Hoe toon ik mijn emoties?

Er zijn drie redenen waarom we onze emoties niet tonen aan de buitenwereld. We vinden het niet bij ons passen, we zijn bang voor de consequenties of we hebben ze zelf nog niet geaccepteerd. Emoties mogen er zijn. Jij hebt er recht op ze te voelen en anderen hebben er recht op dat je ze laat zien. Maar het hoeft niet natuurlijk, dan bepaal je helemaal zelf.

Waarom hebben we moeite met emoties tonen?

Er zijn meestal drie redenen waarom we onze emoties niet (helemaal) laten zien. De eerste reden heeft te maken met onze persoonlijkheid. Als je een binnenvetter bent, dan ben je van nature minder uitbundig in het tonen van je emoties aan de buitenwereld.

Een lezer schreef me: “Ik ben iemand die introvert is. Van binnen voel ik mij geweldig, maar ik vind het moeilijk dit te laten blijken naar anderen.”

Het lijkt soms of introverte mensen minder voelen, maar dat is slechts schijn. Iedereen voelt diepe emoties, maar niet iedereen laat dit ook blijken. Als je dit bij jezelf ook zo ervaart, accepteer het dan gewoon. Je hoeft niet je diepe persoonlijke drama’s in een tv-programma te tonen om te bewijzen dat je emoties hebt!

Iedereen mag er zijn.

Je bepaalt zelf wat je wilt delen met je buitenwereld. Vaak vergelijken we ons met mensen die extraverter zijn, maar ieder type persoonlijkheid heeft iets moois. Van uitbundig tot teruggetrokken, iedere persoonlijkheid mag er zijn. Accepteer jezelf zoals je bent en probeer jezelf niet te veranderen in iemand die je niet bent.

Bang voor de reacties van anderen.

De tweede reden dat we emoties niet laten zien, is dat we bang zijn dat anderen dat verkeerd vinden. We zijn dan niet bang voor de emoties zelf, we zijn bang voor de consequenties als we die emoties laten zien. Als iemand je teleurstelt en je laat dat duidelijk merken, dan loop je de kans dat de ander boos wordt. En voor je het weet heb je een conflict…

Als je boos bent, maar je denkt dat iemand dat onterecht vindt, dan houd je die emotie voor jezelf. Vaak is dit gekoppeld aan je identiteit – hoe jij jezelf ziet. Als je jezelf ziet als iemand die altijd beheerst is, dan is boosheid een emotie die je misschien wel voelt – maar niet laat zien aan de buitenwereld. Dit leidt automatisch tot de vraag:

Heb je je eigen emoties wel geaccepteerd?

De derde reden dat we emoties niet laten zien, is dat we ze zelf nog niet hebben geaccepteerd. Veel emoties beoordelen we als negatief: boosheid, frustratie, ongeduld, teleurstelling, negativiteit. Omdat we het zelf als negatief beoordelen, onderdrukken we ze of negeren we ze. Het nadeel is dat je hiermee emoties niet oplost, maar versterkt. Want gevoel dat je onderdrukt of negeert, komt vroeg of later weer terug.

Emoties die je zelf afwijst kun je ook niet laten zien aan anderen. Het belangrijkste inzicht hierin is dat elke emotie er mag zijn. Niemand verlaat deze planeet zonder elke menselijke emotie te hebben gevoeld. Je kunt wel vinden dat je nooit boos of onzeker mag zijn, maar waarom niet? Emoties zijn enorm waardevol: ze leren je veel over jezelf…

Je groeit nooit door een gevoel te negeren.

Door te onderzoeken waarom je boos of onzeker bent, kun je verder groeien. Je kunt niet groeien als mens als je afwijst wat je voelt. Je kunt jezelf niet ontwikkelen als je negeert wat je irriteert. Voel het, maar onderzoek waarom je het voelt. Een goede vraag hiervoor is: “Wat – in mij – zorgt ervoor dat ik dit zo voel?” Pas als je een antwoord vindt, kun je verder groeien.

Hoe toon je je emoties aan anderen?

Emoties toon je altijd, ook zonder dat je het beseft. Wat iemand van binnen voelt, straalt hij of zij ook uit. Je innerlijke energie maakt zich altijd zichtbaar – het zit in je lach, in de manier waarop je beweegt, in hoe je uit je ogen kijkt. Je emoties tonen gebeurt vaak op een onbewust, non-verbaal niveau – maar het gebeurt wel degelijk!

Met een beetje oefening kun jij ook aanvoelen hoe een ander zich voelt. Soms zegt een blik of lach meer dan honderd woorden. Als jij ooit hebt ‘aangevoeld’ hoe een ander zich voelt, besef dan dat dit andersom ook geldt. Anderen merken ook hoe jij in je vel zit. Ook al zeg je er niets over…

De olifant in de kamer.

Als je beseft dat je allang – onbewust en non-verbaal – je emoties toont, waarom zou je dan niet vertellen wat je voelt? Dat is maar een kleine stap. Ieder mens heeft recht op zijn of haar gevoel. Het mag er zijn. Je mag het dus óók laten zien. En hoe anderen hun emoties tonen, is hùn zaak. Jezelf zijn èn de ander zichzelf laten zijn, is de basis voor gezonde relaties.

Vergelijk jezelf niet met andere mensen, maar blijf jezelf. Soms voelen mensen van alles, maar wordt er nooit over gepraat. In het Engels noemen ze dit ‘de olifant in de kamer’: iedereen ziet de olifant (ziet dat er een probleem is), maar iedereen doet of het er niet is. En zoals je weet: wat je negeert, wordt nooit opgelost. Toon wat je voelt of vindt. Jij mag het voelen en de ander mag het weten!