Laat je boosheid los!

Er zijn drie manieren om met boosheid om te gaan. Je kunt het opkroppen, je kunt het uiten of je kunt het onderzoeken.

Boosheid onderzoeken is een eerste stap naar loslaten.

Als het je lukt je boosheid los te laten, voel jij je beter.

Je doet dit dan ook niet voor een ander – je doet het voor jezelf.

Wil je gelijk krijgen of wil je gelukkig zijn?

Waar zijn we boos over?

Ik geef toe: er zijn een hoop dingen om boos over te zijn. De wereld is niet volmaakt en er is een hoop onrecht op deze planeet.

We zijn zelden boos op dieren, planten of de grond waar we over lopen. We zijn vooral boos op andere mensen.

Zij zijn de oorzaak van onze woede, frustratie, irritatie en stress.

Soms zijn het de mensen in je naaste omgeving: Je partner die iets stoms zegt, je collega die irritant is of je baas die jou wil domineren.

Of het zijn onbekenden: degenen die je afsnijden in de file, voordringen in de supermarkt of iets schrijven op internet wat je bloed doet koken.

En dan hebben we het nog niet eens over de criminelen, de oplichters of de oorlogsmisdadigers aan de andere kant van de wereld!

Dat hadden ze nooit mogen doen!

In de kern is boosheid altijd te wijten aan één gedachte: “Dit had niet mogen gebeuren!”

Variaties daarop zijn: “Dit had hij niet mogen zeggen! Dit had zij niet mogen doen!”

Of: “De politiek moet zich hier niet mee bemoeien. De wereld is ziek. De maatschappij is verrot.”

We kunnen er gewoon niet bij dat iemand zich zo gedraagt. Het staat haaks op alles waar we in geloven.

Het is het tegenovergestelde van wat wij zouden doen.

Het is gewoon niet te begrijpen!

Begin je je al een beetje druk te maken?

Word je al een beetje boos?

Laten we eens kijken naar drie manieren om hier mee om te gaan:

Manier 1: Opkroppen en inslikken.

Veel mensen maken zich wel ergens druk over, maar doen er niets mee.

Ze kroppen hun boosheid op, ze slikken hun woede in. Het grote nadeel hiervan is dat het niet gezond is.

Opgekropte woede slaat zich op in het lichaam. Het verkrampt de spieren, stagneert je innerlijke energie en blokkeert de organen.

Spanning en stress zijn het gevolg. Als de spanning lang genoeg aanhoudt, kan het doorwerken op je gezondheid.

Eén keer een steen op je maag of een brok in je keel is niet erg, maar elke dag? Dat is een recept voor ziekte.

Omdat de boosheid niet wordt verwerkt, blijft het terugkomen. Wat niet wordt verwerkt of opgelost, herhaalt zich…


Hoe krijg je wat je wilt?

Download ons gratis eBoek Hoe Je Krijgt Wat Je Echt Wilt.

Stap uit je hoofd – en geniet van een ontspannen leven.

Meer dan 35.000 keer gedownload!

“Interessant, boeiend en leerzaam! Het geeft me ontzettend veel steun. Wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb. Het verrijkt echt mijn leven!”

Hoe je alles krijgt wat je wilt


Manier 2: Gooi je boosheid eruit!

Een andere manier om met boosheid om te gaan, is het te uiten. Je zegt gewoon wat je dwars zit!

“Ik zeg wat ik op mijn lever heb, ik heb mijn hart niet op de tong.”

Het grote voordeel is dat de boosheid dan je lichaam verlaat. Het krijgt niet de kans zich op te slaan en je gezondheid te beïnvloeden.

Beter voor je lever, beter voor je hart, nietwaar?

Het nadeel is wel dat je omgeving daar negatief op reageert. Het kan betekenen dat je meer conflicten krijgt.

Er zit natuurlijk een mooie balans tussen alles inslikken – en direct met een botte bijl op iemand inhakken.

In uitersten zit altijd spanning, in de balans zit altijd rust. Alleen jij bepaalt waar jouw natuurlijke balans ligt.

Manier 3: Onderzoeken en loslaten.

De derde manier om met woede om te gaan, is het te onderzoeken.

Wat veroorzaakt je boosheid? Is het de gedachte: “Dat had niet mogen gebeuren!”?

Hoe begrijpelijk dat ook is, het is helaas gebeurd en je kunt het niet meer veranderen.

Er zit heel veel weerstand is die gedachte (het had anders moeten zijn). Als je deze kunt loslaten, zet je de eerste stap naar verwerking.

Laat de boosheid naar anderen toe los.

Misschien denkt je: “Dat kan ik niet. Ik kan niet vergeven wat die ander me heeft aangedaan! Ik kan niet vergeten dat ze me dit hebben geflikt!”

Dat hoeft ook niet, dat bepaal je natuurlijk zelf.

Toch wil ik je één hele goede reden geven om die boosheid los te laten. Sterker nog – het is de beste reden om je woede los te laten:

Wie raak je nu eigenlijk?

Met boosheid beschadig je nooit een ander, maar meestal jezelf.

Ik las ooit ergens: “Woede is als het gooien van een hete steen. Je denkt dat je de ander raakt, maar je verbrandt ook je eigen handen.” Hoe waar!

Boosheid en woede slaan zich op in je lichaam. Het beïnvloedt jouw gezondheid, het geeft jou een negatief gevoel, het veroorzaakt spanning in jouw geest en in jouw lichaam.

Het veroorzaakt spanning en stress.

Dus de beste reden om je boosheid los te laten, heeft niets te maken met een ander. Het gaat om jou en je doet dit dan ook voor jezelf.

Zoals ze zeggen: “The best revenge is living well.”

Maak een goed gevoel je prioriteit nummer één. Gun het jezelf je boosheid los te laten.

Als je dat lukt, dan maak je ruimte voor een goed gevoel.

Wil je gelijk krijgen of wil je gelukkig zijn?

Wil je minder stress en meer ontspanning? Bestel dan de volgende online training:


Wil jij minder stress?

Volg dan deze online cursus Nooit Meer Zorgen of Stress.

Laat alle zorgen en stress los.

Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!

“Je cursus was super – een gouden greep. Niets bracht rust en ontspaning in mijn leven. Maar met jouw cursus is het mij gelukt!”

Laat al je zorgen los


Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • Frank, ik lees nu al een tijdje je nieuwsbrieven en ik heb er al heel veel aan gehad.
    Echt m’n oprechte dank daarvoor! Ik kijk weer uit naar de volgende.

  • Ja, dat snap ik wel uiteindelijk ben je zelf ziek van de elende die andere veroorzaken.
    Maar boosheid kun je wel loslaten waardoor je geen stress en pijn voelt maar als het gevolgen heeft voor je finacieele situatie en dan nog niet zozeer voor je zelf maar het gevoel dat je kinderen en je naasten toch in het gebeuren betrokken raken (geen of wienig finacien om leuke dingen te doen) dan doet het ook veel pijn en dat is ook niet goed voor je gezondheid.
    als het alleen om mij zelf ging was ik er zo klaar mee, maar helaas dat is het in de meeste gevallen niet. Nee je kunt het niet verhelpen maar je naasten hebben er ook niet om gevraagd
    om in de elende te geraken, het geen de meeste woede veroorzaakt

  • En wat doe je als een bepaalde persoon iedere keer dingen doet waar je boos om wordt ?
    Ik stel bv. dan wel iedere keer mijn grenzen maar ik moet dit keer op keer doen.

  • Ik erger me dus, stel mijn grenzen, kom voor mezelf op en kan het dan wel loslaten als het over “kleine” dingen gaat maar als het over serieuze dingen gaat is het voor mij heel moeilijk om los te laten want ik word om de zoveel tijd met ontzettend negatieve dingen van die persoon geconfronteerd en dan stel ik ook wel mijn grenzen en kom voor mezelf op maar het houdt niet op.
    Dus wat doe je dan ?

  • Mijn woede overspoelde mij tijdens mijn vorige relatie vaak en ik had er geen vat op. Er veranderde niets door.

  • Beste angel,

    Als je elke keer weer boosheid ervaart bij dezelfde persoon, dan heb je een paar keuzes:

    1 Je kunt leren de ander zijn of haar gedrag beter te accepteren (door de oorzaak van de boosheid in jezelf te onderzoeken).
    2 Je kunt duidelijk maken waarom je boos bent en proberen samen door een goed gesprek de sfeer te verbeteren.
    3 Als geen van beide lukt, dan kun je accepteren dan jullie blijvend in elkaars allergie zitten en vervolgens afstand (of wellicht zelfs afscheid) nemen.

    Alle opties lijken beter dan boos of gefrustreerd te blijven, dat is meestal de slechtste keuze…

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • maupie schreef:

    Ik vind de anekdote van de brandende steen een voltreffer.

    Ondanks dat de woede vaak helemaal terecht is, iemand anders gedraagt zich misschien als een sul, heb je er niks aan om de andere daardoor met woede bijvoorbeeld tracht te helpen. Het moet allicht het ogenblik zijn waarop je juist uiterst kalm jezelf eruit los relativeert. Dan kun je vaak met humor en tact jezelf wél er weg uit redden. En anders loop je weg met een lach op je gezicht. Onthou dus: het is de ander die hulp nodig heeft, niet jij omdat je signaleert dat er een oneffenheid is.

  • Anoniem schreef:

    Diegene uit je leven wippen natuurlijk

  • Onder elke boosheid zit ook een behoefte. Met andere woorden onderzoek bij je zelf als je ergens boos om wordt, wat jou behoefte is. Vraag je af wat wil ik graag, waar verlang ik naar.
    Bijvoorbeeld: je wordt boos omdat de vuile kleren niet opgeruimd worden. Dan zou je behoeft kunnen zijn dat je wilt dat de ander die kleren in de wasmand doet. OF nog een voorbeeld: ik vind dat de ander me niet begrijpt of niet naar me luistert en alleen maar met oplossingen komt en dat frustreert mij dan. Na zelf onderzoek kom ik tot de ontdekking dat ik alleen maar gehoord wil worden. Niet meer en niet minder. Dus geef ik aan dat ik de behoefte heb gehoord te willen worden.

  • Magda Rijk schreef:

    Beste Frank,

    Zojuist dit artikel gelezen (en alle vorige ook) en ik heb zin om je een compliment te geven. Het volgende: ik vind dat je erg prettig en duidelijk schrijft!!

    Met vriendelijke groet,

    Magda

  • Albert schreef:

    Dag Frank,

    Een duidelijk artikel, waar weer een paar handvatten in zitten om te gebruiken, bedankt.

    vr.gr. Albert

  • Franco schreef:

    Dag Frank,

    Net of je precies weet wat me dwarszit!? Je zet precies een artikel over het onderwerp. Met mijn buren kan ik helemaal niet opschieten (kunnen niet tegen me uiterlijk). Wie me niet respecteert, verdient ook niet mijn respect (sorry voor hun). Als ze luid lachen en luid spottend praten, kan ik er niet tegen. Word ik boos! Zit of zat ermee, kreeg zelf linker aangezicht uitval voor 3 maanden en pijnen dwars in mijn onderbuik. Nu dankzij jou artikel moet ik het eruit gooien.
    Many thanks!

  • witchke schreef:

    Hallo angel,

    hetgeen je zegt klinkt heel herkenbaar. En ik heb sterk het gevoel dat jij het over een persoon hebt waar je niet zomaar afscheid van kan nemen of “uit je leven kan wippen” zoals ik hier lees. Wellicht gaat het om je geliefde, een familielid of een collega of zo. Iemand waar je vaak mee te maken krijgt, waarvan je toch verwacht dat die eens rekening houdt met je grenzen, zeker als je het al zo vaak hebt gezegd. En het s nog vervelender… als het je vriend/man is dan zie je hem graag en wil je hem niet zomaar kwijt, als het een familielid is wil je daar ook niet zomaar afscheid van nemen want het is en blijft familie en ja als het een collega is, is het ook moeilijk want je kan moeilijk van werk veranderen voor zoiets.

    En op zich geef jij heel goed je grenzen aan dus op zich hoef je niet boos te blijven over hetgeen wat er gebeurd, hetgeen je boos maakt is dat je duidelijk niet gehoord wordt door de ander. Jij bent moe want telkens opnieuw je grenzen moeten aangeven dat kost energie. De ander houdt geen rekening met je grenzen.

    Helaas herken ik het heel goed , maar kan ik je geen oplossing bieden. Hetgeen ik probeer is dingen uit te leggen aan de mensen in mijn omgeving vanuit mijn ik- gevoel en zoals iemand anders idd al zei mijn behoefte proberen te omschrijven. Dus geen verwijten maken ( heeft meestal geen zin) en als mensen me duidelijk niet begrepen hebben, het eens anders proberen te verwoorden. Net zolang tot we iets bereiken.

    Als het mensen zijn van wie je makkelijk afscheid kan nemen, dan neem ik idd afscheid. Mensen die dichter bij mij staan nja… dan ga ik op zelf onderzoek uit, kan ik dingen accepteren? Zoja de welke dan? En welke echt niet? En dan kies ik een beetje wat erg genoeg is om me echt druk over te maken en dan probeer ik eerst met wat humor en als dat niet helpt met een serieus gesprek of zelfs wel eens met een mailtje… daar kan je een aantal emoties en onderdrukte verwijten uithalen en dan komt het al anders over op de andere…
    En soms moeten gesprekken herhaald worden. Irritant en vermoeiend!

    Ik wens je in elk geval heel veel succes. Ik hoop dat het snel in orde komt voor je.

  • Beste Frank,
    Bedank voor jou mail.
    Dit is weer zo`n artikel die ik nu gelijk kan gebruiken voor mezelf.
    En wat een wonder het heeft mij zo rustig gemaakt!!.

    Ik kan mijn boosheid nu beter begrijpen en ik kan kiesen in het artikel wat het beste vpoor me is.

    Frank ik vind het geweldig.van je, het is zo de waarheid.

  • sanoep schreef:

    gde mrgen Frank.
    ik vind heel fijn om zo veel op te steken over je artikelen. en heb ook zelf ervaren dat zeker 30% althans bij mij de” agressie en woede” die onbeheersbaar en snel opduiken in toom te houden zijn. ik heb wel verder veel hulp van jouw nodig. vb. dat de kinderen niet luisteren of direct reageren op mijn vraag/opdracht/verzoek dat iets gedaan moet worden.zij hebben alle tijd van de wereld maar ik niet.maw. ik leef net als een robot en wil graag dat dingens gelijk gedaan worden. misschien ben ik fout/verkeert dus dan vraag ik jouw om mij die tools uit te rijken dat ik misschien mijn targets op een lager niveau stel en vooral geduldig wordt.
    bvb. dank en de vrdelijke groeten.
    sanoep

  • anoniem schreef:

    Mooi artikel .ben druk bezig mijn eigen onredelijke woedeaanvallen onder controle te gaan krijgen.Te vaak en teveel kwets ik mijn gezinsleden . Wil dat dit stopt. Maar is misschien ook beetje mijn karakter. Vind het moeilijk om met anderen te praten hierover. Ben binnenvetter slechte prater helaas.Hoop dat ik me er van bewust word dat dit anders moet.

  • Super artikel! Bedankt voor alle waardevolle artikelen die je schrijft. Ik ben al bijna twee jaar heel erg boos en woedend op iemand omdat die persoon zo vaak te ver gegaan is en zo gemeen en narcistisch is. Het is alleen niet zo gemakkelijk om afscheid van deze persoon te nemen, omdat het een familielid is. Je komt elkaar dan toch weer tegen. Ik weet al heel lang dat ik vooral mijzelf er mee heb om boos te zijn, maar ik kon mijn woede niet los laten en worstelde er voortdurend mee hoe ik moest reageren als ik die persoon tegen het lijf zou lopen. Ik heb hem ontlopen, genegeerd, of juist geprobeerd gewoon te groeten. Ik maakte een keer een sarcastische opmerking, maar dat hielp ook niet. Ik had al die tijd echt nodig om woedend te zijn. Nu begin ik op een punt te komen het misschien los te kunnen laten. Ik kan dat wat er allemaal gebeurd is, niet veranderen en heb er ook geen invloed op. Weten is de eerste stap, maar het ook zo voelen is lastig….. Maar nu kom ik op dat punt. Dus het beste is om die persoon maar gewoon oppervlakkig te groeten als ik hem tegen kom en verder zo veel mogelijk links laten liggen. Het wordt tijd om te accepteren, niet meer te hopen op verandering, en achter me te laten. Ten slotte hangt mijn levensgeluk niet van die persoon af. Wees zelf het licht in je leven.

  • matthijs schreef:

    ik heb de tekst diverse keren doorgelezen.ik ben al dertien jaren actief mijn wrok haat en boosheid trachten te loslaten maar kan niet wat hoe en op welke manier ik ook probeer.ben ontzettend tot de dood getreiterd op school en thuis geestelijk misbruikt met mijn hooggevoeligheid en leef dagelijks als een zombie standbeeld en robot.

  • Beste Sanoep,

    Fijn dat te horen :)

    “Ik wil dat dingen gelijk gedaan worden” is een recept voor langdurige stress.
    En helaas, ‘even een tooltje’ om meer geduld met het leven, met jezelf en met anderen te krijgen, bestaat niet.
    Dit is echt een proces dat tijd nodig heeft.

    Vandaar dat onderaan het artikel een link staat naar de e-cursus Nooit meer Zorgen of Stress.
    Als je dat aanspreekt en je wilt er tijd en energie in steken, dan zal deze cursus je zeker helpen
    de stress (en daarmee ook de boosheid) los te laten en meer ontspanning in je leven te ervaren.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Frank je bent een held, iedere keer leer ik weer iets meer!!!!!

  • anoniem schreef:

    Wat een vervelende situatie zit je in. Hooggevoeligheid is iets wat niet iedereen begrijpt, laat staan voor open staat. Ik ben er helaas mee bekend. Boosheid is moeilijk om los te laten. Soms heeft het veel tijd nodig. Voor mij helpt het dat ik die persoon niet meer in mijn leven zie, maar dat zou best nog eens kunnen veranderen. Probeer naar de (kleine) dingen te kijken die goed gaan in je leven en doe dat maar eens uitvergroten. Succes en sterkte.

  • johanne schreef:

    Hallo Frank.
    Ik vind dit een erg mooi artikel omdat dit voor mij op het moment erg bezig houd. Ik heb al veel meegemaakt, en heb alles wel los kunnen laten. Van mishandeling, moord van me nicht, zelfmoord van de vader van me zoons.
    Ik ben nu al 4 jaar weg bij de vader van mijn dochter. Hij heeft mij EN me kinderen, geestelijk erg veel pijn gedaan. En juist ook omdat hij mijn kinderen zoveel pijn heeft gedaan kan ik het niet loslaten. Ik weet dat het moet, omdat het veel beter zou zijn voor mijn gezondheid en mijn geluk, en omdat het niks oplost.
    Maar heb de manier nog niet gevonden dat ik dit kan loslaten, terwijl ik het zo graag zou willen.

  • Hallo Witchke, Frank, Jo en anoniem,

    Bedankt voor jullie antwoord, jullie tijd om mijn berichten te beantwoorden.

    Het is de dochter van mijn echtgenoot.
    Ze is volwassen, werkt en woont alleen (op een heel redelijke afstand van ons).

    Ik heb haar een keer gezien maar ik word wel altijd geconfronteerd met haar “streken”. Niet rechtstreeks maar via haar vader/mijn echtgenoot.

    Ik heb dus begrip en mededogen voor haar maar daar houdt het op.
    Ik wil verder niets meer met haar te maken hebben, daar ben ik na 10 jr achtergekomen o.a. door haar zoveelste actie om mensen te onderdrukken, te manipuleren, waarschijnlijk af te persen en zeer agressief te zijn.

    Ze heeft ook totaal geen respect. Noch naar mij noch naar haar vader maar haar vader zit er natuurlijk zo dicht op dat ie het niet ziet of wil zien.

    Van bij het begin heb ik grenzen moeten stellen. Iedereen aanvaardt haar gedrag volgens haar zus – ik dus niet.

    Ik meen zelfs dat mensen met zelfrespect het gedrag, de woorden, de daden die ze vertoont nooit zouden aanvaarden zoals haar poging tot inbraak in ons huis, huisvredebreuk, hyperhysterisch gedrag naast al het andere dat ze gedaan heeft, enz…

    Ik heb wel begrip en mededogen, ik weet wel dat tot inzichten komen, patronen doorbreken soms lang duurt maar er zijn grenzen.

    Ondanks het feit dat ik mijn grenzen stel, voor mezelf opkom, begrip en mededogen heb, zorgt het wel altijd voor enorme stress bij en in mezelf.
    Maar ik kan niet anders dan die dingen doen. Anders blijft het zeker duren.

    Alles (mails, brieven, gesprekken) hebben wij al uit de kast gehaald om dingen duidelijk te maken maar ze snapt het niet.

    En ze blijft dus doorgaan met haar “streken” om het zo te zeggen.

    Het is nu zover gekomen dat door hetgeen ze onlangs weer heeft gedaan ik haar laten weten heb dat ik haar voor het gerecht zal dagen.

    Normaal ziet ze haar vader niet zo vaak maar nu op korte tijd zullen ze mekaar weerzien.
    Ik heb haar zus waar ze al een tijd geen contact meer mee had nl. laten weten wat ik van plan was en dat ik bewijzen heb.
    Ik weet niet of het een met het ander te maken heeft maar het is wel opvallend.

    Dus telkens er iets voorvalt met haar word ik boos. Het zijn ook geen kleinigheden voor mij.

    Ik heb nu ook een aangetekende brief klaar waarin ik haar officieel zal laten weten dat ik haar voor het gerecht zal dagen als het niet ophoudt. En niemand zal me tegenhouden.

    Ik blijf wel beleefd in mijn brief en mail.

    Ik denk dat ik boos word omdat het telkens weer iets is met haar.
    Kunnen die mensen niet ophouden ?

    En ja, ik reageer ook altijd vanuit mijn ik. Maar het dringt dus niet door.

    En inderdaad, ik ben echt allergisch aan haar geworden ondanks mijn begrip en mededogen.

    Ik ben totaal het tegenovergestelde van haar. Ik heb bv. wél respect voor anderen, sta wel open voor zelfreflectie en communicatie.

    Groetjes en bedankt alvast,

    Angel

  • maupie schreef:

    Sanoep en Frank,

    U schreef zelf dit op.
    1 Je kunt leren de ander zijn of haar gedrag beter te accepteren (door de oorzaak van de boosheid in jezelf te onderzoeken).

    Sommige mensen worden pas geprikkeld door het gevoel van stress en dan gaan ze aanschurken tegen omstanders waarvan ze iets gedaan moeten hebben. Dus omdat ze normaliter zelf apathisch zijn, gaan ze plotseling de andere als apathisch behandelen. En dan raken ze de zorgvuldigheid en de zelfbeheersing kwijt, omdat zij denken dat alleen stress de ander doet verroeren. Ookal zien ze dat dit niet altijd bij iedereen opgaat, dan gaan ze opeens kwaad doen alsof het dan beter gaat werken.

    Dit is een bekend afweermechanisme in uw IK-functie. Het heet ‘Overdekken door het tegendeel’. Het citaat luidt: Zo kunnen bijvoorbeeld celibataire geestelijken (die zichzelf niet toestaan hun seksuele lustgevoelens te uiten) de gelovigen verbieden losbandig te leven. Het is dus bizar en doortrapt en onwaardig.

    Relaxed zijn is een uitermate slimme manier van leven. Dus sta dat jezelf en anderen toe. Niet alles moet direct plaatsvinden, iedereen heeft een eigen welbevinden over ’ter zijner tijd’. Als je dingen direct gedaan wilt hebben, vraag het dan aan een autist, want die wilt helderheid krijgen en geven. De rest van de mensen willen hun individu de ruimte laten, dus die willen serieus genomen worden en toegestaan worden. Bill Gates sprak ooit ‘ik neem alleen de luiste mensen in dienst, want die lossen alles wat ze doen tenminste op de meest begaafde manier op’.

  • Ik ben ook woedend en besef dat dit ten koste gaat van mijzelf.De kinderen van mijn man vinden dat hij ongelukkig is omdat ik dominant en chagerijnig ben.Volgens hun kan mijn man niet voor zichzelf opkomen. Gebaseerd op hele en halve onwaarheden.Als het niet de kinderen van mijn partner waren had ik ze natuurlijk gewipt,mijn partner erkent dat ze het mishebben maar wil ze blijven begeleiden.We hebben nu een adempauze, ik zie de kinderen van mijn man niet. Het doet mij veel pijn hoe mijn man nu “gezellig” met zijn kinderen omgaat en ze vaker ziet dan ooit. Ik voel mij hierdoor in de steek gelaten.
    Fijn dat ik in jouw mailtje een vergelijkbaar geval lees. Het steunt mij.

  • Wat zou dat fijn zijn om van mijn boosheid af te komen.We hebben 5 jaar lang alles gedaan voor de turkse vriendin waar mijn zoon mee samenwoonde. Huis betaald vacanties school tandarts kapper etc.op de dag dat hun baby 3 weken oud was is zij opeens vertrokken terug naar haar familie waar ze voor was weggelopen.Een keer heb ik mijn kleinzoon vast mogen houden en nu is er geen contact meer.Ik ben zo boos op haar en heb zo veel verdriet. Ook als ik mijn zoon zie doet mijn hart pijn, hij heeft alles voor haar gedaan en nu mag hij geen contact met zijn zoontje.Hoe kan ik omgaan met deze woede?

  • Beste Gea,

    Ik kan me voorstellen dat je dat boos maakt.
    Helaas heb je geen enkele controle over de situatie.

    De eerste stap is realiseren dat deze boosheid dus maar één slachtoffer kent: jezelf.
    Waarom zou je jezelf zo pijnigen met iets wat een ander heeft veroorzaakt?

    Dus vraag jezelf: Hoe kan ik wat vriendelijker voor mezelf zijn?

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Ik zou ook zoooo graag mijn boosheid willen uiten, en door te roepen voel ik me dan het meest bevrijd achteraf.
    Maar ik hou me telkens weer in, omdat ik bang heb dat de buren me horen :o

    Dus ik hou altijd rekening met wat de buren denken.
    Tips om toch te schreeuwen zijn welkom. Hoe kom ik die drempel over van dat de buren me zouden kunnen horen?
    Want in principe maakt het toch niet uit, maar ik schreeuw ook enorm hard, daarmee :-)

  • Beste Rein,

    Zet het televisievolume hard, dan valt het minder op.
    5 Minuten is voldoende :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Miranda schreef:

    Hallo Frank,

    Buren van mij hebben hun kat op straat gegooid. Ik ging altijd goed met ze om, maar vind dit zo’n rotstreek. Ze zijn inmiddels ook uit elkaar. Dus ze zullen best zo hun problemen hebben gehad. Maar hij verteld dat die kat ongeluk brengt en zij stond aan mijn deur te liegen dat ze allergisch was geworden voor die kat. Terwijl ik er later achter kwam dat ze gewoon bij iemand anders die een paar straten verder woont ging wonen. En tja ik voel een enorme boosheid en kan het dus niet opbrengen aardig tegen hun te zijn. Hoe pak ik dit aan, Ik hoop op een tip…

  • Beste Miranda,

    Ongeluk ontstaat meer door het niet nemen van de verantwoordelijkheid (in dit geval voor hun kat) dan door de kat zelf. Maar als je niet je verantwoordelijkheid neemt, dan moet je iets of iemand anders de schuld geven, nietwaar? Als iemand iets doet dat bij jou grote weerstand op roept, probeer dan afstand te nemen. Ik denk dat je elke keer dat je ze ziet weer wordt herinnerd aan dit feit en dat geeft jou alleen maar nodeloze spanning. Vermijd ze gewoon, zeg hallo en loop daarna door. Als we boos moeten zijn op alle mensen die iets fouts doen, dan hebben we geen tijd meer over om te genieten van ons eigen leven. Je hoeft niet tegen iedereen aardig te zijn, dus misschien ligt het inzicht meer in dit accepteren dan in het feit dat je aardig moet zijn tegen iemand die je niet aardig vindt… P.S. Wij hebben zelf twee katten uit het asiel gehaald die ook op straat werden gezet. Ze hebben nu een beter huis dan dat ze hadden :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Waar is punt 2, de uiting van woede gebleven?

    Misschien moeten we allemaal maar eens een werpcursus gaan volgen zodat die brandende steen toch zijn doel raakt.
    Ik wil heus wel mijn handen verbranden aan een hete steen die ik werp.
    Brandwonden genezen ook en als achteraf mijn geworpen steen de rivier verlegd heeft, dan weet ik op zijn minst dat ikzelf niet steeds gaar moet worden van dat innerlijk ‘koken’. Ik sta liever in vuur en vlam van wat anders.

    Waarom zouden we gelukkig zijn met onvolmaaktheden als men door woede gedreven op zijn minst kan aangeven dat er nog heel wat te verbeteren valt aan bijvoorbeeld informatie verstrekking, tijd verliezen, botheid, ambtenaren, instanties, wetten, ….
    Woede kan toch ook een kracht zijn die verandering teweeg brengt.
    Daarna kan je gelukkig zijn met de verandering.
    Er zijn natuurlijk nog veel meer manieren om verandering te bewerkstelligen maar af en toe kan je best eens op wat muren inbeuken opdat die gelukkigen toch eens wakker schrikken uit hun egoïstische, empathieloze gelukzaligheid en eens rekening gaan houden met anderen. Af en toe eens paal en perk stellen lijkt me verstandiger dan een gelukkige dweil te zijn.

  • Anoniem schreef:

    Precies,
    En anders trek je toch gewoon een paar flinke handschoenen aan als je gooit…….
    Kan je nog een paar x achter elkaar gooien ook.

  • Catharina schreef:

    Hoi Frank,
    Fijn om jou artikelen te lezen!
    Ik ben zelf altijd een heel positief ingesteld persoon. Denk altijd in oplossingen niet in problemen en probeer er het beste van te maken.
    Maar soms gebeurt er wat en dan denk je hoe kan dit?
    Laatst gebeurde er wat tijdens een voetbalwedstrijd van mijn zoontje. De ouders die langs de kant stonden vonden het ook raar. Ik ben dan wel iemand die erop af stapt en vraagt aan de coach waarom hij dat op die manier deed maar gaf eigenlijk geen bevredigend antwoord waarop ik door ging vragen. Dat was bij hem duidelijk tegen het zere been.
    Maar dat was nog niet alles, na afloop van de wedstrijd stonden bijna alle vaders om mij heen die de coach allemaal steunden. “Wat de coach doet is goed, anders moet je zelf coach worden” en werd hard uitgelachen. Het was behoorlijk intimiderend.
    ( De vrouwen hielden wijzelijk hun mond….) Ook begon de coach dingen over mijn zoontje op te noemen waar hij niks aan kan doen. Echt vreselijk, voelde me zo rot en in de steek gelaten. Was boos maar vooral verdrietig.
    Dit gebeuren maalt dus de hele tijd door mijn hoofd. Ik wil ze niet meer ontmoeten en heb het lidmaatschap opgezegd. Mijn zoon vond het gelukkig niet erg en zijn nu op zoek naar een andere sport.
    Het ligt nog vers in mijn geheugen, en voel nog wel verdriet.
    Maar door dit te schrijven heeft het toch al een beetje geholpen.

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Catharina,

    Misschien maalt het door je hoofd omdat je niet begrijpt waarom mensen zo vervelend kunnen doen. De gedachte die continu omhoog komt is dan: “Waarom zei/deed hij dit?”

    Zoals je jezelf die vraag stelt, keer je weer terug naar dat moment en voel je je rot. Inzicht: die vraag is niet te beantwoorden, dus daarom komt hij elke keer weer terug. Mensen zijn nu eenmaal soms onaangegaam en onvriendelijk. Dus de vraag “Waarom?” kun je nooit beantwoorden als je zelf niet zo bent…

    Haal je schouders erover op, zoek een club die beter bij jou en je zoon past en blijf gewoon je eigen blije zelf. En wees blij dat die mensen zo hebben gereageerd, want daardoor weet je nu dat die cub niets voor jullie is – dat hebben ze je heel duidelijk gemaakt. :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Hallo Frank,
    ik lees je artikelen al heel lang. Ik kom zelf ook weer steeds terug op dit item Laat Je Boosheid Los en ik denk dat ik best graag je cursus wil doen. Het is alleen te duur, het staat er ook al een lange tijd op. Kun je iets voor me betekenen?

  • Frank De Moei schreef:

    Beste Drew,

    Is €50 te veel geld om je zelfvertrouwen te vergroten of stress in je leven los te laten? Ik denk het niet. Het probleem is meestal niet dat iets te duur is, maar dat iemand het niet belangrijk genoeg vindt om er in te investeren – en dan is er meestal niet genoeg motivatie. Dat is meestal de werkelijke uitdaging. Misschien is dan een andere manier om jezelf te helpen een betere oplossing :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >