Relatieproblemen – wie heeft gelijk?

Marco en Patricia wonen samen. Zij heeft een drukke baan op een callcenter en hij werkt 4 dagen per week bij een gemeente. Patricia heeft het gevoel op haar tenen te lopen en er alleen voor te staan. Marco vindt dat ze te veel zeurt en hem geen vrijheid gunt. Beiden doen hun verhaal.

Dit is het verhaal van Patricia:

Hij doet nooit wat ik wil.

Het lijkt wel of hij het expres doet. Ik stel van alles voor, maar er gebeurt helemaal niets. Het is toch normaal te verwachten dat je beiden iets in het huis doet? Ik heb het al druk genoeg met mijn baan. Hij loopt de kantjes ervan af. Ik zou wel willen weten met welke afstandsbediening ik hem in beweging kon krijgen. Soms denk ik dat ik een extra kind erbij heb (zucht).

Hij moet eens van die luie bank afkomen.

Marco ligt altijd op de bank te niksen. Daar schiet je toch niets mee op? Ik wil elke dag die stomme spelcomputer uit het raam gooien. Ga wat doen! Neem eens initiatief! Hij belooft al maanden de zolder te schilderen. Ik zou af en toe die kwast wel eens in zijn mond willen stoppen en hem dan in banen langs de muur willen trekken.

Het lijkt wel of ik niet tot hem doordring.

Als ik met hem wil praten, kijkt hij met één oog op zijn iPhone. Dan denk ik: “Laat ook maar, ik dring toch niet door.” Als hij net zo goed was in communiceren als in nietsdoen, kon hij nu les gaan geven op de universiteit. Het is altijd: “Ja, nee, weet ik niet.” Hij heeft het nooit over wat hem nu echt bezighoudt. Ik vraag me wel eens af wat er omgaat in zijn hoofd. Ik word moe van onze relatieproblemen!

Hij maakt nooit plannen voor de toekomst.

Het lijkt alsof morgen voor Marco niet bestaat. Als vandaag zijn geld op is, komt hij morgen pas in beweging. Ik zou hem wat meer verantwoordelijkheidsbesef willen bijbrengen. Leven bij de dag is leuk, maar hoe zit het met de toekomst? Hoe zit het met kinderen, de hypotheek, ons pensioen? Het lijkt wel of hij in la-la-land leeft: morgen wordt hij wakker en beseft dat Sinterklaas niet bestaat.

Tot zover Patricia.

Dit is het verhaal van Marco:

Zij wil alles controleren.

Patricia wil alles controleren. Wat ze nodig heeft is een afstandbediening, met maar één knop: “Doe wat ik wil!” Ik word er doodmoe van. Ik voel me af en toe net een marionet en zij trekt aan de touwtjes. Maar dan wel alle touwtjes tegelijkertijd. Ik moet van alles – en dat allemaal op hetzelfde moment.

Ze moet eens leren ontspannen.

Patrcia is een stresskip. Ze moet eens leren om wat meer te ontspannen. Ik vind het heerlijk om met spelcomputer op de bank te liggen. Relaxen is toch ook belangrijk? Maar zij staat na twee minuten alweer op. Nooit eens rust in dat lijf.

Ze wil praten totdat ze erbij neervalt.

Ze vraagt altijd: “Waar denk je aan?” Moet ik dan gaan vertellen dat ik denk aan de uitslag van Vitesse – FC Twente? Ze vraagt het wel, maar dáár wil ze het natuurlijk niet over hebben. En die eindeloze verhalen over haar vriendinnen en wat die allemaal meemaken, interesseren me niets. Halverwege het verhaal ben ik het begin allang vergeten. “Wat wilde ik ook alweer zeggen?”, vraagt ze dan. Ik bedoel maar – ze weet het zelf ook niet meer!

Ze is altijd gestrest over de toekomst.

Patricia is altijd bezig met morgen. Ze vergeet te genieten van vandaag. Over alles maakt ze zich zorgen: de hypotheek, het pensioen, de kinderen. Soms denk ik wel eens dat ze niet kan genieten. Ik zou willen dat ze wat minder in haar hoofd zou zitten. Ze plant Sinterklaas al in juli! ‘Geniet er eens van’ staat niet in haar woordenboek.

Tot zover de verhalen van Marco en Patricia.

Van gebrek naar begrip.

Wat je merkt, is dat ze beiden focussen op de gebreken van de ander. Als je doorvraagt, blijken er ook veel dingen te zijn die ze in elkaar bewonderen. Marco bewondert het doorzettingsvermogen van Patricia. Ze doet haar best om alles zo goed mogelijk te doen. Hij is blij dat ze elke dag weer iets lekkers kookt. Hij zou willen dat hij wat meer initiatief nam en is stiekem jaloers op haar energie.

Patricia bewondert de ontspannen levenshouding van Marco. Hij lijkt zich nooit zorgen te maken. Ze is jaloers op zijn relativeringsvermogen. En is blij dat hij haar altijd aan het lachen kan maken. Ze zou willen dat ze wat meer kon ontspannen en zich niet overal druk over hoefde te maken.

Wie heeft gelijk?

De waarheid ligt vaak in het midden. Marco is van nature meer ontspannen en maakt zich minder druk om dingen. Patricia heeft een sterk verantwoordelijkheidsgevoel en is erg actief. Zo vullen ze elkaar mooi aan. Geen van beiden zullen ze hun karakters fundamenteel veranderen. De oplossing ligt in meer begrip en duidelijke communicatie en afspraken. Begrip voor elkaars karakter, duidelijk uitleggen wat ze willen en daar goede afspraken over maken.

Wat is de oplossing?

Patricia zal zich beter voelen als ze meer leert te ontspanning.
Ze besluit de e-cursus ‘Nooit meer zorgen of stress’ te volgen. Ze merkt dat het steeds makkelijker wordt zich te ontspannen en haar zorgen los te laten. Ze beseft dat ze niet alles hoeft te doen en niet alles kan controleren.

Marco kiest voor coaching. Door de coachingsessies leert hij zich beter uit te drukken en daardoor beter te communiceren met Patricia. Ook stelt hij nieuwe doelen voor zichzelf. Door kleine successen krijgt hij meer energie en wordt actiever.

Doordat ze allebei actie ondernemen en te werken aan zichzelf, krijgen ze de balans in hun relatie weer terug. Precies zoals ze beiden wilden.