Hoe krijg je innerlijke vrede

Innerlijke vrede, wie wil het niet? Ik geloof dat iedereen streeft naar geluk en de belangrijkste kern van geluk zit in jezelf. Het is de rust, de vrede die je krijgt als je je innerlijke twijfel en spanning oplost. Dus hoe krijg je nu die innerlijke vrede? Moet je er iets voor doen of moet je er juist iets voor laten?

Innerlijke vrede – maar eerst nog even dit doen…

Wat staat je innerlijke rust in de weg? Wel, dat zijn problemen. Problemen veroorzaken spanning. Je wilt het huidige probleem eerst oplossen en dan… dan zul je vrede kennen en gelukkig zijn. Dus iedereen is heel druk bezig met problemen oplossen, wat die problemen ook zijn.

We moeten eerst een nieuwe partner zoeken, of eerst een fijner huis vinden. In de tussentijd moeten we ook nog fitter en slanker worden. En oh ja, het zou ook nog fijn zijn als het plafond is geschilderd en we wat meer geld overhouden aan het einde van de maand… We hopen dat onze doelen ons gelukkig gaan maken.

Geen innerlijke vrede door deze illusie.

’s Avonds zijn we bezig met piekeren over wat er nog allemaal gedaan moet worden. We zijn altijd bezig met bedenken wat de volgende stap moet zijn. Innerlijke rust en vrede? Daar hebben we helemaal geen tijd voor. Er is nog zoveel te doen!

En dat zal voorlopig nog zo blijven. Elke dag stappen we opnieuw in de mallemolen van het leven, zoals een hamster in een tredmolen stapt. Dus de eerste stap naar het krijgen van innerlijke vrede is deze illusie los te laten: “Ik krijg pas innerlijke rust als alles gedaan is.” Gaat nooit gebeuren!

Een vliegende kameel.

De tweede stap is inzien dat rust en vrede in jezelf zitten, niet in de buitenwereld. De buitenwereld is zo mogelijk nòg chaotischer dan onze innerlijke belevingswereld. Wachten tot de wereld klaar is met uitdagingen is als wachten op een kameel die kan vliegen. Misschien bestaat het wel, maar ik zou er niet op rekenen…

In de tussentijd kun je zelf aan de slag. Innerlijke rust en vrede is een intern proces. Het begint ermee de spanning in je eigen hoofd op te ruimen. Je kunt wachten tot je vervelende collega aardiger wordt, de belastingdienst je geld terug geeft en de banken een betere rente gaan betalen… Maar terwijl je daarop wacht, kun je vrede en rust in jezelf vinden.

Waar komt de spanning vandaan?

Begin ermee te onderzoeken waar de spanning in je hoofd vandaan komt. Wil je alles controleren? Wil je iedereen tevreden stellen? Ben je misschien te zelfkritisch? Moet anderen doen wat jij wilt? Zomaar vier voorbeelden die verantwoordelijk zijn voor 80% van de spanning in je hoofd.

Onderzoek het en vraag jezelf af: gaat dit me gelukkig maken? Geeft het me rust of spanning? Ga ik het ooit wel bereiken? Is het realistisch, is het haalbaar? Of moet ik dit loslaten en accepteren dat het is zoals het is? Alleen dat laatste is de weg die leidt naar meer innerlijke rust.

Gefeliciteerd – je bent op de helft!

Want met elke acceptatie vermindert de spanning, twijfel en onrust in je hoofd. Er zijn natuurlijk heel veel lagen met spanning in ons hoofd, dus dit doe je niet even op een doordeweekse dinsdag. Het is een proces dat lang kan duren. Maar als het je lukt om deze spanning op te ruimen, ben je al op de helft van je weg naar innerlijke vrede.

Ervaar je dan echte rust en vrede? Ja, voor een groot deel wel. Het is al een wereld van verschil met vroeger. Het voelt al een stuk lichter. Als ik hard in je arm knijp en na een jaar plotseling loslaat, dan voelt dat als een enorme opluchting nietwaar? Maar er is nog meer mogelijk…

Innerlijke vrede is geen ‘Peace of mind’.

Als je oefent, kom je er vanzelf achter dat de hersenen altijd wel een bepaalde vorm van spanning vasthouden. ‘Peace of mind’ kun je nooit helemaal vinden in je hoofd. Er is juist een wereld van rust buiten je denken Of liever gezegd: als je niet zou kunnen denken, zou je ook nauwelijks spanning ervaren…

Om deze wereld van rust te ervaren, hoef je niet iets te doen. Sterker nog, je kunt er niets voor doen, je hoeft er alleen maar iets voor te laten. Wat je kunt loslaten is je obsessieve gehechtheid aan denken. Dan merk je vanzelf dat je in een wereld van rust en kalmte terechtkomt.

Een wereld achter je gedachten.

Ook dit is een proces dat lang kan duren, soms zelf jaren. Veel mensen bereiken nooit dit punt: ze zijn zo gefocust op hun gedachten dat ze nooit die wereld van rust erachter ontdekken. Begin je eens te focussen op je zintuigen. Want door te focussen op het één (je zintuigen) laat je automatisch het andere (je gedachten) wat meer los.

Ergens op deze tocht beland je in een vacuüm: het moment dat je ‘even’ niet meer denkt, het moment tussen twee gedachten in. Dan besef je hoe stil het kan zijn als je niet meer luistert naar die continue gedachtenstroom. De wereld lijkt dan stil te vallen, maar eigenlijk is het je eigen hoofd dat stil wordt…

Ik ben hier, dus ik besta.

Een beroemde uitspraak is: ‘Ik denk, dus ik ben.” Maar dat is onzin. Je bestaat, dus je bent. Je hoeft er niet per se voor te denken. Je bestaat ook zonder dat dictatortje in je hoofd. Die je aanspoort om als een gek te gaan rennen in je eigen tredmolen. Omdat dìt moment volgens hem niet goed genoeg is. Echte innerlijke vrede is tevreden zijn met wie je bent en waar je bent!