Waarom erger ik me aan mensen?

Irriteren andere mensen jou? Als je je ergert aan mensen, wat zegt dat dan over jou? Sommige mensen zijn onuitstaanbaar, maar de meeste mensen zijn een spiegel voor je eigen spanningen.

Waarom doen sommige mensen het stoom uit je oren komen? Hoe kan het zijn dat je de ene persoon helemaal geweldig vindt en de ander je mateloos irriteert? Wat zit daar achter?

Zijn mensen irritant of ben ik zelf gespannen?

Als je je ergert aan mensen, dan frustreer je vooral jezelf. Want al die ergenissen zorgen alleen maar voor spanning in je hoofd. Is je irritatie wel terecht? Irriteer jij je mateloos omdat die ander gewoon vervelend is – of haalt de ander de spanning die in jezelf zit, naar boven?

Dat is een heel groot verschil! Want je moet wel weten waar die spanning vandaan komt…

Kijk eens naar de personen in jouw omgeving. Bepaal hieronder in welke irritante categorie ze vallen. Ergeren of irriteren aan mensen – waarom doe je dat?

Lees de tips hoe je hiermee omgaat.

Wat is de les van irritatie?

Laatst stelde iemand me een vraag op Facebook:” Hallo Frank, ik probeer achter te komen wat de oorzaak is als je een hekel aan iemand hebt. Wat zegt dat over mezelf?”

Een mooie vraag! Uit de vraagstelling begrijp je al dat de schrijfster denkt dat die irritatie haar ook iets kan leren over zichzelf. En in veel gevallen klopt dat ook.

Maar laten we eerst eens beginnen met de mensen die ons niets kunnen leren – helemaal niets:

Categorie 1: De geboren irritant.

Deze persoon irriteert niet alleen jou, maar bijna iedereen. Hij of zij is negatief, opdringerig, betweterig, ongeïnteresseerd, asociaal of gewoon bot. Kortom, dit is gewoon een lastig persoon en dat heeft niets met jou te maken.

Mijn suggestie is om deze mensen zo veel mogelijk te vermijden.


Hoe krijg je wat je wilt?

Download ons gratis eBoek Hoe Je Krijgt Wat Je Echt Wilt.

Stap uit je hoofd – en geniet van een ontspannen leven.

Meer dan 35.000 keer gedownload!

“Interessant, boeiend en leerzaam! Het geeft me ontzettend veel steun. Wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb. Het verrijkt echt mijn leven!”

Hoe je alles krijgt wat je wilt


Categorie 2: De part-time irritant.

De parttime irritant is iemand die op zich best sympathiek is, maar je enorm irriteert op één bepaald gebied. Dit is bijna altijd gekoppeld aan een eigenschap of overtuiging die haaks staat op de jouwe. Als jij positief bent, dan erger je je aan klagers. En natuurlijk ook vice versa.

Ik kreeg ooit een e-mail: “Hou nou toch op met dat irritante positieve gedoe! Ik word er helemaal depressief van!” En vervolgens een paar A-4tjes met klachten en kritiek.

Tja, iemand moet toch een hobby hebben, nietwaar?

Stel dat ik milieufanaat ben die zijn theezakjes recyclet – en jij verbrandt plastic in je achtertuin, dan zullen we het nooit eens worden. Als jij al twintig jaar dezelfde partner hebt en ik elke week een nieuw vriendin, dan denk jij “Wat triest!” en ik “Wat saai!” De verschillen zijn gewoon te groot.

Tot zover de mensen die ons parttime of fulltime irriteren. Maar er zijn nog drie interessante categorieën waar je ook zelf iets van kunt leren!

Categorie 3: De onbewuste irritant.

Dit is iemand die jij onbewust irritant vindt, zonder dat je er een verklaring voor kunt geven. Toen ik ooit iemand voor het eerst ontmoette, gingen de haren op mijn armen recht omhoog staan.

Ik kreeg gewoon een heel slecht gevoel bij die persoon. Het was niet te verklaren, want hij was vriendelijk en communicatief. Maar mijn gevoel zei: “Hier klopt iets niet.” Ken je dat gevoel?

In de loop der jaren was er geen enkele reden om die persoon te wantrouwen. Maar toch, het gevoel ging nooit helemaal weg. Uiteindelijk bleek die persoon inderdaad niet helemaal zuiver op de graat. Als je bij iemand een slecht gevoel krijgt, luister er dan naar.

Dat gevoel is er niet voor niets. Kennelijk pakt je interne antenne iets op wat je hersenen niet registreren. Logisch, want je zintuigen zijn veel gevoeliger dan je verstand.

Categorie 4: De spiegel irritant.

Soms erger je je aan een ander, terwijl die dezelfde eigenschappen heeft als jij. Ken je mensen die altijd klagen dat anderen zo ontzettend zeuren? Precies! Heel vaak ben je je niet eens bewust dat jullie op een bepaald gebied veel op elkaar lijken.

We zien nu eenmaal sneller de balk in andermans oog, dan de splinter voor ons eigen netvlies. Je hebt lef nodig om open te staan voor de suggestie dat de irritant jou ook iets kan leren.

Dus als iemand je irriteert, vraag jezelf dan af: “Zit er iets in mijzelf dat ik herken in de ander? Is dat misschien wat me werkelijk irriteert?” Dat is wat de schrijfster bedoelde aan het begin van dit artikel. Overigens kan alleen jij dat bepalen.

Wees eerlijk tegen jezelf: je hoeft niet op zoek te gaan naar fouten die er niet zijn, maar als je ervan kunt leren, waarom niet? Vaak zetten we hiermee onze persoonlijke groei in een versnelling en creëren we zo betere relaties.

Categorie 5: De bewonderde irritant.

Dit is de lastigste categorie. Het kan zijn dat je iemand irritant vindt, die je onbewust eigenlijk bewondert.

De Popie Jopie op het werk is irritant, want eigenlijk zou jij graag in het middelpunt van de belangstelling willen staan. De succesvolle kennis is vervelend, want hij herinnert je eraan dat je zelf je doel nog niet hebt bereikt.

Nogmaals, het hoeft natuurlijk niet zo te zijn. Maar is het niet interessant te weten of er een kern van waarheid in zit?

Dit is in feite wat afgunst is: een compliment dat op een verkeerde manier wordt gepresenteerd. Als iemand ooit jaloers op je is en je vervelend behandelt, weet dan dat die persoon je eigenlijk bewondert – maar nog niet de moed heeft om je gewoon een compliment te geven.

Ik vond ooit een collega zeer bot, totdat ik erachter kwam dat ik zijn directheid eigenlijk wel bewonderde. Soms ergeren we ons aan een eigenschap die we zelf missen.

Waar gaat het nu werkelijk om?

Of iemand nu een geboren irritant is, of een spiegel waar je van kunt leren, de vraag is: “Hoe gaat we om met irritante mensen? Hoe komen we erachter in welke categorie ze vallen? Hoe maak ik me minder druk om anderen en blijf ik dichter bij mezelf?

Want dit is de kern van irritatie: jij persoonlijk schiet er niets mee op! Het geeft alleen maar stress en onrust en dat kun je missen als kiespijn.

Ik zeg niet dat je een heilige moet worden, maar uiteindelijk gaat het niet om de ander.

Het gaat om jou en mij zelf. Hoe willen wij ons voelen? Waar willen wij onze aandacht op richten? Op de gebreken van een ander – of op uitdagingen in onszelf?

Door je aandacht te richten op je eigen persoonlijk groei, krijg je niet alleen een beter gevoel over jezelf, maar ook over andere mensen. Het resultaat is dat je automatisch kiest voor positieve en gezonde relaties.
De volgende e-cursus gaat je hierbij helpen:


Wil jij gezonde relaties?

Volg dan deze online cursus Betere Relaties met Iedereen.

Geef je grenzen aan en los je relatieproblemen op.

Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!

“Jouw cursus is zo verhelderend! Was ik daar maar eerder bewust van geweest. Het geeft me veel voldoening – en het werkt!”

Verbeter je relaties


Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • Christian schreef:

    De titel hoort te zijn: ‘Waarom erger ik me aan mensen?’
    Je kunt iemand irriteren, dan ben je zelf degene waaraan mensen zich ergeren. Als een ander jou irriteert, erger jij je aan diegene.
    In het artikel zelf kom ik de fout ook nog een paar keer tegen.

  • Beste Christian,

    Ja heel irritant die taalfouten…

    Bij deze aangepast (voor zover dat kon) – bedankt voor je feedback :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Hallo Frank,

    Ik irriteer me al heel lang aan m’n buurman, die alles met veel lawaai doet (‘stampt’ door het huis, gooit de klep van de bak buiten hard dicht, laat z’n kinderen door het huis rennen, enfin, als hij thuis is, is hij erg aanwezig (heb er al 2x wat van gezegd, maar het wordt niet minder. De andere buren hoor ik nauwelijks). Ik focus me inmiddels ook op geluiden van hem, waardoor het natuurlijk alleen maar erger wordt, kan het nog niet echt loslaten. Probeer me te concentreren op mezelf en m’n gezin, maar dat lukt niet altijd.
    Heb je nog goede tips voor mij?

  • Beste Anoniem,

    Ik kan me voorstellen dat dat vervelend is…
    Ik zou allereerst proberen het nog een (paar) keer aan te kaarten. Het beste is om dat
    samen met andere bewoners te doen, die ongetwijfeld ook last van je buurman ervaren.
    Hopelijk verandert de situatie hierdoor.

    Overigens een suggestie: alles waar je je aandacht op richt, wordt sterker. Dus hoe moeilijk ook – verleg je focus van het lawaai naar iets anders, bijvoorbeeld de stilte tussen de geluiden door. Dat klinkt vreemd, maar veel mensen ervaren hierdoor meer stilte, in plaats van meer lawaai.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Hallo Frank,

    De andere buren hebben ook een keer geklaagd over de ‘herrie’ en hierna werd het inderdaad wat rustiger. Dus nog een keer aankaarten heeft denk ik weinig zin, beter zal het niet worden.

    De tip die jij gaf, probeer ik al te gebruiken, door me er minder op te focussen en meer van de stiltes te genieten. Ik zal me hier meer op proberen te richten.

    Bedankt voor de reactie en vriendelijke groet,

    Anoniem

  • anoniem schreef:

    Ik irriteer mij heel erg aan mijn schoonzus. Zij doet alles om mijn leven zuur te maken en liegt hier ook bij. Het nadeel hiervan is dat ik bang ben dat andere haar geloven. Ik ga hier eigenlijk nooit over in discussie, want ik wil mij niet tot haar niveau verlagen en wil dit ook niet omdat ik bang ben dat het uit de hand loopt. Tips?

  • Beste Anoniem,

    Als je er niets aan doet, wordt de kans groter dat anderen haar geloven. Je kunt niet oplossen wat je niet bespreekt. Dit heeft niets te maken met je verlagen tot haar niveau, dit heeft te maken met opkomen voor jezelf en waar jij in gelooft.
    Soms worden we ‘gedwongen’ anderen te leren hoe ze met ons om moeten gaat, het is helaas niet anders :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik zit in zo’n zelfde situatie met schoonzus, zo erg dat mijn broer haar ook steeds meer gelooft. Ik heb hem daarop gemaild hoe ik er over dacht, dat ik sommige dingen niet begrijp, en daarbij ook haar positieve punten genoemd… Omdat ik verder wel door 1 deur wil. En eigenlijk alleen een stukje begrip van hem naar mij toe wilde. Dit hebben ze samen besproken en het wordt nu gezien als gestook van mijn kant, waardoor ze bijna geen contact meer hebben met mij, alsook haar familie en vriendinnen mij met een kwaad oog aankijken. Is dit dan een kwestie van: wil je gelijk hebben of gelukkig zijn? Een ander artikel? Met andere woorden, dan is loslaten nu de laatste optie toch? Ik zie het niet gebeuren dat ik ooit gelijk ga krijgen. Alles wat ik doe of zeg werkt alleen maar averechts. Jammer want we hadden vroeger wel leuk contact, maar is het uit jaloezie van haar uit naar mij toe nu eigenlijk stukgelopen….

  • Tja Kim,

    Als je alles hebt geprobeerd en verder geen invloed meer kunt uitoefenen, dan blijven er slechts twee opties over: stress of loslaten. Inderdaad, wil je gelijk krijgen of wil je gelukkig zijn?

    Veel succes!
    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik heb na een half jaar heel veel stress nu besloten: loslaten en gelukkig zijn :-)
    Dank je wel.

    Groetjes,
    Kim

  • Anoniem schreef:

    Beste Frank,
    Wat kun je verder nog doen als je de vriendschap met een buurvrouw al hebt verlaagd naar “hallo & dag” en hier en daar een klein praatje omdat ze altijd “verpakte” opmerkingen maakte die mij een rotgevoel gaven. Meerdere mensen uit mijn buurt hebben ook negatieve ervaringen met haar maar durven dat niet te uiten aan haar (willen zelfs verhuizen door overlast en hadden het liefst oud geworden daar). Ik irriteer me eraan dat zij zo’n impact heeft op mijn leven in een buurt waar ik eerst erg prettig woonde en aan de negatieve impact en ervaringen die ze heeft op de rest van de omgeving. Zelfs nu we geen vrienden zijn weet ze in het kleine contact dat we hebben toch snel even iets te zeggen waar een achterliggende boodschap in zit. Ik ben zelf blij dat ik de vriendschap heb beeindigd want dat onderbuikgevoel was gewoon al heel lang aanwezig. Ik kan natuurlijk allerlei opmerkingen opnoemen maar dat is niet van belang. Omdat het gaat om de situatie waar ik inzit. Ook heb ik wel eens omdat ik dacht wat jij kan kan ik ook (al wil ik niet zo zijn) een verpakte boodschap terug gegeven…. Nou daar moest over gesproken worden. Ze reageerde heel fel. Ik heb haar toen een aantal voorbeelden terug op genoemd en dat hebben we uitgesproken. Er veranderde niets…Ik probeer het los te laten maar straks zitten onze kinderen op dezelfde school. (ze probeert zich te mengen tussen mijn vriendschappen en daar ook vrienden mee te worden, ze heeft na mijn schoolkeuze voor mijn kind ook ineens gekozen voor deze school) Ik heb dit nog nooit meegemaakt met iemand en wil ook nooit iemand bewust kwetsen of raken met mijn mening maar dit beheerst toch een deel van mijn leven.

    Wat kan ik zelf doen dat ik het geheel los kan laten….

    Bedankt

  • Beste Anoniem,

    Daar is heel veel over te zeggen en uit te leggen, maar als een korte reactie:
    1. Je buurvrouw gaat waarschijnlijk ‘zo maar’ niet veranderen
    2. Accepteer de werkelijkheid, maar laat haar je stemming niet bepalen.
    3. Jij beslist zelf nog altijd hoe je je voelt of wilt voelen.

    Dit artikel geeft extra inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/laat-anderen-niet-je-houding-bepalen/

    Succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Beste Frank,

    Hartelijk dank! Je hebt helemaal gelijk en het bijgevoegde artikel is
    ook een goede opsteker.
    Fijn.

    Groeten

  • hoi frank,

    Het artikel heeft me al redelijk geholpen ,maar ik irriteer me vooral aan me zus. Ze is lief, staat altijd voor me klaar maar ik kan er gewoon niet tegen hoe ze doet.

    Ze heeft meer tijd dan ik en doet daardoor meer in huis, soms krijg ik een klusje opgedragen en dan doet zij het. Zo krijg ik het gevoel dat ze loopt te slijmen bij onze ouders.
    Ze neuriet en zingt continu en als ik dan vraag of ze wilt stoppen gaat ze na een paar minuten weer door. Als ik het dan weer vraag dan wordt me moeder weer boos dat ik loop te zeuren.
    Ik heb ook het gevoel dat ze me moeder een beetje nadoet, ze is bijna 20 en wil alles hebben wat mijn moeder en ik ook hebben. Ze heeft ook vaak geen eigen mening. En dit zijn maar een paar voorbeelden.

    Ik ben een meisje van 17 en heb al best veel meegemaakt, en op die momenten stond ze ook altijd voor mij klaar. Maar toch irriteert ze me vaak. Ik ben bang dat wat er vroeger gebeurd is mij nu heel erg heeft beïnvloed. Ik ben al een stuk volwassener op bepaalde momenten dan mijn leeftijdsgenoten.

    ik hoop dat je mij kan helpen,
    Groetjes Anne

  • Beste Anne,

    Het klinkt alsof je het getroffen hebt met je zus: ze is lief, vrolijk, staat altijd voor je klaar, neemt klussen van je over. Ik zou er voor tekenen, zo’n zus!

    Misschien vind je het niet leuk te horen, maar ik denk dat dit voornamelijk een uitdaging is in jou zelf, niet in je zus.

    Probeer haar te accepteren zoals ze is, want zoals ze is, is ze prima.
    Doe je dit niet, dan blijf je frustratie voelen en daar wordt je zelf alleen maar ongelukkig van.
    Bedenk redenen waarom je blij mag zijn met zo’n zus en je gaat je vanzelf beter voelen :)

    Succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Vanaf begin dit jaar erger ik me aan een 34 jarige buurtgenoot.
    Elke dag gelijk na zijn werk (om een uur of 4) staat hij tegenover ons huis te voetballen met kleine kinderen en dan tot 20.00 .
    Op zaterdag en zondag de hele dag en dan tot een uur of 21.00
    Begrijp me niet verkeerd ,als er kinderen spelen vind ik niet erg daar kan ik zelfs van genieten maar deze meneer is zo rumoerig en trekt de hele voetballende jeugd naar het pleintje.
    Op 10 meter afstand is hier een speeltuin met voetbalveldje maar daar is meneer al meerdere keren weggejaagd.
    Nu ben ik ernstig ziek geworden en irriteer me steeds meer aan deze persoon ,helemaal omdat het zo intens en elke dag is.
    Nu het mooi weer wordt ,wordt het nog erger .
    Ik heb eerst geprobeerd het te negeren maar dit werkt helaas niet ,daarna heb ik valeriaan tabletten gehaald om rustiger te worden maar helaas.
    Heb meneer nu 3 keer netjes gevraagd of hij a.u.b. ergens anders zou willen voetballen maar hij vind het niet belangrijk dat ik er letterlijk ziek van wordt.
    Ben nu helemaal gestrest en eet en slaap er slecht van en ben al een paar kilo lichter .
    Nu wil ik me hier niet aan ergeren maar hoe doe ik dit.
    We gaan wel uit deze buurt verhuizen maar het gaat nog even duren voor we een woning zullen hebben.(ga uit van 1 tot 2 jaar wachten)

  • Bedankt voor stukje: de onbewuste irritant. Ik heb een aantal jaren geleden iemand leren kennen, waar ik helaas veel mee te maken had(werk) Gelijk toen ik hem zeg, bekroop mij een enorm eng gevoel, grote angst. Echt rillingen over mijn hele rug! Dat heb ik nog nooit gehad. Een half jaar later liet hij zijn ware aard zien, brrrrrrrrrrrrrrr. Ik ga er binnenkort aangifte van doen, dus dan weet je het wel. Echt hoor mensen, luister altijd naar je gevoel, want ookal is iemand aardig aan de buitenkant, je kent heb niet van binnen, maar je kunt het wel aanvoelen. Nu ben ik erg teleurgesteld in hem maar dat snap ik dan weer niet van mijzelf, want ik wist dat hij slecht was, al vanaf het eerste moment dat ik hem zag. Zo`n vals en sluw gozer heb ik nog nooit ontmoet. Het is zo`n type, als mensen in de shit zitten, hij daar nog een schepje bovenop doet, daar krijgt hij energie van en echt zonder pardon hoor, gaat over lijken en als je niet uitkijkt nog verder.

  • Hallo, ik irriteer me aan mijn schoonzus! om het lange verhaal kort te houden…uit haar verhalen heb ik begrepen dat zij raar en bot doet tegen mij want iederen houdt meer va dan haar! maar hallo dat is toch niet miijn fout!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Nu heeft zij goede kontakt met alle mensen die zij rusie heeft gemaakt en gaat zij mij juist die nooit echt problemen mee heeft gehad negeren……..ik ben radeloos en voel me onzeker bij haar, dan ga ik ook raar doen en dan ben ik mezelf niet meer…laatst was zelfs zo erg dat ik geen word met haar gepraat!
    heeeeeeeeeeeeeeeeeeeelp

  • marie-madeleine schreef:

    Beste Frank,

    dankjewel voor dit artikel. ik probeer het type irritatie van mij te herkennen. dat is niet gemakkelijk, ik irriteer me namenlijk aan mn stiefdochter van 14 jaar. Om de week woont ze bij haar vader en mij in huis.Ik irriteer me al vanaf het moment dat ze de voordeur binnenkomt, deze keihard in het slot laat vallen, en hoi roept.
    ik irriteer me aan haar gesnoep, dat ze geen groenten lust, dat ze zich soms dagen niet wast, afgewisseld met iedere ochtend vroeg ontzettend lang onder de douche staan.
    etc. etc.
    ik baal van mezelf, zo word ik een nare boze stiefmoeder. overigens spreek ik haar nergens op aan, de communicatie gaat via haar vader, aan hem vraag ik soms om ergens op te letten. maar dat moet ik doseren, want hij voelt zich snel aangevallen als ik kritiek heb op zijn prinses.

    wat kan ik doen om me niet meer te irriteren ? de situatie zal niet veranderen, wat ik ermee doe misschien wel.
    vriendelijke groet,
    marie-madeleine

  • Beste Marie-Madeleine,

    Vraag jezelf af: Wat zit er onder de irritatie?
    Ontstaat mijn irritatie puur door haar gedrag of is er iets in haar gedrag naar mij dat me irriteert?

    Je kunt ook proberen gedrag van betekenis te scheiden en het positief te vertalen:

    1. Gedrag: Ze staat lang onder de douche.
    2. Negatieve betekenis: Ze geeft niets om het feit dat anderen de waterrekening moeten betalen, ze is asociaal en houdt geen rekening met mij.
    3. Neutrale betekenis: ze doucht.
    3. Positieve vertaling: Ze neemt de tijd om te genieten.

    Ik weet, dit vraagt veel oefening!
    De beloning is ontspanning door het scheiden van feiten en interpretatie.
    Ook al kun je best gelijk hebben, je voelt je beter door het onderscheid te maken, dan raakt het je minder…

    Veel succes, boze stiefmoeder :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Hoi, leuk stuk!

    Ik dacht wel dat het spreekwoord anders gaat: de splinter in andermans oog en de balk in je eigen oog; komt uit de bijbel:

    Matteüs 7:3-5
    Waarom kijk je naar de splinter in het oog van je broeder of zuster, terwijl je de balk in je eigen oog niet opmerkt? Hoe kun je tegen hen zeggen: “Laat mij de splinter uit je oog verwijderen,” zolang je nog een balk in je eigen oog hebt? Huichelaar, verwijder eerst de balk uit je eigen oog, pas dan zul je scherp genoeg zien om de splinter uit het oog van je broeder of zuster te verwijderen.

    En ja ik ben betweterig…. een irritatiepunt voor anderen, maar toch leuk weetje, niet?! :D

  • Tooter schreef:

    Hoi Frank,
    Wat een complex gebeuren in de menselijke geest, dat irriteren en ergeren!

    Ik ben opgevoed met het thema: zorg ervoor dat een ander geen last van jou heeft!

    Nou kun je daar natuurlijk heel wat psychologie op los laten maar daar zit bij mij wel een hele grote kern van mijn irritatie want: waarom heb ik dan wel zoveel “last” van een ander?

    Mijn buurman gooit elke dag de deuren hard dicht en dit begint al om 5:30, als de andere buren bbq-en staat de hele straat blauw en kan ik niet meer buiten zitten, noch mijn ramen open laten of mijn was laten hangen, waarom wordt er zo slacht gecommuniceerd bij de gemeente, waarom parkeert iemand zijn auto een halve meter vd stoep in onze te smalle straat en al helemaal op “mijn” plek, waarom doet iemand zijn knipper niet uit bij het verlaten vd rotonde, over wielrenners met hun eigen verkeersregels maar te zwijgen en zeg er niks van want die middelvinger is er eerder dan jou zin klaar is, als ik sta te wachten op tegemoet komend verkeer denkt degene achter me ik kan nog wel even voor haar, hallo ik adem dus ik besta, wie ziet mij?? enz enz, mijn bijna dagelijkse irritaties, dingen die ik dus nooit zou doen omdat ik niet wil dat een ander zich aan mij irriteert!
    (Op mijn uiteraard menselijke vergissingen na die ik natuurlijk óók maak!)

    Ik kan mensen prima aanspreken op hun gedrag zonder boos te worden en vriendelijk te blijven al is dit niet mijn eerste reactie maar die kan ik (nog) wel beheersen.
    Soms denk ik wel eens dat ik een wandelende tijdbom ben die wel eens een keer vreselijk kan gaan ontploffen omdat ik altijd maar rekening met een ander probeer te houden en die ander mij niet eens ziet!

    (Dit stukje geschreven na een verkeersakkefietje dus dan zit de irritatie nog hoog!)

    Heb je tips, ideeën, workshops, trainingen enz voor me waar ik mee ad slag kan of ben ik opgegeven? ;-)

    Groet van Toot

  • Beste Toot,

    Niemand is opgegeven hoor :)

    Jouw wereldbeeld: “Zorg ervoor dat een ander geen last heeft” heb je geprojecteerd op andere mensen,
    waardoor je verwacht dat de ander hier hetzelfde over denkt, op precies dezelfde manier.

    Dat is menselijk en begrijpelijk, maar helaas niet de werkelijkheid.

    De kernovertuiging “Mensen moeten het doen zoals ik het wil” is dus menselijk, maar zorgt voor veel stress.
    Als je dan toch iets opgegeven moet worden, dan is het deze overtuiging :)

    Mijn beste suggestie: Volg de e-cursus Nooit meer Zorgen of Stress om deze en vele andere overtuigingen
    positiever te vertalen en zo de spanning los te laten.

    Want uiteindelijk gaat het niet om andere mensen en doe je dit dan ook vooral voor jezelf :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Gerardus schreef:

    Waarom toch die drang om “zich te irriteren”?

    Dat drukt bewuste zelfhaat uit en klinkt alsof er nood is aan psychische hulp.

    Anderzijds is het een duidelijk voorbeeld van beginnende taalarmoede en dient het niet vanzelfsprekend te worden. Het staat ook erg dom.

  • Anoniem25 schreef:

    Ik irriteer me aan mijn moeders jongste zusje, ik kan haar niet uitstaan!
    Ze praat all1 over zichzelf en waar zij last van heeft.
    Ik doe dit niet express, wil dit ook niet. Maar ik hoef alleen al haar naam
    of iets te horen en ik word al misselijk! Bahbah! Ze is zo opdringerig!

  • anoniem schreef:

    Ik heb een kennis die ik al sinds kinds af aan ken, door onze partners gaan we de laatste jaren meer met elkaar om, zij zijn goede vrienden.
    Helaas merk ik bij mezelf dat het kontakt nu het intenser is dan vroeger, ik me keer op keer erger aan haar dominante gedrag. Betweter, anderen de mond snoeren.
    ik denk eraan het kontakt te breken. Ik besef dat hieruit kan de vriendschap van mijn partner ook stuk gaan en eventueel andere vriendschappen.
    ik wil nog 1 keer gaan praten. Denk en weet nu ik dit artikel lees dat dit waarschijnlijk niets uit zal maken. Het gedrag zal niet veranderen.

  • fabiola schreef:

    Beste Frank,ik ben 53jaar en werk al vanaf mijn 16e,onophoudelijk! Ik erger me en ben enorm gefrustreerd door mensen die liever alles doen om te kunnen profiteren om niet te ,,moeten gaan werken: geburen (Kroatië) zeggen gewoonweg in mijn gezicht dat IK jaloers ben omdat zij alles voor niets krijgen (leefloon, voor 3 kindergeld,huur betaald door OCMW……)rijden wel met vw golf met witte lederen zetels en doen niks…….als mijn man en ik ’s morgens om 6 en 7uur moeten vertrekken liggen zij nog in hun warm ‘nest’,of koppels samenwonenden maar express 2 adressen omdat madam niet wil gaan werken en dan de hoogste uitkering krijgt,enfin je kan oneindig voorbeelden noemen,……….maar ik heb het zo erg dat ik me er raar bij voel en precies op ben! Frank,ik hoop dat jij me aub raad kan geven en helpen! Dankjewel en groetjes,Fabiola

  • Beste Fabiola,

    Het kost ontzettend veel energie om ons bezig te houden met andere mensen,
    vooral ook omdat we ze totaal niet kunnen veranderen – dus het blijft energie kosten…

    Inderdaad, het is niet eerlijk, maar… je kunt het ook anders zien:
    Werken geeft je de mogelijkheid om je karakter te versterken door met uitdagingen om te gaan, door te zetten en
    en vaardigheden te ontwikkelen. Werken zorgt dus voor een persoonlijke ontwikkeling die niemand je meer kan afnemen.
    En het belangrijkste: door voor je eigen inkomen te zorgen neem je de verantwoordelijkheid over je leven.

    Als je je aandacht richt op wat je zelf positief hebt gekregen van jouw werk (en dat is meer dan alleen geld, het zijn
    juist de dingen – zie hierboven – die onbetaalbaar zijn), dan voel je je goed over jezelf.

    Elke keer als je je aandacht richt op hen, voel je je slecht…
    Elke keer als je je aandacht richt op jezelf, voel je je goed…

    Kies voor waar je je goed bij voelt :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Vraag me af onder welke categorie jij valt.
    ..

    Ps: typ en taal fauten onder voorbehoud.

  • Anoniem schreef:

    hoi Frank,

    voor mij is categorie 5 De bewonderde irritant nog niet helemaal duidelijk. Wat kan je hier aan doen? En hoe zorg je dat het weg gaat? Ik heb namelijk een vriendinnen groep en een vriendin daarvan is echt het alfa mevrouwtje en alles wat zij doet doen de andere na, als zij naar binnen gaat, gaat de rest mee en sta ik alleen buiten. Ook andersom, zit ik binnen en wil zij naar buiten gaat iedereen mee naar buiten en zit ik binnen alleen. En dan zijn er nog veel meer van dit soort situaties en ik weet niet wat ik er mee aan moet. Ik wil ze ook niet kwijt als vriendinnen maar ik krijg er steeds een heel naar gevoel van.
    Groetjes, anoniem

  • Beste Anoniem,

    Als je er een naar gevoel van krijgt, dan is het niet iets wat je bewondert en dan is deze categorie waarschijnlijk niet relevant voor jou.
    Dan blijft de vraag over: “Hoe ga je ermee om?”
    Wel, accepteer dat sommige vrouwen Alpha zijn en anderen volgen. Je kunt anderen niet zo makkelijk veranderen.

    Blijf wel altijd jezelf. Als jij de dingen doet omdat jij het wil (niet omdat je een ander volgt), dan is dat toch alleen maar goed?

    Dit artikel geeft je meer inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/blijf-jezelf-gezelschap-van-anderen/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hoi Frank,

    Ik irriteer mij aan alles en iedereen.

    En nu?

    Groet

  • Beste Len,

    Kijk eerst eens of je je ook aan jezelf ergert. Vaak beoordelen we mensen zoals we onszelf beoordelen en ligt de oplossing om eerst jezelf meer te waarderen.
    Vind je jezelf helemaal prima, maar erger je alleen aan andere mensen, laat dan de illusie los dat anderen moeten doen wat jij wilt (dat geldt natuurlijk voor iedereen), dat gaat nooit gebeuren :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Ursula schreef:

    Hallo Frank,

    Ik kreeg vandaag te horen op het werk dat ik te opdringerig ben, mijn punt duidelijk wil maken en te veel/vol laat weten als ik ergens goed in ben…zelf heb ik dit niet in de gaten gehad en weet vanuit mijn gevoel dat er een onzekerheid bij mij zit en dat ik dus erg blij en trots ben als ik ergens erg goed in blijk te zijn.Maar dit vinden mijn collega’s blijkbaar erg storend. Zo erg zelfs dat er 1 persoon alles wat ik zeg begint te denigreren en denkt dat ik het verzin…en daar erger ik me weer mateloos aan, want mijn mening is toch mijn mening en als ik iets heb ervaren, is dat toch hoe ik dat ervaren heb?! Zelf vind ik dat iemand best trots mag zijn als ze iets goeds doen, maar misschien dat ik het wat meer moet doseren zonder mijn eigen gevoel van trots de grond in te duwen.Maar hoe kan ik dit het beste aanpakken?Ik wil niet dat mijn collega’s zich aan mij storen en ik wil me niet storen aan die ene collega, maar zit hier toch dagelijks mee en vind het erg lastig om “zomaar”los te laten.

    Met vriendelijke groet.
    Ursula

  • Beste Ursula,

    “Zelf vind ik dat iemand best trots mag zijn als ze iets goeds doen, maar misschien dat ik het wat meer moet doseren zonder mijn eigen gevoel van trots de grond in te duwen.”
    Dat mag je zeker en het doseren is altijd goed. Klinkt als een goed plan! Natuurlijk is dit allemaal ook een beetje afhankelijk van cultuur (in Nederland wordt bescheidenheid hoger aangeslagen dat trots, is andere landen is dat weer anders).

    “…er een onzekerheid bij mij zit en dat ik dus erg blij en trots ben als ik ergens erg goed in blijk te zijn.”
    Dat laatste klinkt gewoon goed: je mag trots zijn als je iets goed doet. De vraag is: kun je het ook voor en in jezelf zijn, dus zonder het te anderen te laten weten? Iedereen doet dit natuurlijk weer op zijn/haar eigen manier. Ik persoonlijk bijvoorbeeld ben niet zo bezig anderen te vertellen wat ik goed doe. Ik hecht niet veel waarde aan kritiek, noch aan complimenten. Gewoon omdat ik het doe op mijn manier en dat voor mijzelf ruim voldoende is. Maar dat is slechts een persoonlijk voorbeeld.

    Volg altijd je eigen gevoel… Maar onderzoek wèl of je zoals je zegt probeert om hiermee je onzekerheid te compenseren. Het is prima om bevestiging van anderen te willen, maar zoals je merkt kan dat ook uitmonden in kritiek als je het er te dik bovenop legt. Voor wat betreft die ene collega: die is duidelijk geen fan van je – ik zou bij hem of haar het er nog iets minder dik bovenopleggen. Niet omdat je het niet goed doet, maar omdat hij/zij daar nogal allergisch op reageert en je daar zelf dan weer last van hebt :)

    Veel succes!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • ursula schreef:

    Dank je wel Frank,ik ga hier zeker wat mee doen!

  • superleuk hihihihi doe er zo meer!!! ik khaat mensen

  • anoniem schreef:

    hallo frank.

    ik weet niet of ik hier goed zit maar ik heb een probleem ik woon samen met mijn vrouw in een dorp waar we later samen tegelijk zijn gaan wonen en al wat contackten leerden kennen nu is er iets gebeurd waar van ik denk dat het met mijn te maken heeft terwijl ik niks kan bedenken wat ik mis heb gedaan of wat er aan mijn mis zou kunnen zijn terwijl ik mijn uiterste best heb gedaan om contackten te leggen tot aan de buuren toe mijn niet eens aangekeken word en mijn vrouw alles blijkt te zijn ik vecht hier nu al 2 a 3 jaar mee heb vele slechte nachten om dat er zelfs al roddels over mijn rond gaan als mijn vrouw en ik een ruzie hebben zoals ieder huisje heeft zijn kruisje staan de buuren mee te luisteren en zelfs kinderachtig na te doen ben dit beu en wil hier weg om dat ik het ide heb dat ik niet erg welkom ben.
    zou u mijn over dit soort situaties meer vertelen ben er ook naar zone lange perioden best wel bijna uitgevochten en moe voor al ook met de slaapeloze nachten die ik regelmatig heb hier door.

  • Beste Anoniem,

    Ik begrijp niet helemaal uit je verhaal wat de oorzaakt van het conflict is, maar als je moe bent met het proberen op te bouwen van een goede relatie, laat het dan los. Als het niet vanzelf gaat, dan zal het waarschijnlijk nooit gemakkelijk worden. Accepteer dit en neem zoveel mogelijk afstand. Dit artikel geeft je meer inzicht:

    https://www.newstart.nl/blog/wanneer-moet-je-afstand-nemen-in-je-relaties/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hoi Christian, ik erger me ook aan mensen die steeds zeggen dat ze zich ergens aan irriteren, (staat zo dom) maar op hun beurt ergeren zij zich aan onze irritatie hierover, geef het op om ze te corrigeren want hun irritatie leidt ( ja mensen, leidt met dt) bij sommige van die taalmongolen tot smalende reacties en dat irriteert je dan weer opnieuw, ( nee mensen hij irriteert zich er niet aan maar het irriteert hem) zo stapelen je ergernissen en irritaties zich steeds op.

  • ik vind iedereen iritant en stom wat moet ik doen?

  • Millou schreef:

    Ben benieuwd hoe dit is afgelopen? Oplossing gevonden, harmonieus geworden, of nog steeds bron van irriratie?

  • dit artikel gaat er van uit dat je de irritante persoon kent. Dagelijks lawaai voor je huis terwijl je probeert te slapen of werken kan bvb. ook enorm irritant zijn zonder dat je die mensen kent.

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >