Lekker klagen – 3 nadelen van positief denken

Als je deze blog regelmatig leest, dan zal het je opvallen dat alle artikelen positief zijn. Maar vandaag niet – vandaag heb ik zin om te klagen.
Vooral over

Stel je eens een persoon in je omgeving voor die vaak negatief is. Waarschijnlijk springt er direct iemand in je gedachten. Wat zou je tegen die persoon willen zeggen? Of, nog veel meer confronterend: wat zou je tegen jezelf willen zeggen als je merkt dat je te negatief bezig bent?

Ga er eens goed voor zitten en lees met me mee: dit zijn de drie grootste nadelen van positief denken.

Je kunt niet meer klagen.

Oh, wat is het lekker om eens goed te klagen! Wat lucht dat op! En er is zoveel mis in de wereld, er is gelukkig altijd wel iets om over te klagen.
Waar moet je beginnen? Bij de belastingen, de files, de vervelende collega’s, de economie, de snelheidsboetes, de burenoverlast, de prijzen, de tijdsdruk?

Helaas, als je positief moet denken is dat allemaal voorbij. En waar moet je het dan in godsnaam over hebben? Over leuke dingen? Alsjeblieft! Dat is toch helemaal niet interessant!


Hoe krijg je wat je wilt?

Download ons gratis eBoek Hoe Je Krijgt Wat Je Echt Wilt.

Stap uit je hoofd – en geniet van een ontspannen leven.

Meer dan 35.000 keer gedownload!

“Interessant, boeiend en leerzaam! Het geeft me ontzettend veel steun. Wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb. Het verrijkt echt mijn leven!”

Hoe je alles krijgt wat je wilt


Eerst moeten alle vervelende dingen opgelost worden en dan kunnen we gaan praten over leuke dingen.
Eerst moeten we van onze zorgen af en dan kunnen we praten over het mooie weer. Heel even dan, want morgen voorspellen ze weer een regenbui.

Je kunt niet meer uitstellen.

Dat is het aller-vervelendste van positief denken: je moet iets gaan doen.
Negatief denken is veel makkelijker: je gaat er bij voorbaat vanuit dat het niet lukt. En daarom hoef je je ook niet in te spannen.
Je kunt niet mislukken en niemand kan je erop aanspreken: hoe heerlijk is dat?
Je bent pas echt succesvol als je het nooit probeert…

Maar als je positief denkt, ga je ervan uit dat het wel zou kunnen lukken. En dan moet je er ook iets aan gaan doen. En dat geeft weer een hoop problemen: je moet actie ondernemen, doorzetten, tegenslagen overwinnen. En bovendien loop je de kans om af te gaan. Waarom zou je dat risico nemen?

Je kunt niet meer de schuld geven aan iemand anders.

Hoe fantastisch is het om anderen de schuld te geven van eigen falen. Het ligt niet aan mij dat ik niet lekker in mijn vel zit – het ligt aan jou! Jij hebt ervoor gezorgd dat ik me niet goed voel. Dat is toch duidelijk?

Als je positief denkt, dan neem je de verantwoording voor je eigen leven. Dat is eng! Dat betekent dat ik bijna alles zelf in de hand heb. En dat is een enorme verantwoordelijkheid. Stel dat mijn leven me niet bevalt, dan is dat voor een groot deel mijn eigen schuld. En dat kan ik gewoon niet aan. Het is veel leuker om jou de schuld te geven. Dan blijf ik gewoon lekker perfect!

Negatief denken is veel makkelijker.

Serieus, ik hoop dat je de ironie in dit artikel ziet. Ik heb het bewust overdreven om de boodschap te versterken. Negatief denken is een vorm van zelfmedelijden. Daar heb ik alle begrip voor, want het leven is niet altijd makkelijk.

Maar uiteindelijk los je er ook niets mee op. Je creëert alleen maar achteruitgang. Met uren klagen, anderen de schuld geven of uitstellen bereik je niets. Hooguit meer zelfmedelijden. Daar word je echt niet beter van.

Is positief denken een afwijking?

Met positief denken neem je zelf de verantwoordelijkheid. Je ziet mogelijkheden waar anderen beperkingen zien. Terwijl iemand zegt dat het niet kan, ben jij het al aan het doen. Terwijl anderen klagen dat de sprong te groot is, ben jij al aan de overkant. Terwijl anderen het uitstellen, ben jij het aan het afronden.

Positief denken is een groot geschenk aan jezelf. Het is een groot geschenk aan anderen. Is er ooit iets goed bereikt door negatief te denken? Wist je dat optimisme vroeger door psychologen als een afwijking werd beschouwd? Ze gingen ervan uit dat een optimist niet realistisch was.

Ik denk dat optimisten heel realistisch zijn: als het nog niet kan, dan zorgen optimisten ervoor dat het mogelijk wordt. Ze creëren gewoon hun eigen realiteit.
Hoe zit het met jouw omgeving? Hoe zit het met jezelf? Wat is jouw werkelijkheid: positief of negatief?


Wil jij minder stress?

Volg dan deze online cursus Nooit Meer Zorgen of Stress.

Laat alle zorgen en stress los.

Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!

“Je cursus was super – een gouden greep. Niets bracht rust en ontspaning in mijn leven. Maar met jouw cursus is het mij gelukt!”

Laat al je zorgen los


Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • Lilian schreef:

    Heel herkenbaar dat klagen en negatief doen. Je legt het dan inderdaad bij een ander en kunt zelf achterover leunen.
    Maar wat als in jouw omgeving die instelling aanwezig is en jij die zelf niet hebt? Kun ik iets doen om dit een positieve draai te geven?
    Nu probeer ik zoveel mogelijk mijn eigen gang te gaan op een positieve manier. Maar in praktijk werkt deze sfeer ook belemmerend voor mijn werk, omdat ik inzet van mijn collega’s nodig heb.

  • Beste Lilian,

    Je kunt anderen helaas niet veranderen, maar hopelijk worden ze wel aangestoken door je positieve instelling.

    Je merkt vaak dat de instelling van de meerderheid in een groep bepaalt hoe positief of negatief die groep is.

    Wellicht dat je anderen kunt ‘besmetten’ met positief denken waardoor de balans doorslaat naar een positieve sfeer.

    Mensen nemen toch elkaars voorbeeld over en dus ook het jouwe.
    Alleen kan het soms wat langer duren :)

    Groeten
    Frank

  • Yolanda schreef:

    Soms vind ik het ook wel ’s erg lekker om me over te geven aan chagarijnigheid en de klaagstand. Chagarijnig zijn wordt bij mij meestal veroorzaakt door externe factoren – iets valt, ik stoot me, materie werkt niet mee. Ik doe dan altijd alsof ze een eigen denken hebben, ik overdrijf dat altijd bewust en zeg tegen het onderwerp ‘Waarom werk je nou gewoon niet even m-e-e!!??’ Als ik na zo’n half uur/uurtje genoeg heb van mezelf besluit ik het roer om te gooien en zet een vette smile op m’n gezicht. Zo, uit het niets. Werkt goed als ik alleen ben in de auto of op de fiets. Deze (fysieke) houding schijnt ook hormonen in de hersens aan te maken waardoor je je beter gaat voelen. Dit werkt voor mij. Ik laat het eerst even gaan, lekker toegeven, dan besluit ik dat het genoeg is geweest, en verander bewust m’n ‘attitude’.

    Ik mag van mezelf best wel ’s chagarijnig zijn (het is tenslotte een van de menselijke emoties), juist om het contrast voor mezelf te bepalen, en daarna de keuze te maken om weer in de lift te gaan zitten. Ik smile en zeg dan ‘zo, nu is het genoeg geweest’.

    Voor mij werkt de ‘big smile’ techniek geweldig. Misschien ook een idee voor jou als je je chagarijnig / klagerig voelt en je dit wilt doorbreken? Je hoeft er de deur niet voor uit en het is nog gratis ook!

  • Ja, nou ik heb het stuk over negatief denken gelezen en kom tot de conclusie dat het voor 2 honderd procent klopt .
    Zelf ben ik hooggevoelig en denk daarbij ook nog eens vaak heel
    negatief.(ben al heel lang met mezelf bezig en over de 40 nu )
    Over alles en nog wat , ik creër mijn eigen situaties die soms mijn zelfvertrouwen erg beschadigen.
    Na een interne zoektocht in mijzelf ,ben ik mij bewust geworden dat het een vertrouwd en veilig gevoel geeft om zo te denken .
    Maar het kost mij heel veel energie om telkens weer door te leven.
    En het is dan wel vertrouwd maar het geeft
    geen enkele meerwaarde aan de kwaliteit van mijn leven .
    Gelukkig ben ik mij hier erg van bewust geworden en ben het roer al een tijdje aan het om gooien maar dat is echt heeel moeilijk naar al die jaren .
    Maar het lukt me om luchtiger en positiever te denken ,het kost ook energie maar je krijgt er nog meer energie voor terug .
    En het leven word veel leuker.
    Hoop dat er meer mensen hetzelfde inzicht als mij krijgen en zo de omkeer in hun denken mogen ondervinden.
    Groetjes

  • Beste John en Yolanda,
    Bedankt voor jullie mooie aanvullingen :)
    Met vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik lees dat je zegt “Eerst je zorgen loslaten” Dat lees en hoor ik eigenlijk overal, maar hoe gaat dat dan? Dat zijn toch juist de dingen die je tegenhouden?… want anders had je geen problemen. Het zijn juist die problemen waar je vaak al heel lang tegenaan loopt, en al meerdere keren hebt proberen te nuanceren,… tenminste, ikke wel. Maar in werkelijkheid is het feitelijke probleem nog helemaal niet opgelost, je kijkt er alleen anders tegenaan. Raar toch? Dan was het blijkbaar helemaal geen probleem?? Dan krijg je toch naief/geforceerd optimistisch zijn? Of zie ik dat nu verkeerd…?

  • Beste Niek,

    Om je zorgen los te laten kun je eens kijken naar de e-cursus Nooit meer Zorgen of Stress of het artikel Van zorgen maken naar zorgen loslaten.

    Heel veel stress wordt niet zozeer veroorzaakt door ‘problemen’ maar door onze gedachten over een situatie. Hoe wij denken dat iets zou moeten zijn. Soms, als je anders kijkt naar een situatie, dan blijkt er inderdaad opeens geen probleem meer te zijn! Ik kan hier in een reactie niet te diep op ingaan, maar lees eens de volgende artikelen:
    12 Bekende bronnen van stress
    De enige weg naar verandering

    Veel succes!
    Frank

  • Gerrianne schreef:

    Ik herken mezelf erg in dit stuk.
    Ik Merk dat ik me zorgen maak over mijn toekomst. Ik merk dat ik dit het soms ook erg lastig vind om positief te blijven, hoe ik ook mijn best doe. Vooral omdat er nu zoveel op me af komt.
    Ik durf ook soms geen gesprekken aan te gaan met anderen omdat ik bang ben het over mijn zorgen te krijgen. vooral wanneer ik merk dat ik me zorgen maak. En als we het er dan over hebben dat ik dan begin met klagen. En soms begin ik een gesprek zonder de bedoeling het erover te krijgen en dan gebeurt het toch. Dat is me net weer overkomen. En ik voel me er k…. onder. Sorry voor mijn taalgebruik. Volgens mij moet ik leren mijn mond te houden.

    Groetjes Gerrianne

  • Miss Positive schreef:

    Studies wijzen uit dat je aangeboren gelukkig zijn “quotient” voor 50 percent je gelukkig zijn bepaalt. De resterende 50 percent wordt bepaald door de gebeurtenissen na je geboorte. Van die 50% wordt maar 10% bepaald door de omgeving waarin je geboren bent. Of je nu leeft op de Afrikaanse steppe of in een chique villa in Palmsprings, je geld bij de vleet hebt of juist genoeg hebt om te overleven, bepaalt maar voor 10% je gelukkig zijn. Dit betekent dat de overige 40 (!) percent volledig van jezelf afhangt.

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >