Omgaan met kritiek van anderen

Omgaan met kritiek van anderen is een kunst die je kunt leren. Niemand vindt het leuk kritiek te ontvangen, maar iedereen heeft er wel eens mee te maken. Dit artikel gaat in op de oorzaak van kritiek van anderen – en wat je kunt doen om er mee om te gaan.

Waarom is het zo moeilijk kritiek te ontvangen?

Mensen zeggen wel dat je kritiek niet persoonlijk moet nemen, maar kritiek is natuurlijk wel persoonlijk. Het is immers aan jou gericht en jij bent een persoon.

Dat maakt het meteen zo moeilijk om met kritiek om te gaan: we voelen ons aangevallen en hebben het gevoel (terecht of onterecht) dat we iets niet goed doen.

Dat gaat vaak ten koste van ons zelfvertrouwen. Omdat we ons aangevallen voelen, worden we emotioneel en gaan we ons verdedigen: we willen de ander duidelijk maken dat de kritiek niet terecht is. Wie denkt die persoon wel dat hij of zij is? Op onze beurt geven we dan vaak zelf ook kritiek aan de ander, wat weer kan leiden tot ruzie.

Aan het einde van het gesprek voelen we ons onzeker, gekwetst, teleurgesteld en boos. Allemaal begrijpelijk, maar niet een gevoel dat we graag willen ervaren.

Het kan ook anders. Je hoeft niet over je heen te laten lopen of op jouw beurt de criticus aan te vallen. Door anders te kijken naar kritiek kun je er namelijk voor zorgen dat het minder hard aankomt bij je.

Het belangrijkste is dat je je goed voelt over jezelf.


”Hallo… Zelfvertrouwen!”

Heb jij genoeg van twijfel en onzekerheid?

Volg onze GRATIS serie:

Weg met Onzekerheid – Hallo Zelfvertrouwen!

Ontdek de Krachtige Weg naar Meer Zelfrespect!

“Mijn zelfvertrouwen groeit met de dag. Zowel op het werk als in mijn privéleven voel ik me gelukkiger. Ik sta er zelf van te kijken, maar het is waar. Bedankt voor de hulp!”


Soorten kritiek.

Niet elke kritiek is moeilijk te aanvaarden. Als iemand die je vertrouwt je op een vriendelijke manier duidelijk maakt dat hij of zij denkt dat je iets kunt verbeteren, dan is dan makkelijker te aanvaarden. Zeker als die persoon de kritiek redelijk houdt en het combineert met een compliment.

Je hebt natuurlijk ook de ongezouten kritiek die je krijgt van iemand die helemaal niet het beste met je voor heeft, maar je gewoon wilt vertellen wat je fout doet. Vaak zijn dit mensen die zelf heel goed zijn in het geven van kritiek en slecht in het ontvangen daarvan.

Probeer te bepalen in welke categorie iemand zit. Van de eerste categorie kun je het waarschijnlijk wel accepteren. Dit artikel gaat over de tweede categorie mensen: die met ongezouten en (in jouw ogen) onterechte kritiek.

Wat is deze vorm van kritiek in werkelijkheid?

Een projectie van eigen frustratie of arrogantie.

Als je lekker in je vel zit, heb je helemaal geen behoefte om kritisch te zijn naar anderen. Waarom zou je? Het is vrij vermoeiend om iedereen te willen herinneren aan hun fouten. Dat zou bijna een dagtaak zijn.

Het blijkt dat veel kritiek een uiting is van eigen onvermogen om een ander in zijn of haar waarde te laten. Degenen die ongezouten en onterecht kritiek geven zijn vaak zelf gefrustreerd. In het omgaan met kritiek van anderen moet je eerst even controleren of die kritiek iets over jou zegt, of over de ander!

Misschien doordat ze weinig zelfvertrouwen hebben. Misschien omdat ze iets vervelends hebben meegemaakt. Misschien zitten ze niet lekker in hun vel of hebben zelf veel kritiek ontvangen. Hoe dan ook, die frustratie moet eruit en wat is de beste manier om dat te doen? Iemand anders vertellen wat hij of zij fout doet.

Als je denkt dat het frustratie is, dan helpt je die gedachte om de kritiek in perspectief te zien. Misschien doe je helemaal niets fout, maar moest die persoon zich gewoon afreageren. Je kunt in dat geval denken: “Dit heeft helemaal niets met mij te maken – het gaat meer om zijn of haar frustratie.”

Overigens is het vaak zo dat we mensen beschuldigen van de dingen die we zelf ook niet goed doen. Probeer eens te kijken of de kritiek ook geldt voor de persoon die het zelf geeft. Is dat zo, dan weet je dat de kritiek is bedoeld als boodschap voor deze persoon zelf. Jij bent alleen maar de spiegel.

Een mogelijkheid voor groei.

Hoe vervelend ook, misschien heeft de criticus wel een punt. En dat is het enige dat belangrijk voor jou is. Als je eerlijk naar jezelf kijkt, kun je dan iets leren van de kritiek? Het gaat immers niet om degene die kritiek geeft, het gaat om jou. Wat kun jij ermee? Los van de manier waarop de kritiek gebracht wordt, hoe kun jij er iets van leren wat jou verder helpt?

Hoe je met kritiek kunt omgaan.

De beste manier voor het omgaan met kritiek van anderen is door te luisteren en dóór te vragen. Ga niet meteen in de verdediging, hoe moeilijk dat ook is. Dit verergert alleen maar de kritiek en leidt tot ruzie.

Uiteindelijk wil je weten waarom die persoon dat zegt en wat erachter zit.

Vraag bijvoorbeeld: “Wat bedoel je daarmee? Hoe denk jij dat het zou moeten gebeuren? Wat vind je dat beter kan? Waarom vind je dat?”

Dat is geen zwaktebod, maar juist slim. Door in te gaan op de kritiek en oprecht nieuwsgierig te zijn, kom je er misschien achter dat het eigenlijk helemaal geen kritiek is, maar juist een uiting van andermans frustratie.

Zie het als een spelletje. Je kunt altijd nog boos worden. Maar er is een grote kans dat je erachter komt dat:

  • de kritiek niet zo slecht bedoeld is.
  • dat deze persoon zelf een probleem heeft op dat gebied.
  • dat hij of zij onzeker is en dat probeert te compenseren door jou kritiek te geven.
  • dat hij of zij tevergeefs probeert anderen te veranderen.

Probeer eens door te vragen en kijk wat er gebeurt. Je zult zien dat er achter ongezouten kritiek altijd een (voor)oordeel of probleem van een ander ligt.

Wil je steviger in je schoenen staan en niet uit balans gebracht worden door kritiek van anderen?

Bestel dan de onderstaande e-cursus:


Wil jij meer zelfvertrouwen?

Volg dan deze online cursus Blijvend Zelfvertrouwen.

Voel je sterk en zeker over jezelf – wat er ook gebeurt.

Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!

“De cursus zelfvertrouwen is het bedrag dubbel en dwars waard! Ik sta steviger in m’n schoenen, al vanaf de eerste les!“

Vergroot je zelfvertrouwen


Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • Vorige week kreeg ik een zeer kwetsende opmerking van iemand die voor haar beurt ging en ik zei ” Hallo, ik was eerst. Het werd bijnaruzie. Wat vind je daarvan, Frank?

  • Beste Ellen,

    Iemand voor laten gaan kost een paar seconden. Met iemand een discussie of ruzie beginnen duurt veel langer, plus een groot gedeelte van je dag omdat het je daarna nog irriteert. Is het al die negatieve energie wel waard?

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Interessant artikel! Met een grote kern van waarheid erin, denk ik. De vragen die je suggereert zijn bovendien ook handig om je eigen emoties onder controle te krijgen. Want als de kritiek wel zinnig is, en niet alleen frustratie, neutraliseren deze vragen het negatieve aspect en openen een weg naar de oplossing. Niet: wat vind jij dat ik verkeerd doe, maar: hoe kan ik het beter doen.

    Bedankt voor je artikelen, Frank, ik les ze geregeld met veel plezier.

  • Mooie aanvulling Manon,

    Dank je wel en graag gedaan :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • witchke schreef:

    Ik moet toegeven dat ik het soms toch wel heel moeilijk vind om om te gaan met kritiek. Kritiek is meestal niet slecht bedoeld het komt er gewoon soms zo uit. Zo slim ben ik ondertussen wel. Ik probeer mensen die negatieve kritiek geven zoveel mogelijk te vermijden. Ik vind het alle energie niet waard. Soms laat ik mensen me voorsteken en zeg ik niets, ben ik veel te vrolijk voor. Als het om onbekenden gaat laat ik me niet raken, maar vaak gaat het om collega’s die ik elke dag zie en dan wordt het moeilijk. En het voorstel dat jij doet, vragen stellen… dat heeft bij ons op het werk echt geen zin. Heb alle constructieve aanpakken die ik ken of aangereikt krijg al geprobeerd en het helpt niet. Het maakt het alleen erger, ik negeer zoveel mogelijk. Maar soms frustreert het me heel erg.

  • witchke schreef:

    Bovendien om even aan te vullen denk ik soms wel eens… (misschien een tikkie arrogant) “ik doe meer dan mijn best” meer mogen en kunnen mensen niet verwachten. Het is goed zoals het is en het hoeft niet beter. Waarom zou ik vragen wat ik beter kan doen. Niet dat ik de beste ben of altijd alles zo goed doe. Maar mensen mogen ook gewoon zien dat je je best doet. Ze hoeven gewoon niet voortdurend kritiek te hebben.

    Enfin en ze hebben het toch :p

  • Beste Witchke,

    Het doel van vragen stellen is niet erachter te komen wat jij beter kunt doen. Het doel is erachter te komen wat nu werkelijk het probleem is, waarom iemand kritiek heeft. Niet alleen krijg je daar zelf meer informatie door, maar het laat vooral de ander (hopelijk) zien dat zijn of haar kritiek niet terecht is.

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • witchke schreef:

    Die vragen zullen ze dan ofwel gewoon negeren of gewoon nog meer kritiek hebben op de vragen die je stelt. Je hebt geen idee… het is gewoon een moeilijke situatie. En het is gewoon aan mij op ze aan te pakken die situatie… I’ll find a way.

    Bedankt voor de reactie.

  • maartje schreef:

    Hoi Frank,
    Van de week een gesprek gehad. Daar in kwam naar voren dat mijn leidinggevende er moeite mee heeft dat ik, als ik dingen anders zie, hierover in discussie ga. Ze kan hier niet goed mee omgaan. Ze geeft nl. toe dat ze zelf moeite heeft met tegenspraak (Ik zie dit in sommige gevallen als meedenken!) En komt dus niet snel terug op een beslissing en of mening.
    Nu zei ze ook dat ze het gevoel had, dat ik niet mijn werk maar mezelf belangrijker vond op de werkvloer. Ik was hier erg door verrast en vroeg gelukkig door, ipv emotioneel te reageren. Ik vind dit volledig onterecht en ook vond ik de 2 argumenten die ze aandroeg zo op zichzelf staande ‘voorbeelden’, die zo anders uitgelegd kunnen worden. Voel me ook erg gekwetst dat zij op zo’n negatieve manier naar mij kijkt (terwijl ze verder zij, dat ik m’n werk goed deed!?) Heb nu het gevoel dat ze erg op me let en alles negatief interpreteert.. Wat kan ik goed doen, als ze er zelfs iets negatiefs van maken kan??
    Heb het ook met 2 collega’s besproken en die vonden het erg rot voor mij en herkende het totaal niet.
    Morgen zie ik haar weer en weet niet goed of ik het moet laten rusten of er toch over moet beginnen.. Want dan zoek ik dus de discussie op en hier heeft ze moeite mee. Voel me dus met het 1 voor het ander gevangen! Vriendelijke Groetjes.

  • Beste Maartje,

    Tja, het is natuurlijk lastig een dialoog te voeren als de ander niet houdt van tegenspraak.
    Als je voor jezelf redelijkerwijs hebt bepaald dat haar kritiek niet terecht is en je hebt doorgevraagd en daarna jouw mening gegeven, dan kun je feitelijk weinig meer doen.

    Je kunt zelf het beste beoordelen of ze nu erg op je let en alles negatief interpreteert, maar ga er niet automatisch van uit. Dit is voor jou belangrijker dan voor haar – wellicht denkt zij er helemaal niet meer over na. Er is nog een derde mogelijkheid: Laat het even rusten en kom er later op terug. Zo kun je het even laten bezinken en bepalen hoe je dit wilt aanpakken.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • janine schreef:

    je verhaal heeft me heel erg geholpen hoe ik met kritiek om moet gaan bedankt

  • Beste Frank

    Ik heb een probleem die ik moeilijk te oplossen krijg!
    Ik heb een vriendin die me altijd communicatief beledigd.. Ik ben zeer emotioneel en gevoelig ingesteld en het veroorzaakt me alleen maar pijn.. Ik weet niet hoe ik met haar moet praten of hoe die vriendschap moet beëindigen. Ik dacht dat u misschien me wel zou in kunnen helpen! Zij is zeer koppig en ze heeft een grotte mond. Ik durf nooit iets zeggen tegen haar.

  • Beste E,

    Waarom ben je vrienden met iemand die je altijd communicatief beledigd?
    Wat schiet je daar mee op?

    Ergens zul je de kracht moeten vinden haar te vertellen wat je voelt.
    Alleen jij kunt jezelf helpen, niemand gaat het voor je opnemen en jouw
    vriendin vertellen dat het genoeg is geweest.

    Hoeveel energie heeft deze relatie je al gekost en hoeveel energie gaat het je nog kosten
    als je er zo meer doorgaat?

    Als je op zoek bent naar kracht, dan vind je die alleen maar nadat je voor jezelf bent opgekomen,
    want dan wordt je kracht niet langer verzwakt door iemand in je omgeving.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank

    Er is wel altijd een manier om iemand duidelijk te maken dat zij verkeerd bezig is.
    zal wel eens moeten over na denken hoe ik het moet doen, om haar niet te kwetsen.
    Alvast bedankt voor uw antwoord en raad.

  • reijanna schreef:

    Hoi frank Ik ben de laatste 4 jaar flink aangekomen. Ik probeerde mezelf eerst te verstoppen want dan konden mensen niet denkem zo die is dik geworden of roddelen maar dat hou je natuurlijk niet vol. Ik werk ook in een winkel dus je verstoppen kan ook niet echt. Nu mijn vraag ik kreeg van alles naar mijn hoofd of ik ziek was of ik zwanger ( en dat hoorde ik vaak ) en ook eens iemand die ik niet ken dst die tegen mijn man zei dat ik aardig dik was geworden als ik dat hoor barst ik in tranen uit en voel me rot. Hoe kan ik hiermee omgaan of wat moet ik doen. Bedankt alvast groetjes

  • Beste Reijanna,

    Waarom zou je je verstoppen?
    Omdat andere mensen dan geen oordeel over je zouden hebben?
    Dit kun je niet voorkomen, want veel mensen oordelen toch wel.

    Het gaat erom jezelf niet te (ver)oordelen.
    Zolang je positief bent over jezelf, laat je je niet uit het veld slaan door de mening van een ander.

    Lees het volgende artikel eens voor meer inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/je-karakter-is-belangrijker-dan-je-uiterlijk/

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Chantal schreef:

    hallo ik had een vraag ik vroeg me af of je me zou willen helpen
    ik heb de laatste tijd veel huilbui
    bijv. als ik kritiek krijgt of als er iemand achter me rug gaan roddelen
    dan ga ik wel huilen terwijl ik helemaal niet wil huilen

  • Beste Chantal,

    Ik vermoed dat je vrij jong bent?

    Praat met iemand die je vertrouwt, leg de situatie (met alle details) uit en vraag om advies.

    Het volgende artikel geeft je wellicht ook extra inzicht:
    https://www.newstart.nl/blog/onderzoek-je-gevoel/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Patricia schreef:

    Of je misschien ook af te vragen of dit de goede werkplek voor jou is. Als je al zoveel hebt geprobeerd.

  • malinka80 schreef:

    beste frank,
    en als je niemand hebt om dat te vertellen?
    ook niet iedereen kan daar goed tegen om problemen van anderen op te lossen.groetjes

  • Beste Malinka,

    Er is altijd wel iemand die wil luisteren.
    En als je die nog niet kent, ga dan op zoek en maak contact, want deze mensen heb je echt nodig in je leven :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo Frank,

    Voor mijn werk kom ik bij iemand die erg uitdagend en/of agressief kan reageren.
    Dit vind ik erg moeilijk en weet niet goed hoe ik hier mee om moet gaan, vooral het uitdagen. Ik blijf rustig en vriendelijk, heb al meerdere manieren van omgang geprobeerd maar merk weinig verschil.
    Nu vroeg ik aan iemand die geschoold is in communicatieve vaardigheden hoe ik hier beter mee om kan gaan bij desbetreffende zorgvrager. Ik werk 20 jaar in de zorg.

    Ik kreeg als feedback dat het puur aan mijn communicatieve vaardigheden lag dat deze zorgvrager zo reageerd. Verder zou het aan het gebrek aan mijn ervaring liggen en de zorgvrager zou waarschijnlijk een hekel aan mij hebben.

    Beste Frank, wat vind jij van deze feedback.
    groetjes van anoniem

  • Beste Paula,

    Als je al twintig jaar in de zorg werkt, dan zul je ongetwijfeld veel communicatieve vaardigheden hebben opgedaan, dus daar kan het niet aan liggen :)

    Iemand daagt uit of reageert agressief als er veel innerlijke spanning in die persoon zit. Dat hoeft helemaal niets met jou te maken te hebben. Ik denk dat jouw manier van reageren prima is: rustig en vriendelijk blijven. Als het slechts één persoon is die continu uitdagend of agressief reageert, dan kun je ervan uitgaan dat het waarschijnlijk aan deze persoon ligt. Je kunt er ook vanuit gaan dat deze persoon dit niet alleen met jou heeft, maar met meerdere mensen in zijn/haar omgeving.

    Dus je kunt twee dingen doen. Ten eerste kun je het zo laten. Je weet dat je normaal reageert en dat is prima. Je kunt gewoon accepteren dat deze persoon niet fijn communiceert, dat het niet aan jou ligt en dat je hier ook niets aan hoeft te veranderen aangezien het waarschijnlijk niets met jou te maken heeft, maar alles met de ander. Ten tweede kun je er iets van zeggen: op een rustige maar duidelijk manier vertellen dat je zo niet wenst aangesproken te worden. Er is geen garantie dat dit de communicatie verandert (want als iemand uitdagend of agressief communiceert, dan zit er een dieper probleem en dat gaat niet zomaar weg), maar dan heb je wel je hart gelucht. Beide manieren zijn prima en je eigen manier natuurlijk ook :)

    Veel succes!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Vanessa schreef:

    Ik heb een relatie met een jongen die ik heel graag zie. Wij komen qua denkwijze zo goed overeen maar we hebben een probleem. De communicatie begint scheuren te vertonen. Volgens hem communiceer ik niet genoeg met hem. En ik voel zelf ook dat het aan mijn kant begint af te nemen. Ik wist niet wat het was tot ik vandaag naar hem een verwijt smeet tot grote verbazing nl dat hij mij minderwaardig deed voelen. Nu hij doet zoveel voor mij. Daar kan het niet aan liggen. Maar soms op een dag kan hij mij wel 10 keer wijzen op het feit dat het anders kan dan dat ik dingen doe. Of wordt hij geïrriteerd omdat ik het anders doe dan de meest optimale manier mogelijk. En meestal is het dan ook beter maar ik heb op die moment nog geen 5m tijd gehad om zelf eens iets te bedenken. Het gaat zelfs zover dat hij zegt hoe ik mij op de meest optimale manier douche en welke zeep. Het is zover gekomen dat ik dus zelfs niet meer denk of zelf aan niets durf beginnen. Omdat hij het soms ook kortaf is als iets niet oké is.
    Mijn vriend is perfectionist.. dat zegt hij zelf maar ik kan niet tegen dagelijkse Info zoals hij het noemt. Het knibbelt echt aan mij. Ik word dan soms ook geïrriteerd. Ik heb er al proberen over te praten maar dat loopt dan verkeerd af. Dan is het ruzie. Dan krijg ik te horen dat ik niet meer communiceer. Dat is ook zo. Het begint aan mijn zelfvertrouwen te knagen. Maar ik geraak in een vicieuze cirkel. En de relatie begint er serieus onder te lijden. Hoe pak ik dit aan?

  • Beste Vanessa,

    Als iemand je continu op je ‘fouten’ wijst, dan betekent dit dat hij je niet accepteert zoals je bent (of zoals je doet). Helaas kun je daar niet zoveel aan doen, omdat deze illusie (je moet doen wat ik vind dat je moet doen) bij hem ligt en je een ander niet kan veranderen. Je kunt hem alleen bewuster maken van het feit dat hij dit doet en vooral van het feit dat je dit niet op prijs stelt. Dus ik zou ten alle tijden vertellen dat je niet continu verbetertips (of dagelijkse info) wilt krijgen. Eerst op een vriendelijke manier en daarna op een duidelijke manier. Niemand kan je minderwaardig doen voelen als je dit niet toestaat, nietwaar? De vraag is wat je moet doen als hierna dit gedrag niet verandert, en dan kun je jezelf afvragen: “Wil ik een relatie waarin ik niet mezelf kan zijn.” Maar ik zou die vraag pas op het allerlaatst stellen en eerst proberen hem duidelijk te maken dat er geen probleem is als hij je gewoon accepteert zoals je bent :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik heb een probleem op het werk. Ik ben 2 jaar bezig om rotzooi van andere op te knappen. Omdat een collega aan het reintregeren is. Andere collega’s vinden het wel best en gaan ervan uit dat ik alles op mij neemt. Namelijk omdat mijn collega’s ervan uitgaan dat ik alles doet. Ik loop constant tegen fouten van andere collega’s aan. Omdat wij zelfstandig zijn en elkaar weinig zien loopt de communicatie en de samenwerking niet. We hebben een groeps app. daar mag ik niet op fouten wijzen die rondslingeren. Want dan ben ik negatief. Bewoners, zorg-collega’s en familie zijn hier de dupe van. Ik stuur de laatste maand mail en neem ieder in CC mee. Ook onze leidinggevende die kan zien wat er nu gebeurd. Nu is het crisis in het team en ik ben hier de dupe van. Ik werk mezelf helemaal uit de naad en neb bijna geen tijd meer voor mijn gezin. Daarbij doe ik op het werk heel veel vrijwillig in mijn eigen kostbare tijd. Ik doe het werk van 5 collega’s. Mijn frustratie zit zo hoog dat ik iedereen op z’n fouten wijst. Mijn collega’s verschuilen zich achter mij en gaan steeds meer achter over leunen. Ze verdraaien de waarheid. Ze vormen nu een groep en ik sta hier buiten. Tevens zijn ze met z’n allen naar de leidinggevende gegaan. Wat moet ik doen?

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Mary,

    Even samengevat:

    “Ik loop constant tegen fouten van andere collega’s aan. Ik werk mezelf helemaal uit de naad en neb bijna geen tijd meer voor mijn gezin. Daarbij doe ik op het werk heel veel vrijwillig in mijn eigen kostbare tijd. Ik doe het werk van 5 collega’s. Mijn frustratie zit zo hoog dat ik iedereen op z’n fouten wijst.”

    “Wat moet ik doen?”

    Gas terug nemen. Lees het bovenstaande eens terug en vraag jezelf af wat de zin hiervan is. Waarom zou je jezelf voorbij lopen? En waarom wil je iedereen op hun fouten wijzen? Dat lijkt me dodelijk vermoeiend.

    Ik zou accepteren dat iedereen fouten maakt en dus leren wat meer de fouten van anderen door de vingers te zien. Fijner voor jou en prettiger voor de contacten met je collega’s. Ik zou ook accepteren dat je niet alles zelf kunt of moet doen. NU ben je aan het vechten tegen de realiteit (jij kunt niet alles doen en anderen mensen maken nu eenmaal fouten). Accepteer de realiteit en normaliseer de situatie weer – of ga koppig door en loop elke keer tegen dezelfde muur van perfectionisme op. Ik hoop dat je kiest voor het eerste :)

    Heel veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >