Leren accepteren doe je zo!

Als je niets meer kunt doen, is accepteren de enige keuze. Veel dingen kunnen we nu eenmaal niet controleren. Besef heel goed: Je MOET leren accepteren en loslaten wat je niet kunt veranderen. Je hebt geen andere keuze. Je kunt niet vechten met de realiteit, want dat verlies je altijd.

De situatie accepteren zoals deze nu is, is wijsheid. Soms moet je je verlies accepteren, soms moet je pijn accepteren. Maar ontkennen wat nu gebeurt, is nooit de beste weg. Dus laat het los.

Leren accepteren en loslaten is een oefening van 3 stappen.

Het is de moeite waard. Want acceptatie leidt tot bevrijding!

Accepteren is de grootste les in je leven.

Accepteer wat je niet kunt veranderen en verander wat je niet kunt accepteren. Dat is de enige weg naar innerlijke rust.

Acceptatie is de grootste les voor de meeste mensen. Waarom?

Het leven is onzeker en daarom proberen we het te controleren. Door meer controle ervaren we minder onzekerheid. Hoe krijgen we meer controle? Daarvoor gebruiken we onze gedachten: we denken, we plannen, we piekeren. We proberen in ons hoofd elke vorm van onzekerheid uit te bannen.

Hier is het probleem: Veel dingen in het leven kunnen we niet controleren. Met onze gedachten kunnen we deze dingen al helemaal niet controleren. Probeer maar eens met je gedachten te controleren wat er buiten je gebeurt – wat een ander zegt, wat een ander doet. Dat lukt je niet, al doe je nog zo je best…

Waarom zouden we iets loslaten of accepteren?

Omdat we veel situaties niet kunnen controleren, ervaren we stress en frustratie. Dit is nooit een goede oplossing. Daarom moeten we leren te accepteren. Zo leren we los te laten wat buiten onze invloedssfeer ligt.

Je kunt niet veranderen wat je niet kunt veranderen in de buitenwereld. Maar je kunt wel je innerlijke wereld veranderen – en dat doe je door te leren accepteren.


Hoe krijg je wat je wilt?

Download ons gratis eBoek Hoe Je Krijgt Wat Je Echt Wilt.

Stap uit je hoofd – en geniet van een ontspannen leven.

Meer dan 35.000 keer gedownload!

“Interessant, boeiend en leerzaam! Het geeft me ontzettend veel steun. Wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb. Het verrijkt echt mijn leven!”

Hoe je alles krijgt wat je wilt


Heb jij moeite dingen te accepteren zoals ze zijn? Vind je het lastig los te laten waar je geen invloed op hebt?

De volgende oefening gaat je hierbij helpen.

Er zijn drie stappen om te leren accepteren wat je niet kunt veranderen:

Stap 1: Erken dan je het niet kunt controleren.

Dit is de belangrijkste stap. Zolang je blijft geloven dat je met je gedachten iets kunt controleren waar je geen invloed op hebt, verandert er niets. Erken dat deze situatie buiten je invloedssfeer ligt. Laat het echt tot je doordringen. Bijvoorbeeld:

  1. Ik besef dat ik niet kan veranderen wat er in het verleden is gebeurd.
  2. Ik zie in dat ik geen controle heb op wat een ander doet of zegt.
  3. Ik erken dat ik de toekomst niet volledig kan bepalen.

Prik door de illusie heen dat je een van deze dingen kunt beïnvloeden. Zolang je dit denkt, stop je je hoofd vol met zorgen, spanning en frustratie. Dat gaat ten koste van je geluk, je geestelijke vrijheid en je innerlijke rust. Erken het gewoon: “Ik kan dit niet (meer) veranderen. Ik heb hier geen invloed op. ”

Als je dat echt doet, voel je de last langzaam van je schouders vallen. Want als je het niet kùnt veranderen, waarom zou je je er dan druk over maken?

Stap 2: Maak de beslissing het te accepteren.

De nadruk ligt op het woord beslissing. Je kunt theoretisch begrijpen dat je iets moet leren accepteren, maar dat is niet genoeg. Tussen theorie en praktijk ligt een wereld van verschil. Kennis betekent niets, toepassen betekent alles. Werkelijke verandering heeft altijd een beslissing nodig: “Ik snap niet alleen dat ik het moet accepteren, ik ga het ook doen!”

Die beslissing wordt makkelijker als je inziet dat er geen alternatief is. In elke situatie heb je drie keuzes: actie, frustratie en acceptatie. Ik ga ervan uit dat je geen actie meer kunt nemen, omdat dit buiten je invloedssfeer ligt. Ik ga ervan uit dat je geen zin hebt in frustratie. Dan blijft er nog maar één mogelijkheid over: acceptatie – leren accepteren van wat je niet (meer) kunt veranderen. Neem de beslissing dit te accepteren – er is geen alternatief.

Stap 3. Laat het los.

Loslaten is een vaardigheid die je jezelf kunt aanleren. Hoe laat je los? Door het voor jezelf te bevestigen. Kijk naar je uitdaging en bevestig voor jezelf:

  1. Het is goed zo.
  2. Ik accepteer dit.
  3. Ik laat los wat ik toch niet kan veranderen.
  4. Het is zoals het is en ik heb er vrede mee.
  5. Ik stop de weerstand in mijn hoofd en accepteer de werkelijkheid.
  6. Ik erken dat ik hier geen invloed meer op heb.
  7. Ik laat het over aan het universum/God (of waar je dan ook in gelooft).

Lees dit niet door, maar ga er echt voor zitten. Hoe fijn zou het zijn als je kunt loslaten wat je dwars zit? Beleef het echt, ervaar het. Als je de oefening goed doet, dan merk je het verschil. Het voelt als een opluchting. Loslaten werkt bevrijdend. Je laat de spanning in je lichaam en geest los.

Vrijheid, rust en innerlijke vrede zijn het gevolg.

Oefening baart kunst.

Acceptatie en loslaten zijn vaardigheden die je elke dag moet oefenen, net zoals lopen en tandenpoetsen. Hoe meer ervaring, hoe makkelijker het zal gaan. Hopelijk kom je op een punt waarin je weinig nieuwe spanning aantrekt. Hoe beter je dit moment accepteert, hoe minder je hoeft los te laten in de toekomst.

Niemand zegt dat loslaten makkelijk is. Niemand zegt dat het direct perfect zal gaan. Begin met kleine stappen en blijf oefenen. Eén ding is zeker: Acceptatie is de enige weg als je iets niet kunt veranderen. Dus wat heb je te verliezen? Wil je spanning en stress loslaten? De volgende e-cursus gaat je daarbij helpen:


Wil jij minder stress?

Volg dan deze online cursus Nooit Meer Zorgen of Stress.

Laat alle zorgen en stress los.

Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!

“Je cursus was super – een gouden greep. Niets bracht rust en ontspaning in mijn leven. Maar met jouw cursus is het mij gelukt!”

Laat al je zorgen los


Conclusie

Het leven is een achtbaan, vol met uitdagingen en emoties. We hebben ups en downs. Niemand zegt dat het makkelijk is. Maar je maakt het jezelf wel erg moeilijk als je niet leert te accepteren en loslaten.

Accepteer wat je niet kunt veranderen.

Dit betekent niet dat je iets opgeeft, of passief wordt. Het betekent realistisch bekijken wat je wel en niet kunt veranderen. Als dingen buiten je controle of invloedssfeer liggen, dan kun je er nu eenmaal weinig aan veranderen. Dan zul je moeten accepteren en loslaten. Dat bespaart je een hoop energie en frustratie!

Accepteren en loslaten gaan hand in hand.

Als je dingen accepteert die je niet kunt veranderen, creëer je ruimte om juist die dingen los te laten. Als je ze loslaat, dan voel je je opgelucht. Want niets kost meer energie dan controleren wat je niet kunt veranderen.

Accepteren geeft innerlijke rust.

Alles wat je loslaat, hoef je niet meer op te lossen. Accepteren waar je geen invloed op hebt, geeft je veel vrijheid. Het is geen teken van zwakte, het is juist een teken van kracht en wijsheid.

Het leven is te kort om vast te houden aan dingen die je niet kunt veranderen. Dus accepteer wat je niet kunt veranderen en laat los wat je niet kunt veranderen.

Dan heb je meer energie en focus voor de dingen die je wel kunt beheersen.

Blijf hiermee oefenen. Je zult zien dat het je steeds makkelijker afgaat!

Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • Lavendel schreef:

    Wat een timing deze mail! Ik heb vandaag weer zo’n dag dat alles te gelijk komt. Ik kan van mezelf zeggen dat ik eerlijk wil zijn al is dit niet altijd even leuk maar ik wil graag de mensen recht in hun ogen kunnen blijven aankijken. Maar vaak is het zo dat ik dan toch bij sommige mensen de kous op mijn hoofd krijgt. En dan heb ik zo’n spijt dat ik zo hard voor die gene heb gelopen en puntje bij paaltje krijg ik er ellende mee. Dit geeft voor mij zo’n ontzettende teleurstellend en boosheid te gelijk met zich mee en ik mijzelf mij heel slecht uit zo’n emotie kan halen. Het voelt vreselijk. Maar deze mail voelt echt zo goed. Wat je schrijft… een opluchting. Ik sta er echt voor open om mijzelf onder de knie te krijgen.
    Dank je wel voor de tips!!!

  • Wie het idee heeft dat hij iets moet loslaten, leeft in de veronderstelling dat hij ergens aan vast zit.

    Acceptatie is in veel gevallen een vorm van beperking van de geest, en leidt vaak tot (persoonlijke) achteruitgang.

  • hallo,

    Ik kan me hier helemaal in vinden .
    Ben er al een tijdje mee bezig en voel dat het goed is .
    Maar moet eerlijk zeggen dat het een tijd heeft geduurd maar ik kan me
    helemaal vinden in de gedachte gang van Frank ben blij dat ik dit gevonden heb.
    Elke mail raakt me iedere keer en komt op de juiste tijd binnen.

  • Bagger Vance schreef:

    Hi Lavendel!

    Wat een heerlijke e-mail he!! Het leren accepteren en loslaten is voor mij het grootste issue in mijn leven. Ik wil graag veel in de nabije toekomst vastzetten…ik wil graag samenwonen maar door de geneeskunde studie van mijn vriendin lijkt dit de komende tijd niet te gaan werken….het blijft dus voorlopig nog een weekendrelatie….ik heb hier heel lang mee geworsteld. Maar hoe dan ook………ik kan het niet veranderen….pffff

  • witchke schreef:

    Hallo,

    beste Marc: het is idd wel een beetje paradoxaal als je denkt dat je iets moet loslaten heb je dus het idee dat je ergens aan vast zit.
    Maar dat acceptatie vaak een achteruit gang is daar ben ik niet mee akkoord.
    Zolang je actie kan ondernemen moet je dat doen uiteraard, maar als dat niet meer mogelijk is dan zal je de dingen toch moeten accepteren: voorbeeld een naaste die sterft, een ontslag, een ziekte, …

    Frank, het artikel kwam voor mij juist op tijd. Ik ben een enorme controlefreak wat dus wil zeggen dat ik met heel wat angsten zit… voor mij is het belangrijk om dingen te leren loslaten en niet te piekeren.

    Dank je wel!!

  • Beste witchke,

    Je schrijft; “Maar dat acceptatie vaak een achteruit gang is daar ben ik niet mee akkoord”. Om te beginnen, dat hoeft ook helemaal niet. Ik schrijf namelijk ook “veelal”, en ieder mens is prima in staat zijn/haar gedachte te creëren. Edoch, zouden –wanneer – we moeten accepteren moeten gaan begrijpen dat de grens van de creatieve geest is bereik. Dat is het moment dat je moet overschakelen van de hersenen naar het hart. Een sterfgeval zal je fysiek moeten accepteren, dat is een simpel feit, maar geestelijk en/of emotioneel kan die persoon nog “in je leven”, en daarmee je nog veel vreugde en kracht geven. Als je verdrietig bent, kijk dan opnieuw in je hart en zie dat je huilt om wat vreugde je schonk, en kijk daar naar. Voor wat bijvoorbeeld ziekte betreft, en helaas, ik heb er een paar, blijf ik altijd kijken na wat ik nog wel kan! De buitenwereld heeft hier meer moeite mee dan ik. Zij (buitenwereld) kunnen niet accepteren dat ik of ziek ben, of dat ik er zo mee omga. Begrijp me niet verkeerd, ook ik heb weleens “last” van de buitenwereld en hun reacties, maar uiteindelijk zal ik met mezelf aan de gang moeten. Verder zitten wij mensen nergens aan vast, behalve als we dingen gaan accepteren :-)

    Grt
    Marc

  • Lavendel schreef:

    Het is voor mij 1 van de grootste uhhhmmmmm ja hoe zal ik het eens noemen…
    Denk toch frustratie dat ik anderen laat bepalen ( en ja dat doe ik zelf) hoe ik mij voel.
    En tuurlijk in jou situatie is het helemaal lastig omdat het jou partner is en ‘ meer’ wilt.
    Ik hoop doorvte mail vaak te lezen het toch eens te gaan doen ;)
    Jij ook succes Bagger…

  • Lavendel schreef:

    Respect voor jou Marc.
    Had ik maar de helft van jou kracht.
    Al vind ik het naar voor jou dat je ziek bent maar volgens mij sta jij goed op je benen .
    Top!!!!!

  • Lavendel schreef:

    Ik bedoel stevig op je benen ;)

  • Acceptatie is ook voor mij HET sleutelwoord. Heel erg moeilijk. Zeker na het verlies van mijn zus, moeder en vader die nu ernstig ziek is. Accepteren dat het nooit meer wordt zoals het was… Zeker voor de toekomst, geen “thuis”meer. Lastig om hier nu al aan te denken . Gelukkig heb ik een fijn gezin met twee prachtige dochters van 5 en 7 jaar.
    Fijn om dit artikel te lezen. Bedankt!

  • Beste Lavendel,

    Bedankt voor je reactie, maar het is echt te veel eer voor deze simpele ziel. Over benen gesproken, mijn doelstelling is om voor het einde van het jaar weer “normaal” te kunnen lopen, en dat na 50 jaar ;-)

    Grt
    Marc

  • Beste Frank,

    Ik ga dit artikel op mijn gemakje lezen.
    Het ’toeval’ is dat ik in een acceptatie periode zit i.v.m. blijvende letsel na een ongeval. Die acceptatie verloopt voor mijn gevoel goed! Wel is het altijd leuk om hier iets over te lezen.

    Bedankt alvast!

  • Lavendel schreef:

    Zooooooooooo petje af.En lekkere toepasselijke opmerking van mij zeg….
    Maar jij vat het niet persoonlijk op.
    Ik wens je alle kracht toe die jij nodig hebt Marc!!!

  • Lovely schreef:

    Beste Frank, aankomend weekend, ga ik speciaal achter mijn pc zitten en al jouw artikelen ”grondig” doornemen, ik vind het allemaal heel boeiend, hoe je schrijft en ook de dingen zo haarfijn uitlegt, Oh wat prachtig en machtig zeg, dat jij dit allemaal in je rijkdom hebt en dit alles met je medemens deelt, bestonden er maar nog meer van zulke mensen als jij en met zo een website, artikelen waar je gewoonweg veel heel, veel aanhebt.
    Ik hoop dat jouw website jarenlang mag blijven bestaan, want jouw artikelen is meer dan GOUD WAARD, recht uit mijn hart gemeend. Ik mag graag surfen op het net en nog veel meer lezen, wat ik elke avond doe of op elk vrije tijd, maar dit zo mooi en zo waar, kwam/kom ik heel weinig tegen, alhoewel ieder zijn eigen schrijf style heeft, ik vind die van jou heel gemakkelijk om te volgen, bevind ik ook veel ontspanning bij het lezen en maakt mij nog meer nieuwsgieriger naar jou nieuwe artikelen.

    Een vraag, zou je ook een keer kunnen schrijven over waarom sommige mensen zo dubieus kunnen zijn, de ene keer dit zeggen en de andere keer weer dat?, waarom ze je eerst beladen met complimenten en vervolgens je de grond inboren?.
    Of heb je al zo een artikel geschreven, dan moet ik maar gauw alles gaan lezen van jou.
    Waarom ik dit vraag is, omdat de bovenstaande onderwerp mijn leven verpest heeft en ik heel veel moeite mee heb om verder te groeien in het leven, om gelukkiger te worden, is zo moeilijk om dit alles uit te leggen, maar ik denk wel dat je begrijpt wat ik hiermee bedoel.

    Groetjes van ”Met een nog een struikelblok zittende” Lovely.

  • Beste Lovely (als je dan toch een nickname moet verzinnen, is dit wel een mooie),

    Dank je wel, fijn te horen dat de artikel je helpen :)

    Dat wordt waarschijnlijk een lang artikel, want het is afhankelijk van de motieven en overtuigingen van die persoon of personen.
    Maar ik zal kijken of ik het op mijn (lange) to-do lijst kan zetten….

    In de tussentijd, hier een artikel over kritiek van anderen:
    https://www.newstart.nl/blog/omgaan-met-kritiek-van-anderen/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • witchke schreef:

    Hallo marc, :)

    hetgeen ik bedoel haal ik eigenlijk zo uit hetgeen je verteld. Je accepteert dat je ziek bent, je accepteert je beperkingen maar je kijkt naar de dingen die je nog wel kan en gaat daarmee aan de slag. Dat is ook acceptatie. Het wil niet zeggen omdat je accepteert dat je ergens aan vast zit. Integendeel, mensen die bijvoorbeeld ziek zijn en dit net accepteren die zitten met een probleem. Die gaan vechten tegen de ziekte, die gaan in hun verdriet en pijn blijven steken en alleen maar denken ” ik wil van die ziekte vanaf, daarvoor was het beter”. Die gaan niet kijken naar wat nog wel kan.
    Accepteren is niet bij de pakken blijven neerzitten maar net het omgekeerde. Het is ruimte creëren.

    Allé zo bekijk ik het :)

    En chapeau voor jou :) Ik vind het knap van je en voor je dat je er zo mee kan omgaan.

    Groetjes.

  • marion schreef:

    ik ben na 27 jaar gescheiden en kan het verleden niet loslaten
    mijn leven van toen .mijnhuis ,mijn dorpje en de mensen die daar wonen
    ik ben er geboren
    loslaten mijn exman en mijn huis hoe doe ik dat
    terug gaan kan niet meer maar toch het doet zo pijn
    als er ienmand tips heeft hoor ik deze graag
    ik heb alles gelezen maar het lijkt zo makkelijk
    groet marion

  • Ik ben mijn zusje kwijt sinds 14 december 2014. Ze heeft een kater waar ik een hele goeie band mee heb. Ik mis hem zo erg dat ik dagenlang heb lopen janken. Ik wil hem zien. Ik heb zoveel moeite met het accepteren zeg maar. Want ik weet wat ik wil. En dat is me beste vriend terug. Lekker kattenbak schoonmaken en zo. Heerlijk. Ik ben zo bang het te accepteren dat ik wegens omstandigheden hem niet meer zie. Dat ik niet durf los te laten. Ik wil zo graag kiekeboe spelen met hem.

  • Dag Frank,

    Als je iets rottigs meemaakt en je zegt tegen je zelf het is zoals het is, ik accepteer het ik ga er het beste van maken, en er blijft een balend gevoel van teleurstelling betekent dit dan dat er nog geen acceptatie is ?

  • Beste Henry,

    Ja, gedeeltelijk wel. Overigens is dat niet erg, want soms heb je tijd nodig om je over teleurstellingen heen te zetten. Die tijd mag je ook best nemen. Als je er het beste van maakt, dan neem je al een belangrijke stap – namelijk verder gaan. Het leven stopt niet, alleen wij blijven soms stilstaan. Je kunt je daarnaast afvragen: “Waar komt die teleurstelling vandaan?” Waarschijnlijk van de gedachte: “Het had anders moeten lopen” of “hij/zij had dat anders moeten doen” of “ik had het anders moeten doen”. Maar het is nu eenmaal zo gegaan zoals het ging en dàt accepteren (de realiteit) zorgt dat je vrij bent van die gebeurtenis die je dan nog vasthoudt aan het verleden. Kortom: alles is goed – èn er is altijd nog wat te leren :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Bedankt Frank ,er zijn dingen die we makkelijk kunnen accepteren , maar ook moeilijk, of dat het nooit lukt, (denk aan echte trauma’s verlies dierbare)

  • Beste Henry,

    Dat klopt, hoe groter de impact en hoe heftiger dus de emoties, hoe lastiger het is om te accepteren wat is gebeurd. Gun jezelf de tijd om dingen te verwerken. Het hoeft niet perfect en je bent ook maar een mens. Er zijn twee niveau’s van acceptatie: Acceptatie van een gebeurtenis èn acceptatie van het feit dat een gebeurtenis een sterke negatieve emotie oproept. Dus het is een kunst om te accepteren wat er is gebeurd, maar zeker ook een kunst om te accepteren dat je best wel een negatieve emotie màg voelen. :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Meriem schreef:

    Bedankt mark
    Ik vind het zeer mooie uitgedrukt
    Jou texte heeft me geraakt
    Mijn dank is grootte !

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >