiging, gevoel van waarde of liefde.
Belangrijk, maar niet ten koste van jezelf.
Al die dingen zijn ook belangrijk en iedereen heeft ze nodig. Maar niet ten koste van alles. Niet ten koste van jezelf. Je kunt ook goede relaties hebben zonder altijd te pleasen. Hetzelfde geldt voor aandacht, bevestiging, en de rest. Sterker nog: je krijgt het waarschijnlijk eerder door niet iedereen tevreden te stellen. Want er zijn altijd mensen die misbruik maken van jouw verlangen om te pleasen.
Sociaal zijn is een kracht, maar ook een valkuil.
Pleasen door anderen tevreden te stellen, zie je het meest bij sociale mensen: de personen die betrokken zijn en veel voor anderen over hebben. Dat is een heel mooie eigenschap. Zonder sociale mensen zou de wereld een stuk harder zijn. Hoe mooi die eigenschap ook is, het is tegelijkertijd ook een valkuil. Door anderen altijd tevreden te houden, stellen we onszelf teleur. Door altijd ja te zeggen, zeggen we nee tegen onszelf. Door altijd de ander voor te laten gaan, gaan we aan onszelf voorbij.
De kunst van het nee zeggen.
Het vermogen om nee te zeggen, is een heel belangrijke vaardigheid. Je kunt dit op een heleboel manieren doen:
– Sorry, maar daar kom ik op dit moment niet aan toe.
– Ik moet voorrang geven aan andere zaken.
– Ik ben niet de aangewezen persoon hiervoor.
– Heb je zelf al alles geprobeerd?
– Het komt me nu niet goed uit.
Als iemand het beleefd vraagt, zeg dan beleefd nee en verklaar jezelf. Als iemand niet wil luisteren, zeg dan gewoon nee. De meeste mensen vinden dat ze zichzelf moeten verklaren. Maar de uitleg “Ik heb hier geen zin in” is toch ook een verklaring? Het feit dat je het niet wilt, zou voor de ander toch voldoende moeten zijn?
Egoïsme of zelfwaardering?
Een pleaser zal nooit een egoïst worden, dat zit er gewoon niet in. Daar hoef je niet bang voor te zijn. Door vaker nee te zeggen kun je nog altijd sociaal zijn, maar niet meer ten koste van jezelf.
Kies voor wat jij wilt, vertrouw jezelf en waardeer jezelf. Daarmee krijg je meer positieve energie. Uiteindelijk willen we pleasen omdat we denken daar gelukkig van te worden. Maar je kunt nooit gelukkig worden door stelselmatig je eigen behoeften te negeren. Geluk is juist het rekening houden met je eigen behoeften.
Wil je beter leren nee te zeggen? Wil je een sterk en blijvend zelfvertrouwen?
Bestel dan nu deze e-cursus:
Vergroot Je Zelfvertrouwen!
Volg de Online Training Blijvend Zelfvertrouwen.– Stop met zelfkritiek.
– Geloof in je eigen kracht.
– Geef je grenzen aan.
Je ontvangt:
– 13 Praktische lessen met effectieve handvatten.
– Uitgebreide vragen en bewezen oefeningen bij elke les.
– 3 Geweldige eBoeken met 500 pagina’s extra inzichten.
Leer in je eigen tempo, met levenslange toegang.
Coach jezelf en vergroot je zelfvertrouwen!
Meer Informatie
Bestel Direct voor € 47
Ik vind dit een fantastische artikel. Het is een eye-opener en leert mijzelf en mijn situatie beter begrijpen. Met dit begrip kan ik mijn situatie zeker een ander wending geven. Hartelijk dank Frank voor deze inzichten. Groetjes, Ranu.
Ik ben gezinsbegeleider bij ouders met een verst. beperking. Deze ouders wonen zelfstandig en ik kom er soms 1x per week, soms iets vaker.
Steeds vaker kom ik in conflict met mijzelf. Regelmatig zijn er afspraken met andere instellingen waar deze ouders naar toe moeten, en ik erbij ben ter ondersteuning. De ouders vinden het erg gemakkelijk dat ik een auto heb. Deze auto is mijn privé- bezit en heb ik feitelijk alleen nodig voor mijn vervoer van mijn woning naar mijn werkplek, en van mijn werkplek naar de klant.
Toch gaan de klanten er van uit dat ik hen ophaal voor de afspraak, en als ik hen niet ophaal komen ze niet op de afspraak. Ze krijgen wel een rekening van de gereden kilometers, ook de reistijd declareer ik.
Ik maak het telkens bespreekbaar met mijn collega’s, die dit ook doen én er geen problemen mee hebben. Ook met de manager, die aangeeft dat ik ervan uit moet gaan dat ik geen auto heb, en dus ( in mijn hoofd ) moet doen alsof ik op de fiets ben. Toch zijn ook doelen van klanten -om contact met hen te behouden, of soms inzicht te houden- gericht op het ophalen van moeder en kind, ter ondersteuning in het consultatiebureau, en terugbrengen van de klant, in mijn auto. ( dit is wat mij betreft een vreemd doel, het maakt een klant afhankelijk van mijn auto)
Tuurlijk, klanten hebben het recht om het te vragen, ik heb het recht om nee te zeggen, én toch ben ik telkens weer de taxichauffeur. ( vaak denken klanten er ook niet aan om kleingeld mee te nemen, dus de parkeerkosten zijn ook voor mij, en niet terug te halen, én als ik ernaar vraag, ze hebben vaak weinig geld, niet in huis, volgende week) én zo vraag ik soms weken achter elkaar naar die ene stomme euro- denk ik weer; Ach, laat ook maar!
Het nee zeggen is vooral lastig als mijn auto bij de klant voor de deur staat. (dus ik kan moeilijk zeggen dat mijn auto het niet doet ) Ik wil ook liever niet liegen tegen de klanten, want ze komen me waarschijnlijk toch ook weleens tegen. Ik wil hierover dan ook niet weer in conflict komen met mijzelf. Ook wil ik niet vanuit de werkplek met de fiets gaan, want dan kom ik nog niet voor mijzelf op.
Ja, ik ben een pleaser, wil het graag goed doen, privé en ook in mijn werk. Als klanten mij minder aardig vinden omdat ik geen taxichauffeur wil zijn, ik geloof niet dat ik hier veel last van zou hebben. Waar ik dan wel last van heb is dat andere instellingen dit ook verwachten, en het dan weer lijkt alsof ik niets voor/met de klant wil doen.
Het is mijn probleem, en ik wil ervan af!
Beste Charlotte,
Een heel verhaal…
De kern lijkt mij dat je moet kiezen tussen doen wat je niet wilt en je schuldig voelen naar anderen. Welke is belangrijker? Welke zou je kiezen als je leven er – bij wijze van spreken – van afhing? Dat is de hamvraag. Denk daar eens goed over na…
Daarnaast kun je je natuurlijk afvragen of je je wel schuldig moet voelen. Je hebt altijd een keuze te bepalen hoe je je wilt voelen en je kunt dat altijd veranderen.
Met vriendelijke groet,
Frank
Hoi Frank,
Inderdaad een heel verhaal. Het is wel een “uitdaging”.
Gisteren is het gelukt! Zonder schuldgevoel, want het kind kreeg wél wat het nodig had.( treinen rijden ook!) Nu nog kijken hoe het met mijn schuldgevoelens gaat als de ouders niet gaan, en ze de kinderen tekort doen!( al schrijvende bedenk ik me: Inderdaad, de ouders doen de kinderen tekort, niet ik)
Ik ga goed nadenken over je vraag!
Bedankt voor weer een stukje inzicht.
Charlotte
heel duidelijk en verhelderend. Precies het proces dat ik de afgelopen tien jaar heb doorlopen, voor mezelf kiezen en ja daar ben ik gelukkiger van geworden. Maar wel met een hoge tol; contacten met familie ernstig verstoord. Omdat ik niet doe wat zij van me verwachten…..dus de wil om te pleasen kwam voort uit angst om anderen te verliezen, en die angst bleek gegrond….Als ik niet voor mezelf had gekozen had ik ws nog meer contact gehad; maar ja, geen fijne contacten en het had mijzelf geen goed gedaan. Ik ben er absoluut voor om voor jezelf te kiezen, je krijgt er een hoop positiefs voor terug, en tegelijk zul je in het reine moeten komen met de weerstand die je ontmoet. Ik zie het als een uitdaging om daar moedig mee om te gaan….
Mooie inzichten en aanvulling Jeanne :)
Veel succes en vriendelijke groet,
Frank
Ook ik ben een pleaser, er zijn wel dingen waar ik nee tegen kan zeggen, op het werk en bij verenigingen gaat dat aardig en stukken beter dan een paar jaar terug.
Maar er zijn ook dingen waar ik te ver in meega, veel te ver zelfs..
En dan bedoel ik op gebied intimiteit met iemand, als ik een date heb bijvoorbeeld, en ik zie in die eerste avond al, “dit word niks, ik vind hem niet leuk” en deze jongen wil dan wel een afscheidskus, ga ik er toch in mee, terwijl heel mijn lijf zegt dat ik het niet wil, om vervolgens met hele omwegen van hem af te komen, en de goede woorden moet zoeken om hem duidelijk te maken dat ik hem echt niet leuk vind..
En zo zijn er nog heel veel andere dingen, vrienden, familie, relaties enz.
Familie is ook een groot probleem voor mij, heb het gevoel dat ik me altijd maar aanpas aan hun maar andersom gebeurd het nooit, als ik een keer mijn mening geef krijg ik de volle laag en dat doet zo’n pijn dat ik dit meestal maar niet doe en met een rotgevoel weer naar huis ga.. Heb het gevoel dat het niet uitmaakt hoe ik doe, heb toch een rotgevoel. Uiteraard is dit niet alle keren dat ik hun zie, gelukkig maar.