Moet je vechten voor je relatie – of loslaten?

Veel mensen twijfelen over hun relatie. Moet je vechten voor je relatie of loslaten?

Soms lijkt het makkelijk om gewoon afscheid te nemen. Maar zul je dan de mooie momenten niet missen?

Geef je niet te snel op? Misschien valt er nog iets van te maken… Dus moet je doorgaan of stoppen?

Met deze inzichten kun je die vraag beter beantwoorden:

Jij bent de expert van je eigen leven.

Er is uiteraard maar één persoon die dat echt kan bepalen.

Wat anderen ook zeggen, wat ik ook zeg, jij bent de enige die dit kan besluiten. Jij en jij alleen bent de expert van je leven.

Dus ga altijd uit van wat je zelf voelt en wilt. Maar daar zit dan ook direct het dilemma:

Wat als je verstand iets anders wil dan je gevoel ‘voelt’?

Vechten voor je relatie – wat is de kern?

Vechten voor je relatie is het gevecht tussen verstand en gevoel.

Het dilemma tussen vechten voor je relatie of loslaten, wordt dus gecreëerd door het verschil tussen verstand en gevoel.

Dáár zit de twijfel. Je wilt bijvoorbeeld dolgraag verder, maar je verstand zegt dat het beter is ermee te stoppen.

Of je gevoel zegt dat je echt moet loslaten, maar je verstand denkt: “Dan geef ik het te gemakkelijk op.”

Waar moet je naar luisteren? Verstand of gevoel? Wel, beide moeten gerustgesteld worden.

Je kunt je verstand noch je gevoel negeren. Ze moeten in balans zijn. Dit kan alleen door meer inzicht te krijgen.

Want alleen inzicht brengt je gevoel en verstand weer dichter bij elkaar. Vechten voor je relatie heeft alleen zijn als je eerst het gevecht in jezelf stopt!

Daar is wat meer inzicht voor nodig. En het eerste inzicht is deze:

De beste en snelste manier om al je relaties te verbeteren, is door het volgen van de Online Training Betere Relaties met Iedereen.


Hoe krijg je wat je wilt?

Download ons gratis eBoek Hoe Je Krijgt Wat Je Echt Wilt.

Stap uit je hoofd – en geniet van een ontspannen leven.

Meer dan 35.000 keer gedownload!

“Interessant, boeiend en leerzaam! Het geeft me ontzettend veel steun. Wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb. Het verrijkt echt mijn leven!”

Hoe je alles krijgt wat je wilt


Hieronder volgen extra 3 inzichten en tips die je verder helpen:

Inzicht 1: Is de basis wel goed genoeg?

Stel dat je vindt dat je een nieuwe tafel moet kopen.

Het eerste waar we naar moeten kijken is hoe je huidige tafel eraan toe is. Staan de poten scheef en dreigen de tafel om te vallen?

Of staat de tafel prima en zit er alleen maar een deukje in het tafelblad?

In een relatiekeuze werkt het net zo: Is er een gezonde basis of is die er niet?

Als je weet dat er niet genoeg vertrouwen, liefde of communicatie meer is, dan mis je het belangrijkste fundament van elke relatie.

De tafelpoten staan dan gewoon niet meer stevig genoeg. Maar als je partner alleen maar een raar lachje heeft, dan is het slechts een detail.

Zie je het verschil?

Vechten voor je relatie heeft alleen zin als je echt overtuigd bent dat je bij de ander past, en dat de basis goed is.

Inzicht 2: Zijn je verwachtingen reëel?

Dus stel jezelf de vraag:

Wat verwacht ik van mijn relatie? Welke dingen zijn essentieel? In hoeverre wordt daar nu aan voldaan?

Ik ken mensen die van relatie wisselden omdat ze de neus van hun partner niet mooi vonden. Maar hè, de perfecte partner bestaat niet!

Als je verwachtingen tè hoog zijn, dan wordt je altijd weer teleurgesteld…

Dus als er nu iets ontbreekt in je relatie, ga dan na of dat een basis is of slechts een detail.

Is het echt belangrijk voor je, of heb je de illusie dat het altijd beter moet?

Schrijf het gewoon op: Wat heb ik echt nodig en wat is slechts een detail? En ga dan na in hoeverre je huidige relatie eraan voldoet.

Inzicht 1: Heb je vertrouwen dat je het kunt oplossen?

Als je niets essentieels mis in je relatie, dan zou ik  eerder voor vechten voor je relatie dan loslaten.

Maar als je wèl iets essentieels mist, dan is de volgende vraag:

“Heb ik er vertrouwen in dat we deze relatieproblemen kunnen oplossen?”

En onthoud dat er altijd twee mensen nodig zijn om het op te lossen! Je kunt dit niet in je eentje doen…

Communicatieproblemen zijn heel vaak gewoon op te lossen.

De één kan wat opener worden en de ander kan zich iets inhouden. Samen kun je zoeken naar de balans waar je je allebei goed bij voelt.

Een gebrek aan vertrouwen in de ander, dat is moeilijker op te lossen. Vertrouwen is de kern, communicatie is de laag daarboven.

We gaan pas met elkaar communiceren als we elkaar vertrouwen, nietwaar?

Wat als één van beiden niet meer wilt?

Als je echt niet meer erop vertrouwt dat je dit (samen met je partner) kunt oplossen, dan is loslaten en afscheid nemen de enige optie.

Als één van beiden niet meer wil, dan is er eigenlijk al geen sprake meer van een relatie. In ieder geval niet op emotioneel niveau.

Als je allebei de wil hebt om er nog iets van te maken, dan kun je zeker vechten voor je relatie. Maar nogmaals, om te vechten voor een relatie zijn er twee personen nodig.

Ik kan wel vechten voor mijn relatie, maar als mijn vriendin liever heeft dat ik naar de maan verhuis, dan lossen we het echt niet meer op. Tenzij ze meeverhuist natuurlijk!

Heeft het zin om door te gaan zonder goede basis?

Persoonlijk heb ik er weinig moeite mee om een relatie zonder goede basis los te laten.

Vooral omdat ik weet dat het geen enkele zin heeft om door te gaan, want dat heb ik in het verleden óók geprobeerd.

Vechten voor mijn relatie doe ik niet als de ander tegen me vecht.

Wat voor zin heeft een relatie als één van beiden zich er slecht bij voelt? Je kunt toch ook niet dansen met iemand die liever zit?

Een gezonde basis is de kern van alle goede relaties!

Ik waardeer mezelf te veel om door te gaan met een relatie die niet werkt. En ik waardeer een ander ook te veel om haar dat aan te willen doen.

Liefde is soms loslaten in de wetenschap dat je apart gelukkiger zult zijn. Soms ontbreekt gewoon de basis om er nog iets van te maken.

Maar als die basis er wèl is, vecht dan voor je relatie: dan is het de moeite waard!

Wil je je relaties verbeteren? Bestel dan de volgende e-cursus:


Wil jij gezonde relaties?

Volg dan deze online cursus Betere Relaties met Iedereen.

Geef je grenzen aan en los je relatieproblemen op.

Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!

“Jouw cursus is zo verhelderend! Was ik daar maar eerder bewust van geweest. Het geeft me veel voldoening – en het werkt!”

Verbeter je relaties


Moet je vechten voor je relatie of stoppen?

Vechten voor je relatie heeft alleen maar zin als je het met z’n tweeën doet. In je eentje kun je niet vechten, als iemand niet bij jou wil zijn.

Maar hoe weet je dat de liefde over is? Hoe weet je wanneer je de stekker uit je relatie moet trekken? Dat is iets dat alleen jij kunt beslissen.

Alleen jij weet wanneer het genoeg is. Jij alleen weet je nog of je van hem of haar houdt. Alleen jijzelf weet wat je nog wilt accepteren, en wat je moet loslaten. Volg je hart, meer dan dat kun je niet doen…

Is ruzie maken goed voor je relatie?

Nee, daar geloof ik niet in. Er zijn veel mensen die ruzie maken gezond vinden. Maar als je dat dieper onderzoekt, vinden ze dat omdat ze geloven dat ruzie relatie beter maakt.
Dat een relatie beter wordt als die intenser wordt beleefd.

Dit gebeurt vaak onbewust. Misschien maakten hun ouders ook altijd ruzie en kopiëren ze dit gedrag. Misschien denken ze dat een relatie saai is als er geen ruzie gemaakt wordt. Er zijn tal van redenen waarom mensen dingen doen die niet gezond voor hen zijn.

Als je ruzie maakt, dan gaat dat vaak ten koste van het vertrouwen. En vertrouwen is alles in een relatie. Dus wees daar heel voorzichtig mee!

Is vechten in een relatie normaal?

Iemand zei mij ooit: “Mijn relatie voelt als één lang gevecht, maar ik denk dat ik ga winnen.” Arme ziel – zo is een relatie nooit bedoeld!

Als je houdt van vechten in een relatie, ga dan de boksring in. In een gezonde relatie hoort vechten niet thuis. Zeker geen fysiek vechten, maar ook geen mentaal vechten. Een relatie is een samenwerking, geen wedstrijd!

Is echte liefde vechten voor je relatie?

Dat zeggen ze toch altijd? “Liefde is voor elkaar vechten.” Maar vechten voor elkaar is iets totaal anders dan vechten tegen elkaar. Vechten voor elkaar is proberen er voor elkaar te zijn en elkaar te ondersteunen. Niet opgeven bij de eerste tegenslag. Je probeert samen iets te bereiken dat jullie allebei verder helpt.

Vechten tegen elkaar is het tegenovergestelde: je probeert iets te bereiken ten koste van de ander. Dat is compleet zinloos. Hoe meer punten je scoort, hoe meer afstand je creëert tussen jou en de ander.

Dus soms roepen mensen: “Mijn man wil niet meer verder met mij!” Of: “Ik wil niet meer verder met mijn relatie.”

Waar een wil is, is een weg.

Maar als die wil er niet meer is, is die weg afgesloten. Besef dat je altijd twee personen nodig hebt om iets te bereiken in een relatie.

Als iemand niet meer verder wilt met je, dan is het zijn of haar verlies.

Hoe moet je vechten voor je relatie?

Hoe moet je vechten voor je relatie – als jullie samen toch verder willen? Samen vechten voor je relatie – hoe doe je dat precies? Begin eens met luisteren wat de ander voelt en wilt. Hoe beter je weet wat de ander bezighoudt, hoe meer jij daarop kunt inspelen.

Als jullie allebei gaan tennissen, dan weet je de regels, nietwaar? Stel nu dat jij gaat tennissen, en de ander haalt plotseling een basketbal tevoorschijn. Dan wordt het een totaal andere ervaring, nietwaar?

Zonder regels geen spel. En zonder luisteren weet je niet wat de regels nu echt zijn.

Hoe beter je luistert, hoe beter je relaties zullen zijn. Niet alleen met je partner, maar met iedereen!

Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • Daniella schreef:

    Mooi artikel Frank, bedankt!
    Daniella

  • Anoniem schreef:

    Phoe.

    Wat een confronterend artikel.
    Ik heb op dit moment een relatie met een vrouw.
    We lachen veel, de passie is geweldig, we zitten op heel veel punten op 1 lijn, zij gaat helemaal voor mij en toch denk ik ‘dit is het niet’.
    En eigenlijk komt dat omdat er een stemmetje zegt: ‘Ik vind haar niet mooi genoeg’. (en ik veroordeel mezelf omdat ik vind dat ik dat niet zou mogen denken)
    Maar ik heb ook al ontdekt dat ik haar wel erg mis als we elkaar niet zien.
    Kan het zijn dat dat ‘detail’ toch zo storend is dat het liefde in de weg staat? Of moet je daar dan doorheen kijken en ‘genoegen nemen’ met alle mooie punten die er wel zijn…?
    Of is het zo dat dat detail me niet zou storen als het gevoel 100% zou zijn en is het feit dat dat detail me wel stoort en teken dat het gevoel eigenlijk niet goed zit?

  • Beste Anoniem,

    Schoonheid doet je stilstaan, maar karakter doet je blijven…

    Het lijkt erop dat alle dingen die belangrijk zijn, aanwezig zijn: Jullie kunnen samen lachen,
    er is passie, denken over veel dingen hetzelfde, etc. Dat is was je mist als je niet samen bent.
    Is dat niet genoeg?
    Weet je precies hoe ze er wel uit zou moeten zien voordat je daar helemaal tevreden over bent?
    En realiseer je je dat als ze er wèl zo uit zou zien, het een andere vrouw zou zijn –
    en ze dus waarschijnlijk niet die kenmerken zou hebben die je zo in haar aantrekken?
    Zo maar wat tegenvragen om te laten bezinken…

    Die laatste vraag kan alleen jij beantwoorden, want alleen jij kent je gevoel.
    Maar is ‘ze is niet mooi genoeg’ echts iets van je gevoel of van je verstand?
    Als de passie er is, vind je haar wèl aantrekkelijk: is schoonheid dat niet slechts iets voor de buitenwereld?

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Dank je wel en graag gedaan Daniella :)

  • Willem schreef:

    Echt mooi artikel!

    Bij mij is het zo dat ik geëmigreerd ben voor de liefde en ten tweede ik het land mooi en zonnig vind!
    Nu is de comunicatie de laatste maanden niet echt fijn .( dus denk ik aan de basis)
    Doordat als ik mijn gevoel uit tegenover mijn partner, voelt degene zich aangevallen en begint over zijn gevoel! Daardoor word er niet naar mijn gevoel geluisterd ,waardoor ik mezelf ongelukkig voel en denk wat doe ik hier nog.
    Ik luister wel met aandacht naar het gevoel van mijn partner,maar andersom dus niet!
    Ook al probeer ik dit uit te leggen,geeft het mij het gevoel dat de ander alleen naar zijn eigen gevoel wil luisteren.
    Ik voel mezelf ongelukkig hier bij.
    En mijn verstand zegt ,vecht door,want het is zo jammer als die verdwijnt.

  • Een mooi artikel, waar door je zelf voor de keus staat … aangrijpen of loslaten.
    In die situatie zit ik dus nu.
    Wij zijn een samengesteld gezin, en mijn eigen zoon kan niet opschieten met mijn man, arthur heeft mijn man al meerdere keren bedreigt.
    Nu sta ik voor de keus …. kies ik voor mijn man, waar ik veel van hou, of kies ik voor mijn zoon, waar ik ook van hou.
    Als dit zo doorgaat, wil mijn man (remco) niet meer met mij verder, en eigenlijk heeft ie dan gelijk ook.
    Ik zal een keuze moeten maken, wat zouden jullie doen?
    Ik weet het niet meer

  • Beste Petra,

    Voordat je een keuze maakt, zou ik eens onderzoeken of een vorm van gezinstherapie kan helpen.
    Wellicht en hopenlijk kan een gezinsmediator een oplossing bieden, want het lijkt me dat jullie er op dit moment zelf niet uitkomen.
    Onderzoek de mogelijkheden bij je in de buurt voordat je kiest tussen twee mensen die je allebei dierbaar zijn…

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo
    Mooi artikel.
    Ik heb ook een probleempje/probleem!
    Ik ben 3jaar samen met mijn vriend en hebben 2kinderen. Ik zit nu heel erg te twijfelen wand wil ik nu door gaan in de relatie of stoppen.
    Hij is zomaar ergens verslaafd aan, Alcohol en gamen is het vooral bij hem. Daardoor word hij totaal een ander persoon. En ik daar in tegen flip hem dan gelijk als hij iets niet snel genoeg na mijn zeggen doet. Dan hebben we dus weer gelijk ruzie dit gaat al half jaar zo wat.
    Hij is ook nooit meer eerlijk tegen mij ja pas als ik doordraai. Ook doen wij geen leuke dingen en hebben wij geen sexuele gemeenschap omdat voor mij dat aantrekkings punt er niet meer is.
    Maar vind het ontzettend moeilijk om te stoppen met de relatie omdat hij nog wel van mij houd en wegens de 2kids. (Voor mij zal het niet veel uitmaken moet nu de 2kids ook alleen doen met opvoeden enz)
    Maar soms is en hebben we het toch ook wel weer leuk samen en is er niks aan de hand(dat maakt het ook weer lastig)
    Heb vandaag ook aangegeven dat als hij er voor wil knokken wil ik ook nog 1keer er voor gaan maar gaat hij nu nog zo een maand door is het echt klaar. Ik ben zo uitgeput en gestresst er door dat ik bijna niet meer lol heb als hij tuis is(wand dan zie ik al weer conflicten en ruzie voor mij)

    Ik zou graag advies willen van wat het beste nu is.

  • Beste Kimmy,

    Elk kort advies is natuurlijk … kort.

    Het eerste gedeelte van je verhaal (van ‘Hij is’ tot ‘dat aantrekkings punt er niet meer is’) geeft aan wat je allemaal mist in je relatie.
    Je schrijft dat je het moeilijk vindt te stoppen vanwege de kinderen en omdat hij van je houdt. Dat zijn praktische bezwaren (en uiteraard begrijpelijk)
    Maar houdt je nog van hem? dat is de kernvraag en daar ligt je gevoel (of niet).

    Je laatste zin en beslissing (er nog 1 keer voor te gaan en daarna te bepalen of je verder wilt of niet) lijkt me een goede beslissing.
    Wel heb ik het idee dat als jullie het niet duidelijk uitpraten met elkaar (zonder boosheid of verwijten) er weinig gaat veranderen.
    Dus praat met elkaar, dingen lossen zich niet vanzelf op…

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • beste Frank ik wil hier nog wel iets aan toevoegen.
    Een verslaving is een ziekte ,kan je iemand die aan een ziekte lijd.
    Verwijten dat ie niet zichzelf is,laats staan verstandige keuze,s kan laten
    Maken Wat hem alleen nog maar verder de afgrond in helpt!!
    Ik denk dart een verslaafde vader geen recht meer heeft om zijn kinderen te zien ,wat al verschrikkelijk genoeg is .
    De enigste oplossing is dat hij zich laat opnemen .En aan zijn problemen gaat werken.en daarbij is de steun van de partner zeker nodig,zodra hij weer in het hier en nu is kan je hem de keuze geven ,wil je hier mee door blijven gaan of niet ?
    Je kiest ervoor om kinderen te nemen,dus neem allen 2 je verantwoordelijkheid.
    Met Vriendelijke Groet .
    Ervaringsdeskundige op het gebied van verslavingen

  • Beste Frank,

    Mijn partner heeft me gisteren verteld dat hij bij mij weggaat.
    ik begrijp niet dat hij me zoiets aandoet
    dat kan toch niet … dit is gewoon niet eerlijk …

  • safari schreef:

    ik kan me niet meer concentreren op mijn werk, sinds enkele weken deel ik samen met een collega een bureau en zij maakt mij helemaaal gekkkk
    ze stelt mij continu vragen over van alles en nog wat. ik geraak zodanig achter op mijn werk, ik ben bang dat mijn baas mij hierover opp het matje zal roepen

    met vriendelijke groeten,
    Safari capri-sun

  • petra van der Poel schreef:

    Het heeft allemaal nie geholpen,
    mijn man wil van mij scheiden en zoon is het huis uit gegaan.
    Nu sta ik er alleen voor.

  • Beste Nadia,

    Nee, dat is niet eerlijk…
    Ik wens je veel succes, wijsheid en sterkte!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Safari,

    Dan moet je haar dit duidelijk maken.
    Verandert er niets, dan kun je altijd naar je baas toegaan en uitleggen dat het veel tijd kost om haar vragen te beantwoorden
    en hem vragen hoe dit op te losseen is.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Petra,

    Jammer dat te horen. Je schreef dat je man wilde scheiden vanwege je zoon en je zou denken dat nu je zoon het huis uit is gegaan, dat probleem opgelost zou zijn…

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • beste Frank,
    Ik heb nu drie maanden een relatie, en ik heb twijfels. Mijn vriend gelooft niet zo in verliefdheid, maar meer in “blij zijn met elkaar” We zijn al wat ouder, maar ik was wel verliefd. Door zijn woorden en gedrag, verdween de glans van de relatie een beetje voor mij. Hij is zeker attent, en als we samenzijn liefdevol, maar ik mis soms het woordelijk uitspreken van zijn gevoelens naar mij toe, zoals ik hou van je, of ik ben gek op je. Hij is daar heel behoudend in, en zegt dat het niet allemaal vuurwerk hoeft te zijn. We hebben een weekend relatie, en het is na drie maanden al zo gewoontjes allemaal. Moet ik het nog een kans geven? Ik weet het echt niet!

  • Beste Mary,

    Als je vriend blij met je is, attent is en liefdevol, is dat niet voldoende? Dat klinkt toch heel mooi?
    De ene persoon uit zich meer en de ander minder, maar dat wil niet zeggen dat er dan minder gevoel is…
    Sommige mensen zijn wat behoudender, zeker in het begin. En jullie zijn pas drie maanden samen.

    Misschien moet je je eigen definitie van een relatie eens tegen het licht houden:
    Moet het vuurwerk zijn, moet je verliefd zijn, moet je elke dag te horen krijgen dat je vriend gek op je is?
    Of kun je ook een liefdevolle relatie hebben zonder dat vuurwerk? En is dat dan ‘gewoontjes’ … of gewoon fijn?

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Dank je Frank voor je antwoordt. Het belicht een andere kant van het verhaal. Ik zal mijn defenitie van relatie eens tegen het licht houden. Helaas heeft onze relatie veel weg van een vriendschaprelatie, en ik zal moeten kijken of dat voor mij genoeg is.Communicatie hierover gaat moeizaam.

    vriendelijke groet Mary

  • chantal schreef:

    Fijn artikel om te lezen, helemaal omdat ik zelf in een situatie zit of ik nog voor mijn relatie moet vechten. Mijn vriend zegt geen relatie meer te willen hebben, omdat het te veel druk op hem legt en er te veel verwachting bij komen kijken die hij nu niet aan kan (hij is toch niet klaar voor een relatie). Daarnaast zet hij mij niet uit zijn leven, in tegendeel hij houdt mij juist heel dichtbij. Hij houdt nog ontzettend veel van mij en wil alles wat wij tijdens onze relatie deden nog blijven doen en dan gaat het niet alleen om de seks. Hij wil nog steeds met mij weg en mijn abonnementen blijven betalen. Al zijn spulletjes mogen ook nog bij mij blijven en andersom, hij wil nog graag mee op vakantie en bij elkaar over de vloer blijven komen.

    Moet ik de relatie los laten of blijven vechten?
    Het lijkt mij dat als hij er echt klaar mee is dat hij mij dan ook echt de deur wijst en al die dingen niet meer wil.

  • Beste Chantal,

    Het klinkt bijna alsof jullie een relatie hebben, zonder het ook zo officieel te benoemen.
    Uiteindelijk moet je natuurlijk voor jezelf bepalen (dus los van je vriend) of je hier tevreden mee bent.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Marcel schreef:

    Beste frank mijn vriendin heeft er punt achter gezet hadden vier jaar een super relatie we zatten op een lijn met veel maar ik was bang om haar kwijt te raken en heb haar benauwt jarloersie?? ik hou nog erg veel van haar snap niet waarom ze dit doe kan haar ook niet uit me hooft krijgen ze wou een time out maar geen tijd gezegt ik woon nu apart alleen in flatje er ga geen seconde voorbij dat ik aan haar denk en tranen lopen ik heb hoop maar weet niet of ik dat mag hebben ??? Ze wil rust en als ik vraag kan dit nog goed komen zeg ze geen ja en geen nee maar ik kan niet in de toekomst kijken wat moet ik er mee wil haar terug mvg Marcel

  • Beste Marcel,

    Dat is jammer te horen.
    Ik ben bang dat je weinig kunt doen, behalve met haar praten. Als ze dat laatste niet wil, dan kun je alleen maar wachten op haar beslissing.
    Mijn advies is om niet te lang te wachten, want het is belangrijk dat je ook je eigen plan volgt. En je kunt je afvragen hoelang je moet wachten op iemand die niet weet of ze bij jou wil zijn…

    Veel succes!
    Frank

  • Beste Frank,

    Ik ben inmiddels 18 jaar samen met mijn man. Bij mijn weten zijn we altijd gelukkig geweest en hebben we een goede relatie gehad. Ik vertrouwde hem blind.
    In december 2013 ben ik thuis komen te zitten met een hele zware burn-out. Mijn man heeft in die tijd de zorg voor mij en ons gezin op zich genomen.
    Nu ben ik daar weer uit en beginnen de problemen. In februari heeft mijn man met carnaval heel veel met een meisje van 26 jaar staan praten; hij kan gewoon goed met haar praten, ze hebben een klik en ik moet er maar mee dealen. Het punt is een beetje dat sinds die tijd mijn man afstandelijker is geworden, minder appte, niet meer vroeg van zijn werk thuis kwam, minder met me praatte en volledig vast zat aan zijn mobiele telefoon, waarvan hij de code ook inmiddels had veranderd. Daardoor ben ik heel achterdochtig geworden en heb ik in zijn mail en Facebook account gekeken. In zijn mail kwam ik er achter dat hij foto’s van hem en haar had gedownload, al in januari. Ik heb hem daarmee geconfronteerd en hij zei dat hij het gewoon leuke foto’s vond. Wel is hij er vreselijk boos om dat ik hem ben gaan controleren en ik weet dat het niet goed is wat ik heb gedaan, maar ik had zo erg het gevoel dat er iets niet in de haak was, dat ik toch op onderzoek ben gegaan.
    Eind maart heeft hij gezegd dat hij niet meer van me houdt. Wel zijn we dat weekend daarna nog samen weg geweest en hebben we een heel fijn weekend gehad. De week daarna zijn we voor het eerst naar een relatietherapeut gegaan en zei hij dat ik hem niet vertrouw en dat ik hem geen ruimte geef. De afspraak was dat ik hem meer zou proberen te vertrouwen en ruimte geven en hij zijn grenzen aan zou geven en open met zijn mobiel in de weer zou zijn; dat deed hij namelijk steeds stiekem.
    Diezelfde avond is hij vertrokken uit onze slaapkamer.
    De maandag daarna zag ik een app van dezelfde jongedame op zijn mobiel binnenkomen, omdat hij mij een filmpje liet zien. Hij zei alleen maar: “oje, dat gaat niet goed”. Vervolgens was hij verbaast dat ik zo geschrokken was van de app van haar. Hij zei dat ze hem vorige week had geappt met de vraag hoe het met mij ging en hij haar daarna had verteld dat het tussen ons niet goed gaat. Hij vond dat zij het recht had om dat te weten.
    Op de vrijdag daarna was hij weer eens vroeg thuis, gaf aan weer seks te willen, in de hoop dat het gevoel weer terug zou komen en wilde na het eten eerst nog een rondje wandelen. Tegen de kinderen zei hij dat hij naar links ging; toen ik klaar was met opruimen wilde ik ook wel even naar buiten en ging met de fiets, naar rechts, zodat ik hem niet tegen zou komen, want ik zou hem ruimte geven. Vervolgens zie ik hem met haar lopen. Het was niet afgesproken zeiden ze, maar ze waren elkaar toevallig tegengekomen. Ik ben ’s avonds bij haar langs gegaan en heb uitleg gevraagd. Ze gaf toe dat ze gevoelens voor hem heeft. Ik heb mijn man ermee geconfronteerd en die gaf ook toe gevoelens voor haar te hebben (zij is 26, hij is 53). Hij wilde die gevoelens wel onderzoeken. De volgende morgen stond haar vader aan de deur en die eiste dat mijn man ermee zou stoppen.
    Ik weet niet meer wat ik moet geloven. Volgens mijn man heb ik geen vertrouwen in hem, maar dat heb ik tot aan februari wel gehad. Ik merk dat mijn man mij niet vertrouwt en als ik terug denk, is dat eigenlijk al heel lang zo.

    Ik hou nog steeds ontzettend veel van hem, maar hij zegt dat zijn gevoel voor mij helemaal weg is en ons huwelijk aan een dun draadje hangt. Ik denk dat hij een midlife crisis heeft, maar hij zegt dat dit niet zo is. Vanavond gaan we voor de tweede keer naar de relatiecoach toe, maar hij heeft me gezegd dat als het hem niet zint, hij weg gaat.

    Als ik jouw artikel zo lees, dan denk ik dat onze basis volledig verdwenen is, maar als mijn man echt een midlife crisis heeft of een andere crisis (misschien ook een burn-out), dan is dit een fase en wil ik niet alles kapot maken en er vervolgens spijt van hebben.
    Ik denk niet dat je met kunt helpen, maar wat is jouw advies? Wat denk jij hiervan?

    groetjes Mary

  • Beste Mary,

    Het spijt me dit te horen…

    Je kunt deze (terechte) vragen het beste aan je relatietherapeut stellen, daar wil ik liever niet tussen gaan zitten.
    Mijn advies (voor wat het waard is), is eigenlijk altijd hetzelfde: ga uit van jezelf: als iemand van jou om wat voor reden dan ook niet voldoende houdt om bij je te willen zijn, dan is vasthouden – in mijn ervaring – zinloos.
    Iedereen heeft het recht om gewaardeerd te worden. Waarom een prioriteit maken van iemand voor wie jij slechts een tweede keus bent? Maar dat is slechts een persoonlijke mening en je hebt natuurlijk een gezamelijk verleden en hoop dat het een bevlieging is. Dus volg altijd je eigen gevoel, dat is altijd het beste!

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • ik heb een probleem ik heb nu ruim 10 jaar een relatie met een hele lieve vrouw maar ben al een half jaar geleden verliefd geworden op een andere ze is totaal het tegenovergestelde ,ik heb alles goed voor elkaar met nummer 1 mooi huis,leuke inrichting,zekerheid.
    nummer 2 is recent gescheiden ,huis is een chaos,last van der ex ,maar het gevoel wat ik van haar krijg heb ik al jaren niet meer gevoeld nummer 2 weet van nummer 1 maar andersom niet . ze zegt ik ga jou niet afpakken van je vriendin die keuze is aan jou ze legt zich neer bij de situatie zoals die zich voor doet maar het liefst wil ze dat ik bij haar intrek .mijn probleem is dat ik te lief ben voor vrouwen en van beide hou .ik kan niet kiezen ik wil beide niet kwetsen ,heb dit nog nooit mee gemaakt was altijd een felle tegenstander van vreemd gaan maar het gevoel in me hart kan ik niet verbergen

  • Beste Rick,

    Dat is inderdaad een dilemma…

    Probeer – los van alle details – eerst te bepalen wat je zoekt in een partner/relatie. Wat is het allerbelangrijkste? Is het vertrouwen, is het liefde, is het avontuur, is het support, is het lichamelijke aantrekkingskracht?
    Wat is belangrijker dan al het andere voor een langetermijnrelatie en van wie krijg je dat het meest?

    Uiteindelijk zul je wel een keuze moeten maken, want door niet te kiezen kwets je hen allebei. Gun jezelf de tijd om het te onderzoeken, maar wacht ook weer niet te lang…

    Veel succes en wijheid gewenst!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik zit ook in een moeilijke positie weet niet of ik verder Wil met mijn man we hebben samen 2 kinderen en ben zwanger van de derde

    Tot een jaar geleden ging alles goed tussen ons tot zijn stiefvader mij in de zeik begon te zetten en toen ik Hier wat van zei werd ik voor alles en nog wat uitgescholden door mijn man dit heeft me zo zeer gedaan dat ik er nog mee zit

    Ga niet bij zijn stiefvader zitten omdat die gewoon niet eerlijk is en het blijkbaar leuk vind om in iemand huwelijk te stoken en mijn man zegt dat die achter me staat maar word toch telkens weer opnieuw kwaad op me dit duurt nu al een jaar zal niet meer weten wat ik moet doen hou heel veel van hem maar trek dit niet meer heb nooit wat fout gedaan maar krijg toch telkens de volle laag om alles zoals het nu gaat

    Wat moet Ik doen zo door gaan of voor mezelf en de meiden kiezen?

  • Beste Joyce,

    “Wat moet ik doen: zo door gaan of voor mezelf en de meiden kiezen?”
    Die vraag kun je alleen zelf beantwoorden, wat een ander je ook adviseert.

    Ik begrijp niet helemaal wat precies de kritiek is van je schoonvader en waarom je man kwaad op je wordt. Maar boosheid en kritiek zijn funest voor elke relatie, dus ik zou in ieder geval heel duidelijk maken wat jij hiervan vindt. Respect krijg je niet altijd, soms moet je het opeisen. Dus ik zou in ieder geval op dit gebied echt voor jezelf kiezen en hier heel erg duidelijk over zijn.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Suzanne schreef:

    Beste Frank,

    Mijn vriend en ik zijn nu zes jaar samen. Na deze jaren houden we nog erg veel van elkaar maar heb alles bij elkaar opgeteld en hebben we een halve basis. Ergens wil ik aan onze problemen werken maar ergens wil ik er ook rust van voorgoed! Het is een hele lieve man maar ik ben het zo zat dat hij het niet voor me opneemt en vervolgens met mensen omgaat die mij jaren lang buitengesloten hebben. Als ik dan aangeef dat het me pijn doet zegt hij dat hij het begrijpt maar zijn sportabbonoment bijna afloopt. Tegenover zijn ouders neemt hij het ook niet voor me op zelfs niet met de verloving ik moet eerder hem troosten. Ik word er zo moe van om elke week ruzie te hebben. Zou ik stoppen of verder gaan?

  • Beste Suzanne,

    Inderdaad is elkaar steunen erg belangrijk in een relatie.

    “Zou ik stoppen of verder gaan?”
    Jij bent de enige die dat echt kan bepalen. Dat blijft natuurlijk lastig omdat voor je gevoel het glas slechts halfleeg (of halfvol) is.

    Dus wellicht dat dit helpt om wat inzicht te creëeren:

    “Ergens wil ik aan onze problemen werken maar ergens wil ik er ook rust van voorgoed!”
    In geval van twijfel adviseer ik je het volgende artikel te lezen over het maken van de juiste keuze:
    https://www.newstart.nl/blog/de-juiste-keuze-maken-in-10-minuten/

    In ieder geval is ruzie de slechtste keuze van het trio ‘doorgaan-stoppen-vechten’: de andere keuzes – alhoewel niet makkelijk – geven je wel meer innerlijke rust.

    Heel veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Beste Frank,

    Mijn partner en ik hebben al bijna 6 jaar een relatie. We lijken ontzettend op elkaar, steunen elkaar in alles en zijn eigenlijk gewoon het perfecte koppel. Echter, in een keer sloeg bij mij de twijfell toe. Is dit wel wat ik wil? Ook voel ik wel heel veel genegenheid, maar geen verliefdheid. Hij is een heel stuk ouder dan mij, wat mij voorheen nooit in de weg heeft gestaan, maar nu de twijfels alleen nog maar meer versterkt. Ik weet niet wat ik moet doen. Aan de ene kant zou ik mezelf nooit kunnen vergeven hier een einde aan te maken, omdat de basis gewoon te goed is. Aan de andere kant voel ik me gewoon niet meer gelukkig en beklemd, waardoor ik weer alleen wil zijn. Deze twijfels maken mij helemaal gek. Ik hoop dat u mij een advies zou kunnen geven wat ik het beste kan doen (behalve communiceren, want dat doen we genoeg).

  • Beste Anoniem,

    “Ook voel ik wel heel veel genegenheid, maar geen verliefdheid.”
    Wie zegt dat je na 6 jaar (nog) verliefd hoeft te zijn? Er zijn veel soorten liefde en genegeheid is er een van.

    “Aan de ene kant zou ik mezelf nooit kunnen vergeven hier een einde aan te maken, omdat de basis gewoon te goed is.”
    Waarom zou je dan loslaten als het zo goed voelt?

    “Aan de andere kant voel ik me gewoon niet meer gelukkig en beklemd, waardoor ik weer alleen wil zijn.”
    Onderzoek dan heel goed de volgende vraag:

    Wat mis ik NU in deze relatie (niet in de toekomst, maar NU) en verwacht ik dat werkelijk ergens anders wèl te vinden?
    Schrijf het op, zo kort en krachtig mogelijk, dan zie je het zwart op wit.

    Ik kan me uiteraard vergissen (en bepaal het uiteraard altijd zelf), maar het lijkt erop alsof je verstand zegt dat het gras ergens anders groener is, terwijl je gevoel gewoon blij en tevreden is met wat je hebt:
    “We lijken ontzettend op elkaar, steunen elkaar in alles en zijn eigenlijk gewoon het perfecte koppel.”

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • hallo frank.

    ik heb een relatie van 10 jaar.
    samen hebben we 1 kind van 8 jaar.onze zoon heeft een gedragsprobleem hij zit op speciaal onderwijs.
    elke dag is er wel strijd met hem.heel zwaar..
    voor de zwangerschap was ik gelukkig.maar daarna kreeg ik door me man obstakels in mijn leven.
    mijn man houd ook van een wijntje.elke dag.
    en hij snurkt ook.werd er wakker van of kon er niet van inslaap komen.
    ik heb jaren gedwaald in mijn huis.als ik vroeg mag ik in me eigen bed.dan zei hij nee want ik moet morgen werken.
    uit zichzelf zei hij nooit ga lekker ff in je eigenbed.( dat wilde ik dat hij dat zou zeggen).
    nu al een paar jaar logeer bed.
    gevraagd naar de dokter te gaan minder te drinken.1 keer maand niet gedronken toen kon ik naast hem slapen.
    maar hij begon weer met wijn.
    snurkbeugel mischoen hij wilde niks ook niet naar de dokter.
    hij kreeg een onsteking in zijn mond hij heeft 6 jaar hiermee gelopen later zaten er ook nog bacterien.ik heb lief gevraagd erwat aan te doen..maar deed niks .op een gegeven moment wilde ik niet meer zoenen( ben dol op zoenen).
    kreeg vreselijke afkeer vond hem vies.wilde ook geen sex meer.
    5 jaar geleden kwam ik er met ruzie achter dat hij schulden had door de winkel.
    toen ik het wist wilde ik allea open hebben en er voor knokken.
    maar mijn man bracht niks naar de boekhouding loopt al jaren achter.hij betaalde niet verstopte brieven.( ik probeerde er controle op te hebben.)
    deurwaarde aanmaning op aanmaning.
    bij alles wat ik uitgeef heb een onderbuikgevoel en dat zijn nu ook stemmen .
    maar hij leeft wel als god in frankrijk.en slaapt er niet minder om dat hij 50.000 euro schuld heeft.
    ik werk elk weekend omdatik doorde weeks niet kan werken ivm zijn werk.
    en ook omdat de weekenden goed verdiend met ort.
    ik voel dat ik met rug tegen de muur sta en geen kant op kan.
    ik moet de weekenden werken omdat hij er een klotezooi van heeft gemaakt.
    doordeweeks zorg ik voor onze zoon.( als ik zeg dat ik opvoedonzeker ben geworden lacht hij alles weg acjh ik was vroeger ook zo.)dus totaal geen steun.
    al jaren om de 4 mnd praat ik hierover ik ben een openboek.geef me grenzen aan.hij voelt alsof hij op het matje moet komen..
    ik heb nu een jaar een burn out en ga gewoon maar door..ik voel mezelf niet eens meer en me hoofd is vreselijk.
    ik lag 5 wkn gelden in bed omdat ik weer aan het piekeren was omdat ik.niet gelukkig ben in me relatie.
    ik heb toen de knoop doorgehakt om op mezelf tegaan ik zit midden in een verhuizing..geen elastic om mijn hoofd meer gehad.wel weer veel stress.
    mischien als ik weg ben dat dat onze relatie kan redden.
    maar mijn man zijn ogen zijn nu open.
    ze tanden zijn nu schoon poets zich wezeloos.tantarts geweest.
    zelf snurkbeugel gekocht en dat werkt.nu heb ik naast hem.geslapen maar kan er helemaal niet van genieten.
    hii trekt nu aan me en ik ga steeds verder weg van hem.
    ik ben bang ik.voel helemaal geen emotie alleen me hoofd is vreselijk.iemand zei dat ik aan het vechten ben geweest voor me bestaansrecht..en dat voel ik wel.
    me man geeft me 3 mnd te tijd daarna kiest hii voorzich zelf.
    wat moet ik nou?
    iemand tips

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Kathy,

    Ik denk dat je voor jezelf moet kiezen – dat is überhaupt mijn advies voor de meeste mensen. Een burn-out wordt veroorzaakt doordat iemand consequent zijn/haar grenzen voorbijloopt. Er is moed voor nodig om te kiezen voor wat je zelf wilt en er is zeker een prijs voor te betalen. Maar uiteindelijk zorgt het er wel voor dat je niet langzaam leegloop richting en burn-out. Dus wat je keuze ook wordt, kies voor waar jij je goed bij voelt. Die andere keuze (waar je je niet goed bij voelt) heb je al geprobeerd :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Beste Frank,
    Ik heb een relatie van bijna een jaar met een heel lieve man. Het is echt een schat van een man, hij is ontzettend zeker over mij. We voelden ons vanaf begin af aan vertrouwd bij elkaar en er is ook zeker een klik tussen ons. Enerzijds lijken we op elkaar, anderzijds ook totaal niet. We vullen elkaar denk ik best goed aan.
    Toch merk ik steeds dat ik twijfel: is dit het voor mij? Ik mis van zijn kant wat humor, plagen. maar ik weet niet of dat op weegt tegen zijn positieve kanten…

    Ik heb zelf veel problemen (gehad) en weet niet of ik daardoor twijfel, of dat ik twijfel over hem als persoon. Hij blijft me in elk geval in alle tijden heel trouw en hij zal me denk ik als het aan hem ligt altijd blijven steunen.
    Aan de ene kant kan ik me geen leven zonder hem voorstellen, aan de andere kant zit ik door de twijfel elke keer als ik bij hem ben, hem te evalueren. Het kan dan heel verstikkend voelen. De ene keer voel ik me verliefd en happy bij hem, maar de andere keer twijfel ik heel erg. Het ligt er ook erg aan hoe hij er op dat moment uit ziet, want dat verschilt ook nog al eens per keer.
    Om me heen zie ik mensen die zo zeker zijn, terwijl ik zelf nog het gevoel mis van: ‘dit is hem!’ Gaat dit ooit komen of is dit normaal of betekent dit dat ik het waarschijnlijk uit moet maken?
    Kun je tips geven?
    Bedankt!

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Anoniem,

    “Ik heb een relatie van bijna een jaar met een heel lieve man. Het is echt een schat van een man, hij is ontzettend zeker over mij. We voelden ons vanaf begin af aan vertrouwd bij elkaar en er is ook zeker een klik tussen ons. Enerzijds lijken we op elkaar, anderzijds ook totaal niet. We vullen elkaar denk ik best goed aan.”

    Nou, dat klinkt ontzettend goed. Ik zou in m’n handen klappen en hier helemaal niets aan veranderen :)

    “Ik mis van zijn kant wat humor, plagen. maar ik weet niet of dat op weegt tegen zijn positieve kanten…”

    Ik vermoed dat je details verwart met hoofdzaken: hoofdzaken zijn liefde, vertrouwen, op elkaar kunnen steunen. Details/bijzaken zijn dezelfde humor of plagen. Je vindt nooit iemand die precies hetzelfde is als jij – gelukkig maar, dat maakt een relatie zo interessant! Je verstand twijfelt altijd en is continu bezig jezelf te vergelijken met anderen:

    “Om me heen zie ik mensen die zo zeker zijn, terwijl ik zelf nog het gevoel mis van: ‘dit is hem!’ Gaat dit ooit komen of is dit normaal of betekent dit dat ik het waarschijnlijk uit moet maken?”

    Het gevoel van ‘dit is hem!’ zal groeien – mits je het toelaat. Kijk nooit naar wat andere mensen hebben of doen, want die leven niet jouw leven…

    Stoppen met vergelijken (met anderen f een ideaalbeeld) en stoppen te luisteren naar het verstand (dat nooit tevreden i)s: dat zijn de twee adviezen die ik je zou willen meegeven. Bepaal het uiteraard altijd voor jezelf.

    Wat je hebt is heel mooi, als je er tenminste tevreden mee kunt zijn… Ik hoop dat dat je lukt! :)

    Hier twee artikelen die dieper ingaan om mijn suggesties:
    https://www.newstart.nl/blog/stoppen-met-vergelijken-is-de-weg-naar-geluk/
    https://www.newstart.nl/blog/tevredenheid-zijn-met-wat-je-hebt/

    Veel succes, wat je ook kiest!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo Frank,

    Op dit moment ben ik intens verdrietig en weet mij geen raad. Mijn vriend heeft vorige week te kennen gegeven dat hij eerst alles op een rijtje moeten zetten wat betreft zijn scheiding. Hij is al 2 jaar vrijgezel en wij zijn nu 10 maanden samen. Alleen zijn ex doet er alles aan om hem tegen te werken. Wij hebben allebei ontzettend veel verdriet maar mijn vriend wil eerst zijn scheiding oplossen en alles op de rit om met een nieuwe fundering te starten. Hij wil niet dat de scheiding tussen ons in komt te staan. We hebben samen besloten om elkaar los te laten maar dit voelt niet goed voor mij. Hij maakt een keus voor mij door te zeggen ik kan 90% voor jou gaan en daardoor voelt het voor hem dat hij mij niet genoeg kan geven wat ik verdien. Tevens is hij heel bang om liefde te ontvangen nog nooit gehad in de laatste 20 jaar. Door mijn liefde loopt hij dus nu tegen deze situatie aan en twijfelt over alles. Wat moet ik doen moeten wij elkaar helemaal loslaten of bestaat er een middenweg wat ik dus heel graag zou willen ? Ik hoop echt met heel mijn hart dat ik een reactie krijg !

    Hij is zo gelukkig en houd van mij maar loslaten lijkt hem de beste oplossing

    Groetjes Lydia

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Lydia,

    “Hij is zo gelukkig en houd van mij maar loslaten lijkt hem de beste oplossing”

    Dat klopt niet en spreekt elkaar tegen. Je laat niet los waar je gelukkig van wordt.

    Helaas kun jij niet zo veel veranderen aan die beslissing. De redenatie dat 90% niet genoeg is om samen verder te gaan, dat er na 2 jaar nog een scheiding verwerkt moet worden dat je dan per se zonder je huidige vriendin wilt doen – ik vermoed dat dat niet de werkelijke redenen zijn. Missshien is de werkelijke reden dat inderdaad bang is om liefde te ontvangen en het zo saboteert, misschien zit er een nog diepere of andere reden onder of achter. Hoe dan ook, jij kunt helaas weinig veranderen aan die beslissing.

    “We hebben samen besloten om elkaar los te laten, maar dit voelt niet goed voor mij.” Dat kan ik me heel goed voorstellen, want je wilt hem eigenlijk niet loslaten. En hij wil jou kennelijk op dit moment niet vasthouden. Helaas kunnen twee mensen pas hand in hand lopen, als ze allebei de andervast willen houden. Een middenweg zou zijn om af en toe hand in hand te lopen, maar dat wil je natuurlijk niet echt. Als hij jou belangrijk genoeg vindt, dan laat hij je niet los. Als hij je wel loslaat, dan vind hij het op dit moment kennelijk niet belangrijk genoeg. Hij zit zichzelf in de weg en kan daar alleen maar zelf uitstappen. Veel meer dan praten en luisteren kun je niet doen. Maar weet dat dit niet aan jou ligt.

    Heel veel sterkte en succes!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Weralmy schreef:

    Wat als je je partner nog graag ziet, maar de basis niet goed zit: communicatie, vertrouwen, je gesteund voelen? Als je daar aan wil werken maar je lijkt er maar niet uit te komen. Als je begrip en empathie en steun mist, maar het steeds op ruzie uitdraait als dit wordt aangekaart. Omdat je gefrustreerd raakt, waardoor er verwijten vallen en je partner de verwijten als oorzaak ziet van de relatieproblemen. Hoe los je zoiets op als je nog van je partner houd, niet wil opgeven maar voelt dat het zo niet verder kan, dat het maar niet lukt om er uit te komen?

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Weralmy,

    Ik som even op wat je beschrijft:

    “weinig vertrouwen, geen goede communicatie, weinig begrip, weinig empathie, weinig steun, ruzie, frustratie, verwijten.”

    Dit raakt echt het fundament van de relatie en klinkt helaas niet goed.

    Aangezien je er kennelijk met je partner samen niet uit komt, adviseer ik je om een afspraak te maken met een relatietherapeut.

    Als je het had kunnen oplossen met je partner alleen, dan hadden jullie dat al gedaan. Dus er is meer hulp nodig.

    Weet wel dat, zoals altijd, er twee personen nodig zijn om een relatie te verbeteren, dus je partner zal hier ook aan moeten werken.

    Ik wens jullie heel veel geluk en succes!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Beste Frank,

    Ik zit in theorie in een gezonde relatie. Hij houd van me en is zeker over mij. Hij behandelt me goed. Alleen ik twijfel al even. Seksueel zit ik met wat problemen (seks doet pijn) en dit eist zijn tol in de relatie, we hebben beide andere behoeftes op dit gebied. Ik vraag me af of hij het voor mij is, want na loop van tijd is de aantrekkingskracht naar hem toe verminderd. Ik ben geïnteresseerd in een andere man en ik vraag me af of ik het single leven niet teveel mis. Ik ben begin 20 jaar oud. Ben ik wel klaar voor een relatie?

    Onze communicatie is goed, vertrouwen vind ik lastig vanwege mijn seksprobleem en ik weet niet hoe ik me voel tegenover hem. Ik voel niet de vonk die ik aan het begin had, ben ik niet meer verliefd of is het normaal dat die vonk weg is na een tijdje?
    We hebben nu anderhalf jaar. Wat moet ik doen?
    Ik hoop dat je tips hebt

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Anoniem,

    Als seks pijn doet, ga dan eens naar een seksuologe. Blifj er niet mee zitten, want hier kan meestal iets aan gedaan worden. Ik zou ook altijd je partner hierover vertellen, want wat is een relatie zonder vertrouwen eigenlijk waard? Wat is intimiteit zonder dat vertrouwen? Het is normaal dat verliefdheid na een tijd weggaat, Het is normaal dat je nieuwsgierig bent naar andere mannen. Maar de vraag is: als je opnieuw je parter tegen zou komen, zou je dan weer een relatie met hem beginnen? oF zou je daarvoor passen? Dat antwoord vertelt je of je verder moet gaan, of beter kunt stoppen..

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • philip schreef:

    Hallo Frank blij je artikel gelezen te hebben.

    Ik zit namelijk ook met een probleem.
    Het zit zo, namelijk ik heb een vriendin, we zijn nu bijna een jaar verder in een lat relatie.
    vorige week kreeg ik te horen dat het gevoel er voor haar niet meer was.
    En ze geen relatie meer wou.
    Als ik dan vraag waardoor het gevoel weg is kan ze er niet echt op antwoorden.
    Want ze wil liever alleen zijn.
    Ik wil zeker onze relatie nog een kans geven, maar voor haar lijkt het over.
    Onze relatie zat goed we konden over alles praten.
    ook op seksueel vlak vulden we elkaar goed aan.
    Ik probeer met haar te praten maar het lukt me niet, ze blijft bij haar standpunt dat ze liever alleen is.

    Zou het een goed idee zijn om dit artikel aan haar te tonen, maar dan ben ik bang dat ik mij weer teveel opdring.
    Ik ben echt ten einde raad want ik voel voor haar heb ik nog nooit voor iemand anders gevoeld, en ben 55 jaar en heb 2 langere relaties achter de rug.

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Philip,

    Het is heel mooi dat je voor je relatie wilt vechten en wilt proberen om haar op andere gedachten te brengen.

    Het probleem is echter dat zij dat zelf niet wilt.

    Zoals jij het beschrijft:

    “Als ik dan vraag waardoor het gevoel weg is kan ze er niet echt op antwoorden. Want ze wil liever alleen zijn. Ik wil zeker onze relatie nog een kans geven, maar voor haar lijkt het over.”

    Gevoel kun je niet verklaren: het is zoals het is, en bij haar is het gevoel helaas weg.

    Je hebt twee mensen nodig om iets van een relatie te maken, en het lijkt erop dat zij dit niet meer wilt.

    Je kunt haar niet – tegen haar zin in – in een relatie houden, dus je hebt helaas geen andere keuze dan haar beslissing te accepteren en haar los te laten. Hoeveel je ook voor haar voelt…

    Ik hoop dat je wat kracht put uit het volgende inzicht:

    Als iemand jou niet leuk genoeg vindt om samen mee te zijn, dan is dat haar verlies. Zet nooit iemand op de eerste plaats terwijl die persoon jou op de tweede (of derde) plaats zet.

    Ik wens je heel veel succes en sterkte, wat je ook beslist!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • anoniem schreef:

    pff ik begrijp u helemaal, zit in precies hetzelfde schuitje

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >