Je gevoel onderdrukken – waarom doe je dat?
We onderdrukken ons gevoel, omdat we het eng vinden. Ook zijn we bang voor de reactie van anderen. We associëren zo gevoel met zwakte.
Maar door het te veroordelen, druk je het weg. En door het te onderdrukken, los je het nooit op.
Je gevoel accepteren, geeft juist veel kracht. Het mag er zijn, want het is een deel van je!
Eén dag om alles te zeggen wat je dwars zit!
We onderdrukken allemaal wel eens ons gevoel. Als mensen precies zouden zeggen wat ze voelen, dan krijg je dit:
“Ik luister wel naar je want ik ben beleefd, maar vind je eigenlijk een enorme …!”
Of: “Ik zou het liefst in bed gaan liggen want ik ben verdrietig – maar ik moet gemotiveerd zijn voor deze slaapverwekkende meeting. Wat is het volgende agendapunt?”
Mijn idee is dat iedereen recht heeft om tenminste één dag in het jaar precies te vertellen wat ze werkelijk voelen.
Oké, het zou een shock zijn voor sommige relaties, maar wel enorm interessant voor onszelf, nietwaar?
Je mag één dag alles zeggen wat je voelt en denkt. Wat zou dàt opluchten! Waarom maken we er niet gewoon een nationale feestdag van?
Hoe kun je luisteren naar iets dat je onderdrukt?
We onderdrukken ontzettend veel in ons leven. Boosheid, verdriet, angst, we willen het niet ervaren.
In plaats van zorgen en stress te onderzoeken, gaan we het onderdrukken. En dan vragen mensen zich af hoe ze meer naar hun gevoel kunnen luisteren.
Hoe kun je luisteren naar iets dat je niet erkent en waardeert? Dat lukt meestal niet…
Pas als je je gevoelens accepteert en onderzoekt, kun je blijvende ontspanning vinden.
Hoe krijg je wat je wilt?
Download ons gratis eBoek Hoe Je Krijgt Wat Je Echt Wilt.Stap uit je hoofd – en geniet van een ontspannen leven.
Meer dan 35.000 keer gedownload!
“Interessant, boeiend en leerzaam! Het geeft me ontzettend veel steun. Wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb. Het verrijkt echt mijn leven!”
Hoe je alles krijgt wat je wilt
Waarom onderdrukken we ons gevoel?
We onderdrukken ons gevoel omdat we er een negatief oordeel over hebben. Een goed gevoel is fijn, maar een negatief gevoel willen we het liefst vermijden.
Wie zit daar nu op te wachten? De kerngedachte is: “Ik mag dit niet voelen, want het voelt niet fijn.” We houden niet van negatieve emoties, ook al zijn het onze negatieve emoties…
Daarnaast onderdrukken we ons gevoel, omdat we bang zijn voor de consequenties: wat dat betekent voor onze relaties met andere mensen.
Want zeggen wat je voelt, wordt niet door iedereen gewaardeerd. Soms wordt ons gevoel tegen ons gebruikt. Je gevoel onderdrukken is dan een soort van overlevingsmechanisme.
Niemand mag mijn zwakte zien.
“Ik mag dit niet voelen (of uiten), want dan zien anderen mijn zwakte. Als ze mijn zwakte zien, dan kunnen ze daar misbruik van maken.”
Als je bijvoorbeeld laat zien dat je geraakt wordt door een vervelende opmerking, dan toon je zwakte. Want als je sterk bent, dan doet het je niets. Dan kunnen ze je ook niet raken.
Maar ondertussen doet het je wèl wat…
Als je laat zien dat iets je wèl raakt, dan kunnen anderen je daar negatief op bedoordelen.
Misschien vinden ze je een watje (wees niet zo gevoelig!). Misschien vinden ze je een zeur (heb je haar weer!). Misschien vinden ze je te veeleisend (ik heb echt geen tijd voor jouw problemen!).
We zijn vaak bang dat anderen ons afwijzen als we laten zien wat we werkelijk voelen.
Hoe dichter bij je gevoel, hoe meer kracht.
We associëren dus het tonen van ons gevoel met zwakte. Maar is dat wel zo? Als je dieper kijkt, zie je dat het onderdrukken van je gevoel juist leidt tot zwakte.
Als ik mijn gevoel onderdruk, hoe stevig sta ik dan in mijn schoenen? Hoe dichter je bij je gevoel blijft, hoe meer je in je kracht staat. Het is jouw gevoel en het mag er zijn…
Door je gevoel te onderdrukken, onderdruk je een gedeelte van jezelf. Is dat een teken van kracht? Dat lijkt me niet. Zelfs je kwetsbaar opstellen is een teken van kracht.
Je bent veel sterker als je:
1. Je gevoel erkent.
2. Je gevoel accepteert.
3. Je gevoel toont.
Alles wat je niet meer onderdrukt, geeft je energie.
Alles wat je stopt te onderdrukken, geeft je extra kracht. Als een bal in het water: Je hoeft het niet meer onder de oppervlakte te duwen. Kun je nagaan wat dat voor spanning dat kost?
Als je die bal (je gevoel) er gewoon laat zijn, dan hoef je het niet meer weg te duwen. Dat geeft je extra energie!
Stop ermee je gevoel te veroordelen. Stopje met je gevoel onderdrukken. Denk je dat je iets anders voelt dan de overige zeven miljard mensen op deze planeet?
Ik denk het niet. We voelen allemaal het complete scala aan positieve en negatieve gevoelens. Iedereen heeft recht op zijn/haar gevoel.
Dus waarom zou jij de uitzondering moeten zijn?
Hoe verwerk je je gevoelens?
Door het er gewoon te laten zijn. Veroordeel het niet, maar wees nieuwsgierig: “Wat voel ik nu? Waarom voel ik dit?”
Het is een gedeelte van wie je bent, dus waarom zou je het onderdrukken? Als je op zoek bent naar meer kracht, dan ligt dat altijd in het erkennen van je gevoel.
Je weet instinctief dat je niet te open moet zijn met mensen die je gevoel niet accepteren. Je deelt niet wat je voelt met iemand die dat veroordeelt of probeert te veranderen.
Dat is precies de reden waarom je soms zelf je gevoel onderdrukt: Omdat je het veroordeelt, het niet accepteert en het probeert te sturen.
Alleen zelfonderzoek zorgt voor zelfacceptatie.
Alles dat je niet onderdrukt, geeft je vrijheid.
De oplossing ligt in meer begrip. Laat het gevoel er gewoon zijn, dat is veel gezonder.
Ik zeg niet dat je nu de buurvrouw moet uitschelden, je baas moet uitlachen of in de winkel in huilen moet uitbarsten omdat de prijzen te hoog zijn.
Je weet zelf waar de beste balans ligt tussen voelen (binnenwereld) en functioneren (buitenwereld). Maar onthoud:
Alles wat je niet meer onderdrukt, geeft je energie…
Alles wat je niet meer onderdrukt, maakt je vrij…
De volgende cursus helpt je dit te ervaren:
Wil jij minder stress?
Volg dan deze online cursus Nooit Meer Zorgen of Stress.Laat alle zorgen en stress los.
Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!
“Je cursus was super – een gouden greep. Niets bracht rust en ontspaning in mijn leven. Maar met jouw cursus is het mij gelukt!”
Laat al je zorgen los
Eindelijk eens een artikel over je gevoelens niet onderdrukken. Dat had ik nodig! Ik lig al lang met mijn gevoelens in de knoop. Ik denk dat ik ze constant onderdruk!
Dank je wel voor dit inspirerende en heldere artikel!
Op het moment zit ik op een beslissend punt in een relatie en was ik volop mijn gevoel aan t onderdrukken omdat ik mijn gevoelens te eng vond om “waar te hebben” en deze mogelijk door de ander niet erkend zouden worden…..
Oh wat voelde ik me leeg, verdrietig en niet in contact met mezelf!
Ik ben gaan zitten met pen en papier. Heb mijn ware gevoelens opgeschreven.
Het was eng en doet tegelijk zo goed om “eerlijk” voor mezelf te zijn. Het klopt Frank, door gevoelens te erkennen mag je er zijn voor jezelf! Gewoon wie je bent, met alles! Los van wat de ander vindt, dat wordt dan minder belangrijk. Duizend x Dank voor dit artikel precies op het goede moment voor mij!
Ik ben achtergekomen dat ik toch homoseksueel ben. NU ik dat erken voel ik me vrijer maar ook veel mannelijker dan voor heen. Dus onderdruk je gevoelens niet!
Mooie artikel! Erg mooi en duidelijk geschreven.
Ik heb mezelf erg onderdrukt, boosheid, verdriet, angst.
Mocht van mezelf niks voelen, en daarom is er veel misbruik van mij gemaakt.
Durfde niks te zeggen en liet alles maar gebeuren. Werd erg voor schut gezet, ontmoedigd etc..Wist niet meer wie ik was en geloofde ook niet meer in mezelf.
Sinds kort ben ik naar dat stemmetje gaan luisteren en sindsdien gaan er veel relaties stuk. Stop er geen energie meer in en merk dat ik me veel vrijer voel en in contact bent met mezelf.
Ik heb geen vriendinnen en het gaat prima zo, eindelijk heb ik mijn rust gevonden en mijn eigen ikke in wie ik nu heel veel energie stop!.
De rest boeit me niet meer.
Wat een prachtig geschreven artikel. Het is precies hoe ik mij al een hele tijd voel en dus tegen aanloop. Ook na verschillende assertiviteitscursussen lijk ik elke keer weer terug te vallen in mijn oude denkpatroon. Het is idd ook iets waar ik niet graag voor uitkom want het erover hebben levert al een brok in mijn keel op. maar blijkbaar hebben hier veel meer mensen last van. Bedankt voor het artikel, het is weer even heel duidelijk waar ik goed aan moet werken!
Fijn artikel om te lezen. Ik merk dat ik van jongst af aan al mijn gevoelens geen kans gaf. Daar zijn nu twee relaties op stuk gelopen. Ik zeg van alles, maar het komt niet uit mijn hart. Nu weet ik dat ik mijn gevoelens gewoon mag uiten, dat het niet erg is om gevoelig te zijn, dat het niet erg is om te laten zien dat iemand mij heeft gekwetst. Maar tjonge, wat is dat moeilijk om je denken weer in balans te laten zien met je gevoel. Hard werken dus.
Wat een toepassend stukje. Altijd gevoel onderdrukt door weg te denken.
Nu ervaar ik dat ik naar gevoel wil luisteren, dat ben ik niet gewend dus spannend vind ik dat ik ben klaar om te gaan luisteren naar mijn geluk….. Spannend en wel bevrijdend…. Bedankt voor weer een mooi stukje.
Had ik dit maar als boodschap aan mijn zoon gegeven. Hij heeft jarenlang zijn gevoelens niet kunnen uitdriukken. Tot wanneer hij geen uitweg meer zag en zelf een eind maakte aan zijn leven. Deze boodschap zou zelfs wekelijks op het programma moeten staan op school, op het werk, thuis, in eens relatie.
Voel me als moeder machteloos dat ik dit niet gevat heb……..maar hij stak het ook weg met veel humor
Beste Carolyn, Heel verdrietig dat jouw zoon er niet meer is. Je geeft zelf aan dat je in zijn opvoeding geen of weinig aandacht aan gevoelens gaf, voelt jezelf machteloos. Dat is iets wat je ook meteen wegschrijft met een korte opmerking over zijn humor. Wat je nu doet (relativeren wat je voelt) herken ik, en daarom reageer ik ook.
Dat kleine bijzinnetje geeft voor mij aan dat je een excuus hebt gevonden voor wat je zelf niet deed. Mijn advies: blijf bij jezelf en doe iets met je eigen gevoel.
Misschien kan je daardoor op termijn anderen helpen, nu je zoon er niet meer is…
Beste Frank,
Mooi idee.
Ik onderdruk mijn gevoel dagelijks, want ik ben nogal temperamentvol geboren. Dus mijn emoties zijn een heel stuk groter dan wat als normaal ervaren wordt. En dan nog laat ik meestal meer emotie zien dan de meeste mensen. Maar dat is maar het topje van de ijsberg. En daar wordt vaak al zeer vreemd van op gekeken. Als ik een presentatie moet geven ben ik zo nerveus dat ik amper mijn naam nog weet en dat is nog erger bij bijvoorbeeld een sollicitatie gesprek. Een mooie zonsondergang ontroert me, een mooi liedje, mensen die zomaar iets liefs doen voor een ander. Zou ik iedere keer dat ik geraakt ben in bedroefde of blije tranen uitbarsten…hoe erg word ik dan uitgekotst? We leven niet in een wereld waar gevoel omarmt wordt. Het wordt vaak als zwak gezien. Ik ben zelf vroeger vooral gepakt op mijn emoties, ik denk dat je streven mooi is en misschien werkt voor mensen met “normale” emoties, maar ik vrees dat ik er helemaal niets mee kan.
Maar toch bedankt hoor…het idee is zeker mooi :)
Beste N,
Hier een aantal artikelen die wellicht meer inzicht geven:
Emoties meer onder controle krijgen:
https://www.newstart.nl/blog/krijg-je-emoties-onder-controle/
Het verschil tussen gevoel en emoties:
https://www.newstart.nl/blog/wat-het-verschil-tussen-gevoel-emotie-intuitie-en-instinct/
Vriendelijke groet,
Frank
Beste N,
Als ik even mag reageren op wat je deelt. Heel herkenbaar. Ik heb geleerd dat emoties en gevoelens heel wat anders zijn. Dat wordt nog al eens als hetzelfde gezien.
Emoties kunnen er met je vandaar gaan. Ik heb lang en hard gewerkt om mijn emoties de baas te worden. Dwz ze wel te erkennen maar mij er niet door te laten meeslepen.
(Vooral Suiker maakt dat ik erg emotioneel kan reageren !)
Gevoelens zijn stabieler. Emoties komen bij mij als ik mijn gevoelens, die mij richting geven in t leven, onderdruk. Als ik mijn gevoelens onderdruk ben ik niet eerlijk naar mezelf. Dat moet er dan toch een keer uit. Misschien heb je er iets aan.
Beste N,
Ik herken me heel erg in jouw ervaringen qua temperamentvol geboren zijn en wat dat in het dagelijkse leven allemaal voor problemen oplevert. Specifiek herken ik:
– het ervaren van heftiger emoties dan ik bij mensen om me heen zie en dan mensen over het algemeen gewend zijn.
– het bij presentaties/sollicitaties zeer nerveus worden (in mijn geval grote angst voor afkeuring).
– het ontroert kunnen raken van mooie dingen zoals je noemde.
– de ervaring dat mensen vaak niet zo goed met de emoties van andere mensen kunnen omgaan en sommigen het als zwak zien.
– ik heb in mijn jongste jaren ook mensen om me heen gehad (mijn ouders vooral) die mijn emoties altijd erg afkeurden waardoor ik dat uiteindelijk zelf ook ben gaan doen. Dus ik heb ook jaren rondgelopen met het idee: niemand zit op mij(n emoties) te wachten.
Bij mij heeft dat uiteindelijk erin geresulteerd dat ik me in werk-/vriendengroepen helemaal niet meer staande kon houden omdat ik in elk contact met mensen heftige emoties ervoer die ik geen ruimte durfde te geven waardoor het maar stapelde en stapelde totdat ik explodeerde en tot de conclusie kwam: ik moet hier iets aan gaan doen.
Nu na heel veel oefenen met het gedoseerd uiten van mijn gevoelens in een therapiegroep kan ik echt zeggen dat dat de enige manier is om constructief om te gaan met mijn gevoelens. Ik val mensen niet meer zo gauw aan met mijn enorme woede maar vertel tegenwoordig dat ik me boos maak over bepaalde zaken (en vel daarbij geen oordeel over de ander, maar ‘houd het bij mezelf’, oftewel ik praat alleen over wat mij en wat ik voel bij datgene wat de ander zegt/doet) . Mensen reageren daar totaal anders op dan in mijn eerdere ervaringen (uitgekotst worden is mij helaas ook niet bepaald vreemd). Mensen zijn eerder bereid om mijn grenzen te respecteren op die manier. Hetzelfde geldt voor wanneer ik verdrietig ben. Nu ik mijn verdriet oprecht durf te laten zien zonder daarbij ‘naar de omgeving te schoppen’ vindt dat luisterende en ondersteunden ‘oren’.
Na ontelbare ervaringen van explosies in de therapiegroep kan ik echt met zekerheid voor mezelf concluderen: bij elk van mijn explosies waren er twee componenten: boosheid (puur/zuiver, rustig en niks mis mee) en angst (voor afkeuring/tegenaanval, etc., nuttig waarschuwsignaal, ook niks mis mee). Het probleem is dat boosheid een energiebron is (vgl. hete kolen, handig om voedsel rustig mee gaar te maken en bacterien te verdrijven) en dat angst (door ‘moeder natuur’ ontworpen als redmiddel in noodsituaties) werkt als kerosine op hete kolen: de boel fikt aan en ondanks de enorme energie uitbarsting krijg je niet wat je wilt (iets voedzaams), integendeel je krijgt iets wat je niet wilt (iets aangebrands/giftigs). Dus het is belangrijk om angst en boosheid niet te combineren. Het totaal onderdrukken van gevoelens (of dat nou blijheid, verdriet of boosheid is) leidt tot depressie/wanhoop/stress/angst/nervositeit en is ook geen gezonde optie.
Bij deze moedig ik je dan ook graag aan om vooral niet op te geven in het leren omgaan met en uiten van emoties, ook al leven we in een wereld waarbij de meeste mensen wat dat betreft de weg in meer of mindere mate nog niet ontdekt hebben. Die mensen hebben helaas ook nog niet de weg gevonden en vaak hun eigen emotionele schade/bagage nog niet onderkend/erkend/herkend.
Uit eigen ervaring kan ik de volgende praktische handvatten aanreiken:
– leer goed je eigen angst/onrust signalen herkennen
– leer goed je ongezonde angstregulatiemanieren kennen (‘vluchten’ in de meest algemene zin des woords: gevoelens uit de weg gaan door situaties te vermijden, verslavingen aan bepaalde stoffen of bepaalde gedragingen, dingen ontkennen/relativeren/bagatelliseren). Enerzijds beperk je zo de schadelijke gevolgen van angst en anderzijds voel je dan de angst weer en kan je door die op de gezonde manier te verlagen erachter komen wat er nou echt emotioneel gezien speelt.
– leer goed je angst te verlagen door fysieke/mentale ontspanningsoefeningen te doen (ik dacht vroeger ‘wat een onzin’, maar het is de enige manier)
– richt je boosheid niet op jezelf door het in te slikken. de stapel hete kolen neemt dan toe.
– reageer de boosheid niet af (m.a.w., houd de kerosine apart)
– houd het bij het uiten van emoties bij jezelf. iemand zei of deed iets wat bij jou emoties triggerde. vertel kort/objectief wat er letterlijk gezegd/gedaan werd en hou het vervolgens bij jezelf door te vertellen hoe jij dat interpreteerde en welke gevoelens dat oproept.
– als de emoties erg heftig zijn kun je er vanuit gaan dat dat niet allemaal gaat over wat er net gebeurde, maar dat meer dan 95% van de heftigheid gaat over langgestapelde emoties. je helpt jezelf en de relatie met de ander er dan mee om dat niet in zijn geheel over de ander uit te storten. (Ik heb bijv. vaak dat wanneer ik getriggerd ben op een bepaald oud pijnpunt dat ik zo woedend word, dat er bijvoorbeeld zinnen in me opkomen als ‘Ik krijg nou zin om je minstens honderd keer met een honkbalknuppel voor je voluit voor je bek te slaan.’ Wat dan niet helpt is dan om die heftige emotie in die bewoording te uiten. Dat zou een vorm van agressie (bedreiging) zijn. Wat wel helpt is om zoveel mogelijk je angst te laten zakken en vertellen dat je erg boos bent geworden en wat de trigger (het objectief omschreven gedrag van de ander) en wat je liever zou zien/horen.
Zo, ik dacht ik reageer even kort om een ogenschijnlijke lotgenoot en anderen te laten profiteren van m’n ervaringen. Iets minder kort geworden omdat ik het iedereen zo gun om daarin z’n weg te vinden.
N (en verder iedereen): ik wens je veel moed, wijsheid en succes bij het oefenen hiermee.
Groet,
Andreas
Beste Helena,
In jouw reactie op N geef je een wezenlijk verschil aan, nl. die tussen emoties en gevoelens.
Als ik je goed begrijp zijn gevoelens innerlijke gedachten die a.h.w. worden vertaald in uiterlijke emoties. Die laatste kunnen zich heftig manifesteren in fysieke en/of (non) verbale uitingen.
Net als N en anderen kan ik soms door mijn emoties – en dus niet mijn gevoelens – overweldigd worden. En die dan in ‘ruwe’ vorm uitspreken is inderdaad niet handig en kan zelfs anderen afschrikken. Een proces waarmee ik inmiddels voldoende, negatieve , ervaringen heb opgedaan.
Ik beschouw mijzelf als een behoorlijk gevoelsmens, maar dat uiten op een begrijpelijke en voor anderen hanteerbare wijze is een vaardigheid die ik minder beheers.
Wat jou en andere reacties duidelijk aantonen, is dat meer mensen met dit onderwerp – hanteren, uiten van je gevoelens – worstelen. Wat dat betreft is “Gedeelde smart absoluut halve smart” .
Graag wil ik leren mijn gevoelens zodanig te uiten, dat ik (en anderen) ermee overweg kunnen, cq ik prettiger en zelfverzekerder verder kan leven en functioneren. Zowel privé als op mijn werk zou ik daardoor een stuk relaxter kunnen leven.
Ik geef elke dag mijn mening en dat voelt goed. wie het niet leuk vind / tegen kan heeft gewoon pech.
Mooi Deedee! Mooi gezegd, had mijn verhaal kunnen zijn, ik denk er net zo over.
Twijfel nooit aan jezelf, blijf in contact met jezelf staan, en rust is een erg hoog goed! :-) en je weet het niet altijd, maar je bent nooit alleen.
Vriendinnen komen en gaan, maar als jij authentiek bent, zullen op den duur de juiste mensen op je pad komen (en anders maar lekker niet) ;)
is dit wel de goede manier.
ik denk dat het onderdrukken van gevoelens juist goed is.
het controleren van gevoelens geeft juist kracht.
het probleem ligt ergens anders denk ik.
je brein is zoals je lichaam.
als je je lichaam overbelast krijg je spierpijn en als je brein overbelast krijg je stress.
door stress krijg je een slecht gevoel en dat stapeld zich op tot dat de emmer overloopt.
als je op dat moment je gevoelens uit zal dit vast opluchten, en dan kun je weer opnieuw die emmer vullen.
maar de oplossing is juist je gevoel onderdrukken en een nacht slapen.
de volgende dag kijk je nog eens naar je probleem en besef dan dat het kwam door psychische overbelasting.
geef je brein meer rust en dan kun je je gevoelens controleren, doe meer dingen uit vrije wil, dit is belangrijk.
wert veel beter dan telkens je hart uit te moeten storten om je beter te voelen, voor even, om vervolgens weer opnieuw te beginnen
Beste Jan,
Als het voor jou werkt, is het altijd goed :)
Het is inderdaad gezond om er een nachtje over te slapen, om dingen in perspectief te zien.
“doe meer dingen uit vrije wil, dit is belangrijk.”
Vrije wil = gevoel :)
Vriendelijke groet,
Frank
Goede middag Frank.
Het lukt wel aardig maar kan beter.
Zal zeker mijn best doen om ermee te leven en los te laten.
Dank u.
Groeten
Ivonne
Beste Ivonne,
Mooi dat het al aardig gaat :)
Elke dag een beetje oefenen is het recept om alles beter te maken!
Vriendelijke groet,
Frank