Ik voel me niet verbonden met anderen

Ik voel me niet verbonden met anderen, hoe komt dit? Dat voelen we allemaal wel eens.

Dit gevoel niet verbonden te zijn ontstaat door te focussen op de verschillen met andere mensen, in plaats van de overeenkomsten.

Maar andere mensen hebben meer gemeen met je dan je denkt!

Focussen op de verschillen tussen jou en anderen zorgt voor een gevoel van afscheiding. En dit zorgt weer voor weerstand, angst en een gebrek aan betekenisvolle relaties.

Focus op de overeenkomsten en je voelt verbondenheid. En dat zorgt weer voor acceptatie, liefde en een overvloed aan gezonde relaties.

Waar kies jij voor?


Hoe krijg je wat je wilt?

Download ons gratis eBoek Hoe Je Krijgt Wat Je Echt Wilt.

Stap uit je hoofd – en geniet van een ontspannen leven.

Meer dan 35.000 keer gedownload!

“Interessant, boeiend en leerzaam! Het geeft me ontzettend veel steun. Wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb. Het verrijkt echt mijn leven!”

Hoe je alles krijgt wat je wilt


Het gevoel afgescheiden te zijn…

Veel mensen voelen zich afgescheiden van hun omgeving. Ze hebben het gevoel alleen te zijn.

Ze kijken naar anderen en zien dat die zich wel verbonden voelen. Maar zelf voelen ze het zo niet. Ook al zijn ze in gezelschap, dan nòg voelen ze zich alleen.

En wat is er eenzamer dan in gezelschap te zijn en je toch alleen te voelen?

Hoe ze het ook proberen, ze voelen die verbondenheid gewoon niet. Ze weten dat ze iets missen, maar hoe lossen ze dit op?

En ligt het aan hen, of hebben meer mensen dit gevoel? Zijn ze misschien niet sociaal genoeg?

Het gevoel niet verbonden te zijn overkomt ons allemaal wel eens. Laten we eerst kijken waardoor het ontstaat en daarna hoe we het kunnen oplossen.

Waar komt dit gevoel vandaan?

Afscheiding is een logisch gevolg van onze ik-cultuur. Alle aandacht wordt gericht op het individu.

Het is ‘ik’ versus de wereld. Hoe groter de gemeenschap, hoe groter het gevoel afgescheiden te zijn.

Ga naar een dorp in Afrika en vraag daar of de mensen zich alleen voelen.

Grote kans dat je hoort: “Natuurlijk niet, ik zie alleen maar vrienden en buren om me heen. Hoe kan ik dan alleen zijn?”

Er is natuurlijk een verschil tussen alleen zijn en eenzaam zijn. Je kunt fysiek alleen zijn, maar je toch emotioneel verbonden voelen met anderen.

Hoe meer je je identificeert met anderen, hoe groter het gevoel van verbondenheid. En hierin ligt het probleem van onze huidige maatschappij:

We oordelen meer dan dat we elkaar (h)erkennen. We zien onszelf als individu, in plaats van onderdeel in het groter geheel.

De behoefte aan verbinding is een menselijke basisbehoefte.

Verbondenheid met andere mensen is een basisbehoefte EN een grote drijfveer in je leven.

Je kunt er niet aan ontsnappen!

De behoefte aan verbondenheid zit in onze genen. Natuurlijk heeft de een er meer behoefte aan dan de ander.

Sommige mensen krijgen juist energie van alleen zijn. Maar dat betekent nog niet dat je je niet verbonden voelt. Hoe vind je de weg terug naar verbondenheid?

Stop de focus op tegenstellingen.

Hoe meer je andere mensen beschouwt als anders dan jijzelf, hoe groter de afscheiding.

We kunnen ons kennelijk het beste identificeren met mensen die iets met ons gemeen hebben.

Helaas worden we gebombardeerd met oordelen over andere mensen.

Lees de kranten of websites en je ziet hoeveel mensen een – vaak negatieve – mening hebben over andere mensen…

Wij mensen lijken meer op elkaar dan we denken.

Hoe meer je oordeelt over anderen, hoe groter de tegenstelling tussen jou en de ander – en hoe kleiner het gevoel van verbondenheid.

Hier is een inzicht: Mensen lijken in de basis erg op elkaar. Uit onderzoek blijkt zelfs dat onze DNA voor 99,9 percent identiek is. Dus het is niet alleen emotioneel, maar ook biologisch.

In mijn ervaring hebben we bijna allemaal dezelfde uitdagingen in het leven.

We zijn allemaal op zoek naar geluk en willen allemaal pijn vermijden. We willen allemaal fijne en gezonde relaties.

Onze invulling daarvan is misschien uniek, maar de basis is hetzelfde. Helaas focussen we ons vaak op de verschillen.

En die verschillen voeden het gevoel van afscheiding.

Van ‘ik voel me niet verbonden’ naar ‘ik zie onze overeenkomsten’…

Overdreven gezegd voel je je niet verbonden met een banaan, want je hebt niets gemeen met elkaar.

Hoe meer oordeel, hoe meer verschillen tussen jou en anderen. Hoe meer verschillen, hoe meer conflicten je ervaart.

Want je hebt zelden conflicten met mensen waar je je erg mee verbonden voelt.

Kortom, stop met zoeken naar verschillen en focus je op de overeenkomst met anderen mensen.

Iedereen die je tegenkomt op straat, op je werk of waar dan ook, zoekt hetzelfde als jij.

Hij/zij heeft veel meer overeenkomsten met jou dan er verschillen zijn. Zie die overeenkomsten en de verbondenheid groeit…

Ik voel me niet verbonden: stop te oordelen.

Stop het oordeel van anderen.

Niets is makkelijk dan iemand te beoordelen of veroordelen. Maar je schiet er niets mee op.

Stoppen met oordelen doe je vooral voor jezelf, want jouw wereld wordt er groter en mooier door.

Wil je gelijk hebben of wil je gelukkig zijn?

Dit is mijn observatie: Hoe minder je anderen veroordeelt, hoe minder je jezelf zult veroordelen, en vice versa.

Anderen veroordelen verbreekt de verbondenheid met je omgeving. Jezelf veroordelen verbreekt de verbondenheid met jezelf.

Als mensen onzeker of ongelukkig zijn, is er bijna altijd een oordeel over zichzelf. Dit oordeel noemen we ook wel zelfkritiek.

Hoe meer je jezelf en anderen accepteert, hoe meer je je verbonden voelt – met jezelf en met anderen.

De oplossing ligt in je jezelf.

Kortom, wat van binnen is, is ook van buiten. De oplossing voor meer verbondenheid ligt dan ook vooral in jezelf.

Hoe meer je je verbonden voelt met jezelf, hoe meer je die verbondenheid ook kunt uitdragen naar je omgeving.

Dus accepteer jezelf zoals je bent en accepteer anderen mensen zoals ze zijn.

Hoe meer je jezelf en andere mensen gewoon kunt laten zijn, hoe minder je denkt: “Ik voel me niet verbonden met deze wereld.”

Dit is de kern:

1. Afscheiding is weerstand, verbondenheid is acceptatie.
2. Afscheiding is angst, verbondenheid is liefde.
3. Afscheiding is focussen op gebrek, verbondenheid is focussen op overvloed.
4. Afscheiding zorgt voor ontevredenheid, verbondenheid zorgt voor geluk.
5. Afscheiding betekent ‘ik’, verbondenheid betekent ‘wij’.

Waar kies jij voor?

Bang voor teleurstelling.

Verbondenheid ervaar je alleen als je je hart openstelt. Dit lukt vaak niet omdat we bang zijn voor pijn of teleurstelling.

Het probleem is alleen dat als je je hart niet openstelt, je automatisch pijn en teleurstelling ervaart.

Want zonder je open te stellen, ervaar je geen verbondenheid. En verbondenheid is een menselijke basisbehoefte, weet je nog?

Ik voel me niet verbonden is niet het probleem.

‘Ik voel me niet verbonden’ is soms niet het probleem.

Het probleem is ‘ik ben bang om gekwetst te worden’.

Maar niemand kan je kwetsen als je echt gelooft in jezelf. Verbind je eerst met jezelf (ontwikkel je zelfvertrouwen), dan verbind je je automatisch ook meer met andere mensen.

Dus stel je open, accepteer anderen en zoek de overeenkomsten.

Vraag jezelf: “Wat heb ik gemeen met deze persoon? Ben ik werkelijk zo anders? Waarin lijken we op elkaar? Kan ik zien dat we beide menselijk zijn? Kan ik de ander accepteren zoals deze is?

Dan ervaar je automatisch verbondenheid. Dan maakt het losse draadje van afscheiding weer verbinding!

Wil je betere relaties met de mensen die belangrijk voor je zijn? Bestel dan de volgende e-cursus:


Wil jij gezonde relaties?

Volg dan deze online cursus Betere Relaties met Iedereen.

Geef je grenzen aan en los je relatieproblemen op.

Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!

“Jouw cursus is zo verhelderend! Was ik daar maar eerder bewust van geweest. Het geeft me veel voldoening – en het werkt!”

Verbeter je relaties


Ik hou van niemand.

Soms voel je je gewoon ontzettend eenzaam. Het is alsof je geen verbinding kunt maken met andere mensen. Alsof er een onzichtbare muur staat tussen jou en de rest van de wereld.

Sommige mensen zeggen zelfs: “Ik hou van niemand.” Het is niet dat ze dit zo willen, maar het gebeurt gewoon. Ze hebben slechte ervaringen in het leven gehad. Ze hebben hun hart gesloten. Dat is de oorzaak dat ze geen connectie voelen met mensen.

Ik heb ook periodes gehad waarin ik me niet meer kon herinneren om voor het laatst een echt diepe verbinding te hebben met iemand. Gelukkig zijn die periodes al jarenlang voorbij.

Ik voel geen verbinding met anderen – wat frustrerend!

Je niet verbonden voelen met anderen is frustrerend. Soms voel je je niet eens verbonden met je partner, of met je familie. Weinig dingen voelen eenzamer dan samen in een kamer zitten en je toch totaal alleen voelen.

Begin ermee om eens uit je hoofd te stappen. Want je afgescheiden en niet verbonden voelen, dat doe je vooral in je gedachten. Hoe langer je hierover denkt, hoe minder verbonden je je voelt.

Geen verbinding voelen met anderen – begin hiermee.

Ga toch eens een gesprek aan met anderen. Leg de lat niet te hoog, stel je verwachtingen bij. Verbondenheid is het resultaat van momenten die je samen met iemand doorbrengt. Je voelt je meestal niet verbonden na één kort gesprek.

Geef het tijd. Gun jezelf en de ander ook die tijd. Kijk naar jullie overeenkomsten. Vergeet de verschillen. Geniet van een gesprek zonder dat het een doel moet hebben. Een ander leren kennen is net als jezelf kennen:

Elke dag ontdek je weer iets nieuws!

Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • Innerlijk zouden we allemaal hetzelfde willen.

    Namasté : het licht in de ander zien en die ander ziet het licht in jou.

    Ikzelf voel bv. begrip, mededogen maar ook boosheid en verdriet naar een iemand toe.
    Verbonden maar dus ook afgescheiden met die persoon.
    Onze waarden liggen wel totaal uit elkaar.

    Dikke knuffel,
    Angel

  • johanna schreef:

    Bij mij is het ERGER……..ik doe alsof ik verbondenheid voel, oordeel ook niet over anderen, juist niet…ik zou zeggen; ik hou me aan de spelregels ….anderen bieden mij veel zijn aardig, vol liefde ook maar ik VOEL het niet…groot is het schuldgevoel daarover OOK….ik doe alsof maar ik VOEL het niet….en zo voel ik me nog meer vereenzamen, hoewel ik ‘sociaal’ blijf, het geeft een ontzettend diep verdrietig pijnlijk gevoel..

  • Michel schreef:

    @johanna… Zo hé dat is mijn leven exact. Ik ga eraan kapot.

    Mijn hele leven doe ik mijn best voor iedereen. Ik ben stukadoor tegelzetter dus je begrijpt dat ik al miljonair had kunnen zijn als ik niet iedereen gematst had.
    Ik wil al vanaf mijn 25e kinderen en ben nu 37 en heb nog geen kind. Nu is mijn laatste relatie over sinds deze week en kan bijna niet meer werken en ben Zzper dus ook geen uitkering. Kan bij niemand terecht omdat ik bij NIEMAND een verbondenheid voel. Zelfs bij mijn ouders en zus niet. Ben nu de hele dag alleen en als ik kan werken ben ik ook alleen.
    Mijn omgeving denkt dat ik zelfverzekerd ben en goed in mijn vel maar daar kan ik alleen maar van dromen. Hulp zoeken lukt bijna niet omdat ik er niks bij voel. Daarbij heb ik ADHD en hsp. Ik kan op de raarste momenten in huilen uitbarsten en nu steeds vaker paniekaanvallen krijgen.
    Best zwaar als je mij bent

    Groetjes en veel levensgeluk toegewenst.
    Michel

  • Ben op,
    Zal mijzelf even voorstellen.
    Ik ben een 37 jarige man die aan het eind van zijn Latijn is.
    Ik zie mijzelf als een begripvol iemand die voor iedereen klaar staat. En dat ben ik ook. Maar zo voel ik het niet. Vanaf mijn 19e jaar kreeg ik een relatie met een vrouw, waarbij ik 12 jaar gebleven ben. Tot aan mijn 25e ging het goed. Veel vrienden, mooie vriendin ,ben bouwvakker en werkte veel, mooie auto’s en een motor. Toch miste ik wat in mijn leven/relatie. Een kindje. Ben gek van kinderen en hun van mij. Overal waar ik kom en kwam zag je de kinderen lachen en kwamen ze naar me toe om te spelen. Heerlijk!!! Maar ze waren niet van mijzelf.
    Toen werd ik 30….. Een leeftijd om te gaan relativeren.. Heb alles,een mooie vriendin, mooie auto’s, mooi huis waar iedereen zijn ogen bij uitkeek. Paard voor haar en noem maar op.. Maar een kind kan je niet kopen. En mijn ex bleef maar smoesjes bedenken om mij tevreden te houden (achteraf gelul,2 vechten 2 schuld).
    Het niet hebben van een kind is een obsessie geworden.
    Het is vandaag 27 juli 2014 en ben nu een week vrijgezel. Ik ga bij mijn ex weg omdat ik steeds wat mis en mezelf in de weg zit.
    Vanaf mijn 30e zoek ik al hulp. Huisarts, riagg, Psyq,trubbendorffer,spoor 6, en heb zelf al hier en daar al hulp gezocht (uit eigen zak).
    Ik kom uit een volksbuurt en ik zie eruit als 1 van hun.. Breed kale kop en bouwvakker. Vanaf mijn jeugd is drugsgebruik normaal , maar ik deed daar nooit aan mee. D.w.z niet zoals hun allemaal. Drugs is voor mij “à State off mind” omdat ik mijn gedachten rustig wil houdén. Ben geen junk en heb geen schulden en geen strafblad. Wil rust en liefde.
    Zit er nu doorheen,omdat ik al zoveel hulplijnen heb ingeschakeld en 7 soorten medicatie tegen depressie en ADHD heb geslikt,dat ik nu door het bomen het bos niet meer zie.
    Ben er sinds kort achter ,door veel te lezen op internet, dat ik een HSP-er ben. Maar ook een burn-out zou heel goed mogelijk kunnen zijn.
    Ik zal mijn bevinden op een rij zetten:

    Heb totaal geen energie meer
    Voel geen gebondenheid met anderen. (Zeg iets,maar voel niks!!)
    Perfectionistisch
    Wil aardig gevondén worden
    Ik kan nog geen vlieg doodslaan. ( letterlijk en figuurlijk)
    Ik voel de ander goed aan en beoordeel degene ook niet
    Omdat ik bouwvakker ben, heb ik heeeeel veel mensen gematst ( aard vh beestje:-(
    Waarom heeft niemand de normen en waarde van mij.
    Geen vrienden meer. Omdat ik bij niemand een gevoel heb
    Ouders die mij niet begrijpen en waarbij ik geen gevoel bij heb
    En bijna alle andere kenmerken van ADHD, HSP, depressie en burn-out.

    Hoeveel kan een mens hebben?
    Ik niet veel meer. Ik wil nog veel meer typen maar word steeds moeilijker om te focussen op het typen en verwoorden.
    Ik heb meerdere iq testen gedaan waarbij de minste 120 en de hoogste 142 was. Waren testen waarbij ik moest betalen, dus ik neem aan dat dat een redelijke richtlijn is. Ben niet slim hoor , maar begrijp veel en snap veel. Voel mensen te goed aan.
    Nu mijn vraag………
    Wie kan mij helpen?????? Heb dus veel symptomen van:
    ADHD
    HSP
    DeprEssie
    Burn-out
    Ik hoef niet in een hokje maar wil gewoon genieten van het leven!!
    Lees me suf op internet maar waarbij ik een “gevoel” bij krijg , zijn meestal de mensen op forums , die ook zoekende zijn. Door mijn ADHD spring ik van de hak op de tak. Daardoor lees ik ,denk ik, door de antwoorden heen.
    Ben op zoek naar iemand die ,zijn eigen hierin herkend, of nweet jij iemand? Sta overal voor open.

    Heb er een 1000.000 voor over om morgen wakker te wordén met een minder negatief gevoel dan dat ik me de laatste jaren voel

    Ben dus zzp-er zonder inkomen omdat ik mega onzeker ben ( iedereen zegt dat ik een vakman ben maar voel het niet)
    Uitkering krijg ik niet.
    Durf of kan er niks aan doen. ADHD ( doe ik morgen wel) conclusie.. Morgen is er weer een morgen.
    Wat moet ik doen???

    Sorry voor het rare schrijven/ verwoorden maar moest dit doen van mijzelf. Alles opschrijven wat er in me opkomt. Ben ook blij dat ik het nu een uur volhou. Lees niks terug en weet ook zeker dat ik meer dan de helft vergeten ben.

  • Beste Ikke,

    Wat jij beschrijft (depressie, ADHD, HSP, burn-out, medicijnengebruik) zijn eigenlijk uitdagingen waar (i.e.g. de meeste) coaching niet echt voor geschikt is: Dit is meer het domein en specialisme van een psycholoog.

    Deze site is niet bedoeld voor dit soort thema’s. Wellicht dat de artikelen je wat extra inzicht kunnen geven,
    maar het is geen vervanging voor persoonlijk begeleiding.
    Ik zou een psycholoog zoeken waar je een klik mee hebt, want alleen kom je er niet uit als ik je verhaal zo lees.

    Dat gezegd hebbende, hier zijn twee artikelen die je aanstipt in je verhaal:
    https://www.newstart.nl/blog/altijd-aardig-gevonden-willen-worden-werkt-niet/
    https://www.newstart.nl/blog/help-ik-ben-perfect/

    Wellicht goed voor wat extra inzicht, maar nogmaals, zoek professionele begeleiding om je verder te helpen.

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Anoniem schreef:

    Ja heel herkenbaar. Een diepe innerlijke pijn!!

  • Roberto schreef:

    Herkenbaar

  • Angelique schreef:

    Beste Ikke,
    Ik weet niet hoe lang geleden je dit bericht hebt geplaatst. Geef niet op !!!!! Je kunt het. Ik ben 45. Toen ik 39 was zat ik op de bank en dacht wauw morgen wordt ik 40, ik ben op de helft. Lekker dan, als ik zo nog 40 jaar door moet dan hou ik het voor gezien. Ik heb mezelf 1 jaar gegeven om uit te zoeken wat er mis met me was. zoals al gezegd ben ik nu 45 ik heb niet opgegeven. Ik zal niet zeggen dat het makkelijk was, maar ik ben een stuk positiever dan ik ooit geweest was.
    Je staat NIET alleen, je bent zeker niet de enige en het allerbelangrijkste je bent NIET gek. alleen beschadigd.
    Heel veel sterkte.
    Groetjes Angelique

  • Helene schreef:

    Lieve mensen met pijn allereerst sterkte gewenst en heling! Mooie en volledige reactie, Frank, op het bericht van ‘ikke’. Als het gaat om het blog ook weer heel mooi geschreven :-). Wel zou ik graag nog het verschil tussen oordelen en onderscheidingsvermogen willen toevoegen. In mijn beleving is onderscheidingsvermogen (wat brengt blijdschap, wat veroorzaakt leed, grenzen stellen, ed) iets wat belangrijk blijft in de wereld. Goed en kwaad onderscheiden (ook in onszelf met liefde en genade) – alleen zo krijgen we de hemel op aarde :-). Verder mooi thema en interessante informatie! Dankjewel weer voor het schrijven :-).

  • Beste Helene,

    Jij bedankt voor je reactie :)

    Inderdaad, er is een verschil tussen onderscheidingsvermogen en oordelen. Het is het verschil tussen “zij draagt een blauwe jurk” en “ze ziet er niet uit, het maakt haar veel te dik.” Tussen “hij is anders dan mij” en “hij is minder (of meer) dan mij”. Onderscheidingsvermogen is zoals je zegt belangrijk en niet te vermijden, maar oordelen zorgt voor afscheiding en minder verbondenheid. Goed punt!

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Helene schreef:

    Dank je :-)).

  • Anoniem schreef:

    Beste ikke,
    Jij hebt een hele sterke overeenkomst met een aantal profielschetsen van hoogbegaafdheid. (nee denk niet direct aan proffessor dokter anders in de scheikunde) lees er eens over. Het verklaart wel een hoop als je je daarin zou kunnen vinden. (En is de adhd wel adhd?)
    Het zal je rust geven en veel meer duidelijkheid als jij jezelf eerst begrijpt.

  • Jolanda schreef:

    Beste Johanna en lezers,
    Een belangrijk aspect , namelijk in het verbinden, ook ongezonde stukken ( zowel eigen trauma verwerking en gezond verlangen naar verbeteringen van verbinden is een proces … als die andere zij hebben ook hun eigen tempo en eigen pad met wat daadwerkelijk in hun harten gebeurt … Onbewust niveau speelt hierin ook een voorname rol .. ) je eigen gedrag begrijpen en werken aan gezondere aspecten … Volwassenheid Bestaat uit verschillende nniveaus, mentale en fysieke en emotionele en spirituele ontwikkeling en groeien door je horizon te verbreden … vraagt geduld… bewustwording van huidige skills (anno 2021) door communicatie creëren en grenzen in jezelf voelen is een boeiende wereld … Zelfreflectie zelfvertrouwen kennis inzichten.. emotionele volwassenheid creëren en hanteren … Vanuit verbondenheid … Is een levenskunst . Als je zelfstandig op fundamentele autonomie basis zelfsturend vrije keuze voor verbondenheid wil creëren heb je optimale bescherming en veiligheid en gezondheid en bewustzijn van goed zorg dragen voor jezelf als uitgangspunt nodig . Door eerst te willen verbinden met de anderen … Doe je jezelf jouw 💖 te kort … Alvast een mooie gezonde Verbinding toegewenst. Hartelijke groet Jolanda

  • Bedankt, mooie info. Nu nog zien te veranderen.
    (nòg moet overigens nóg zijn ;-) )

  • Frank De Moei schreef:

    Beste K,

    Graag gedaan!

    Verandering is niet te vermijden…

    Neem je tijd ervoor :)

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >