Piekeren over het verleden is zinloos – deel 2

We piekeren over het verleden omdat we denken dat we het kunnen veranderen. We snappen dat dit niet lukt – dus waarom laten we niet los? Dit is omdat we het verleden willen verwerken. Ook dat lukt ons vaak niet. In de tussentijd ervaren we weer wat we eigenlijk willen vergeten. Dus wat is de oplossing? Dit is deel 2: De oplossing om het verleden los te laten.

Lees hier deel 1 van deze serie

Op weg naar vrijheid.

Begrijp me goed: Ik zeg niet dat wat anderen deden, prima was. Ik zeg ook niet dat ze je geen pijn hebben gedaan. Ik zeg alleen dat jij nu de enige bent die jezelf opnieuw die pijn aandoet  – door je verleden terug te halen in je geest. Niemand anders veroorzaakt die pijn. Wel in het verleden, maar niet meer nu! Kun je dit inzien? Dit is lastig, want je wilt dit natuurlijk niet.

En toch, door het in te zien, kun je jezelf vrijheid geven. Alleen door de verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen gevoel, kun je iets veranderen. Door de schuld te geven aan anderen (hoe begrijpelijk dat ook is), houden anderen je nog steeds vast – althans in je eigen gedachten.

Jij en ik zijn verantwoordelijk voor ons eigen gevoel.

Door die verantwoordelijkheid te nemen, voorkomen we dat we slachtoffer worden van ons verleden. Als je nu nadenkt over koffie, het weer of de televisie, is er geen pijn. Er zijn geen zorgen. Als je nu nadenkt over die gebeurtenis uit het verleden, is er wel pijn. Waar je nu over nadenkt veroorzaakt die pijn. En jij en ik zijn de enigen die beslissen waar we over nadenken, nietwaar?

Ben je masochist of zo?

Ik heb zo vaak nagedacht over gebeurtenissen uit het verleden dat ik ze tot in de detail kon beschrijven: wat iemand letterlijk zei, wat iemand aan had, hoe iemand zich bewoog. Alsof je een televisie in je hoofd hebt! Ik ben ermee gestopt toen ik erachter kwam dat ik de enige was die mijn eigen verdriet veroorzaakte. Wat een inzicht!

Ik zag dat ik de enige was die kon beslissen zich beter te voelen – door er niet meer over na te denken. Toen ik besefte – tot in mijn tenen – dat ik zelf mijn eigen boosheid, teleurstelling of pijn opnieuw veroorzaakte, was de keuze makkelijk gemaakt. Ik ben er mee gestopt. Waarom zou ik mezelf pijnigen, ik ben toch geen masochist? Waarom zou ik mezelf aandoen wat ik juist niet wil ervaren?


Hoe krijg je wat je wilt?

Download ons gratis eBoek Hoe Je Krijgt Wat Je Echt Wilt.

Stap uit je hoofd – en geniet van een ontspannen leven.

Meer dan 35.000 keer gedownload!

“Interessant, boeiend en leerzaam! Het geeft me ontzettend veel steun. Wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb. Het verrijkt echt mijn leven!”

Hoe je alles krijgt wat je wilt


Moet je alles verwerken?

Sommige dingen hoef je niet te verwerken. Wat is gebeurd, is niet altijd eerlijk. Wat is gebeurd, hoef je niet altijd te begrijpen. Sommige dingen moet je gewoon loslaten. Alles wat je niet loslaat, moet je verwerken. Dus loslaten is vaak veel makkelijker dan verwerken. Het enige wat je tegenhoudt, is het idee dat je alles moet verwerken…

De beste manier om het verleden los te laten is in te zien dat je het toch niet meer kunt veranderen. Het heeft geen zin jezelf te pijnigen. Je hoeft je hoofd niet vol te stoppen met iets dat allang voorbij is. Alleen door te denken kun je het nog voelen, maar wil je dat wel?

Wees aardig voor jezelf.

Besluit aardiger te zijn voor jezelf. Stop te denken aan dingen die zijn gebeurd. Want dat is de boodschap van dit artikel: Als je jezelf met een hamer voor je hoofd slaat, waarom stop je er dan niet mee? Wees vriendelijker voor jezelf. Leg die hamer neer, laat het verleden rusten en richt je gedachten op het heden. Dan stopt de hoofdpijn en zo stopt de stress.

Je kunt je leven niet leven door bezig te blijven met het verleden.

Je rijdt toch ook geen auto door alleen maar in je achteruitkijkspiegel te staren? Dan zie je toch niet wat er voor je neus gebeurt? Je wil toch niet achteruit, je wilt toch vóóruit? Daarom is de vooruit in een auto véél groter dan de achteruitkijkspiegel! Daarom gaat er maar één versnelling achteruit en de rest vooruit…

Als je dan toch wilt nadenken, denk dan aan de mooie dingen van vandaag. Denk aan de dingen waar je dankbaar voor bent en waar je je op verheugt. Denk aan de mensen die je dierbaar zijn, denk aan de dingen waar je trots op bent. Dat is je huidige realiteit. Als je genoeg mooie dingen ziet in het heden, dan heb je geen behoefte meer aan de illusie van het verleden. De realiteit is zo mooi, dat we geen fantasie meer nodig hebben!

Wil je minder piekeren en meer ontspanning? Bestel dan de volgende e-cursus:


Wil jij minder stress?

Volg dan deze online cursus Nooit Meer Zorgen of Stress.

Laat alle zorgen en stress los.

Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!

“Je cursus was super – een gouden greep. Niets bracht rust en ontspaning in mijn leven. Maar met jouw cursus is het mij gelukt!”

Laat al je zorgen los


Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • Is het niet zo dat je de neiging hebt vaak terug te denken aan bepaalde gebeurtenissen omdat je er (onbewust) iets van wilt leren, om te ‘zorgen’ dat je het ‘de volgende keer’ anders zult doen?

  • Beste I,

    Ja, dat klopt en dat is natuurlijk helemaal prima. Zolang je het positief en constructief houdt, kun je inderdaad mooie inzichten opdoen. Vaak vervalt dit denken aan het verleden echter bijna automatisch in piekeren. Maar als het ons lukt om het positief te houden en van het piekeren weg te blijven, kan het verleden ons veel leren :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank, bedankt voor je artikel, inderdaad het verleden loslaten is nodig, om verder te gaan, maar het vraagt tijd! of zie ik dit verkeerd?

  • Beste M,

    Inderdaad, het verleden loslaten vraagt tijd.
    Alles – werkelijk alles in ons leven – wat de moeite waard is, heeft tijd en geduld nodig, ook dit.
    Gelukkig is het geen wedstrijd en bepaal je zelf het tempo :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • albert schreef:

    Dag Frank,

    Een geweldig mooi artikel, zo kan ik er toch even bij stil staan dat ik in het verleden de coaching bij jou heb gevolgd, en daar elke dag plezier aan beleef. Het is voor mij erg waardevol om het nu weer te lezen.
    Bedankt maar weer.

    Groet Albert

  • Beste Albert,

    Heel fijn om dat te horen!
    Elk dag plezier – daar doen we het voor, nietwaar? :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Frank,
    Zeer goed en duidelijk artikel. Ik ben het ook beu van steeds in dat verleden te duiken. Als je naar een psycoloog of therapeut gaat beginnen ze over je verleden verwerken en kijken naar je innerlijk kind. Steeds terug duiken in die oude gevoelens die er op dat moment eigenlijk niet meer zijn. Loslaten is inderdaad moeilijk, omdat je nog met gevoelens zit die aan het gebeuren gekoppeld zijn en zeker als je met de personen die je vertrouwen geschonden hebben nog in contact komt.

  • Frank De Moei schreef:

    Dank je wel :)

    Sommige mensen zal het zeker kunnen helpen, maar uiteindelijk kun je niet vooruit rijden door continu in je achteruitkijkspiegel te kijken :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Juultje schreef:

    Als je nou een persoon uit jouw verleden, waar je vervelende/ingewikkelde ervaringen mee hebt gehad, jaren later onverwacht weer opnieuw ontmoet in een heel andere situatie (we zijn allebei ondertussen gegroeid in ontwikkeling) en een andere locatie, hoe kan je dan zeggen: vergeet je verleden want je doet jezelf er alleen maar pijn mee? Wat vroeger gebeurt is kan niet meer veranderd worden inderdaad, maar omgaan met deze persoon in het hier en nu voelt dan heel geforceerd van beide kanten, vanwege de herinneringen aan vroeger. Kan je dan allebei het verleden gewoon zomaar loslaten, elkaar opnieuw leren kennen alsof het verleden er nooit geweest is en heel spontaan zeggen: “hee dat is lang geleden, leuk je te zien, hoe gaat ie?” Is het mogelijk om dan voor de tweede keer een goede “eerste indruk” te maken?

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Juultje,

    Dat hangt er heel erg vanaf wat er precies is gebeurd, en eigenlijk vooral van wat jij en de andere persoon hier nog over voelen en denken. Kennelijk is de geschiedenis niet afgesloten en zijn er nog onverwerkte gevoelens in jullie en niet-uitgesproken irritaties tussen jullie.

    Dat is de reden dat het geforceerd aanvoelt en je niet de spontaniteit kunt opbrengen die je normaal wel zou voelen. Het is niet mogelijk voor de tweede keer een goede eerste indruk te maken, want je begint al met een achterstand. Er ligt tussen jullie een barrière.

    Mijn suggestie: praat het uit, anders gaat het lang duren voordat de relatie weer normaal wordt. Probeer van jouw kant goed te luisteren naar de ander en begrip op te brengen voor zij/hij voelt, wilt en zegt. Meer dan dit kun je niet doen en dat is het verder aan de ander of dit een succes wordt.

    Heb geduld, want een beschadigde relatie kun je zeker lijmen, maar het heeft wel tijd nodig voordat alle stukken weer goed in elkaar passen. :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • beste,sinds ik met pensioen ben en veel meer vrije tijd heb word ik gekweld door mijn piekeren over het verleden: vooral over relaties
    (ex-en,zogezegde vrienden, collega’s)
    ik weet dat ik mezelf pijn doe maar soms is het sterker dan mezelf.Het lezen van je artiekel heeft me veel deugd gedaan en ik herken mezelf volledig.Bedankt alvast.

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Yvan,

    Fijn dat het artikel je heeft kunnen helpen!

    Het is normaal dat je nu met meer vrije tijd, je ook meer tijd hebt voor meer gedachten over het verleden.

    Het is heel goed dat je al beseft dat je hiermee alleen maar jezelf pijn doet. Mischien maakt het ’t nog iets makkelijker om ermee te stoppen, als je je realiseert dat die personenn (ex-en, ex vrienden en collega’s) waarschijnlijk NIET zo veel meer denken aan jou.

    Lees de artikelen (deel 1 en 2) regelmatig door, op een gegeven moment valt het kwartje: als je (nog dieper) beseft hoe zinloos piekeren over het verleden is. Oefening baart kunst, ook op dit gebied :)

    Heel veel succes en sterkte!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >