Hoe ga je om met een relatiecrisis?

Een relatiecrisis is een crisis van vertrouwen. Je relatie zit op een dood spoor en je weet niet meer hoe je eruit moet komen. Je hebt het idee dat jullie allebei totaal verschillende kanten op gaan. “Passen we nog wel bij elkaar? Waarom begrijpt de ander me niet?” De communicatie stopt – en daarna stopt het vertrouwen. Je hebt al zoveel geprobeerd en niets lijkt te helpen…

Bij elkaar, maar niet samen.

Je deelt je diepste gedachten niet meer met de ander: Nu zijn jullie twee individuen die bij elkaar zijn, maar niet meer samen. Je duwt de ander van je af, puur uit zelfbescherming. Er wordt niet meer samen naar een oplossing gezocht. De situatie overweldigt je, wat kun je hier nog aan doen? Alles versterkt zich in een neergaande vicieuze cirkel. Vroeg of laat barst de bom….

Wat is er nodig om door te gaan?

De belangrijkste basis voor een oplossing is vertrouwen. Vertrouwen wij elkaar genoeg om dit samen op te lossen? Willen we dat ook? Zonder een positief antwoord op deze twee vragen, heeft een relatie weinig kans om weer op te bloeien. Zonder vertrouwen in de ander en de wil om een oplossing te vinden, gaat er niets gebeuren. Dan wordt het trekken aan een dood paard, nietwaar?

Open de communicatiepoort!

Er is maar één manier om relatieproblemen op te lossen: er zal weer gepraat moeten worden. Er zal van beide kanten eerlijk en open gecommuniceerd moeten worden. Dat is lastig, want meestal is er veel oud zeer en blokkeren verwijten elke groei. Maar er is geen andere mogelijkheid. Je kunt niet stilzwijgend je relatie continueren, dat verlengt de crisis alleen maar. Alles wat je nu niet oplost, blijft terugkeren in de toekomst.

Dus ga bij elkaar zitten. Haal eens diep adem, drink een sterke espresso en leg de zakdoekjes klaar. Er zijn dingen die uitgesproken moeten worden. Stel samen vast: “Zoals het nu gaat, lukt het niet meer. We moeten iets anders bedenken.” Maak daarna een lijstje met verwachtingen: “Wat verwacht je van mij? Wat heb je nodig – van mij – om deze relatie weer een succes te maken?” Vergeet alle details (het dopje van de tandpasta is niet belangrijk) en beperk je tot wat ècht belangrijk voor je is.


Hoe krijg je wat je wilt?

Download ons gratis eBoek Hoe Je Krijgt Wat Je Echt Wilt.

Stap uit je hoofd – en geniet van een ontspannen leven.

Meer dan 35.000 keer gedownload!

“Interessant, boeiend en leerzaam! Het geeft me ontzettend veel steun. Wat ben ik blij dat ik dit gevonden heb. Het verrijkt echt mijn leven!”

Hoe je alles krijgt wat je wilt


Luister zonder verwijten.

Luister ook goed naar de ander. Waarom? Als je niet precies weet wat de ander van je verwacht, kun je er ook nooit aan voldoen. En dan weet je dat de relatie voorbij zal zijn. Dus let op en luister aandachtig, dat is het geheim van goede communicatie. Wat moet jij doen of veranderen, voordat je partner met je verder wilt? Om dit aan te horen heb je moed nodig, want je zult de feedback niet altijd leuk vinden. Maar moed en een beetje incasseringsvermogen is een kleine prijs voor een betere relatie.

Probeer elkaar niets te verwijten. Elke relatie is het product van twee mensen. Als een relatie niet werkt, zijn daar twee mensen verantwoordelijk voor. Al is het maar omdat de één iets doet en de ander dat toelaat. Verwijten is elkaar met een knuppel om de oren slaan, in de hoop dat je tot de ander doordringt: Het maakt niets duidelijk en geeft alleen maar hoofdpijn.

Minder verwachtingen betekent meer ontspanning.

Als blijkt dat er verwachtingen zijn, waar een van de twee niet aan voldoen, dan weet je wat rest: De keuze tussen accepteren en afscheid nemen. Wees voorzichtig met verwachtingen, maak ze niet te hoog. Mensen met torenhoge verwachtingen worden regelmatig teleurgesteld. Houd het realistisch en accepteer dat je nooit iemand helemaal kunt veranderen. Hoe meer je de ander in zijn/haar waarde laat, hoe ontspannnender de relatie zal worden.

Je gevoel heeft bestaansrecht.

Weet één ding: jouw emoties mogen er zijn, ze hebben bestaansrecht. Het heeft geen zin ze te onderdrukken, het is slimmer er iets mee te doen. Vertel wat je op je hart hebt. De enige weg naar een oplossing is meer intimiteit, niet meer afstand. Als (emotionele of lichamelijke) intimiteit niet belangrijk zijn, dan kun je net zo goed een relatie met een kennis beginnen.

Wees open en eerlijk, maar wees niet bot. Hoe meer begrip je toont, hoe meer je ontvangt. Begrip is de basis van goede relaties. Wees vooral ook open over je eigen behoeften. Niets is ‘dommer’ dan iets wèl voelen, maar het niet uitspreken. Laat dat maar aan de politici over. Als jullie duidelijk maken wat je van elkaar verwacht en daar open over kunnen praten, zonder verwijten, dan wordt er ruimte gecreëerd voor een nieuw begin. En dat is toch wat je wilt?

Wil je je relatie verbeteren? Bestel dan de volgende e-cursus:


Wil jij gezonde relaties?

Volg dan deze online cursus Betere Relaties met Iedereen.

Geef je grenzen aan en los je relatieproblemen op.

Meer dan 15.000 cursisten gingen je voor!

“Jouw cursus is zo verhelderend! Was ik daar maar eerder bewust van geweest. Het geeft me veel voldoening – en het werkt!”

Verbeter je relaties


Over de schrijver 

Frank De Moei

Ik ben een professionele life-coach, gespecialiseerd in persoonlijke groei.

Meer dan 15.000 cursisten heb ik inmiddels geholpen met een gelukkig en succesvol leven.

Wat wil jij?
Wil jij meer zelfvertrouwen, minder stress, betere relaties, leuker werk, meer geluk en meer succes?
Deze Online Trainingen gaan je helpen!

Meer over
Meer over Frank
Ervaringen van cursisten

Ontdek Het Geheim


Hoe krijg je wat je ècht wilt?


ONS GRATIS EBOEK

35.000 Lezers gingen je voor


Ook leuk om te lezen:

Reageer op dit artikel

  • Beste Frank,

    Afgelopen jaar een depressie gehad, die op alle facetten van mijn leven ingreep en alles deed schudden. Nu langzaam medicijnen afbouwen. Ik heb nu een andere (minder veeleisende maar ook wel saaiere) baan. In mijn relatie heb ik ook de nodige twijfel (gehad). Dat richt zich met name op een flink verschil in initiatief op het gebied van invulling van onze vrijetijd. Ik ben altijd erg gedreven en ondernemend en dat botst met zijn rustige passieve kant. Kortom hij tevreden met avonden op de bank en ik boos en ontevreden en onrustig ernaast. Of ga boos zelf iets ondernemen en neem dan afstand. Mijn angst daarbij is dat onze levens te ver uit elkaar gaan lopen of al zijn gelopen. We zijn getrouwd en al 13 jaar samen.
    Kan niet goed beoordelen of ik te veel van hem verwacht of mijn behoeftes te veel wegcijfer.

    Heb je advies?

    Groeten

  • Beste Lola,

    Als je qua vrije tijd totaal andere behoefte hebt, dan kun je maar twee dingen doen:

    1) Elkaar in het midden ontmoeten, d.w.z. een compromis sluiten.
    2) Ieder voor zich een andere invulling geven van jullie vrije tijd.

    Een combinatie van beiden werkt meestal het beste.
    Wat niet werkt is van de ander verwachten dat deze hetzelfde wil. Dat gaat meestal niet gebeuren.
    We kunnen anderen niet veranderen, alleen maar accepteren òf afstand nemen.

    Respecteer het feit dat jullie beiden andere behoeften hebben, neem elkaar niets kwalijk, doe je eigen ding als je het niet samen kunt doen
    en geniet van de dingen die jullie wèl samen kunnen doen :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Beste Frank,

    Ten eerste bedankt voor al je heldere artikels. Eyeopeners.

    Ook de cursus blijvend zelfvertrouwen kan ik iedereen aanraden.

    Ik wil je het volgende voorleggen.
    In mijn persoonlijke crisis heb ik sterk het gevoel dat er ook iets niet klopt in mijn relatie. Altijd een slecht gevoel in mijn buik. Ik ga twijfelen en piekeren omdat ik niet tevreden ben met het uiterlijk van mijn vrouw. Waar komt dit uit voort? Mijn (ziekelijk) perfectionisme? Of wil het oog ook gewoon wat? Het blijft maar terug komen…
    Kun je hier wat over zeggen?

    Met vriendelijke groet

  • Beste Frits,

    Fijn te horen dat de artikelen en de cursus je helpen – en graag gedaan :)

    Hoe meer je piekert over wat er ontbreekt, hoe meer er ontbreekt.
    (Het is dus piekeren dat zorgt dat je meer ervaart van waar je over piekert).

    Natuurlijk wil het oog ook wat :)
    Toch is in een relatie acceptatie realistischer en gezonder dan de ander willen veranderen.
    Tenzij er natuurlijk iets is dat je niet kunt accepteren.

    Hier een artikel dat je meer inzicht geeft in de verwachting dat je partner ‘beter’ moet zijn:
    https://www.newstart.nl/blog/ben-jij-op-zoek-naar-de-perfecte-man-vrouw/

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Soms lees ik in boeken dat je wel de aanleiding kan zijn van een conflict of zo maar dat ieder verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen gedrag.

    Als ik daar met mensen over spreek die ook met bewustwording bezig zijn, wordt dit ook bevestigd.

    Er is een persoon en mijn echtgenoot die dat echter zo niet zien.

    Dan redeneer ik verder.
    De journalisten die in Parijs vermoord werden door IS ivm de cartoons, zijn in hun optiek dan ook verantwoordelijk voor het gedrag van IS ?
    Ik vind van niet. Ze kunnen wel de aanleiding zijn maar toch niet zelf verantwoordelijk zijn.

    Dus als ik grenzen stel naar iemand nav haar gedrag, en zij reageert daar uitzinnig van woede op, dan ben ik toch niet verantwoordelijk voor haar gedrag.

    Het punt is toch bij een crisis dat ieder verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen gedrag, niet ?

    Alvast bedankt voor de reactie.

  • Beste Angel,

    Iedereen is verantwoordelijk voor zijn/haar eigen gedrag – maar niet verantwoordelijk voor het gedrag van een ander. Wat jij denk ik ook bedoelt, is dat iedereen ook bepaalde situaties naar zich toe trekt en tot op zekere hoogte is dat zo: de keuzes die je maakt in bijvoorbeeld relaties, bepaalt welke spanningen en uitdagingen je tegenkomt in die relaties. Maar om te stellen dat mensen verantwoordelijk zijn voor bijvoorbeeld een naar ongeluk, dat gaat echt te ver. Terug naar de vraag of je verantwoordelijk bent hoe een ander (uitzinnig) reageert als jij je (op redelijke wijze) je grenzen aangeeft: nee, dat ben je zeker niet. Onbewust of bewust bepaalt iedereen zijn eigen reactie en emoties en dat is niet de verantwoordelijkheid van een ander. De verantwoordelijkheid nemen voor je eigen keuzes, acties, gedrag en emoties is de diepste kern van persoonlijke ontwikkeling.

    Vriendelijke groet,
    Frank

  • Dag Frank, bedankt voor uw uitgebreid antwoord. Ik waardeer dat enorm.

    Dat meende ik dus ook.

    Mijn therapeut beweert echter dat ik wel de oorzaak ben van de reactie van degene naar wie ik grenzen heb gesteld.

    Ik heb meteen grenzen gesteld omdat ik niet wou dat de toen 40jarige dochter van mijn echtgenoot ons manipuleerde, vervolgens wou ik onze deur niet openen. En reageerde ze uitzinnig van woede.

    Persoonlijk vind ik dat ze het anders had moeten aanpakken.
    Bv. mijn echtgenoot had moeten bellen om elders af te spreken.

    Ik was niet klaar om haar in ons huis te ontvangen omdat ze een manipulator is, het voor mij veel te snel was, en zoveel andere redenen waardoor ik haar niet in mijn leven wou/wil toelaten.

    Maar goed, gedane zaken nemen geen keer.

    Ik vind dus wel dat ik de aanleiding dan kan zijn maar niet verantwoordelijk ben voor haar gedrag.

    Mijn therapeut vindt dat ik de deur had moeten openen en inzien dat ik fout was.
    Maar iemand die zit te krijsen dat ze eist dat ik mijn deur open, probeert binnen te breken, ons urenlang terroriseert, dat doe ik dus juist niet.

    Zelfs al is het de volwassen dochter van mijn echtgenoot en was hij op dat moment ook thuis.

    Ik snap niet dat een therapeut dan ook zoiets kan zeggen.

    Wat denkt u ?

    Hartelijke groeten,
    Angel

  • Mijn therapeut beweert dat ik dus wel verantwoordelijk ben voor haar gedrag.
    Dus niet alleen de oorzaak.

    ?

  • Beste Angel,

    “Ik vind dus wel dat ik de aanleiding dan kan zijn, maar niet verantwoordelijk ben voor haar gedrag.”
    Dat lijkt me een goede omschrijving. Ik kan niet oordelen over je de conclusie van je therapeut, simpelweg omdat hij live gesprekken met je heeft waarin allerlei details worden besproken die in deze korte reactie op dit artikel niet worden besproken. Ik neem aan dat je dit begrijpt.

    Praat het uit met je therapeut, dat lijkt me het beste :)

    Veel succes en vriendelijke groet,
    Frank

  • Dag Frank,

    Ja, dat zal ik ook doen want ik heb sinds ons gesprek een zeer slecht gevoel.

    Ik blijf er echter bij dat iedereen verantwoordelijk is voor zijn of haar gedrag.

    Als een dief iets steelt, dan zijn de eigenaars toch ook niet verantwoordelijk voor diens gedrag.

    Hartelijke groeten,
    Angel

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >