Minder stress in je relaties

De grootste bron van stress in relaties is de ander proberen te veranderen.

Dit werkt… helaas… nooit!

Het probleem is niet dat de ander zo is, het probleem is dat wij niet accepteren dat ze zo zijn…

Als we de juiste mensen in ons leven kiezen en deze gewoon accepteren, valt 99% van de relatiestress weg.

Wat creëert stress in relaties?

Jij en ik weten wat een relatie negatief beïnvloedt: hebzucht, jaloezie, chantage, dominantie, manipulatie, roddels – dit creëert altijd conflicten.

Ik ga er vanuit dat je hier zelf niet aan doet, want deze website is bedoeld om zelf te groeien, niet om een ander naar beneden te halen.

Als iemand – met wie jij omgaat – dit gedrag vertoont, dan hoop ik dat je zo wijs bent de relatie te stoppen.  Of om wat meer afstand te nemen. Want een gezonde relatie lukt alleen als beide mensen in balans zijn.

Maar naast jaloezie, dominatie of manipulatie, is er nog één ander knelpunt in elke relatie.

Dat is de behoefte om een ander te willen veranderen.

Daar maken we ons bijna allemaal wel eens schuldig aan. En het zorgt altijd voor spanning.

Waarom willen we de ander veranderen?

Als het lukt de ander te veranderen, dan gaat de relatie zoals wij het willen. Hier is het probleem: dat lukt je niet. Of beter gezegd: het lukt je nooit.

Andere mensen veranderen alleen als ze het zelf willen. Hoe hoog of laag we ook springen: ze veranderen nooit omdat wij het willen.

Natuurlijk begrijp ik dat je iemand anders liever wat socialer, relaxter, opener of communicatiever had gezien. Of het nu een zakelijke-, vriendschappelijke- of liefdesrelatie betreft: we hebben altijd iets te wensen.

Hoe meer we focussen op de gebreken van de ander, hoe meer we ons eraan storen…


Hoe krijg je wat je wilt?

Download ons gratis eBoek Hoe Je Krijgt Wat Je Echt Wilt.

Stap uit je hoofd – en geniet van een ontspannen leven.

Meer dan 35.000 keer gedownload!

“Interessant, boeiend en leerzaam! Het geeft me ontzettend veel steun. Wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb. Het verrijkt echt mijn leven!”

Hoe je alles krijgt wat je wilt


Waarom doet hij dit?

Soms denken we: “Ik begrijp haar gewoon niet! Ik snap niet je dáár nu weer op komt! Waarom doet hij dat toch? Dat zeg je toch niet!?” We proberen -tevergeefs- de ander te begrijpen.

Ook dit is helaas niet mogelijk, want je begrijpt een ander nooit volledig met je eigen mentaliteit.

Stel dat ik lyrisch ben over modder en jij ligt het liefst in het gras. Gaan we elkaar ooit echt begrijpen?

Natuurlijk kunnen we erover praten en elkaars standpunt uitleggen. Maar ook al heb ik prachtige verhalen over modder, echt begrijpen zul je het niet.

We leven allemaal vanuit ons eigen wereldbeeld. Er is niet één wereld met 6 miljard mensen – er zijn 6 miljard werelden hier op aarde! Iedereen ziet een andere wereld.

Dus laat het idee los dat je de ander echt volledig zult begrijpen. Dat zorgt alleen maar voor meer stress.

Van begrijpen naar begrip.

Natuurlijk kun je wel begrip hebben voor de ander. Ook al lig jij liever in het gras, je kunt misschien wel accepteren dat ik voor modder kies. Niet vanuit je eigen standpunt, maar vanuit het mijne. Misschien ben ik allergisch voor gras, wie weet?

Begrip is inzien dat iemands keuze voor hem of haar de beste is.

Of omdat ze het willen, of omdat ze niet anders kunnen…

Dus: je kunt een ander niet veranderen en je hoeft de ander niet volledig te begrijpen. Kun je inzien dat dit al heel veel stress scheelt in je relaties? Wat blijft er dan nog over? Wel, vooral acceptatie.

Al mijn relaties – zonder uitzondering – verbeterden toen ik mijn verwachtingen over de ander losliet. Het maakt niet uit of het een vriendschappelijke, zakelijke- of liefdesrelatie was.

Wat is het werkelijke probleem?

Mijn verwachtingen waren dat de ander deed wat ik ‘normaal’ vond. Helaas waren de anderen het daar niet altijd mee eens. Die deden gewoon wat ze zelf normaal vonden – en terecht natuurlijk!

Ik heb het overigens niet over hebzucht, jaloezie, chantage, dominantie, manipulatie, roddels. Dat soort relaties had ik allang losgelaten…

Sommige mensen kwamen altijd te laat. Anderen hadden een compleet andere levensinstelling dan ik. Toen ik stopte hen te willen veranderen, stopte ook de weerstand in die relaties. Ik stopte ermee ze te willen begrijpen en begon ze te accepteren.

Het probleem was niet dat ze zo waren, het probleem was dat ik verwachtte dat ze anders waren. Door acceptatie haal je de muur tussen jezelf en de ander weg.

Van sommige mensen heb ik afscheid genomen omdat hun mentaliteit tè ver af stond van de mijne. Afscheid nemen kost nog altijd minder stress dan gefrustreerd in een relatie blijven, nietwaar?

Kies bewust en accepteer.

Tegenwoordig is mijn filosofie eenvoudig: Ik kies de juiste mensen in mijn leven en accepteer hen zoals ze zijn. Dit zorgt voor gezonde relaties.

Sommige mensen verrijken je leven en anderen verarmen je leven. Sommigen kosten je energie en anderen geven je energie. Dat verschil te zien is zo belangrijk!

Acceptatie betekent voor mij: “Het is goed zo. Ze zijn wie ze zijn. Ik hoef ze niet te veranderen.”

Dat scheelt een hoop spanning! Ik heb eigenlijk maar één verwachting: Dat deze mensen mij ook niet proberen te veranderen. Ik ben snel klaar met iemand die me wil laten doen wat hij of zij wil. En ik vraag ook nooit iemand iets te doen wat ze zelf niet willen.

Niet alleen geloof ik er niet in, het zou ook nooit werken. Controle geeft je spanning – maar acceptatie geeft je een enorme vrijheid!

Wil je je relaties verbeteren? Bestel dan de volgende Online Training:


Wil jij gezonde relaties?

Volg dan deze online cursus Betere Relaties met Iedereen.

Geef je grenzen aan en los je relatieproblemen op.

Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!

“Jouw cursus is zo verhelderend! Was ik daar maar eerder bewust van geweest. Het geeft me veel voldoening – en het werkt!”

Verbeter je relaties


Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • Dag Frank,

    Helder verhaal en helemaal mee eens! Dilemma in dezen voor mij is alleen; hoe past een relatie met iemand die een sociale fobie (angststoornis) heeft hierin? Ik heb er veel moeite mee dit te accepteren, maar proberen te veranderen werkt inderdaad ook averechts.. Toch kost het meer energie dan het oplevert. Heb je tips hoe hiermee om te gaan?

  • Alvast heel erg bedankt!

  • Beste Elisa,

    Ik kan met voorstellen dat beide (veranderen of accepteren) een uitdaging zijn.
    Ik heb geen specifieke tip, want ik heb er zelf geen ervaring mee (ik schrijf alleen vanuit eigen ervaring).
    Mijn idee (bepaal altijd voor jezelf de waarheid) is dat een gezonde relatie alleen mogelijk is als beide
    personen in balans zij en een stoornis is per definitie een disbalans.

    Het doel van elke relatie is ook dat beide personen er energie van krijgen en jij geeft aan dat dit
    je meer energie kost dan het oplevert. Dat lijkt me nooit de oplossing.

    De enige suggestie is de disbalans (angststoornis) te verminderen door professionele begeleiding. Als je
    merkt dat dit geen effect heeft, dan kun je hooguit je voor jezelf bepalen wat voor jou de voordelen/nadelen
    zijn van doorgaan/afstand nemen. Zet het op een rijtje en kijk hoeveel het de relatie je geeft en kost tot in detail.
    Door dit op te schrijven krijg je automatisch meer inzicht over waar het voor jou echt om draait.

    Ik wens je veel succes!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik snap niet zo goed hoe ik enerzijds zelf verantwoordelijk ben voor hoe ik op een situatie reageer, dus dan denk ik, of een relatie mij energie kost of geeft heb ik dan toch ook in de hand.

    Door te accepteren dan iemand jaloers is, mij probeert te laten doen wat hij wil, zonder daaraan toe te geven, kan ik er dan niet ook voor zorgen dat het mij geen energie kost.

    Kost het wellicht energie omdat ik het moeilijk vind en nog niet weet hoe ik voor mezelf kies in zo’n situatie ?

    Ik denk dat een relatie die me energie kost ook aangeeft dat er iets te leren valt, kan ik deze relatie ook transformeren ? Misschien verzet ik mij in deze relatie wel ergens tegen en kost het mij daarom energie ? De ander is toch niet verantwoordelijk voor mijn gevoel, dus ook niet voor of de relatie mij energie kost of geeft ?

  • Beste Jesse,

    Geen weerstand = geen probleem.
    Dus door een situatie te accepteren, verdwijnt het probleem in de situatie.
    Echter, jaloezie en manipulatie geven aan dat er iets niet klopt en als er iets niet klopt,
    dan kun je het wel accepteren, maar dat zal je dan moeten blijven doen, omdat wat niet klopt
    elke keer weer terugkomt in een relatie.

    Jezelf voorbij lopen kost inderdaad altijd energie.

    Om een relatie te transformeren heb je twee personen nodig, dan kun je nauwelijks alleen.

    Dus bepaal voor jezelf: Moet IK iets leren? Of voelt dit gewoon niet goed?
    Zie ik kans op verbetering? Zo nee, moet/wil ik dan afstand nemen?

    Kort gezegd: Verander wat je niet wilt of kunt accepteren :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Toch nog even een reactie van mijn kant.. Mijn vriend heeft inderdaad professionele begeleiding en is hier al een heel eind verder mee gekomen. Echter, ik ben altijd degene geweest dit hem hiertoe ‘gepusht’ heeft. Niet goed, maar het is erin geslopen. En ondanks dat het vele malen beter met hem gaat (het is nog niet opgelost, maar zal ook een struikelblok blijven) vindt hij zelf nog steeds dat hij ook prima met angststoornis + medicatie had kunnen leven. Het heeft mij erg veel energie gekost en ik merk dat ik moeite heb om hem nog te vertrouwen en respect op te brengen voor zijn manier van denken en handelen. Is er nog een mogelijkheid om hieruit te komen? Wat raad je me aan?

    Nogmaals heel erg bedankt!

  • Beste Elisa,

    Laat de illusie los dat je een ander kunt of moet veranderen.
    Zeker als hij het zelf niet als een probleem vind.
    Acceptatie (van wat je niet kunt veranderen) of afstand (als je dit niet kunt accepteren),
    daar ligt meestal de oplossing.

    Dit is niet even snel op te lossen met een korte tip.
    Als je wilt, volg dan de e-cursus Betere Relaties voor meer inzicht en oplossingen.

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • opnieuw weer een mooie heldere uiteenzetting.
    ik heb nog een eventuele aanvulling. Als je de ander niet wilt laten wie die is, waarom wil je dan toch die vriendschap?
    ik heb jaren op mijn tenen gelopen om te zijn hoe een ander me vertelde te moeten zijn. Of eigenlijk was het irritatie spuien op mijn gedragingen, waardoor ik me aanpaste. Tuurlijk, ik heb dat zelf laten gebeuren. Uiteindelijk was de vriendschp teveel uit balans.
    Nu de vriendschap meer gedoofd is en ik weer mezelf ben gaan zijn, zegt dezelfde persoon me weer veel leuker te vinden nu ik mezelf ben….
    Nu zie ik ook dat ik diegene niet gewoon liet zijn wie hij is, namelijk op alles kritiek uiten is zijn ding, ik wilde zijn gedrag veranderen door mijzelf steeds aan te passen.

  • Beste Ank,

    Jij bedankt voor de aanvulling :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Uit een cirkel komen van wat je gewend bent.

    Wanneer dominantie gevoed wil worden door pleasen.
    Manipulatie gedrag ingang zoekt op je angst,
    er dan ook nog verwacht word dat je meer je best gaat doen,
    m.a.w. ik doe niet genoeg mijn best om de relatie te laten werken.
    deze weg begrijp ik niet.
    waarom word er niet gewoon liefde gebruikt om mij te bereiken?

  • Beste H,

    Dominantie en manipulatie komen voort uit angst en dus zwakte.
    Alleen als er voldoende kracht is, ontstaat er ruimte voor vertrouwen en liefde :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Beste Frank,

    Bedankt voor het mooie artikel. Ik zit momenteel in een relatie waarin mijn partner mij wil veranderen. Echter zegt hij dat hij wil dat ik ‘beter’ voor mezelf word. Ik stel keuzes uit en ga niet voor een leuk leven, zegt hij. Hij zegt het op een manier van ‘ik accepteer je niet zoals je bent, maar ik wil dat je verandert. Als je dat niet doet dan hou ik het niet vol.’ Ik begrijp het wel en hij heeft ook wel gelijk in de dingen die hij zegt, maar soms ben ik het niet met hem eens. Ik word wel onzeker van zijn uitspraken. Aan de ene kant heb ik hem nodig en aan de andere kant kwetst hij me vaak. Ik twijfel daarom over hem. Ik weet dat ik niet de meest positieve en gelukkige persoon ben, en daar heeft hij last van (en ik ook). Maar ik wil niet gedumpt worden om die reden. Mogelijk kun je me jouw visie/advies geven hierop?

    Groet, Anoniem

  • Beste Anoniem,

    Er is sprake van twee tegenstellingen:
    1. Hij wil je veranderen, maar tegelijkertijd ook dat je beter voor jezelf wordt.
    2. Je hebt hem nodig, maar hij kwetst je ook vaak.

    Probeer voor jezelf de balans te vinden tussen:
    a) Beter voor jezelf te worden (want je vindt dat hij hier gelijk in heeft) en
    b) Jezelf niet voorbij te lopen door iets te doen waar je niet achter staat.

    Dus je voelt je wat vast zitten tussen deze 4 tegenstellingen.
    Mijn suggestie: werk aan jezelf (dat zou altijd mijn advies zijn), maar niet tot het punt dat je partner bepaalt hoe jij je leven leidt.
    Op een gegeven moment zal hij ook moeten accepteren dat je niet perfect bent (dat is hij ook niet).

    Heel veel succes!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • yvonne schreef:

    Degene die ik ken vraagt mij wel eens hoe zou jij het doen, wat denk jij ervan. Ik geef haar dan een aantal opties. Hetgeen ik er aan merk is dat zij weer via een ander gaat controleren voor raad of een antwoord. En dit aan mij laat weten hoe goed het wel niet is en er mee geholpen is. En dit gebeurt wel vaker. Ik heb vervolgens, en uiteindelijk, zeg ik dan dat diegene hetzelfde denkt en zegt als ik. Volgende keer gooi ik er nog een schepje bovenop dat ik aangeef dat het zo uniek is van mijzelf
    dat ik op dezelfde lijn zit met een ander en dat zij mij daarbij uiteindelijk niet meer nodig heeft om het 1 en ander aan mij te vragen. Bespaart mij een hoop tijd en aandacht eraan. Ik vind het een vreemde manier van doen van haar.

  • Beste Yvonne,

    Ik denk dat dit haar onzekerheid is (zonder oordeel, het is vrij menselijk): ze heeft de behoefte om bevestiging van een ander te krijgen, het liefst van meerdere mensen.
    Maar uiteindelijk is de belangrijkste vraag wat ze er zelf van vindt. Die vraag kun je haar direct stellen, dat scheelt je een hoop tijd – maar jouw uitleg is ook uitstekend:)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Marlie schreef:

    Beste Frank,

    We hebben een clubje van vier. We komen geregeld bij elkaar, maar er is een vrouw bij die het ontzettend belangrijk vindt dat we haar verhalen aanhoren. Omgekeerd draait ze haar hoofd af als een van de anderen iets vertelt. Tamelijk irritant, want de anderen hebben ook belangrijke dingen te vertellen en daar luister ik net zo graag naar. Die vrouw is best dominant en wil steeds de belangrijkste persoon zijn.
    Zij eist eigenlijk de aandacht en het is moeilijk daar geen gehoor aan te geven want dan is ze geirriteerd en gaat het ten koste van de gezelligheid.
    Zou wel willen weten wat daar de beste houding in is?

    Alvast bedankt voor je antwoord. groetjes, Marlie.

  • Ik snap op zich het artikel wel, maar kan er toch nog niet volledig achterstaan. Ik snap dat ik veel ruimte heb in de keuzes die ik maak met wie ik omga en wie niet en in mijn privéleven heb ik dat heel aardig voor elkaar.
    Maar op werk ligt dit toch iets moeilijker. Natuurlijk je kunt altijd van werkgever veranderen, maar stel dat je dit te ver vindt gaan. Je werkt met een team samen om bepaalde doelen te bereiken. Met een deel gaat dat heel gemakkelijk (jonge, enthousiaste mensen), maar met sommigen vind ik dit veel moeilijker. En dat zijn dan de zogenaamde mensen die mij energie kosten om die term maar even te gebruiken.
    Een heel klein voorbeeld: je had het zelf ook over op tijd komen. Is het gek om een norm te hebben dat we op tijd beginnen? Of moeten de eerste 4 wachten tot de laatste 3 er ook bij zijn? Wat vaak gebeurt is dat de eerste 4 beginnen en dat er iedere keer weer gereageerd moet worden als een nieuw iemand binnendruppelt.
    Zo laten? Of toch proberen te veranderen?
    Misschien is het beste antwoord wel “ga aan de gang met de mensen die willen en laat de rest maar kijken of ze mee gaan doen”..
    Toch nog graag jouw gedachte! :-)

  • anoniem schreef:

    Hallo Elisa,

    Ik ben een groot fan van omdenken. Is het erg dat hij het prima vindt? Zijn er dingen die jullie niet samen kunnen doen door zijn angststoornis, en zijn dat dingen die jullie allebei wel leuk vinden?

    Bij mijn vriendin is het zo, dat ze veel dingen wel durft als ik erbij ben, en dus zijn veel van haar angsten als we samen zijn niet zo’n probleem.

    Hoe zit dat bij jullie?

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Marlie,

    In mijn ervaring begrijpen dit soort mensen geen ‘subtiele signalen’. Dus jouw zucht, een steekje onder water of iets anders gaat meestal volkomen langs zo iemand heen. De enige manier om duidelijk te maken wat je er van vindt, is door het duidelijk te vertellen. Je kunt dit ook doen door te focussen op wat je wilt (de verhalen van de anderen horen) i.p.v. vertellen wat je stoort (dat zij teveel praat). Je loopt inderdaad de kans dat ze geïrriteerd raakt – en dat dat de sfeer wat verpest. Van de andere kant: die sfeer is toch niet meer zo fantastisch als ik je verhaal zo hoort. Het hangt natuurlijk ook af van de anderen (wat zij ervan vinden). Misschien toch eens een clubje van drie van maken? De ‘beste houding’ is om er niet gefrustreerd door te raken, ofwel a) om het te accepteren of b) of actie te nemen – uiteraard op de manier die het beste bij jou past :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Nick,

    Je hoeft er ook niet volledig achter te staan, bepaal altijd je eigen mening en visie :)

    Natuurlijk kunnen we soms andere mensen niet vermijden (of we moeten onze eigen planeet gaan beginnen). Het is uiteraard ook helemaal prima om je eigen normen te hebben. In jouw voorbeeld zou ik duidelijk maken dat als mensen chronisch te laat zijn op een meeting, ze maar erna of in de pauze aan de anderen moeten vragen wat er is besproken. Dit duidelijk maken is de taak van de leidinggevende van de groep. Is die er niet, verzamel dan medestanders en maak er een agendapunt van, want dit klinkt gewoon als een slechte vergadertechniek. Een andere oplossing is door de laatkomers meer persoonlijk te betrekken bij het thema (want er is een reden dat ze te laat komen, ze vinden het kennelijk niet belangrijk genoeg) Als het bedrijf erg ‘los’ is georganiseerd, dan is jouw oplossing ‘ga aan de gang met de mensen die willen en laat de rest maar kijken of ze mee gaan doen’ natuurlijk ook een goede.

    In het werkend leven kun je niet alles accepteren, want dat gaat het bedrijf failliet :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Johanna schreef:

    Mee eens dat je een ander niet kunt veranderen als die persoon dit zelf niet ziet zitten. Maar je kunt toch moeite doen om te overtuigen dat er eens nagedacht moet worden over de relatie door beiden om niet telkens opnieuw dezelfde fouten te maken. Ik wil lessen trekken, niet vluchten van zodra iets niet vlot verloopt, en eerder negatief lijkt uit te draaien.
    Aan relaties moet gewerkt worden. In welke relatie zijn er nooit geschillen? Als die op tijd onderkend worden, dan kan er aan gewerkt worden. Maar wat met de vooroordelen t.o.v. bepaalde persoonlijkheidstypes, zoals stillere mensen? Die kunnen Zo doorwegen in relaties, dat je je verplicht voelt te gaan praten, wat dan ook weer als niet goed bestempeld wordt, is mijn indruk en ervaring. De ander zichzelf laten zijn? En aan jezelf werken om beter om te gaan met anderen, op je Eigen ritme en Eigen manier? Is Mijn visie.
    Bepaalde fazes in het leven brengen meer emoties mee, zeker bij gevoelige mensen. Hoe daarmee omgaan?

    Ook eens met je antwoord op Nick’s opmerking dat de omgang in werkrelaties niet dezelfde is als in privérelaties. De druk is veel hoger en er is weinig tijd tot nadenken, en dus ook tot werken aan je werkrelaties.

  • Marlie schreef:

    Bedankt Frank, voor je antwoord, daar kan ik wel iets mee.
    groetjes, Marlie

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >